Ερευνητής ή στρατιώτης

Πριν από μερικές ημέρες, ανακοινώθηκε ότι η Εθνική Φρουρά της Κύπρου θα προσλάβει 3.000 επαγγελματίες στρατιώτες. Σύμφωνα με τα στοιχεία της πρόσκλησης, οι στρατιώτες θα λαμβάνουν μηνιαίως 1.127 ευρώ συν 13ο μισθό. Η σύμβαση που θα υπογράψουν όσοι επιλεγούν θα έχει αρχικώς διάρκεια ενός χρόνου και στη συνέχεια θα μπορεί να ανανεωθεί τρεις φορές για τρία χρόνια κάθε φορά, ώστε η συνολική υπηρεσία να ολοκληρώνεται στα δέκα χρόνια. Οι εν λόγω στρατιώτες, με την αποχώρησή τους από την Ε.Φ., θα μπορούν να πάρουν φιλοδώρημα, με προϋπόθεση να έχουν συμπληρώσει τριάμισι χρόνια υπηρεσίας. Πριν από μερικές εβδομάδες, κρατικό πανεπιστήμιο της Κύπρου ανακοίνωσε δέκα κενές θέσεις μεταδιδακτορικών ερευνητών, με συμβόλαιο για περίοδο 12 μηνών. Ο μηνιαίος μισθός που προβλέπεται είναι 1.500 ευρώ και από το ποσό αυτό θα αφαιρούνται οι εισφορές και του εργοδότη και του εργοδοτούμενου στα διάφορα ταμεία του κράτους. Δεν θα προσφέρεται 13ος μισθός, ούτε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη.

Δεν θέλω να συζητήσω το αν χρειάζονται επαγγελματίες στρατιώτες ή περαιτέρω ερευνητικοί συνεργάτες στην Κύπρο. Ούτε το αν πρέπει να διαλυθεί ή όχι η Εθνική Φρουρά. Ούτε το αν τα κρατικά πανεπιστήμια της Κύπρου πρέπει να είναι αυτοχρηματοδοτούμενα ή αν πρέπει να βασίζονται μόνο σε κρατικούς πόρους. Με ανησυχεί όμως η διαφορετικότητα στους όρους εργοδότησης για τις πιο πάνω κατηγορίες υπαλλήλων. Ας δούμε ένα παράδειγμα. Ονομάζομαι Ανδρέας, είμαι 35 χρονών με διδακτορικό από την Αμερική και αποφάσισα για οικογενειακούς λόγους να επαναπατριστώ στην Κύπρο. Είμαι παντρεμένος και έχω δύο παιδιά. Δυστυχώς, λόγω της σημερινής οικονομικής κατάστασης στην Κύπρο, όπως και αρκετοί άλλοι, είμαι άνεργος. Από τη μια, θέλω να συνεχίσω την έρευνα στο αντικείμενο που σπούδασα, αλλά, από την άλλη, πρέπει να εργαστώ, όπως κάνει και η γυναίκα μου, για να αντεπεξέλθουμε στις οικονομικές μας υποχρεώσεις.

Έχω λοιπόν τις δύο πιο πάνω επιλογές. 1.127 ευρώ συν 13ο μισθό συν φιλοδώρημα συν ανανέωση του συμβολαίου μου για 10 χρόνια, ή 1.500 ευρώ χωρίς 13ο μισθό, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, χωρίς φιλοδώρημα, χωρίς προοπτικές ανανέωσης του συμβολαίου. Αλλά θα είμαι όμως με την ελπίδα ότι, κάπου, κάπως, κάποτε, θα μπορέσω να διεκδικήσω μια θέση ακαδημαϊκού σε ένα εκ των πανεπιστημίων της Κύπρου. Εσείς, τι θα διαλέγατε; Η δικαιολογία αρκετών είναι ότι, «αφού υπάρχει ενδιαφέρον έστω και με 1.500 ευρώ, γιατί να αυξηθεί ο μισθός;». Με αυτή τη λογική, είμαι σίγουρος ότι αρκετός κόσμος θα εργαζόταν και με 800 και με 700 και με 600 ευρώ. Πού τραβάμε τη γραμμή; Μόνο βραχυπρόθεσμα κερδίζουμε με μειώσεις στα ωφελήματα των οποιωνδήποτε υπαλλήλων.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι όπως επενδύουμε και στην Εθνική Φρουρά και στην υγεία, έτσι πρέπει να επενδύσουμε και στην έρευνα. Αλλιώς, πολύ φοβάμαι ότι ο Ανδρέας, ή θα επιστρέψει στην Αμερική, ή θα εγκαταλείψει την έρευνα και θα εργάζεται πλέον ως επαγγελματίας στρατιώτης.

Επίκουρος καθηγητής στο Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου

Δειτε Επισης

Η έννοια, σκοπός και σημασία της αυτόματης τιμαριθμικής αναπροσαρμογής (Α.Τ.Α.)
Αλέκος Παναγούλης-Ο ήρωας των ηρώων
Η πυρηνική ενέργεια κατά την ενεργειακή μετάβαση στην ΕΕ
Τεχνική Επιτροπή ISO/TC 67 και η Σημασία των Προτύπων για τη Βιομηχανία Υδρογονανθράκων
Η υποχρέωση της Αστυνομίας στον νόμο για την πρόληψη της βίας και παρενόχλησης στο χώρο εργασίας
Η γεωπολιτική αξία του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασμού
Χαμένοι σε έναν εμπορικό πόλεμο χωρίς νικητές
Η αντίδραση της Κίνας στους δασμούς των ΗΠΑ
Τέσσερα χρόνια χωρίς τον Βάσο Λυσσαρίδη
Αποκατάσταση Οικογενειακών Δεσμών: Ένας ανθρωπιστικός στόχος του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού