Ακόμη 8.5 εκατ. αποζημιώσεις για το Μαρί

Πρόκειται για τις ασφαλιστικές δυο εταιρειών οι εγκαταστάσεις των οποίων υπέστησαν, συνεπεία της έκρηξης, σοβαρές ζημιές και έλαβαν τις ανάλογες αποζημιώσεις από τις ασφαλιστικές τους εταιρείες οι οποίες, με τη σειρά τους, διεκδικούν τα ποσά αυτά από τη Δημοκρατία.
 
6,4 εκατ. για την αφαλάτωση
Η πρώτη αγωγή εναντίον της Δημοκρατίας, κατατέθηκε από την ασφαλιστική, εταιρείας ισραηλινών συμφερόντων, η οποία είχε αναλάβει την κατασκευή της Μονάδας Αφαλάτωσης εντός του ηλεκτροπαραγωγικού σταθμού στο Βασιλικό. Στην έκθεση απαίτησης που κατατέθηκε στη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας στις 9 Απριλίου 2015, αφού γίνεται λεπτομερής ανάλυση των γεγονότων που οδήγησαν στην έκρηξη, η 16σέλιδη έκθεση καταλήγει με τις απαιτήσεις των ενάγοντων. Σύμφωνα με την έκθεση απαιτήσεων, την οποία κατέχει ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ, οι εκρήξεις που έλαβαν χώρα την 11 Ιουλίου 2011 προκάλεσαν εκτεταμένες ζημιές στο Εργοστάσιο Αφαλάτωσης συνολικού ύψους 6,4 εκατ. ευρώ. Συνοπτικά, σύμφωνα πάντα με την έκθεση, στο ποσό συνυπολογίζεται η εκτίμηση ζημιάς, προετοιμασία εργοταξίου και περίφραξη, απομάκρυνση καταστρεμμένων υλικών, αντικατάσταση των δοχείων πίεσης και του ασβεστόλιθου και των δεξαμενών αερίου, ο εξοπλισμός γραφείου καθώς και η επιδιόρθωση του ηλεκτρικού εξοπλισμού και αντικατάσταση των αποθηκών. Τέλος, συνυπολογίζεται και η εκτίμηση ζημιάς και επαναπιστοποίηση των μονάδων ανάκτησης ενέργειας. Πέραν των πιο πάνω, οι ενάγοντες αξιώνουν τους νόμιμους τόκους, καθώς και έξοδα πλέον ΦΠΑ.
 
Κανένας έλεγχος
Το παράδοξο είναι πως οι αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους, δεν διενήργησαν κανένα απολύτως έλεγχο στο εν λόγω εργοτάξιο, έτσι ώστε να υπάρχει εκτίμηση της ζημιάς. Με την παραλαβή της αγωγής, η Νομική Υπηρεσία απέστειλε αρχικά επιστολή στο Υπουργείο Γεωργίας και στην ΑΗΚ ζητώντας πληροφόρηση για τους χειρισμούς που έγιναν στη συγκεκριμένη περίπτωση. Η απαντητική επιστολή του Τμήματος Υδάτων (ΤΑΥ), ημερομηνίας 06 Ιουλίου 2015 αναφέρει πως το Τμήμα Υδάτων δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τα γεγονότα, αφού καμία εμπλοκή είχε στις κατασκευαστικές εργασίες του σταθμού της αφαλάτωσης. Σημειώνεται δε πως η εμπλοκή του ΤΑΥ ξεκίνησε μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Μονάδας τον Αύγουστο του 2013. Προστίθεται δεν πως, στο χρονικό διάστημα πριν από τον Αύγουστο του 2013 η εκτέλεση των έργων ήταν υπό την επίβλεψη της ΑΗΚ.
 
Στον εργολάβο η ευθύνη
Επιστολή με το ίδιο περιεχόμενο στάλθηκε και στην ΑΗΚ από τη Νομική Υπηρεσία με την απάντηση της ΑΗΚ να κινείται στα ίδια επίπεδα με αυτή του Τμήματος Αναπτύξεως Υδάτων. Συγκεκριμένα, η απάντηση της ΑΗΚ ημερομηνίας 12 Οκτωβρίου 2015, αναφέρει πως σύμφωνα με τους όρους του σχετικού συμβολαίου, η εργολάβος εταιρεία είχε και διατηρούσε την αποκλειστική ευθύνη, τόσο της κατασκευής και ανέγερσης αλλά και της ασφάλισης του έργου, μέχρι την αποπεράτωσή του και την ανάληψη της ευθύνης λειτουργίας  από την ΑΗΚ. Επιπρόσθετα, σύμφωνα πάντα με την απάντηση της ΑΗΚ, δεν υπήρχε οποιαδήποτε πληροφόρηση όσον αφορά στο ύψος της ζημιάς που υπέστηκε η εταιρεία αλλά ούτε και πληροφόρηση εάν αποζημιώθηκε από την ασφαλιστική εταιρεία και εάν αποζημιώθηκε, για το ποσό της αποζημίωσης.
 
Ζημιές και στο JUMBO
Η δεύτερη εταιρεία, σύμφωνα με την έκθεση απαιτήσεως, διατηρούσε δυο αποθήκες στη βιομηχανική περιοχή Μοναγρούλλι, στη Λεμεσό, και συγκεκριμένα έξι χιλιόμετρα ανατολικότερα από τη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης». Όπως αναφέρουν οι ενάγοντες, από την έκρηξη προκλήθηκαν ζημιές στον σκελετό των κτιρίων, την τοιχοποιία και προσαρτήματα του κτιρίου, παρατηρήθηκαν μετακινήσεις και πλαστικές παραμορφώσεις σε πανέλα των πλαγιοκαλύψεων. Επίσης προκλήθηκαν, σύμφωνα με την έκθεση, ζημιές σε πανέλα των ορόφων με συνεπακόλουθες ζημιές στις διασωληνώσεις των συστημάτων πυρόσβεσης με αποτέλεσμα ποσότητες νερού να διαρρεύσουν από τους αγωγούς του και να προκαλέσουν ζημιά σε εμπορεύματα που ήταν τοποθετημένα στα ράφια.
 
Άλλα 2,2 εκατ. ευρώ
Οι ενάγοντες ισχυρίζονται ότι οι εναγόμενοι ευθύνονται αποκλειστικά για τη ζημιά, ταλαιπωρία και έξοδα που υπέστησαν στις αποθήκες τους και στην επιχείρησή τους γενικότερα. Όπως πληροφορείται ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ οι ενάγοντες ζητούν αποζημίωση ύψους 467.655 ευρώ για το κόστος των ζημιών που προκλήθηκαν στην αποθήκη Α. Άλλες 411.455 για τις ζημίες στην αποθήκη Β καθώς και 50.000 ευρώ για τα έξοδα εκτίμησης. Επιπρόσθετα, οι ενάγοντες ζητούν άλλες 45.399 ευρώ για τις ζημιές στον εξοπλισμό και άλλες 92.269 για τις ζημιές που προκλήθηκαν στα εμπορεύματα. Περαιτέρω, αξιώνουν 80.000 ευρώ για έξοδα συμβούλων, 8.966 ευρώ για υπηρεσίες φύλαξης και προστασίας καθώς και άλλες 998.042 για ζημιά λόγω διακοπής των εργασιών. Στο σύνολό τους τα προαναφερθέντα, ανέρχονται στα 2.180.786 ευρώ τα οποία ήδη έχουν καταβληθεί από την ενάγουσα ασφαλιστική εταιρεία.
 
Ο έπαρχος Λεμεσού
Σύμφωνα με πληροφορίες μας, η Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας με επιστολή της προς την Επαρχιακή Διοίκηση Λεμεσού, αφού την ενημερώνει για την εν λόγω αγωγή ζητεί και την άποψή της σχετικά με τις ζημιές και το κόστος αυτών. Σύμφωνα με την απαντητική επιστολή της Επαρχιακής Διοίκησης την οποία επίσης εξασφάλισε ο ΡΕΠΟΡΤΕΡ, δεν γίνεται αποδεκτή καμία ζημιά πλην των πλαγιοκαλύψεων των αποθηκών και ως εκ τούτου πρότειναν ποσό διακανονισμού, για τα κτίρια και τον εξοπλισμό ύψους 350.000 ευρώ. Σε ό,τι αφορά το ηλεκτρομηχανολογικό μέρος, όπως αναφέρει η Επαρχιακή Διοίκηση, ζητήθηκαν απόψεις από τους εκπροσώπους του Ηλεκτρομηχανολογικού Τμήματος, οι οποίοι πρότειναν μείωση στο ποσό αντικατάστασης των φωτιστικών των αποθηκών κατά 2.000 ευρώ. Ταυτόχρονα θεωρούν υπερβολικό το ποσό των 80.000 ευρώ για έξοδα συμβούλων.
 
Δύσκολα θα χάσουν
Και για τις δυο προαναφερθείσες περιπτώσεις, σύμφωνα με καλά ενημερωμένες νομικές πηγές, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα για τη Δημοκρατία. Όπως εξήγησαν στον ΡΕΠΟΡΤΕΡ, από τη στιγμή που η εν λόγω αγωγή προέρχεται από ασφαλιστική εταιρεία και όχι κατευθείαν από τον ιδιοκτήτη τότε η υπόθεση είναι ιδιαίτερα δύσκολη. Σημείωσαν πως οι ασφαλιστικές εταιρείες για να προχωρήσουν στην αποζημίωση τέτοιων ποσών συνεπάγεται ότι προχώρησαν σε πολύωρες και εμπεριστατωμένες έρευνες σε σχέση με τα γεγονότα και τις ζημιές και ως εκ τούτου είναι σχεδόν βέβαιο ότι η Δημοκρατία, σε περίπτωση μη εξωδικαστικού συμβιβασμού, θα χάσει τη δίκη. Στοιχείο που ενισχύει περαιτέρω τη θέση των ασφαλιστικών εταιρειών, στη δικαστική διαμάχη η οποία ενδέχεται να προκύψει με το κράτος, είναι και η παραδοχή της ευθύνης της έκρηξης από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας Νίκο Αναστασιάδη, κατά το μνημόσυνο των 13 αποθανόντων στις 11 Ιουλίου 2013 κατά το οποίο αναγνώρισε τις ευθύνες για τις πολιτικές αποφάσεις και παραλείψεις που οδήγησαν στην έκρηξη. Ο Νίκος Αναστασιάδης κατά την ομιλία του αναγνώρισε ότι η πολιτεία έχει τη μέγιστη αποκλειστική ευθύνη για όσα τραγικά επισυνέβησαν στις 11 Ιουλίου του 2011 στη Ναυτική Βάση «Ευάγγελος Φλωράκης», στην περιοχή Μαρί.
 
Οι αγωγές για αποζημιώσεις
Όπως προαναφέραμε, σε ό,τι αφορά ζημιές σε υποστατικά, αυτοκίνητα και για την αύξηση στην τιμή του ρεύματος συνεπεία της έκρηξης, καταχωρήθηκαν μέχρι σήμερα περίπου 180 αγωγές εναντίον της Δημοκρατίας. Από αυτές, οι 132 αφορούσαν ζημιές σε κατοικίες και υποστατικά και οι άλλες 48 αφορούσαν ζημιές σε αυτοκίνητα και για τις αυξήσεις στους λογαριασμούς της ΑΗΚ. Από τις υποθέσεις αυτές έχουν κλείσει οριστικά μόνο οι δέκα. Για τις πλείστες από αυτές επήλθε εξωδικαστική συμφωνία, ωστόσο ακόμη παραμένουν ανοικτές μέχρι την καταβολή των αποζημιώσεων από τη Δημοκρατία στους δικαιούχους.