Πρ. Προδρόμου: Ιστορικά χαμηλό το ποσοστό του ΔΗΣΥ

  «Εκεί που θα χρειαστεί, θα υπάρχει ασφαλιστική δικλίδα ο γενικός εισαγγελέας που θα είναι κριτής κατά το συμφέρον της χώρας, όπως αυτό καταγράφεται στο Σύνταγμα», τονίζει ο εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ, Πρόδρομος Προδρόμου, ερωτηθείς κατά πόσον ανησυχεί το κόμμα του για το ενδεχόμενο εμφάνισης του φαινομένου της «κυβερνώσας Βουλής». Σε συνέντευξή του στον ΡΕΠΟΡΤΕΡ, ο κ. Προδρόμου παραδέχεται πως στις βουλευτικές εκλογές ο Δημοκρατικός Συναγερμός κατέληξε σε ένα ιστορικά χαμηλό εκλογικό ποσοστό και αριθμό εδρών, σημειώνοντας πως έγιναν λάθη. 

Η στήριξη του ΔΗΣΥ στην υποψηφιότητα Δημήτρη Συλλούρη για την προεδρία της Βουλής, λέγεται και γράφεται πως έχει προκαλέσει ισχυρές αναταράξεις εντός του κόμματός σας. Έτσι έχουν τα πράγματα; 

Από την ώρα που ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ, παρά το ότι είχε τον μεγαλύτερο αριθμό ψήφων, δεν μπορούσε να εκλεγεί στην προεδρία της Βουλής, έπρεπε να κάνουμε μια δεύτερη επιλογή. Σίγουρα δεν ήταν εύκολο. Γι’ αυτή την απόφαση χρειάστηκε να ξεχάσουμε ότι πριν από μερικά εικοσιτετράωρα το Κίνημα «Αλληλεγγύη», ουσιαστικά μια απόσχιση, είχε αποσπάσει από τον ΔΗΣΥ εκλογικό ποσοστό και ίσως μια έδρα. Γενικότερα όμως δύσκολη απόφαση. Εξυπακούεται ότι για μερίδα του κόσμου μας βιώθηκε ως πρόβλημα, από διάφορες πλευρές. Έπρεπε όμως να γίνει. Ήταν η δεύτερη επιλογή μας, μετά τη δική μας υποψηφιότητα, και ήταν σχετική επιλογή, ανάμεσα στις τρεις υπαρκτές πιθανότητες. Ο ΔΗΣΥ, ως το μεγαλύτερο κόμμα, δεν μπορούσε απαθώς να παρακολουθήσει να προκύπτει το οποιοδήποτε αποτέλεσμα. Αυτή ήταν η απόφασή μας. Αφού χρειάστηκε, παίξαμε ρυθμιστικό ρόλο, με τρόπο καθοριστικό για την προεδρία της Βουλής. Ήταν πολιτική επιλογή. 

Υπήρξε η παραδοχή πως ο ΔΗΣΥ ουσιαστικά λειτούργησε απλώς αποτρεπτικά έναντι της προδιαγραφόμενης εκλογής Μαρίνου Σιζόπουλου. Όμως, είναι σοβαρός ένας τέτοιος τρόπος άσκησης πολιτικής από τη μεγαλύτερη πολιτική δύναμη της χώρας, που τυγχάνει να είναι και η κυβερνώσα παράταξη; 

