Ο Σταύρος Ευαγόρου αποχωρεί από τα βουλευτικά έδρανα

Ο Σταύρος Ευαγόρου εκλέγηκε για πρώτη φορά Βουλευτής το 2001 και έμεινε στα Κοινοβουλευτικά έδρανα για τρεις συνεχόμενες θητείες. Αποχωρεί νοιώθοντας ότι κλείνει γι αυτόν ο κύκλος της προσφοράς του στο Κοινοβούλιο, αλλά όχι ο κύκλος του πολιτικού, αφού η προσφορά στο ΑΚΕΛ, τον κόσμο του και τον τόπο παραμένει γι αυτόν μια αέναη διαδικασία. Φεύγει, δηλώνει στο ΚΥΠΕ, με ανάμικτα συναισθήματα, συγκίνησης αλλά και ανακούφισης.
 
“Όταν εγκαταλείπεις ένα χώρο στον οποίο εργάστηκες και έδρασες για δεκαπέντε συνεχόμενα χρόνια είναι φυσιολογικό να νιώθεις συγκίνηση. Την ίδια στιγμή δεν το κρύβω ότι υπάρχει και το στοιχείο της ανακούφισης αν αναλογιστεί κανείς το βάρος της ευθύνης αλλά και το φόρτο εργασίας που είχα, ιδιαίτερα ως ο συντονιστής από μέρους του ΑΚΕΛ στην Επιτροπή Οικονομικών της Βουλής”, μας λέει.
 
Τον ρωτάμε αν στα δεκαπέντε χρόνια της παρουσίας του στη Βουλή μπορεί να απαριθμήσει κάποια πράγματα για τα οποία νοιώθει περήφανος ότι άφησε τη σφραγίδα του και μας λέει ότι αυτά είναι αρκετά, όμως γι αυτόν η μεγάλη φορολογική μεταρρύθμιση που έγινε το 2002 είναι το σπουδαιότερο.
 
“Εκτός από τα φορολογικά κίνητρα που δόθηκαν σε νομικά και φυσικά πρόσωπα (μείωση εταιρικού φόρου και αύξηση, σχεδόν στο διπλάσιο του αφορολόγητου ορίου) μέσα από την επιμονή του ΑΚΕΛ υιοθετήθηκαν οι προτάσεις μας για εισαγωγή του επιδόματος τέκνου από το πρώτο παιδί, της φοιτητικής χορηγίας, των επιδομάτων για τυφλούς και αναπήρους και η αύξηση των χορηγιών για τους πρόσφυγες. Τα αναφέρω όχι για να πάρω τα εύσημα αλλά κυρίως ως υπενθύμιση στις νεότερες γενιές που τα θεωρούν δεδομένα”, μας λέει.
 
Πώς νοιώθει όμως ένας Βουλευτής όταν φεύγει, είναι τόσες θητείες αρκετές για να ολοκληρώσει κάποιος την προσφορά του και πώς αυτή μετράται;
 
Για τον κ. Ευαγόρου η απάντηση ξεκάθαρη. “Η προσφορά ενός πολιτικού που τάχθηκε από τις επάλξεις του ΑΚΕΛ να υπηρετεί τα συμφέροντα των εργαζομένων δεν σταματά ποτέ. Πρόκειται για μια αέναη διαδικασία. Ενώ λοιπόν ο κύκλος από την έπαλξη του κοινοβουλίου έχει κλείσει, ως πολιτικός παραμένω στρατευμένος. Αποδεσμεύομαι κοινοβουλευτικά όχι πολιτικά”, μας λέει.
 
Τον ρωτάμε και για τα επόμενα σχέδια του. “Μέχρι και τις εκλογές δίνω μαζί με τους υπόλοιπους συντρόφους μου τη μάχη για ένα ΑΚΕΛ δυνατό με ισχυρή παρουσία στη Βουλή. Οι όποιοι σχεδιασμοί θα έρθουν στη συνέχεια”, αναφέρει.
Ο Σταύρος Ευαγόρου δίνει τη συλλογική μάχη χωρίς να είναι ο ίδιος υποψήφιος με σαφή προσανατολισμό και στόχο, να κερδηθεί η μάχη για ένα ισχυρό ΑΚΕΛ στη Βουλή.
 
“Το ΑΚΕΛ αποτελεί από τη φύση του την ταξική, αγωνιστική έπαλξη προώθησης των συμφερόντων των εργαζομένων, αλλά και το όχημα που οδηγεί σε μια κοινωνία δικαιότερη και πιο ανθρώπινη. Στην ενενηντάχρονη ιστορία μας μέσα από αγώνες και θυσίες κερδίσαμε πολλά για τους εργαζομένους, τα οποία σήμερα θεωρούνται δεδομένα. Σ’ αυτή τη μακρόχρονη πορεία έγιναν και λάθη υπήρξαν και παραλείψεις. Ο στόχος όμως δεν εγκαταλείφθηκε ποτέ. Κατ’ επέκταση η μάχη για ένα ισχυρό ΑΚΕΛ μέσα στο κοινοβούλιο, πρέπει να κερδηθεί. Το ΑΚΕΛ είναι το ανάχωμα στη νεοφιλελεύθερη λαίλαπα της Κυβέρνησης Αναστασιάδη”, μας λέει.
 
Στην ερώτησή μας αν κάποια στιγμή ένοιωσε πικρία με τις πολιτικές του κόμματος του και κατά πόσο διαφωνούσε με κάποιες αποφάσεις ο κ. Ευαγόρου μας λέει ότι σίγουρα υπήρξαν περιπτώσεις που είχε διαφωνήσει, όμως σεβάστηκε την απόφαση της πλειοψηφίας.
 
“Τα συναισθήματα είναι ανθρώπινα. Την ίδια στιγμή όμως οι αποφάσεις στο ΑΚΕΛ λαμβάνονται στα συλλογικά όργανα του κόμματος μετά από δημοκρατικό διάλογο. Πολλές φορές βρέθηκα με την πλειοψηφία. Υπήρξαν σίγουρα και περιπτώσεις που είχα διαφωνήσει. Εκεί είναι που οφείλεις να παραμερίσεις τα όποια συναισθήματα και να σεβαστείς, στηρίζοντας έμπρακτα, την απόφαση της πλειοψηφίας”, μας λέει.
Στα νέα μέλη ο κ. Ευαγόρου δίνει ξεκάθαρες συμβουλές και τονίζει ότι ο κόσμος καταλαβαίνει.
 
“Να μείνουν μακριά από λαϊκισμούς. Εργατικότητα, σοβαρότητα, μετριοπάθεια, αλληλοσεβασμός. Ο κόσμος έχει κριτήριο και μας ακούει”, λέει.
 

Πηγή: ΚΥΠΕ