Στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων το αίτημα του Σελίχ

Ο Σελίχ Ενλτίν Μουσταφά που εκζητείται από τις αιγυπτιακές αρχές, ώστε να δικαστεί για την υπόθεση της αεροπειρατείας που διεπράχθη σε αεροσκάφος των Αιγυπτιακών Αερογραμμών υπέβαλε στις 11 Μαΐου αίτημα στην Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων για αναθεώρηση της πρωτοβάθμιας απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου με την οποία απερρίφθη το αίτημα του για παραχώρηση ασύλου.

Στην απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι με βάση τα δεδομένα που είχε ενώπιον της και με γνώμονα την ηθική δέσμευση του Αιτητή να λέει την αλήθεια και να παρέχει όσο είναι δυνατόν περισσότερες πληροφορίες για να μην προκύψουν οποιεσδήποτε αμφιβολίες, κατέληξε στο αρχικό συμπέρασμα ότι, ο Αιτητής έχει πρόβλημα αξιοπιστίας όσον αφορά τους ισχυρισμούς του αναφορικά με τα πολιτικά κίνητρα για τα οποία αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη χώρα καταγωγής του και στη συνέχεια αιτήθηκε για διεθνή προστασία και δεν επιθυμεί να επιστρέψει σε αυτή.

Στην απόφαση της Υπηρεσίας αναφέρεται ότι οι αμφιβολίες αυτές προέκυψαν λόγω του γεγονότος ότι, τμήματα της προσωπικής του ιστορίας τίθενται υπό αμφισβήτηση.

Προστίθεται ότι παρά τον εντοπισμό αριθμού αντιφάσεων κατά την εξιστόρηση της προσωπικής του ιστορίας και το γεγονός ότι, κάποιοι από τους ισχυρισμούς του τέθηκαν υπό αμφισβήτηση, εντούτοις θα πρέπει να ληφθεί υπόψη το γεγονός ότι, κατά τη διάρκεια της αεροπειρατείας και ακολούθως με τη σύλληψη του ο Αιτητής. εξέφρασε κάποιες πολιτικές απόψεις οι οποίες εναντιώνονται στην τωρινή κυβέρνηση της χώρας του.

Αναφέρεται ότι λόγω λοιπόν των πολιτικών του αυτών απόψεων επικαλείται φόβο δίωξης σε περίπτωση επιστροφής του στη χώρα καταγωγής του, που σε συνδυασμό με το γεγονός ότι, το περιστατικό της αεροπειρατείας έλαβε παγκόσμιο ενδιαφέρον, το σίγουρο είναι ότι, οι Αρχές της Αιγύπτου έχουν πληροφορηθεί τις απόψεις του Αιτητή ή τουλάχιστον του αποδίδουν τέτοιες απόψεις και ως εκ τούτου στον Αιτητή αποδίδεται το ευεργέτημα της αμφιβολίας.

Στην απόφαση της Υπηρεσίας Ασύλου αναφέρεται ακόμα ότι ο Αιτητής στη συγκεκριμένη περίπτωση έχει ρητά εκφράσει τις απόψεις του ενάντια στις αρχές της χώρας του και ο φόβος δίωξης του λόγω των πολιτικών του πεποιθήσεων κρίνεται δικαιολογημένος και θα μπορούσε υπό, οποιεσδήποτε άλλες περιστάσεις, να του αναγνωρισθεί η ιδιότητα του πρόσφυγα εφόσον στο πρόσωπο του συντρέχουν οι προϋποθέσεις του Άρθρου 3 των περί Προσφύγων Νόμων 2000-2014 καθώς επίσης και του Άρθρου 1(Α) της Σύμβασης του 51 εντούτοις λόγω της πράξης της αεροπειρατείας εξετάστηκε το ενδεχόμενο τυχόν αποκλεισμού του από το καθεστώς του πρόσφυγα.

Η Υπηρεσία Ασύλου λαμβάνοντας υπόψη τις παράνομες δραστηριότητες του Αιτητή τόσο κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Δημοκρατία, όπου το όνομα του βρίσκεται ακόμη καταχωρημένο ως απαγορευμένος μετανάστης με τουλάχιστον 8 διαφορετικά ονόματα, όσο και κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη χώρα καταγωγής του, όπου όπως ισχυρίστηκε βρισκόταν για αρκετά χρόνια στη φυλακή, τις διπλωματικές εγγυήσεις της Αιγύπτου οι οποίες θεωρούνται αξιόπιστες και καλύπτονται από τη Συμφωνία μεταξύ της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Αιγύπτου για την έκδοση φυγοδίκων, το γεγονός ότι, τα αδικήματα που καταλογίζονται στον φυγόδικο είναι πολύ σοβαρά και είναι διεθνώς αξιόποινα.και επισύρουν ποινή φυλάκισης πέραν του ενός έτους, με μέγιστη ποινή την δια βίου φυλάκιση τόσο στην Κύπρο, όσο και την Αίγυπτο.

Λαμβάνοντας επίσης υπόψη το γεγονός ότι κανένα από τα πιο πάνω αδικήματα δεν επισύρει θανατική ποινή, το γεγονός ότι, η ποινή σε περίπτωση που καταδικαστεί για τα αδικήματα που διέπραξε είτε στη χώρα καταγωγής του είτε στη Δημοκρατία, δε θεωρείται δυσανάλογη,το γεγονός ότι δε θα δικαστεί για άλλα αδικήματα πέραν αυτών που αναφέρονται στην επιστολή έκδοσης του, των απειλών που εξαπολύει η διεθνής τρομοκρατία τα τελευταία χρόνια, και το γεγονός ότι εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής μίας εκ των ρητρών αποκλεισμού από το καθεστώς του πρόσφυγα όπως αναφέρονται στο εγχειρίδιο για τις διαδικασίας και τα κριτήρια καθορισμού του καθεστώτος των προσφύγων, εισηγήθηκε, τον αποκλεισμό του αλλοδαπού από το καθεστώς του πρόσφυγα σύμφωνα με το άρθρο 1ΣΤ(β) της Σύμβασης του 51, για το καθεστώς των Προσφύγων και του Άρθρου 5 1 γ iv των περί Προσφύγων Νόμων του 2000-2014, αφού υπάρχουν σοβαροί λόγοι ότι είναι ηθικός αυτουργός ή συμμετείχε άλλως πως στη διάπραξη οποιουδήποτε από τα προβλεπόμενα στις υποπαραγράφους (i) μέχρι και (iii) εγκλήματα ή πράξεις.

Επιπρόσθετα, εισηγείται τον αποκλεισμό του από το καθεστώς συμπληρωματικής προστασίας σύμφωνα με το Άρθρο 5 2 ε των περί Προσφύγων Νόμων, αφού υπάρχουν σοβαροί λόγοι ότι, είναι ηθικός αυτουργός ή συμμετείχε άλλως πως στη διάπραξη οποιουδήποτε από τα προβλεπόμενα στις παραγράφους (α) μέχρι (δ) εγκλήματα ή πράξεις.

Παράλληλα από τα παραπάνω και δεδομένου ότι, δεν επιβεβαιώθηκε περίπτωση ο αιτών να υποστεί απάνθρωπη ή εξευτελιστική μεταχείριση κρίνεται ότι δεν συντρέχει περίπτωση εφαρμογής του Άρθρου 3 της ECHR ή του Άρθρου 3 της Σύμβασης κατά των βασανιστηρίων.