Στοχεύουν μέχρι εκεί που φτάνει το χέρι τους

Μόλις δεκαπέντε ημέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές, όλα τα κόμματα ανεβάζουν στο φουλ τις στροφές των μηχανών τους και εντατικοποιούν τον προεκλογικό τους αγώνα με στόχο την επίτευξη των εκλογικών στόχων που έχουν θέσει. Εν μέσω ενός εύθραυστου προεκλογικού τοπίου και με αδιαμφισβήτητο δεδομένο τον μεγάλο βαθμό αδιαφορίας των πολιτών για την επερχόμενη εκλογική αναμέτρηση, οι ηγεσίες των κομμάτων θα επιχειρήσουν, στο σύντομο χρονικό διάστημα που απομένει μέχρι τις 22 του μήνα, από τη μια να κερδίσουν το στοίχημα της συσπείρωσης και από την άλλη να προσθέσουν στο κομματικό καλάθι των ψήφων όσο το δυνατόν περισσότερους καινούργιους ψηφοφόρους. Βεβαίως, για κάθε πολιτική δύναμη η στοχοθεσία είναι διαφορετική. Άλλες στοχεύουν σε αύξηση της εκλογικής τους δύναμης και συνάμα της κοινοβουλευτικής τους εκπροσώπησης, άλλες σε διατήρηση των ποσοστών τους ή σε ελαχιστοποίηση των αναπόφευκτων απωλειών που φαίνεται ότι θα έχουν, ενώ άλλες στην έστω και οριακή είσοδό τους στη Βουλή.
 
ΔΗΣΥ: ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΤΟ 2011
Φέροντας τον τίτλο του αδιαφιλονίκητου φαβορί για να κερδίσει τις εκλογές, τουτέστιν ν’ αναδειχθεί πρώτο κόμμα, ο ΔΗΣΥ στοχεύει στην εξασφάλιση ενός ποσοστού που θα επιβεβαιώνει την απόλυτη κυριαρχία του και δεν θ’ αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης ως προς το ποια πολιτική δύναμη εμπιστεύονται περισσότερο οι Κύπριοι ψηφοφόροι. Για το κυβερνών κόμμα, η πρωτιά θεωρείται και είναι κάτι περισσότερο από δεδομένη. Έτσι, εκ των πραγμάτων, το ενδιαφέρον για τον ΔΗΣΥ εστιάζεται στο ύψος της ψαλίδας στην οποία θα κλειδώσει η διαφορά του από το δεύτερο ΑΚΕΛ, στο ποσοστό που τελικά το ίδιο το κόμμα θα καταγράψει, καθώς βεβαίως και στο κατά πόσον θα επιτευχθεί ο στόχος της αύξησης του αριθμού των εδρών που διέθετε στην απελθούσα Βουλή. Στην Πινδάρου, μολονότι στ’ αρχικά στάδια της κούρσας των βουλευτικών εκλογών έθεταν εξαιρετικά ψηλά τον πήχη των προσδοκιών τους, προσβλέποντας σε ποσοστά ύψους μέχρι και 38%, στην πορεία και για διάφορους λόγους αναθεώρησαν προς τα κάτω τις προσδοκίες τους. Σήμερα, η ηγεσία του ΔΗΣΥ οριοθετεί τον στόχο της στην εξασφάλιση ενός ποσοστού που θα κυμαίνεται πλησίον αυτού που κατέγραψε το 2011 (34%). Ένα τέτοιο ποσοστό, που με βάση τον νέο εκλογικό νόμο φαίνεται να διατηρεί ανοικτή για τον ΔΗΣΥ την προοπτική εξασφάλισης πρόσθετων εδρών (πέραν των 20), θα είναι το αποτέλεσμα εκείνο που θ’ αφήνει απόλυτα ικανοποιημένο το κυβερνών κόμμα και θα του παρέχει τη δυνατότητα μετάφρασής του ως μιας μεγάλης εκλογικής επιτυχίας. Πολύ περισσότερο, από τη στιγμή που ο ΔΗΣΥ μετρά τρία χρόνια διακυβέρνησης, κατά την οποία λήφθηκαν επώδυνες για το σύνολο του πληθυσμού αποφάσεις, και η φθορά που θ’ ανέμενε κανείς να υποστεί ως κυβερνών κόμμα θα μπορούσε να οδηγήσει σε μεγάλη συρρίκνωση της εκλογικής του δύναμης.
 
ΑΚΕΛ: ΝΑ ΑΓΓΙΞΕΙ ΤΟ 30%
Για το ΑΚΕΛ οι προσεχείς βουλευτικές εκλογές φαντάζουν ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία επιβεβαίωσης της εκτίμησης ότι η πτωτική πορεία των τελευταίων χρόνων ανήκει οριστικά στο παρελθόν και πως το κόμμα τους βρίσκεται για τα καλά σε τροχιά ανάκαμψης. Ότι δηλαδή το φάντασμα της διακυβέρνησης Δημήτρη Χριστόφια έχει πάψει πλέον να πλανάται πάνω από την Εζεκία Παπαϊωάννου και πως ο ακριβός λογαριασμός με τον οποίο το κόμμα της Αριστεράς χρεώθηκε για την πενταετή διακυβέρνηση του τέως ηγέτη του, έχει πια αποπληρωθεί. Πρώτιστο στόχο της ηγεσίας του ΑΚΕΛ, η οποία εμφανίζεται προ πολλού συμβιβασμένη με την ιδέα πως η ανάδειξη του ΑΚΕΛ σε πρώτη πολιτική δύναμη συνιστά άπιαστο όνειρο, αποτελεί η επαναφορά των αποστασιοποιημένων ψηφοφόρων του κόμματος, καθότι είναι γνωστό πως μεγάλη μερίδα παραδοσιακών υποστηρικτών του τού γύρισε επιδεικτικά την πλάτη. Είτε κατευθυνόμενη προς άλλες πολιτικές δυνάμεις είτε –ως επί το πλείστον– επιλέγοντας απλώς την αποστασιοποίηση από το κόμμα της… καρδιάς τους. Επιτυχία για την ηγεσία του ΑΚΕΛ θα θεωρηθεί η εξασφάλιση οποιουδήποτε ποσοστού πιο πάνω από εκείνο των ευρωεκλογών του 2014 (27%), ενώ η οροφή που τίθεται ως εφικτός στόχος είναι το 30%. Υπενθυμίζεται πως στις βουλευτικές εκλογές του 2011 το ΑΚΕΛ είχε εξασφαλίσει 31%, και συνεπώς η εξασφάλιση ενός ποσοστού που θα πλησιάζει την επίδοση εκείνη, θα μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί ως μια τεράστια εκλογική νίκη. Την ίδια ώρα, όπως και στην Πινδάρου, έτσι και στην Εζεκία Παπαϊωάννου φιλοδοξούν να δουν τον αριθμό των 19 εδρών του κόμματος να μεγαλώνει.
 
ΔΗΚΟ: ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΔΙΨΗΦΙΟ
Τεστ αντοχής αποτελούν για το ΔΗΚΟ οι επερχόμενες βουλευτικές εκλογές, μιας και το διακύβευμά τους χαρακτηρίζεται πολυδιάστατο. Από τη μια η διατήρηση του ρυθμιστικού του ρόλου στην πολιτική σκηνή της χώρας και από την άλλη η άμεσα συνυφασμένη με το εκλογικό αποτέλεσμα επόμενη μέρα εντός του κόμματος, καθιστούν την 22^α Μαΐου ημερομηνία ορόσημο για την παραπέρα πορεία του ΔΗΚΟ. Δεν είναι μυστικό, άλλωστε, πως το ΔΗΚΟ πορεύεται προς τις βουλευτικές εκλογές βαθιά διχασμένο και με μια τεράστια μερίδα ΔΗΚΟϊκών, ανάμεσα στους οποίους και πρώην υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του, να τηρούν αποστάσεις από την προεκλογική προσπάθεια που βρίσκεται σ’ εξέλιξη. Η ηγεσία του ΔΗΚΟ γνωρίζει πως το 16% των βουλευτικών εκλογών του 2011 είναι περίπου αδύνατο να επαναληφθεί, αλλά και ότι ένα ποσοστό πιο κάτω από το 10% θα δώσει τη δυνατότητα στην εσωκομματική αντιπολίτευση να την αμφισβητήσει έντονα. Στο πλαίσιο αυτό, και παρά την αναγνώριση των δυσκολιών του όλου εγχειρήματος, ο Νικόλας Παπαδόπουλος και το επιτελείο του βάζουν τον πήχη της επιτυχίας στην εξασφάλιση ενός διψήφιου ποσοστού. Δηλαδή, όσο το δυνατόν πιο πάνω από το 10% και όσο το δυνατόν πιο κοντά στην εκλογική δύναμη που κατέγραψε προ πενταετίας το ΔΗΚΟ. Σε αντίθεση με τον ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, που στοχεύουν σε αύξηση των εδρών τους, στο ΔΗΚΟ ευελπιστούν και θα είναι ευχαριστημένοι αν διατηρήσουν τον ίδιο αριθμό εδρών με αυτές που διέθεταν κατά τη λήξασα κοινοβουλευτική περίοδο. Εννέα, συμπεριλαμβανομένου και του επαναπατρισθέντος Ζαχαρία Κουλία.
 
ΕΔΕΚ: ΝΑ ΚΡΑΤΗΘΕΙ ΣΤΗ ΖΩΗ
Αν για το ΔΗΚΟ η εκλογική αναμέτρηση της μεθεπόμενης Κυριακής συνιστά τεστ αντοχής, για την ΕΔΕΚ δεν είναι υπερβολή να λεχθεί πως αποτελεί ζήτημα ζωής ή θανάτου. Και πώς να μην είναι τέτοιο άλλωστε, όταν όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν τα ποσοστά των Σοσιαλιστών να συρρικνώνονται, αλλά και όταν το Κίνημα δίνει τη μάχη των βουλευτικών εκλογών βαθιά λαβωμένο από την παρατεταμένη εσωστρέφεια και με ανοικτές τις πληγές που άφησαν πίσω τους οι εσωκομματικές διαδικασίες ανάδειξης νέας ηγεσίας. Η ηγεσία της ΕΔΕΚ, υπό τον Μαρίνο Σιζόπουλο, θέτει ως στόχο τη διατήρηση των πέντε εδρών που διέθετε στην απελθούσα Βουλή, με το 9% του 2011 ωστόσο να μοιάζει κάτι σαν ουτοπία. Ρεαλιστικός στόχος για το Κίνημα είναι η άνετη είσοδος στη Βουλή και η παραμονή της ΕΔΕΚ ως τέταρτης σε ποσοστά πολιτικής δύναμης του τόπου. Στόχος που, αν επιτευχθεί, θα δώσει κυριολεκτικά ανάσα στην ασφυκτιούσα ηγεσία του κόμματος και αν μη τι άλλο θα βάλει τα εσωτερικά προβλήματα που αυτή τη στιγμή ταλανίζουν την ΕΔΕΚ κάτω από το χαλί. Δεν είναι λίγοι πάντως εκείνοι εντός της ΕΔΕΚ που, νιώθοντας την καυτή ανάσα της Συμμαχίας Πολιτών να τους διαπερνά, εκφράζουν μεγάλες αμφιβολίες ως προς το κατά πόσον υπάρχουν πλέον περιθώρια η ΕΔΕΚ να εξέλθει αλώβητη από τη δίνη των βουλευτικών εκλογών, υλοποιώντας ακόμη και τον πιο μινιμαλιστικό στόχο που θέτει. Αυτόν της επιβίωσης…
 
ΓΙΑ ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΥΝΑΜΗ Η ΣΥΜΜΑΧΙΑ
ΓΙΑ ΑΝΕΤΗ ΕΙΣΟΔΟ Η «ΑΛΛΗΛΕΓΥΗ»
Με ιδιαίτερη υπέρ της δυναμική δίνει τη μάχη των βουλευτικών εκλογών η Συμμαχία Πολιτών, η οποία όχι απλώς αναμένεται να εισέλθει άνετα στη Βουλή, αλλά φλερτάρει και με την εξασφάλιση ενός ποσοστού που θα της παρέχει ρυθμιστικό ρόλο στον νέο υπό διαμόρφωση κομματικό χάρτη. Συναφώς, στο κόμμα του Γιώργου Λιλλήκα δεν αποκρύπτουν πως στόχος τους είναι η Συμμαχία Πολιτών να καταστεί η τέταρτη σε ποσοστά πολιτική δύναμη της χώρας. Ένας στόχος που όλες οι ενδείξεις συνηγορούν στο ότι μπορεί να επιτευχθεί, μιας και, μεταξύ άλλων, διάφορες εσωτερικές δημοσκοπήσεις δείχνουν τη Συμμαχία ν’ αγγίζει μέχρι και το 7%. Την ίδια ώρα, στη δική του παρθενική εμφάνιση σε βουλευτικές εκλογές, το νεοσύστατο Κίνημα «Αλληλεγγύη» της Ελένης Θεοχάρους προσδοκά σε μια άνετη είσοδο στη Βουλή, ενώ μικρότεροι πολιτικοί σχηματισμοί, όπως είναι οι Οικολόγοι και το ΕΛΑΜ, παλεύουν για να υπερπηδήσουν το φράγμα του 3,6%.