Εάν δηλαδή στην τρίτη ψηφοφορία η «Αλληλεγγύη» ψήφιζε τον κ. Σιζόπουλο, δεν θα ήταν απλώς αποτρεπτικό για να μην εκλεγεί ο Αβέρωφ Νεοφύτου που είχε τις περισσότερες θετικές ψήφους; Κάποιοι μίλησαν και για «εκβιασμό». Μα, εκβιαστική ήταν η όλη λογική της ψηφοφορίας! Δεν ξέρω αν υπάρχει πουθενά αλλού. Με τους δεδομένους συσχετισμούς δυνάμεων, η απόφαση για πρόεδρο της Βουλής εξαρτάτο από τις ψήφους του Δημοκρατικού Συναγερμού. Ως κυβερνώσα παράταξη, όπως λέτε, περισσότερο και από το κομματικό στοιχείο ή τον εγωισμό, έπρεπε να σκεφτούμε και την ισορροπία στην Πολιτεία. Λάβαμε υπόψη και την ανάγκη για μια καλύτερη λειτουργία στη σχέση Προεδρίας και Βουλής. Όφειλε ο ΔΗΣΥ, ως η πολιτική δύναμη που στηρίζει τον Πρόεδρο, την κυβέρνηση και την πορεία της χώρας, να αναλάβει αυτή την ευθύνη. Να αναλάβεις μια τέτοια ευθύνη –και κόστος να υπάρχει– θεωρώ ότι είναι σοβαρό. Αν με ρωτάτε, εκείνο που σίγουρα δεν ήταν σοβαρό ήταν η όλη διαδικασία της ψηφοφορίας. Το ότι μπορούσε ένας βουλευτής ή μια ομάδα να ψηφίζει και μια και δυο και τρεις φορές. Το ότι ο υποψήφιος με τις περισσότερες ψήφους, ο υποψήφιος του ΔΗΣΥ, δεν μπορούσε να εκλεγεί, αλλά θα έπρεπε να εκλεγεί κάποιος με λιγότερες ψήφους. Το είπαμε, το επισημάναμε, αλλά μας είπαν «μη μου τους κύκλους τάραττε». Τι να γινόταν λοιπόν; Πήγαμε κι εμείς σύμφωνα με τους... κύκλους. 

Πάντως, δεν παύει να αποτελεί πραγματικότητα το γεγονός ότι εκλέξατε πρόεδρο της Βουλής έναν άνθρωπο, τον οποίο, με την αύξηση του εκλογικού μέτρου, η ηγεσία του κόμματός σας προσπάθησε να τον αφήσει εκτός Βουλής. Σωστά; 
Πάμε αλλού τώρα... Με την αύξηση του εκλογικού μέτρου δεν προσπαθούσαμε να αφήσουμε κάποιον έξω. Μην ξεχνάτε ότι ο ΔΗΣΥ είναι το κόμμα που υποστηρίζει «οριζόντια» ψηφοφορία και θα επαναφέρουμε και αυτό το θέμα στη νέα Βουλή. Με το εκλογικό μέτρο προσπαθήσαμε ούτως ώστε οι πολιτικές ομάδες που θα έρχονται στη Βουλή να έχουν ικανοποιητική υποστήριξη πολιτών. Θα ήταν ίσως καλύτερα αν το ΑΚΕΛ είχε δεχτεί την πρόταση για 5% αντί 3,6% που πρότεινε. Κάποιος μπορεί και να έλεγε ότι ίσως ήταν λάθος που υποχωρήσαμε έναντι του ΑΚΕΛ και να έπρεπε να επιμείνουμε στην πρότασή μας, όπως κάνουμε και για την «οριζόντια ψηφοφορία». 

Ο ΕΝΔΙΑΜΕΣΟΣ ΧΩΡΟΣ 

Δεν θεωρείτε ότι, με την απόφασή σας αυτή, εξανεμίσατε κάθε περιθώριο συνεργασίας με τα υπόλοιπα κόμματα του ενδιάμεσου χώρου; Από ποιους θα ζητήσετε στήριξη για την έγκριση σημαντικών νομοσχεδίων που εκκρεμούν ή θα βρεθούν ενώπιον της Βουλής; 

Χωρίς να θέλω να θίξω κανέναν, πρέπει να πω ότι δεν είμαι βέβαιος τι σημαίνει «ενδιάμεσος χώρος». Ακούω ήδη την ΕΔΕΚ να λέει ότι δεν ξέρει τι σημαίνει κι ότι ο καθένας έχει τις δικές του αρχές – εκείνοι έχουν, είπαν, σοσιαλιστικές. Η ηγέτιδα της «Αλληλεγγύης» μιλάει για «πατριωτικό χώρο». Και πάλι, αν σκεφτούμε ότι η ίδια στις ευρωεκλογές είχε στηριχθεί από σχεδόν τους μισούς Συναγερμικούς ψηφοφόρους, δεν φαντάζομαι να τους αφήνει έξω από τον... «πατριωτικό χώρο». Ταυτόχρονα, είναι φανερό πως ούτε για «κεντρώο» χώρο μιλάμε, γιατί πολλές από τις πολιτικές θέσεις κάποιων από αυτά τα κόμματα κάθε άλλο παρά θυμίζουν μετριοπάθεια και κεντρώα τοποθέτηση. Μιλάμε, ίσως, για μια συνεργασία για τις προεδρικές; Τότε μάλλον «όχημα» που θα έφερνε κάποιους στην εξουσία είναι, παρά αυθύπαρκτος πολιτικός χώρος. Αν έχουν κοινές πολιτικές θέσεις και ενιαίο λόγο, μένει να το δούμε. Για να πω και τι θυμάμαι από τη Βουλή, στις ψηφοφορίες συνήθως οι Οικολόγοι βρίσκονταν πιο κοντά στο ΑΚΕΛ παρά στο ΔΗΚΟ. Άλλαξε; Δεν ξέρω. Για τα νομοσχέδια, όμως, ο Δημοκρατικός Συναγερμός περιμένει ότι στη Βουλή θα στηριχτούν οι σωστές πολιτικές προτάσεις, που θα είναι επωφελείς για τους πολίτες και για τη χώρα. Τέτοιες προτάσεις θα παρουσιάσει η κυβέρνηση και το οφείλουμε όλοι στους ψηφοφόρους να μην πάμε με «a priori»...

Το ενδεχόμενο να έχουμε στην πορεία το περιβόητο φαινόμενο της κυβερνώσας Βουλής δεν σας ανησυχεί; 
Αυτά είναι σχήματα λόγου. Την ιδέα «κυβερνώσας Βουλής» την είχε εφεύρει το ΑΚΕΛ, όταν αντιμετώπιζε τη συνειδητοποίηση της κοινωνίας ότι οι πολιτικές Χριστόφια-ΑΚΕΛ έβλαπταν τη χώρα. Με αυτή τη φράση περιέγραψαν την προσπάθεια να αντιμετωπισθούν οι καταστροφικές πολιτικές τους. Σήμερα όμως βλέπω ότι παρά τα όσα μπορεί να μην τους αρέσουν –και σίγουρα υπάρχουν και λάθη και προβλήματα– οι πολίτες στρέφουν το βλέμμα στον Πρόεδρο Αναστασιάδη. Όχι στον Άντρο Κυπριανού, ούτε στον Νικόλα Παπαδόπουλο. Ακόμα και μέσα από σκεπτικισμό και απογοήτευση, είναι από τον Νίκο Αναστασιάδη που περιμένουν. Και για το εθνικό θέμα, όσο κι αν αυτό από άλλους εξαρτάται, και για την κατάσταση της χώρας, της οικονομίας. Εμείς, ο ΔΗΣΥ, έχουμε υποχρέωση να ενισχύσουμε και να υπηρετήσουμε αυτή την προσδοκία-απαίτηση των πολιτών. Τώρα, αν η Βουλή θελήσει να ζήσουμε από τώρα έναν μακρύ προεκλογικό προεδρικών και κάποια πλειοψηφία θα νομοθετεί, όπως τον περασμένο Απρίλιο, σωρηδόν αντισυνταγματικά, για να βγάλει «θόρυβο» και πρόβλημα, αυτό πιστεύω θα το κρίνουν οι πολίτες. Εν πάση περιπτώσει, εκεί που θα χρειαστεί, θα υπάρχει ασφαλιστική δικλίδα ο γενικός εισαγγελέας που θα είναι κριτής κατά το συμφέρον της χώρας, όπως αυτό καταγράφεται στο Σύνταγμα. Εμείς, κυβέρνηση και ΔΗΣΥ στοχεύουμε σε προτάσεις για βελτίωση της χώρας, που νομίζω θα δυσκολεύονται να τις αρνηθούν. 

ΕΓΙΝΑΝ ΛΑΘΗ

Από τη μέχρι στιγμής αποτίμηση του αποτελέσματος των βουλευτικών εκλογών, ποιοι λόγοι διαφαίνονται ως εκείνοι που οδήγησαν στη μείωση των ποσοστών του ΔΗΣΥ και στην απώλεια δύο εδρών; 

Νομίζω ότι κάποιοι λόγοι είναι προφανείς. Υπήρχαν αντικειμενικά προβλήματα, απέναντι στα οποία δεν μπορούσαμε να κάνουμε και πολλά πράγματα, σίγουρα όμως έγιναν και λάθη. Ο Δημοκρατικός Συναγερμός κατέληξε σε ένα ιστορικά χαμηλό εκλογικό ποσοστό και αριθμό εδρών. Έχω μελετήσει αρκετά το θέμα, έχω και απόψεις. Θα προτιμήσω όμως να τα πω πρώτα στις εσωτερικές διεργασίες αποτίμησης που θα έχουμε και μετά, ίσως, και δημόσια. 

Υπάρχουν ευθύνες σε ηγετικό επίπεδο; Ο Αβέρωφ Νεοφύτου ως ο πρόεδρος του κόμματος δεν θα έπρεπε να τις αναλάβει με τον έναν ή τον άλλον τρόπο; Να θέσει αν μη τι άλλο τον εαυτό του στη διάθεση των συλλογικών οργάνων της παράταξης…

Πάντα υπάρχουν ευθύνες. Εξυπακούεται. Εξαρτάται όμως για ποιο λόγο τις αναζητούμε. Να εντοπίσουμε τυχόν λάθη για να τα διορθώσουμε. Θα πρέπει να προχωρήσουμε διορθώνοντας τα πράγματα, δεν πρέπει να αφεθούμε σε αυτή την πορεία. Έχουμε εξάλλου μπροστά μας και εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση....

Ενστερνίζεστε ή όχι την εκτίμηση πως ο ΔΗΣΥ έχει περιέλθει σε περίοδο πολιτικής απομόνωσης; 

Στην ίδια περίπου θέση που βρίσκεται ο ΔΗΣΥ σήμερα, βρίσκονται τόσο το ΑΚΕΛ όσο και ο λεγόμενος ενδιάμεσος χώρος. Σε σχετικά καλύτερη μάλιστα θέση ο ΔΗΣΥ, γιατί είναι πέντε εκατοστιαίες μονάδες λιγότερο απομονωμένος από το ΑΚΕΛ. Όταν το ΔΗΚΟ δηλώνει ούτε ΔΗΣΥ ούτε ΑΚΕΛ, τότε έχουμε τρεις... απομονωμένους. Η ανάγνωση ότι σήμερα έχουμε στο πολιτικό σκηνικό από τη μια το 31% και από την άλλη τους υπόλοιπους, δεν ισχύει. Φυσικά αυτό δεν σημαίνει ότι θα εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες για συνεργασίες και συναίνεση. Στην προηγούμενη περίοδο δείξαμε ότι έστω και δύσκολα μπορεί να βρούμε συνεργασίες. Για την εκλογή του προέδρου της Βουλής είχαμε και πρόταση συνεργασίας προς το ΑΚΕΛ, με πλήρη σεβασμό στις μεγάλες πολιτικές διαφορές, και νομίζω ότι είναι εκείνοι που δυσκολεύονται τώρα να εξηγήσουν την άκαμπτη στάση και την άρνηση. Η στρατηγική μας, μαζί με την κυβέρνηση, θα είναι η παραγωγή πολιτικών προτάσεων, προτάσεων διακυβέρνησης που θα είναι δύσκολο κάποιοι να αρνηθούν χωρίς να απομονωθούν από την κοινωνία. 

