Γ. Χατζηκώστας: Πώς ο Κληρίδης ματαίωσε την πορεία των μοτοσικλετιστών το 1996

Τα όσα διαδραματίστηκαν πριν την τραγική δολοφονία των Τάσου Ισαάκ και Σολωμού Σολωμού στη Δερύνεια τον Αύγουστο του 1996, διηγείται σε συνέντευξή του στο ΡΕΠΟΡΤΕΡ Online  ο τότε πρόεδρος της  Κυπριακής Ομοσπονδίας Μοτοσικλετας (ΚΟΜ), Γιώργος Χατζηκώστας, ένας εκ των προσώπων που είχαν πρωταγωνιστήσει στα γεγονότα που συντάραξαν τότε την Κύπρο. Ο κ. Χατζηκώστας αναφέρεται στους λόγους για τους οποίους είχε αποφασιστεί τότε η υλοποίηση μιας πανευρωπαϊκής πορείας, η οποία θα είχε κατάληξη την  κατεχόμενη  Κερύνεια. Θυμάται την πανηγυρική υποδοχή των μοτοσικλετιστών στη Λεμεσό από χιλιάδες Κύπριους που είχαν σπεύσει στο λιμάνι, όπως και τη δυναμική κινητοποίηση του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας,  Γλαύκου Κληρίδη, για διακοπή της πορείας. Εξιστορεί τα όσα είχαν εκτυλιχτεί σε συσκέψεις στο Προεδρικό Μέγαρο και τις πιέσεις που δέχθηκε για να διακοπεί η πορεία, όπως και έγινε, υπό το φόβο της τουρκικής απειλής. Αποτέλεσμα  ήταν  η άτακτη μετάβαση μοτοσικλετιστών στη Δερύνεια χωρίς ηγεσία. Ο  θάνατος των δύο ηρώων τότε, είναι ένα γεγονός που τον συντάραξε, εξομολογείται, μεταξύ άλλων, ο κ. Χατζηκώστας.
 
 
Πως ξεκίνησε η ιδέα να διοργανώσετε αυτή την ευρωπαϊκή πορεία των μοτοσικλετιστών το 1996;
Κατ’ ακρίβεια η πορεία είχε αποφασιστεί από τον προηγούμενο χρόνο. Είχαμε κάνει μια αντικατοχική πορεία στην Κύπρο και ήλθαμε αντιμέτωποι με τα κατοχικά στρατεύματα στη Ζώδια. Μας ανέκοψαν τότε. Τις αμέσως επόμενες μέρες σκεφτήκαμε  να δείξουμε στον κόσμο πως αντιδρούν τα κατοχικά στρατεύματα, δηλαδή με ξιφολόγχες και όπλα να σταματούν την πορεία των μοτοσικλετιστών. Θέλαμε να αναδείξουμε τη βαρβαρότητα των Τούρκων στρατιωτών, οι οποίοι σταματούν την ελεύθερη διακίνηση στο νησί. Ενώ μπορούσαμε να περάσουμε σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες χωρίς φραγμούς, στην ίδια μας την πατρίδα δεν μπορούσαμε να κυκλοφορήσουμε ελεύθερα. Η πορεία θα ξεκινούσε από το Βερολίνο -μια επίσης μοιρασμένη πριν από χρόνια πόλη-και σκοπός μας ήταν να καταλήγαμε στην Κερύνεια. Συνολικά περάσαμε από εφτά χώρες χωρίς πρόβλημα και ήρθαμε στην Κύπρο για να συναντήσουμε τα τούρκικα στρατεύματα.
 
Υπήρχε μεγάλη συμμετοχή μοτοσικλετιστών;
Ήταν πάρα πολύ μεγάλη. Ήταν πρωτοφανής. Στην Κύπρο οι ενδιαφερόμενοι ήταν χιλιάδες, αλλά επιλέξαμε 200. Επίσης ενωθήκαμε με πολλούς Ευρωπαίους μοτοσικλετιστές, οι οποίοι στην Ελλάδα ενώθηκαν με άλλους 200. Στην Κύπρο έφτασαν συνολικά  350.
 
Φτάνοντας στο λιμάνι της Λεμεσού, τι αντικρίσατε;
Ήταν μια μεγαλειώδης υποδοχή.  Πάνω από 10 χιλιάδες κόσμος  μας περίμενε να έρθουμε από την Ελλάδα, μεταξύ των οποίων και πολλοί επίσημοι. Ανάμεσα του ς ήταν και ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης, ο οποίος με συνεχάρη για την πρωτοβουλία  και συζητήσαμε για τις δυσκολίες που αντιμετωπίσαμε. Μετά από μερικά λεπτά, ήρθε η αστυνομία να με πάρει στο Αρχηγείο Αστυνομίας γιατί με ζητούσε ο Αρχηγός. Καθ’ οδόν  προς τη Λευκωσία, οι γέφυρες είχαν τουλάχιστον τρεις χιλιάδες κόσμου επάνω, και περίμεναν να δουν  τους μοτοσικλετιστές που περνούσαν. Ήταν κάτι απίστευτο.
 
Τι ακολούθησε;
Υπήρξε μια προσπάθεια για να σταματήσει η πορεία πολύ πιο πριν. Όπως σας είπε, το Σάββατο, όταν φτάσαμε στη Λεμεσό, με ζήτησε ο Αρχηγός της Αστυνομίας, ο κ. Χατζηλοΐζου και στη συνέχεια με πήρε στο γραφείο του Γενικού Εισαγγελέα, και υπήρξε μια πολύωρη προσπάθεια για να ακυρώσουμε την πορεία της Κυριακής, κάτι που εγώ δεν αποδέχθηκα και ζήτησα να μου δοθεί χρόνος για να ψηφίσει ολόκληρο το συμβούλιο της Ομοσπονδίας. Αυτό έγινε το βράδυ του Σαββάτου. Το συμβούλιο ήταν εννιαμελές. Οι τέσσερεις ψήφισαν να σταματήσει η πορεία και οι άλλοι τέσσερεις να συνεχίσει. Αποφασίστηκε λοιπόν η συνέχιση της πορείας με τη δική μου νικώσα ψήφο. Το Σάββατο ενημερώσαμε τηλεφωνικά ότι η πορεία θα γίνει και την Κυριακή το πρωί με ζήτησε ξανά ο Αρχηγός της Αστυνομίας, ο οποίος σχεδόν δια της βίας με πήγε στο Προεδρικό. Εκεί πραγματοποιήθηκε συνάντηση με τον Πρόεδρο και το Υπουργικό Συμβούλιο.
 
Τι θυμάστε από εκείνη τη Συνεδρία;
Για την ακρίβεια, ήταν συνάντηση του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Μοτοσικλέτας μαζί με τον Πρόεδρο και αρκετούς υπουργούς. Ο τότε Πρόεδρος, Γλαύκος Κληρίδης, προσπάθησε να μας πείσει να μην κάνουμε την πορεία, κάτι που απορρίψαμε για ακόμα μια φορά. Τότε, ο Πρόεδρος με κάλεσε ιδιαιτέρως στο γραφείο του. Εκεί υπήρχαν πέντε τηλεοράσεις. Οι τέσσερεις πρόβαλλαν τα τέσσερα κανάλια της Κύπρου και η πέμπτη έδειχνε εικόνα της ΚΥΠ. Εκεί φαίνονταν τουρκικά τανκς, τα οποία μετακινούνταν και με προειδοποίησε ότι υπήρχε άμεσος κίνδυνος να επέμβουν τα τουρκικά άρματα και πως θα μπορούσαν ακόμα και να καταλάβουν ολόκληρη την Κύπρο. θυμάμαι μου είπε χαρακτηριστικά «ξέρω ότι είσαι πατριώτης, πως αυτό το κάνεις από πατριωτισμό, αλλά κάποιοι άλλοι πατριώτες πριν από εσένα έδωσαν τη μισή Κύπρο στους Τούρκους, τώρα υπάρχει κίνδυνος εσύ να δώσεις την άλλη μισή». Εγώ τότε θύμωσα, γιατί με παρομοίαζε με τους πραξικοπηματίες. Και τότε μου απάντησε ότι εννοούσε πώς ναι μεν την πορεία θα την έκανα από πατριωτισμό, αλλά αυτό ήταν λάθος. Στη συνέχεια μου εμπιστεύτηκε κάποια άκρως απόρρητα μυστικά του κράτους, και με έπεισε να ακυρώσουμε την πορεία. Φυσικά  αυτά δεν είναι μυστικά σήμερα. Μου είπε ότι 50 άρματα μάχης είχαν έρθει από την Ελλάδα και πως με κάποια άλλα συστήματα που είχαμε παραγγείλει από τη Ρωσία, θα ήμασταν σε καλύτερη αμυντική θέση για να αντιμετωπίζαμε τους Τούρκους. Εννοούσε τους S300, που στη συνέχεια δεν έφτασαν ποτέ στην Κύπρο. «Όταν έλθουν οι πυραύλοι που παραγγείλαμε από τη Ρωσία, εγώ ο ίδιος θα σου πω να κάνεις πορεία», μου ανέφερε χαρακτηριστικά ο Πρόεδρος Κληρίδης. Μου μίλησε για οργάνωση του στρατού μας και τόνισε πως τη δεδομένη στιγμή υπήρχε κίνδυνος να καταλάβουν οι Τούρκοι ολόκληρη την Κύπρο. Εγώ ούτε ήμουν, ούτε είμαι πολιτικός για να πάρω τέτοια ευθύνη και να επιμείνω να συνεχίσουμε. Τον ρώτησα γιατί δεν ακύρωνε ο ίδιος την πορεία με διάταγμα, και μου απάντησε πως αν έκανε κάτι τέτοιο θα τον χαρακτήριζαν δικτάτορα. Γι  αυτό και μου ζήτησε να την ακυρώσω εγώ. Μίλησα τότε και με κάποια μέλη της Ομοσπονδίας και αποφασίσαμε να ακυρώσουμε την πορεία. Ζήτησα από τον Πρόεδρο να πάμε μαζί στο Μακάριο Στάδιο και να ακυρώσουμε από κοινού την πορεία, κάτι το οποίο αποδέχτηκε. Ακολούθησαν όμως κάποια τηλεφωνήματα από τον τότε ΓΓ του ΟΗΕ και από ορισμένους Κύπριους πολιτικούς και έτσι αναγκάστηκα να πάω μόνος μου στο Μακάριο για να ακυρώσω την πορεία.
 
Ποια ήταν η αντίδραση των μοτοσικλετιστών;
Όταν ανακοίνωσα τη διακοπή της πορείας, ενώπιον τεσσάρων και πλέον χιλιάδων μοτοσικλετιστών, έγινε το «σώσε». Άλλοι κατανόησαν, άλλοι θύμωσαν και άλλοι αποφάσισαν να πάνε μόνοι τους να διεξάγουν την πορεία και έγινε αυτό που έγινε. Μετά έφυγα από το Μακάριο και επέστρεψα στο Προεδρικό. Μου είχε ζητήσει ο Πρόεδρος να κάνουμε διάγγελμα μαζί στο λαό, όπως και έγινε. Έφυγα από το Προεδρικό μεσημέρι. Καθ’  οδόν προς την Ομοσπονδία για να συναντήσω τους εκπροσώπους των ξένων μοτοσικλετιστών, άκουσα την είδηση ότι σκοτώθηκε ο Τάσος Ισαάκ.
 
Φοβηθήκατε;
Όταν άκουσα ότι σκοτώθηκε ένας μοτοσικλετιστής, φοβήθηκα ότι θα υπήρχαν και άλλοι θάνατοι. Ήταν χιλιάδες οι μοτοσικλετιστές, ανεξέλεγκτοι, χωρίς ηγεσία και καθοδήγηση. Έχω δυο γιους, ο ένας εκ των οποίων ήταν στην ηλικία του Ισαάκ, και ένοιωσα απόλυτα τον πόνο για το χαμό του. Δεν μπορούσα όμως να κάνω τίποτα για να αλλάξουν τα όσα είχαν γίνει. Είχα τονίσει στον Πρόεδρο ότι υπήρχε κίνδυνος να αντιδράσουν οι μοτοσικλετιστές και με είχε καθησυχάσει, λέγοντας μου «μη φοβάσαι, έχουμε τον τρόπο να τους ελέγξουμε».
 
Μετανιώσατε που κάνατε πίσω τότε;
Πίστεψε με μέχρι σήμερα δεν βρήκα τη σωστή απάντηση, παρόλο που ρώτησα τον εαυτό μου πάρα πολλές φορές. Δεν ξέρω τι θα γινόταν αν δεν κάναμε πίσω. Ίσως  να υπήρχαν περισσότεροι θάνατοι, ίσως να μην υπήρχε και κανένας…
 
Μετανιώσατε για όλη αυτή την πρωτοβουλία που πήρατε για την πορεία;
Απεναντίας είμαι περήφανος γι αυτό που έκανα. Βεβαίως δεν το έκανα μόνο μου αλλά με τη βοήθεια πολλών ανθρώπων. Ήταν μια καταπληκτική πορεία, έμαθε όλος ο κόσμος για το πρόβλημα της Κύπρου. Ένας υπουργός της τότε κυβέρνησης μου είχε πει χαρακτηριστικά «αν ξοδεύαμε τον προϋπολογισμό της Κύπρου για πέντε χρόνια, τέτοια δημοσιότητα δεν θα μπορούσαμε να είχαμε για το ζήτημα μας, και όντως έτσι ήταν. Υπήρξε πάρα πολύ μεγάλη ευαισθητοποίηση, όλος ο κόσμος μιλούσε για το πρόβλημα της Κύπρου.
 
Τρεις μέρες μετά είχαμε άλλον ένα θάνατο, αυτόν του Σολωμού Σολωμού. Τι θυμάστε από εκείνα τα γεγονότα;
Ήμουν παρών. Είχαμε πάει στην κηδεία του Ισαάκ και στον τόπο της θυσίας του για να καταθέσουμε στεφάνια. Εγώ ήμουν με όλους τους Προέδρους των ξένων ομοσπονδιών μοτοσικλετιστών που βρίσκονταν στην Κύπρο και βρισκόμενοι στο σημείο, ακούσαμε τους πυροβολισμούς που περνούσαν από πάνω μας και χτυπούσαν στα φύλλα των δέντρων (σταφύλια). Θυμάμαι ακόμα το θόρυβο της σφαίρας που χτυπά πάνω στα φύλλα του κλίματος. Καλυφθήκαμε και ακούσαμε φωνές σε απόσταση 200 – 300 μέτρων. Ακούσαμε ότι οι Τούρκοι σκότωσαν ένα μοτοσικλετιστή και τρέξαμε. Φτάσαμε όσο πιο κοντά μπορούσαμε και είδαμε τον ιατροδικαστή Ματσάκη, ο οποίος έδινε τις πρώτες βοήθειες στον Σολωμού. Αργότερα ακούσαμε πως ο Σολωμού ήταν νεκρός.
 

 
Λέγεται ότι ο Σολωμού είχε πει εξ αρχής ότι θα επιχειρούσε να κατεβάσει την τουρκική σημαία…
Έτσι άκουσα κι εγώ, αλλά αυτό το έμαθα αργότερα. Πολλοί τότε προσπαθούσαν να παρουσιάσουν το Σολωμού ως φρενοβλαβή. Εγώ τότε που είχα επαφή με ανθρώπους που προσπαθούσαν να περάσουν αυτό το μήνυμα, είπα ότι ήταν τόσο φρενοβλαβής όσο και ο Γρηγόρης Αυξεντίου. Και εκείνος ήξερε ότι θα πέθαινε αλλά διάλεξε αυτό το δρόμο..
 
Ακόμα και σήμερα βλέπουμε πολλούς νέους να συμμετέχουν στις πορείες μνήμης των Ισαάκ και Σολωμού, παρά το γεγονός ότι πολλοί κατηγορούν τους νέους ότι ξέχασαν..
Αυτό λεγόταν για τους νέους πολύ πριν αναλάβω εγώ την ομοσπονδία μοτοσικλέτας. Εγώ πιστεύω στους νέους, θέλουν τη σωστή καθοδήγηση μόνο. Οι ηγέτες μας δεν έχουν τον τρόπο να καθοδηγήσουν τη νεολαία, γι αυτό συμπεριφέρεται όπως συμπεριφέρεται.  Θέλω να συγχαρώ τους διοργανωτές της φετινής πορείας. Ένα μεγάλο μπράβο και ελπίζω να συνεχίσουν το έργο τους και να υπάρξουν και ακόμα πιο νέοι που θα συνεχίσουν στο μέλλον. Οι νέοι δεν ξεχνούν, ούτε και οι παλιοί. Φτάνει όλοι να νοιάζονται για τον πόνο τους. 
 
 

Δειτε Επισης

Στεφάνου: Λιασή και Ακανσόι έκαναν την τραγωδία μάχη κατά του εθνικισμού
Διαχειρίσιμο το γεωπολιτικό ρίσκο για GSI, σαφής στήριξη από ΗΠΑ-Τι συζήτησαν οι δύο Υπουργοί
Τρεις Κύπριοι Ευρωβουλευτές υπέρ της έγκρισης της νέας Κομισιόν και τρεις κατά
Tο ενδεχόμενο πρόωρων «εκλογών» στηρίζει και ο Αρικλί στα κατεχόμενα
Ένα βήμα πιο κοντά στο visa waiver από τις ΗΠΑ η Κύπρος
Ο απολογισμός της Βουλής-Εξέτασε 203 νομοσχέδια και 64 προτάσεις νόμου η Ολομέλεια
Οι αντιπρόεδροι του Volt ανακοίνωσαν ότι διεκδικούν την προεδρία του κόμματος
Πιάνουν δουλειά οι νέοι «υπουργοί» της ΕΕ-Πώς χωρίστηκαν οι αρμοδιότητες στην Επιτροπή
Με Μνημόνια σφράγισαν την τριμερή συνεργασία Κύπρος-Ελλάδα-Ιορδανία
Η Κύπρος καλωσορίζει συμφωνία Ισραήλ-Λιβάνου για κατάπαυση πυρός