Τα ευρωπαϊκά αεροδρόμια με ονόματα πολιτικών

Η ονοματοδοσία δημόσιων κτιρίων, πλατειών, λεωφόρων με ονόματα πολιτικών είναι συχνό φαινόμενο στην εποχή μας.

Ωστόσο συχνά υπάρχουν αντιδράσεις κυρίως από πολιτικούς αντιπάλους. Μια τέτοια περίπτωση είχαμε και στην Κύπρο με την ονομασία του Αεροδρομίου Λάρνακας σε «Γλαύκος Κληρίδης».

Ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ online παρουσιάζει περιπτώσεις αεροδρομίων κυρίως στην Ευρωπαϊκή ήπειρο που τα αεροδρόμια έχουν ονόματα καταξιωμένων πολιτικών των χωρών τους.

Αεροδρόμιο Παρισιού Charles de Gaulle

To Σαρλ ντε Γκωλ φέρει το όνομα του 18ου Προέδρου της Γαλλίας βρίσκεται 23 χιλιόμετρα βορειοανατολικά του Παρισιού και αποτελεί το βασικό διεθνές αεροδρόμιο της Γαλλίας. Πήρε το όνομα του από τον Γάλλο στρατηγό και πολιτικό.

Μεταξύ του 1944 και του 1946, μετά την απελευθέρωση της Γαλλίας από τη γερμανική κατοχή, ο Ντε Γκωλ ήταν επικεφαλής της γαλλικής προσωρινής κυβέρνησης. Καλούμενος για να διαμορφώσει κυβέρνηση το 1958, εμπνεύστηκε ένα νέο Σύνταγμα και ήταν Πρόεδρος της Δημοκρατίας από το 1958 ως το 1969.

Αεροδρόμιο Αθηνών Ελευθέριος Βενιζέλος

Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών "Ελ. Βενιζέλος" ξεκίνησε τη λειτουργία του στις 28 Μαρτίου 2001 και αντικατέστησε το Διεθνές Αεροδρόμιο του Ελληνικού, που εξυπηρετούσε την Αθήνα για 60 χρόνια. Αποτελεί το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Ελλάδας.

Το αεροδρόμιο ονομάστηκε Ελευθέριος Βενιζέλος προς τιμήν του Έλληνα Πολιτικού  που οραματίστηκε την πολιτική αεροπορία της χώρας.

Αεροδρόμιο Κέρκυρας Ιωάννης Καποδίστριας

Ο Κρατικός Αερολιμένας Κέρκυρας «Ι. Καποδίστριας» πήρε το όνομα του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, ο οποίος είχε γεννηθεί στο νησί. Απέχει 3 χιλιόμετρα από το κέντρο της πόλης και εξυπηρετεί κυρίως τις ανάγκες τουρισμού κατά τους καλοκαιρινούς μήνες.

Το αεροδρόμιο του Μονάχου Τζόζεφ Στράους

Πρόκειται για το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Γερμανίας. Πήρε το όνομα του από τον Γερμανό πολιτικό Τζόσεφ Στράους που υπήρξε πρωθυπουργός της χώρας από το 1978 μέχρι το θάνατο του το 1988.

Αεροδρόμιο Κολωνίας Κόνραντ Αντενάουερ

Το αεροδρόμιο της Κολωνίας αποτελεί το έβδομο μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Γερμανίας. Ο Κόνραντ Αντενάουερ ήταν Γερμανός πολιτικός που διετέλεσε πρώτος μεταπολεμικός καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας από το 1949 έως το 1963. Αργότερα υπήρξε επίσης δήμαρχος της Κολωνίας.

Αεροδρόμιο Ιεροσολύμων Μπεν Γκουριόν

Το αεροδρόμιο των Ιεροσολύμων Μπεν Γκουριόν αποτελεί το μεγαλύτερο διεθνή αερολιμένα του Ισραήλ εξυπηρετώντας πάνω από 16,3 εκατομμύρια επιβάτες.
Ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του πρώτου Προέδρου του κράτους του Ισραήλ Μπεν Γκουριόν, που πέθανε το 1973 σε ηλικία 87 ετών.

Αεροδρόμιο Γκντασκ Λεχ Βαλέσα

Το αεροδρόμιο του Γκντάσκ πήρε το όνομα του Πολωνού πολιτικού και κατόχου Νόμπελ Ειρήνης Λέχ Βαλέσα. Ο Βαλέσα υπήρξε συνδικαλιστής και πρωτοστάτησε τη δημιουργία της πρώτης μη – κουμμουνιστικής κυβέρνησης στην Πολωνία το 1989.
Στις 9 Δεκεμβρίου 1990, ο Βαλέσα κέρδισε τις προεδρικές εκλογές και εξελέγη Πρόεδρος της χώρας για πέντε χρόνια.

Αεροδρόμιο Πόρτο Φρανσίσκο Σα Καρνέιρο

Το δεύτερο μεγαλύτερο αεροδρόμιο του Πόρτο ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Φρανσίσκο Σα Καρνέιρο ο οποίος ίδρυσε το σοσιαλιστικό κόμμα της χώρας  το 1974 και εκλέχθηκε πρωθυπουργός της χώρας το 1980. Η θητεία του διήρκεσε για μόλις 11 μήνες αφού επέβαινε σε αεροπλάνο που συνετρίβη στις 4 Δεκεμβρίου του 1980. Μετά από έρευνες που διήρκεσαν χρόνια η Αστυνομία της χώρας πως το ατύχημα έγινε μετά από σαμποτάζ.

Αεροδρόμιο Μαδρίτης Αδόλφο Σοάρες

Το αεροδρόμιο της Μαδρίτης αποτελεί ένα από τους μεγαλύτερους σε έκταση αερολιμένες της Ευρώπης μαζί με το αεροδρόμιο του Παρισιού Σαρλ Ντε Γκωλ. Το 2015 εξυπηρέτησε πάνω από 47 εκατομμύρια επιβάτες .
Το αεροδρόμιο πήρε το όνομα του από τον πρώτο δημοκρατικά εκλελεγμένο Πρόεδρο της χώρας που διαδέχθηκε τον Δικτάτορα Φράνκο.

Αεροδρόμιο Πράγας Βάτσλαβ Χάβελ

Το αεροδρόμιο της Πράγας Βάτσλαβ Χάβελ αποτελεί το πιο πολυσύχναστο αεροδρόμιο της Τσεχίας. Πήρε το όνομα του από τον Τσέχο πολιτικό Βάτσλαβ  που ήταν ο τελευταίος πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας και πρώτος Πρόεδρος της Τσεχίας, από τις 2 Φεβρουαρίου 1993 ως τις 2 Φεβρουαρίου 2003.
Είχε παίξει σημαντικό ρόλο στη λεγόμενη Άνοιξη της Πράγας του 1968 και τη Βελούδινη επανάσταση του 1989, την κατάρρευση δηλαδή του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Τσεχοσλοβακία.