Εκλογές για γερά νεύρα

Σε μια από τις πλέον αμφίρροπες και παρακινδυνευμένες για ασφαλείς προβλέψεις εκλογικές αναμετρήσεις, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου δίνουν σήμερα τη μάχη των βουλευτικών εκλογών. Οι σημερινές εκλογές, όπως όλα δείχνουν, θα επαναχαράξουν τον κομματικό χάρτη και θα επανακαθορίσουν τους συσχετισμούς δυνάμεων, αφού από το αποτέλεσμά τους δεν αποκλείεται να προκύψει μέχρι και οκτακομματική Βουλή. Κάτι που, αν συμβεί, θα είναι με φόντο την πρόσφατη αύξηση του εκλογικού μέτρου στο 3,6%, η οποία αποσκοπούσε ακριβώς στο αντίθετο. Στο ν’ αφεθούν εκτός Κοινοβουλίου οι όποιοι μικροί σχηματισμοί. Ως μοναδικό δεδομένο και προβλέψιμο αποτέλεσμα των σημερινών εκλογών μπορεί να θεωρηθεί η σειρά κατάταξης στα ανώτατα δώματα της «βαθμολογίας», με τον ΔΗΣΥ να καταλαμβάνει την πρώτη θέση, το ΑΚΕΛ τη δεύτερη και το ΔΗΚΟ την τρίτη. Όμως, ακόμα και έτσι, γρίφος για γερούς λύτες παραμένουν μέχρι και σήμερα (ημέρα των εκλογών) τα ποσοστά, καθώς και οι έδρες, που τα τρία αυτά κόμματα θα εξασφαλίσουν. Ενώ, απ’ εκεί και κάτω, τα πάντα κινούνται σ’ ένα τεντωμένο σχοινί και με εύθραυστες ισορροπίες, με αποτέλεσμα τίποτα και για κανέναν να μην μπορεί να θεωρείται εκ των προτέρων εξασφαλισμένο.
 
ΣΑΝ ΚΙΝΟΥΜΕΝΗ ΑΜΜΟΣ
Το απρόβλεπτο του χαρακτήρα των σημερινών εκλογών έγκειται όχι μόνο στους διάφορους αστάθμητους παράγοντες που στο τέλος της νύχτας δύναται να καθορίσουν το αποτέλεσμα (όπως είναι για παράδειγμα το τελικό ύψος της αποχής και το πώς θα συμπεριφερθούν αυτοί που δήλωναν αναποφάσιστοι), αλλά και στην πραγματικότητα –όπως αποτυπώθηκε στις πολλές δημοσκοπήσεις που διενεργήθηκαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου– ότι το εκλογικό σώμα μοιάζει να είναι κινούμενη άμμος. Σε αυτές τις βουλευτικές εκλογές κατέρχονται κόμματα τα οποία κάνουν την παρθενική τους εμφάνιση, όπως είναι η Συμμαχία Πολιτών και το Κίνημα Αλληλεγγύη, τα οποία όμως κατάφεραν ν’ αναπτύξουν μια ιδιαίτερη δυναμική και να δείχνουν αρκούντως ικανά ν’ ανατρέψουν τα ισοζύγια που μέχρι σήμερα γνωρίζαμε. Πολύ περισσότερο, από τη στιγμή που οι δύο παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις του ενδιάμεσου χώρου, ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ, κατέρχονται στις εκλογές βαθιά τραυματισμένες από τα εσωτερικά προβλήματα που αντιμετώπισαν, και τα οποία αναμένεται, λίγο ή πολύ, να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις επιδόσεις που σήμερα θα καταγράψουν. Την ίδια ώρα, αν στην εξίσωση προστεθεί η παρουσία δύο μικρότερων κομμάτων που φαίνεται να διεκδικούν με αξιώσεις την είσοδό τους στη Βουλή (Οικολόγοι και ΕΛΑΜ), τότε εύκολα μπορεί κάνεις ν’ αντιληφθεί πόσο περιπλέκονται τα πράγματα, κυρίως σε ό,τι αφορά την προσπάθεια ασφαλούς εκτίμησης για τη σειρά κατάταξης στα μεσαία και κάτω διαζώματα του πίνακα των αποτελεσμάτων που θα προκύψει το βράδυ με το κλείσιμο της κάλπης.
 
ΠΡΕΣΙΝΓΚ ΑΠΟ ΜΕΓΑΛΟΥΣ
Την τελευταία εβδομάδα, οι πολιτικές δυνάμεις που διαθέτουν ισχυρούς κομματικούς μηχανισμούς, όπως είναι ο ΔΗΣΥ και το ΑΚΕΛ, αποδύθηκαν σε μια τεράστια επιχείρηση συσπείρωσης των ψηφοφόρων τους, ασκώντας αφόρητες πιέσεις στους μέχρι πρότινος υποστηρικτές τους, οι οποίοι αυτή τη φορά εμφανίζονταν απρόθυμοι να ψηφίσουν τα δύο μεγάλα κόμματα. Είτε επιλέγοντας την αποχή είτε στρεφόμενοι προς άλλους πολιτικούς χώρους. Σε ό,τι αφορά ειδικά τον ΔΗΣΥ, εντοπίστηκε και έγινε μεγάλη προσπάθεια από μέρους της ηγεσίας του κόμματος ώστε να κλείσει η μαύρη τρύπα των διαρροών προς το Κίνημα Αλληλεγγύη και το ΕΛΑΜ κατά πρώτο λόγο, καθώς και προς τη Συμμαχία Πολιτών κατά δεύτερο. Ανάλογη σε ένταση προσπάθεια καταβλήθηκε και από την ηγεσία του ΑΚΕΛ, με αποδέκτες τις φυγόκεντρες εκείνες τάσεις του κόμματος που στρέφονται κυρίως προς τη Συμμαχία Πολιτών, αλλά και όσους ΑΚΕΛικούς δήλωναν αποφασισμένοι να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους αρνούμενοι ν’ ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα. Τη δική τους μάχη συσπείρωσης έδωσαν την τελευταία εβδομάδα και οι ηγεσίες του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ, προκειμένου να επαναπατρίσουν τους δικούς τους φευγάτους ψηφοφόρους. Οι μεγαλύτερες διαρροές, τόσο του ΔΗΚΟ όσο και της ΕΔΕΚ, κινούνταν προς τη Συμμαχία Πολιτών, ενώ ανοικτή πληγή με απρόβλεπτη συμπεριφορά πίσω από το παραβάν αποτελούσαν και αποτελούν όσοι ψηφοφόροι των δύο αυτών κομμάτων θεωρούνται ως προσκείμενοι στα στρατόπεδα της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Σε ό,τι αφορά πάντως ειδικότερα την ΕΔΕΚ, το κλειδί που θα ξεκλειδώσει την πόρτα της απόλυτης επίτευξης των στόχων της βρίσκεται στο κατά πόσον θα μπορέσει να εξασφαλίσει το 7,2%, που θα της επιτρέψει να περάσει στην τρίτη κατανομή των εδρών. Κάτι που θεωρείται δεδομένο για ΔΗΣΥ, ΑΚΕΛ και ΔΗΚΟ.
 
ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
ΑΠΟ ΤΟΥΣ
ΜΙΚΡΟΥΣ
Έχοντας από την άλλη ν’ αντιμετωπίσουν τις αφόρητες πιέσεις των μεγάλων, οι μικρομεσαίοι του κομματικού μας συστήματος εστίασαν την τελευταία εβδομάδα τις προσπάθειές τους στο να συγκρατήσουν τα ποσοστά που οι δημοσκοπήσεις τους έδιναν, και τα οποία κάλλιστα μπορεί να λεχθεί πως ξεπερνούσαν και τις πιο αισιόδοξες προσδοκίες των ηγεσιών τους. Παράλληλα, αποδόθηκαν σε έναν ανελέητο πόλεμο εντυπώσεων στη λογική του όλοι εναντίον όλων, μιας και, πέρα από το στοίχημα της συγκράτησης των ψηφοφόρων που φαίνεται να κερδίζουν από τα μεγάλα κόμματα, εξίσου σημαντική παράμετρος στην προσπάθειά τους να επιτύχουν τους στόχους τους θεωρείται και το ποιο από τα κόμματα αυτά θα καταφέρει να «κλέψει», έστω και την τελευταία στιγμή, τον μέγιστο δυνατό αριθμό ψήφων από τις ανταγωνιστικές δυνάμεις. Δηλαδή, από τα κόμματα εκείνα που έχουν τους ίδιους εκλογικούς στόχους και απευθύνονται εν πολλοίς σε μια δεξαμενή ψηφοφόρων και ένα κοινό με πανομοιότυπες, και ανάλογες με αυτές που και τα ίδια εκφράζουν, πολιτικές πεποιθήσεις.