Ο ΝΙΚΟΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΨΗΨΙΟΣ, ΕΙΝΑΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ

Καλώς ή κακώς, αν και νωρίς, στο μυαλό όλων βρίσκονται και οι προεδρικές εκλογές. Να θεωρήσουμε ως δεδομένο ότι ο ΔΗΣΥ έχει υποψήφιο και αυτός είναι ο Νίκος Αναστασιάδης; 

Υποψηφίους ψάχνουν αυτοί που όχι τώρα, αλλά εδώ και τρία χρόνια προσπαθούν να ανατρέψουν την πολιτική κατεύθυνση και την πορεία της χώρας και να εκτοπίσουν την παράταξή μας. Εσχάτως ακούμε και για υποψηφίους με σάντουιτς, χαμ-τυρί κλπ. Εγώ ξέρω ότι ο Νίκος Αναστασιάδης δεν είναι υποψήφιος, αλλά είναι πρωταγωνιστής. Είναι πρωταγωνιστής στο έργο της σωτηρίας και της αποκατάστασης της χώρας. Αυτό το έργο διαδραματίζεται μπροστά μας. Βλέπουμε την ανάπτυξη το πρώτο τρίμηνο. Η Κύπρος είναι ανάμεσα στις οικονομίες της Ευρώπης που προχωρούν πιο γρήγορα. Βλέπουμε την ανεργία να φεύγει σιγά-σιγά. Μέχρι το τέλος του χρόνου θα βρεθεί νομίζω σε μονοψήφιο δείκτη. Και είμαστε μέρος αυτού του έργου. Όλοι. Η κοινωνία. Και ελπίζω και η Βουλή να ευθυγραμμιστεί. Γιατί έχουμε ακόμα δρόμο. Στα μισά είμαστε. Αλλά τώρα ξέρουμε τον δρόμο. Ειλικρινά... κι άμα το λέω σκέφτομαι τα παιδιά μου, τα παιδιά μας... Το πιο σημαντικό είναι να μπορούμε να πούμε όχι μόνο ότι αυτή η χώρα σώθηκε, αλλά ότι φτιάξαμε ξανά την Κύπρο. Ότι η χώρα μας γίνεται και πάλι ένας τόπος όπου αξίζει να ζεις, να εργάζεσαι, να δημιουργείς. Για όλους. Αλλά κυρίως για τους νέους. Αυτό νομίζω έχουν κατά νου οι πολίτες και όχι τις φιλοδοξίες των προεδρικών υποψηφίων. Και εμείς οφείλουμε να έχουμε στον νου μας τους πολίτες. Αυτή την πορεία κρατάμε με τον Πρόεδρο και την κυβέρνησή μας και –με την επιφύλαξη βέβαια και του Κυπριακού– νομίζω ότι αυτό θα είναι καίριο κριτήριο και για τις επόμενες προεδρικές. 

Τον Πρόδρομο Προδρόμου θα τον ενδιέφερε μια θέση στο Υπουργικό Συμβούλιο για παράδειγμα; Έχετε βολιδοσκοπηθεί καθόλου από το Προεδρικό; 

Ο Πρόδρομος Προδρόμου είναι εκπρόσωπος Τύπου του Δημοκρατικού Συναγερμού. Δεν έχω εκλεγεί στη Βουλή για 21 σταυρούς. Συμβαίνουν αυτά. Και νιώθω πως είναι σαν να έχω εκλεγεί. Γιατί εκείνο που συνέβηκε πραγματικά δεν ήταν οι λίγοι σταυροί διαφορά. Όχι. Ήταν που έφυγε και χάθηκε η έβδομη έδρα του ΔΗΣΥ. Γι’ αυτό λέω ότι νιώθω πως είναι σαν να έχω εκλεγεί. Μη με παρεξηγήσετε όμως. Το λέω εννοώντας την ευθύνη που νιώθω να έχω απέναντι στους ψηφοφόρους, στον κόσμο, στην παράταξη. Επομένως, εδώ είμαι και συνεχίζουμε...