Εκτελεστικό πρόεδρο ή κομπάρσο ψάχνει ο Πουλλαΐδης;

Τι στα αλήθεια ψάχνει ο Χρίστος Πουλλαΐδης για τη θέση του εκτελεστικού προέδρου της Ανόρθωσης;
Έναν άνθρωπο που θα έχει εν λευκώ τη διαχείριση του ποδοσφαιρικού τμήματος και της εταιρίας ή έναν κομπάρσο που θα περιτριγυρίζεται από χίλιους δυο «ειδήμονες» και απλά θα λογοδοτεί;
 
Από τη μία είναι εξαιρετικά δύσκολο ο οποιοσδήποτε να διακινδυνεύει την υστεροφημία του αναλαμβάνοντας ένα σημαντικό πόστο στα διοικητικά της Ανόρθωσης και να μην μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις ή καλύτερα να μην έχει τον απόλυτο έλεγχο για τις αποφάσεις που θα λαμβάνονται, κυρίως στα αποδυτήρια της ομάδας.
 
Από την άλλη, πόσο εφικτό είναι ένας μεγαλοπαράγοντας που βάζει κάθε μήνα το χέρι στην τσέπη για να πληρώνει (όπως συμβαίνει σήμερα με τον Χρίστο Πουλλαΐδη) να παραχωρήσει τόσα αξιώματα σε άλλο πρόσωπο; Η συνταγή της επιτυχίας είναι κάπου στη μέση. Η Ανόρθωση χρειάζεται έναν εκτελεστικό πρόεδρο με δυνατή προσωπικότητα, έντιμο και ο οποίος θα έχει τη δικαιοδοσία να κάνει κουμάντο σε ότι αφορά το ποδοσφαιρικό τμήμα. Να επιλέξει τεχνικό διευθυντή, προπονητή, να κρατά τις ισορροπίες στα αποδυτήρια, αλλά να ελέγχεται σε ότι αφορά το διοικητικό κομμάτι.
 
Εάν ο Χρίστος Πουλλαΐδης ως μεγαλομέτοχος της εταιρίας καταφέρει να βρει τον κατάλληλο άνθρωπο που θα διώξει από την Ανόρθωση τα «παράσιτα»  που κάθε φορά βρίσκονται στο προσκήνιο όταν λαμβάνονται αποφάσεις για το ποδοσφαιρικό τμήμα, θα έχει πετύχει.
 
Εάν στο τέλος της ημέρας προσληφθεί ένας εκτελεστικός πρόεδρος που στη θεωρεία θα έχει την ευθύνη λειτουργίας του ποδοσφαιρικού τμήματος αλλά όχι την εξουσία να το πράξει, το εγχείρημα θα είναι καταστροφικό.