«Να δημιουργήσουμε το New Deal της Κύπρου»

Ο κόσμος συνεχίζει να περνά πολύ δύσκολα, και το ζητούμενο είναι η αναζήτηση των επόμενων βημάτων που θα ξαναφέρουν την ανάπτυξη στον τόπο. «Χρειάζεται να δούμε το πώς θα μειώσουμε δραστικά την ανεργία. Να κάτσουμε όλα τα κόμματα μαζί και να δημιουργήσουμε το ‘‘new deal’’ της Κύπρου. Να συμφωνήσουμε σε 3 - 4 στρατηγικές στις οποίες η χώρα μας θα επενδύσει για να φέρουμε την ανάπτυξη», σχολιάζει σχετικά ο Δημήτρης Δημητρίου, πρόεδρος της Οργάνωσης Νέων Επιστημόνων (ΟΝΕ) και υποψήφιος βουλευτής Λευκωσίας του Δημοκρατικού Συναγερμού. Σύμφωνα με τον κ. Δημητρίου, οι τομείς στους οποίους θα πρέπει να επενδύσουμε για να επανέλθει η ανάπτυξη στη χώρα μας είναι η τεχνολογία, ο τουρισμός και η πρωτογενής παραγωγή. «Στην τεχνολογία, στόχος πρέπει να είναι να προσελκύσουμε στην Κύπρο εταιρείες του κλάδου, ακόμη και να πείσουμε εταιρείες που είναι ήδη εγγεγραμμένες εδώ να μεταφέρουν στην Κύπρο τις εργασίες τους. Τι χρειάζονται; Ασφαλές επενδυτικό περιβάλλον, που το έχουμε, καλές συνθήκες διαβίωσης, κίνητρα για το προσωπικό τους και καθόλου γραφειοκρατία. Στον τουρισμό πρέπει να ενισχύσουμε τον ολόχρονο τουρισμό και τα νέα του προϊόντα, όπως ο θρησκευτικός, ο αθλητικός, ο συνεδριακός, ο ιατρικός τουρισμός κλπ. Για να γίνει αυτό, πρέπει να φροντίσουμε για θέματα, όπως η απρόσκοπτη λειτουργία των ξενοδοχείων αλλά και η σύνδεση των αεροδρομίων και των αεροπορικών εταιρειών, που θα βάλουν τη χώρα μας στα δρομολόγιά τους», συμπληρώνει. Σε ό,τι αφορά στον πρωτογενή τομέα, που στην Ελλάδα και παντού αναβαθμίζεται ραγδαία με ποιοτικά, εξειδικευμένα προϊόντα, συνεχίζει ο κ. Δημητρίου, «χρειάζεται ξεκάθαρη στόχευση και προσανατολισμός στις ξένες αγορές. Να επενδύσουμε μακροχρόνια, να προπωλούμε με συμβόλαια τα προϊόντα, να δώσουμε κίνητρα να ασχοληθούν νέοι επιστήμονες με τη γεωργία, να τη συνδέσουμε με την υψηλή τεχνολογία και να αξιοποιήσουμε στο έπακρο όλα τα σχετικά προγράμματα στήριξης».
 
Το σημερινό πολιτικό σύστημα στην ελληνοκυπριακή κοινότητα, αλλά και στην τουρκοκυπριακή, μπορεί να δει τη μεγάλη εικόνα και να απεγκλωβιστεί από τα νομικίστικα, τα λαϊκίστικα και τις λεπτομέρειες, και να καταλήξει σε μια συμφωνία που θα επιλύει το κυπριακό ζήτημα μέσα στο 2016;
Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και ο Μουσταφά Ακιντζί έδειξαν τον τελευταίο χρόνο πως οι προθέσεις για να προχωρήσουν σε επίλυση είναι δεδομένες. Η διαπραγμάτευση στα κεφάλαια που άνοιξαν προχώρησε όσο δεν προχώρησε τα προηγούμενα 40 χρόνια. Η μεγάλη εικόνα, δυστυχώς, αφορά όσους δεν στηρίζουν την πολιτική τους επιβίωση στη διαιώνιση της σημερινής κατάστασης. Όλοι οι υπόλοιποι θα συνεχίσουν να μας μιλούν για τη μικρή εικόνα. Το Κυπριακό δεν μπορεί να λυθεί με συνεχή επίκληση των λεπτομερειών. Χρειάζεται να απλώσουμε στο τραπέζι τον χάρτη της περιοχής, να βάλουμε πάνω όλη την εικόνα που ισχύει σήμερα, τις εμπόλεμες ζώνες, τις πηγές του φυσικού αερίου, τους συσχετισμούς των δυνάμεων. Στη μεγάλη εικόνα, μπορούμε να κερδίσουμε. Να γίνουμε σοβαρός και αξιόπιστος παίκτης στην περιοχή.
 
Και θα το λύσουμε με αυτόν τον Ερντογάν, που επιδεικνύει καθημερινά πια αυτές τις αντιδημοκρατικές συμπεριφορές;
Δεν έχουμε την πολυτέλεια να επιλέξουμε τον Τούρκο Πρόεδρο. Μήπως ο Ντεμιρέλ ή η Τσιλέρ ήταν καλύτεροι από τον Ερντογάν; Ξέρουμε, μήπως, πως ο επόμενος δεν θα είναι χειρότερος; Είναι ένας παράγοντας στην εξίσωση που θα πρέπει να προσμετρήσουμε.
 
Με ποια κριτήρια θα ψηφίσει ο κόσμος τούτη τη φορά; Όσοι θα πάνε τελικά να ψηφίσουν…
Ο κόσμος είναι έντονος και αναζητεί την ανανέωση. Και η ανανέωση δεν αφορά μόνο στα πρόσωπα, αλλά κυρίως σε ιδέες και αντιλήψεις. Οι άνθρωποι είναι αφοπλιστικά ειλικρινείς σε ό,τι αφορά τα ζητήματα διαφθοράς. Επιτακτικά, και δικαίως, ο κόσμος ζητά την καταδίκη όλων όσοι ασέλγησαν κατά του δημοσίου συμφέροντος και πήραν ή έδωσαν μίζες. Και θέλει βουλευτές που θα έχουν την πολιτική βούληση για να προχωρήσουν, όχι μόνο στα λόγια, αλλά και στην πράξη, στην επόμενη μέρα. Περιμένουν από εμάς τους νέους πολιτικούς να αφήσουμε στην άκρη τα κόλπα που έφεραν πολιτικούς και κόμματα στην απαξίωση: ούτε ρουσφέτια, ούτε υποσχέσεις, ούτε μεγαλεπήβολα οράματα. Ξέρω ότι τα λόγια είναι εύκολα, αλλά στην πράξη κρινόμαστε. Ήρθε, λοιπόν, η στιγμή να επικεντρωθούμε σε πρακτικές και συγκεκριμένες λύσεις για τα προβλήματα που μας απασχολούν: την ανάπτυξη, την απασχόληση, την προοπτική στον τόπο μας. Είμαι αισιόδοξος πως ο κόσμος που θα πάει να ψηφίσει, θα μας ξεψαχνίσει και θα αποφασίσει πού θα βάλει τους σταυρούς του, με γνώμονα το πόσο πιο ωφέλιμοι θα είναι οι νέοι 56 αντιπρόσωποι στο κοινοβούλιο.
 
Πιστεύετε ότι ένας κούκος μπορεί να φέρει την άνοιξη; Εάν εκλεγείτε, θα έχετε πολλά περιθώρια, νομίζετε, να αλλάξετε πράγματα;
Σίγουρα όχι. Ένας κούκος δεν φέρνει την άνοιξη. Αλλά μέσα σε αυτή την αμφισβήτηση προσώπων και κομμάτων, μέσα στην αγανάκτηση των πολιτών και τη διάθεση για ανανέωση, πιστεύω πως μπορούμε στις εκλογές της 22ας Μαΐου να έχουμε, από τους 56 βουλευτές, τους 40 ή και τους 42 να λειτουργούν με βάση τα όσα συζητούμε εμείς οι δύο σήμερα εδώ. Εάν το καταφέρουμε αυτό, πιστεύω πως, ναι, έχουμε περιθώρια, συλλογικά και συντονισμένα, να προσπαθήσουμε να βελτιώσουμε κάποια από τα πράγματα, από τα ζητήματα που σήμερα μας απασχολούν.