«Κορακιάσαμε»

21:59 - 11 Αυγούστου 2016

ΑΠΟΨΕΙΣ

Ναι, μας έλλειπε ένα ατόφιο μετάλλιο. Όχι πως τα άλλα παιδιά που το κρέμασαν στο στήθος τους, υστέρησαν, ευνοήθηκαν, η πλιατσικολόγησαν κι ευτύχησαν να το κατακτήσουν. Το «διπλό μετάλλιο» της Άννας ήρθε στην πιο δύσκολη καμπή της χώρας. Τη στιγμή που γονατισμένος ο κόσμος, με την μιζέρια να τον γυροφέρνει, ονειρεύεται την ανάταση. Κορακιάσαμε σ’ αυτόν τον άνυδρο τόπο.
Η Άννα Κορακάκη, με διπλή λάμψη, έφθασε από το Ρίο στην Αθήνα. Περπάτησε στο κόκκινο χαλί που είχε στηθεί στην πίστα του αεροδρομίου, ενώ την υποδέχθηκε στρατιωτικό άγημα και ελάχιστα αργότερα γνώρισε την αποθέωση από τον κόσμο που την ανέμενε.
«Είμαι πολύ χαρούμενη που είμαι η πρώτη Ελληνίδα με δύο μετάλλια σε μία διοργάνωση Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά ελπίζω να μην είναι τελευταία. Θέλω να δώσω κίνητρο στα παιδιά να ασχοληθούν με τον ελληνικό αθλητισμό και όσοι ήδη ασχολούνται να πάνε ακόμη πιο ψηλά. Θέλω να γίνει πιο γνωστή η σκοποβολή, γιατί δυστυχώς τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των αθλητών όλο μειωνόταν», ήταν οι πρώτες δηλώσεις της. Και κατέληξε: «Αυτά τα μετάλλια δεν αναιρούν τίποτα. Ακόμη κι αν δεν πετύχαινα, θα τα ανέφερα όλα λεπτομερώς» -Να τα λες Άννα! Από την καλή και την ανάποδη, Όπως διαβάζεται τ’ όνομά σου.
Ο πατέρας της Άννας και ταυτόχρονα προπονητής της, Τάσος Κορακάκης, υπογράμμισε ότι «υπήρχαν δυσκολίες με τις προπονήσεις, εντάσεις μεγάλες». Τη «χρυσή» πρωταθλήτρια υποδέχτηκε στο αεροδρόμιο ο υπουργός Εσωτερικών. «Είναι ένα παράδειγμα για όλους: να αναμετρηθούμε με τις δυσκολίες. Η Άννα είναι το παιδί όλων των Ελλήνων. Η Πολιτεία θα κάνει όσα δεν έκανε μέχρι σήμερα», υποσχέθηκε. Μακάρι κ. Υπουργέ. Φτάνει να μπορούμε να σπάσουμε το απόστημα της υποκρισίας μας, κάνοντας, σε στιγμές χαρωπές όπως αυτή, έργο τις εξαγγελίες μας
Γιατί μείναμε στα λόγια. Επειδή στην αρχαία Ελλάδα, για την οποία οι νεώτεροι κοκορεύονται, γκρέμιζαν τείχη για να υποδεχτούν τους ολυμπιονίκες στην πόλη. Στην απόμερη Δράμα κάτω απ’ τη λάμψη ενός μεταλλίου και του Αυγουστιάτικου φεγγαρόφωτος, συνεργείο του Δήμου γκρέμισε την παράγκα σκοποβολής, όπου προπονείτο η Άννα. Για τιμή; Από ντροπή; Από δέος κι αμηχανία; Γιατί αυτή η παράγκα, τελικά, μας εκπροσωπεί;
-Αφήστε λοιπόν τις άναρθρες ζητωκραυγές. Αφήστε τα μασκαραλίκια νεοέλληνες. Σκύψτε το κεφάλι μπροστά σ’ αυτό το παιδί και μαζί με το μπράβο, ψιθυρίστε και μια συγνώμη.

Γιάννης Κωστακόπουλος

kostakopoulosy@gmail.com

«Κορακιάσαμε»

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης