Μ. Σιζόπουλος: Κρίνεται το μέλλον της Κύπρου
13:43 - 08 Μαΐου 2016
Ο Μαρίνος Σιζόπουλος είναι πολιτικός της ρήξης. Τον χαρακτηρισμό αυτό επιβεβαίωσε με τον πιο επίσημο τρόπο, όχι μία, αλλά αρκετές φορές, από τη στιγμή που ανέλαβε την προεδρία της ΕΔΕΚ: Η απόρριψη της ομοσπονδίας ως μορφής της επιδιωκόμενης λύσης, το ξήλωμα της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, η περιθωριοποίηση του Ομήρου, του Βαρνάβα και άλλων στελεχών πρώτης γραμμής και η άρνηση εξεύρεσης συναινετικής λύσης στο θέμα της κοινοβουλευτικής έδρας της Λεμεσού, είναι μόνο μερικά παραδείγματα που ενισχύουν την πιο πάνω εκτίμηση. Άρα θα μπορούσε να πει κάποιος ότι στις επικείμενες εκλογές ο ψηφοφόρος δεν θα κληθεί απλώς να κρίνει τις θέσεις και την εν γένει πολιτική της ΕΔΕΚ, αλλά και τον ίδιο τον πρόεδρό της. Πάντως ο ίδιος διαφωνεί κάθετα με τον συλλογισμό αυτό.
Μπορεί τον τελευταίο χρόνο η ΕΔΕΚ να κινείται στον αστερισμό του Μαρίνου Σιζόπουλου, ωστόσο ο ίδιος δεν θεωρεί ότι οι εκλογές αυτές έχουν την προσωπική του σφραγίδα:
Μ.Σ.: Η διαχείριση της προεκλογικής εκστρατείας είναι συλλογική ευθύνη. Συλλογικό είναι και το στοίχημα επίτευξης του στόχου. Όπως πολλές φορές τονίστηκε, αυτό προσδιορίζεται στη διατήρηση της κοινοβουλευτικής μας δύναμης.
Κατεβαίνετε στις εκλογές χωρίς πολλά από τα μέχρι πρότινος στελέχη της πρώτης γραμμής, χωρίς κανένα από τα μέλη της τελευταίας κοινοβουλευτικής σας ομάδα. Ποιο αποτέλεσμα θα θεωρηθεί επιτυχία για την ΕΔΕΚ, ή αν το θέσω διαφορετικά, τι κρίνεται για την ΕΔΕΚ σ’ αυτές τις εκλογές;
Μ.Σ.: Στην ουσία απουσιάζουν δύο στελέχη πρώτης γραμμής. Το ένα λόγω της καταστατικής πρόνοιας με την οποία καθορίσθηκε ανώτατο όριο θητείας στα κομματικά και πολιτειακά αξιώματα και το άλλο λόγω προσωπικής του επιλογής. Η νέα ηγεσία του κόμματος στο σύνολό της συμμετέχει στα ψηφοδέλτια καθώς και μεγάλος αριθμός νέων στελεχών, τα οποία θα αποτελέσουν το μέλλον της ΕΔΕΚ. Σε αυτές τις εκλογές δεν κρίνεται αποκλειστικά η ΕΔΕΚ, αλλά το μέλλον της πατρίδας μας, και οι πολίτες με την ψήφο ή την αποχή τους ουσιαστικά θα καθορίσουν και το μέλλον τους.
Μ.Σ.: Στην ουσία απουσιάζουν δύο στελέχη πρώτης γραμμής. Το ένα λόγω της καταστατικής πρόνοιας με την οποία καθορίσθηκε ανώτατο όριο θητείας στα κομματικά και πολιτειακά αξιώματα και το άλλο λόγω προσωπικής του επιλογής. Η νέα ηγεσία του κόμματος στο σύνολό της συμμετέχει στα ψηφοδέλτια καθώς και μεγάλος αριθμός νέων στελεχών, τα οποία θα αποτελέσουν το μέλλον της ΕΔΕΚ. Σε αυτές τις εκλογές δεν κρίνεται αποκλειστικά η ΕΔΕΚ, αλλά το μέλλον της πατρίδας μας, και οι πολίτες με την ψήφο ή την αποχή τους ουσιαστικά θα καθορίσουν και το μέλλον τους.
Αρκετοί είναι αυτοί που ισχυρίζονται ότι σ’ αυτές τις εκλογές οι ψηφοφόροι της ΕΔΕΚ καλούνται να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στη νέα ηγεσία της ΕΔΕΚ, ή να εκφράσουν την αποδοκιμασία τους. Τι απαντάτε;
Μ.Σ.: Η νέα ηγεσία της ΕΔΕΚ ανέλαβε μόλις πρόσφατα. Μέσα σε δύσκολες συνθήκες κλήθηκε να διαχειρισθεί σωρεία σοβαρών προβλημάτων, η επίλυση των οποίων δεν μπορούσε να γίνει με διαχείριση αλλά με λύσεις ουσιαστικές και μόνιμες. Όσοι «ισχυρίζονται» ότι οι εκλογές θα αποτελέσουν και μορφή ψήφου εμπιστοσύνης προς τη νέα ηγεσία, θα πρέπει πρώτα να αναλάβουν το μερίδιο της δικής τους ευθύνης για την καθοδική πορεία που το κόμμα παρουσίαζε. Να υπενθυμίσω ότι στις τελευταίες ευρωεκλογές η ΕΔΕΚ είχε απολέσει ήδη τη μισή εκλογική της δύναμη. Το όποιο ενδεχομένως αρνητικό αποτέλεσμα δεν θα χρεωθεί σε όσους εργάζονται και προσφέρουν στο κόμμα, αλλά σε αυτούς που αδικαιολόγητα αποστασιοποιήθηκαν ή και υπονόμευσαν την προοπτική της ΕΔΕΚ για να υπηρετήσουν προσωπικές επιλογές. Η ηγεσία του κόμματος δίνει τη μάχη των εκλογών με αυτοπεποίθηση και σιγουριά για ένα καλό αποτέλεσμα που θα δίνει τη δυνατότητα της προοπτικής.
Μ.Σ.: Η νέα ηγεσία της ΕΔΕΚ ανέλαβε μόλις πρόσφατα. Μέσα σε δύσκολες συνθήκες κλήθηκε να διαχειρισθεί σωρεία σοβαρών προβλημάτων, η επίλυση των οποίων δεν μπορούσε να γίνει με διαχείριση αλλά με λύσεις ουσιαστικές και μόνιμες. Όσοι «ισχυρίζονται» ότι οι εκλογές θα αποτελέσουν και μορφή ψήφου εμπιστοσύνης προς τη νέα ηγεσία, θα πρέπει πρώτα να αναλάβουν το μερίδιο της δικής τους ευθύνης για την καθοδική πορεία που το κόμμα παρουσίαζε. Να υπενθυμίσω ότι στις τελευταίες ευρωεκλογές η ΕΔΕΚ είχε απολέσει ήδη τη μισή εκλογική της δύναμη. Το όποιο ενδεχομένως αρνητικό αποτέλεσμα δεν θα χρεωθεί σε όσους εργάζονται και προσφέρουν στο κόμμα, αλλά σε αυτούς που αδικαιολόγητα αποστασιοποιήθηκαν ή και υπονόμευσαν την προοπτική της ΕΔΕΚ για να υπηρετήσουν προσωπικές επιλογές. Η ηγεσία του κόμματος δίνει τη μάχη των εκλογών με αυτοπεποίθηση και σιγουριά για ένα καλό αποτέλεσμα που θα δίνει τη δυνατότητα της προοπτικής.
Λίγους μήνες πριν από τις βουλευτικές, η ΕΔΕΚ αποφάσισε την απόρριψη της ΔΔΟ ως μορφής της επιδιωκόμενης λύσης. Θεωρείτε ότι η θέση αυτή θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη στάση που θα τηρήσει ο ψηφοφόρος απέναντί σας; Τυχόν επιτυχία ή αποτυχία του κόμματος στις εκλογές θα θεωρηθεί επιδοκιμασία ή αποδοκιμασία της συγκεκριμένης απόφασης;
Μ.Σ.: Δεν αποκλείεται η απόφαση αυτή σε κάποιους ψηφοφόρους να έχει θετική και σε άλλους αρνητική επίδραση. Όμως ένα κόμμα οφείλει να έχει καθαρές και τεκμηριωμένες θέσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, πολύ δε περισσότερο όταν το πρόβλημα αυτό αφορά τη μορφή της επιδιωκόμενης λύσης. Το περιεχόμενο της οποίας θα καθορίσει το μέλλον όλων των επόμενων γενιών. Η επιτυχία ή αποτυχία ενός κόμματος σε εκλογές δεν εξαρτάται μόνο από έναν παράγοντα. Επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα και πολλοί άλλοι. Η ΕΔΕΚ, παρά τα πολλαπλά προβλήματα τα οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον τελευταίο χρόνο, δίνει τη μάχη των εκλογών με ανανεωμένα σε μεγάλο βαθμό ψηφοδέλτια, προβάλλοντας νέα στελέχη, και είναι αισιόδοξη για το τελικό αποτέλεσμα.
Μ.Σ.: Δεν αποκλείεται η απόφαση αυτή σε κάποιους ψηφοφόρους να έχει θετική και σε άλλους αρνητική επίδραση. Όμως ένα κόμμα οφείλει να έχει καθαρές και τεκμηριωμένες θέσεις στα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει η πατρίδα μας, πολύ δε περισσότερο όταν το πρόβλημα αυτό αφορά τη μορφή της επιδιωκόμενης λύσης. Το περιεχόμενο της οποίας θα καθορίσει το μέλλον όλων των επόμενων γενιών. Η επιτυχία ή αποτυχία ενός κόμματος σε εκλογές δεν εξαρτάται μόνο από έναν παράγοντα. Επηρεάζουν το τελικό αποτέλεσμα και πολλοί άλλοι. Η ΕΔΕΚ, παρά τα πολλαπλά προβλήματα τα οποία κλήθηκε να αντιμετωπίσει τον τελευταίο χρόνο, δίνει τη μάχη των εκλογών με ανανεωμένα σε μεγάλο βαθμό ψηφοδέλτια, προβάλλοντας νέα στελέχη, και είναι αισιόδοξη για το τελικό αποτέλεσμα.
Πολλοί θεωρούν ότι η απόρριψη της ΔΔΟ χύνει νερό στον μύλο των εθνικιστών και στις δύο πλευρές, οι οποίοι αυτό που ουσιαστικά ζητούν είναι καθαρή λύση, δηλαδή διχοτόμηση ή λύση δύο κρατών. Ποια η δική σας άποψη;
Μ.Σ.: Η απόρριψη της ΔΔΟ είναι στάση πολιτικής ευθύνης. Η ΔΔΟ είναι η χειρότερη μορφή νομιμοποιημένης διχοτόμησης γιατί οι βασικές της αρχές στηρίζονται:
- Στον γεωγραφικό διαχωρισμό στη βάση φυλετικού κριτηρίου.
- Στις εγγυημένες πλειοψηφίες εδάφους και πληθυσμού.
- Στη μόνιμη παραβίαση πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
- Στην κατάργηση της ισότητας των πολιτών, δεδομένου ότι θα υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες πολιτών με διαφορετικά πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα η καθεμιά.
Τα παραπάνω στοιχεία είναι ρατσιστικά και καθιερώνουν μια μορφή απαρτχάιντ, το οποίο καταργήθηκε στη Νότιο Αφρική και επιχειρείται να εφαρμοσθεί στον 21ο αιώνα σε χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιμονή σε μια λύση αυτού του είδους, την οποία ο λαός απέρριψε το 2004 με συντριπτική πλειοψηφία, είναι ασέβεια προς τη λαϊκή ετυμηγορία, αλλά είναι και κίνητρο για κάποιους να υποστηρίξουν άλλες λύσεις οι οποίες είναι εξίσου καταστροφικές. Οι προτάσεις της ΕΔΕΚ για δημοκρατική λύση είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση που μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική συμφιλίωση και σε δημιουργία συνθηκών για ειρηνική συνύπαρξη του συνόλου του πληθυσμού και αρμονική συνεργασία για τη διαμόρφωση του κοινού μας μέλλοντος. Οι υποστηρικτές της ΔΔΟ ας μελετήσουν λίγο καλύτερα τη λύση που επιβλήθηκε το 1995 στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη…
Μ.Σ.: Η απόρριψη της ΔΔΟ είναι στάση πολιτικής ευθύνης. Η ΔΔΟ είναι η χειρότερη μορφή νομιμοποιημένης διχοτόμησης γιατί οι βασικές της αρχές στηρίζονται:
- Στον γεωγραφικό διαχωρισμό στη βάση φυλετικού κριτηρίου.
- Στις εγγυημένες πλειοψηφίες εδάφους και πληθυσμού.
- Στη μόνιμη παραβίαση πολιτικών και ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
- Στην κατάργηση της ισότητας των πολιτών, δεδομένου ότι θα υπάρχουν διαφορετικές κατηγορίες πολιτών με διαφορετικά πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα η καθεμιά.
Τα παραπάνω στοιχεία είναι ρατσιστικά και καθιερώνουν μια μορφή απαρτχάιντ, το οποίο καταργήθηκε στη Νότιο Αφρική και επιχειρείται να εφαρμοσθεί στον 21ο αιώνα σε χώρα-μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η επιμονή σε μια λύση αυτού του είδους, την οποία ο λαός απέρριψε το 2004 με συντριπτική πλειοψηφία, είναι ασέβεια προς τη λαϊκή ετυμηγορία, αλλά είναι και κίνητρο για κάποιους να υποστηρίξουν άλλες λύσεις οι οποίες είναι εξίσου καταστροφικές. Οι προτάσεις της ΕΔΕΚ για δημοκρατική λύση είναι η μόνη ρεαλιστική πρόταση που μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική συμφιλίωση και σε δημιουργία συνθηκών για ειρηνική συνύπαρξη του συνόλου του πληθυσμού και αρμονική συνεργασία για τη διαμόρφωση του κοινού μας μέλλοντος. Οι υποστηρικτές της ΔΔΟ ας μελετήσουν λίγο καλύτερα τη λύση που επιβλήθηκε το 1995 στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη…
Πόσο εύκολο είναι ο διεθνής παράγοντας και ειδικά τα Ηνωμένα Έθνη να δεχτούν αλλαγή στόχευσης από τη Λευκωσία; Δεν νομίζετε ότι κινδυνεύουμε να χάσουμε την αξιοπιστία και μαζί μ’ αυτήν και αρκετούς καλούς μας φίλους;
Μ.Σ.: Όταν για 38 χρόνια αγωνιζόμαστε για την επίτευξη αυτής της λύσης και δεν έχει καταστεί δυνατή, για πόσα ακόμα χρόνια θα πρέπει να προσπαθούμε στη βάση της ίδιας λογικής; Σε όλη τη μέχρι σήμερα προσπάθεια και στα όσα η πλευρά μας απέδωσε ως οφέλη στην τουρκοκυπριακή, τι πραγματικά εξασφάλισε ως αντάλλαγμα; Πόσο έχουμε πραγματικά αξιοποιήσει την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική μας θέση; Όταν για πρώτη φορά επίσημα η κυπριακή κυβέρνηση είχε αποδεχθεί τη ΔΔΟ το 1989, μπορεί να αποδοθεί το ελαφρυντικό ότι δεν γνωρίζαμε το περιεχόμενο. Σήμερα όμως δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Έχουμε το παράδειγμα της Βοσνίας 20 χρόνια μετά την εφαρμογή της ίδιας λύσης, την εμπειρία από το περιεχόμενο του Σχεδίου Ανάν που ουσιαστικά ήταν η πλήρης αποτύπωση της ΔΔΟ και την ένταξη στην Ε.Ε. Τρεις ισχυροί πολιτικοί παράγοντες που μας επιτρέπουν να επαναξιολογήσουμε τη ΔΔΟ και να επιδιώξουμε αλλαγή.
Μ.Σ.: Όταν για 38 χρόνια αγωνιζόμαστε για την επίτευξη αυτής της λύσης και δεν έχει καταστεί δυνατή, για πόσα ακόμα χρόνια θα πρέπει να προσπαθούμε στη βάση της ίδιας λογικής; Σε όλη τη μέχρι σήμερα προσπάθεια και στα όσα η πλευρά μας απέδωσε ως οφέλη στην τουρκοκυπριακή, τι πραγματικά εξασφάλισε ως αντάλλαγμα; Πόσο έχουμε πραγματικά αξιοποιήσει την ένταξή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να ενισχύσουμε τη διαπραγματευτική μας θέση; Όταν για πρώτη φορά επίσημα η κυπριακή κυβέρνηση είχε αποδεχθεί τη ΔΔΟ το 1989, μπορεί να αποδοθεί το ελαφρυντικό ότι δεν γνωρίζαμε το περιεχόμενο. Σήμερα όμως δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία. Έχουμε το παράδειγμα της Βοσνίας 20 χρόνια μετά την εφαρμογή της ίδιας λύσης, την εμπειρία από το περιεχόμενο του Σχεδίου Ανάν που ουσιαστικά ήταν η πλήρης αποτύπωση της ΔΔΟ και την ένταξη στην Ε.Ε. Τρεις ισχυροί πολιτικοί παράγοντες που μας επιτρέπουν να επαναξιολογήσουμε τη ΔΔΟ και να επιδιώξουμε αλλαγή.