Μετά το μνημόνιο, η ανάπτυξη

Τέλος Μαρτίου, τέλος Μνημονίου. Ξεπερνώντας και τις προσδοκίες, τα καταφέραμε. Η Κύπρος τα κατάφερε. Χάρη στις προσπάθειες, αλλά και τις θυσίες ακόμα των ανθρώπων. Αλλά και χάρη στις σωστές πολιτικές της κυβέρνησης. 
Περάσαμε μια καταστροφή χωρίς προηγούμενο. Αλλά, την τελευταία στιγμή, κρατήσαμε όρθια τη χώρα. Με θυσίες και απώλειες, είναι αλήθεια. Αλλά και με ριζικές αποφάσεις που χρόνια έμεναν στο ράφι. 

Εκείνοι που φώναζαν «δεν βγαίνει, θα έρθει και δεύτερο Μνημόνιο, πρόσθετα μέτρα», έκαναν λάθος (κανείς όμως δεν ακούστηκε να το παραδεχτεί). Οι άλλοι που έλεγαν «με το Μνημόνιο μπαίνουμε σε έναν φαύλο κύκλο ύφεσης», διαψεύστηκαν ήδη. Το Προϊόν της χώρας αυξάνεται ήδη από πέρυσι (+1,6%, σε σταθερές τιμές). Είναι καλά να θυμόμαστε. Όχι από μνησικακία. Αλλά επειδή επιβάλλεται ευθυκρισία: ποιος λέει τι και πότε και γιατί...
 
Λέμε βγαίνουμε από το Μνημόνιο, η Κύπρος όρθια και η οικονομία μας είναι ξανά αξιόπιστη. Μας λένε να κοιτάξουμε γύρω, μεγάλη ακόμα ανεργία. Και τα δυο αλήθεια είναι. Χρειάζεται ανάπτυξη η χώρα, μόνο έτσι θα έχουμε τις απαραίτητες θέσεις εργασίας (που ξηλώθηκαν τα τελευταία οκτώ χρόνια). Λέμε πως τελειώνει η κατάσταση ανυποληψίας και το καθεστώς της έκτακτης απόλυτης επιτήρησης, ότι η χώρα βγαίνει από την καταστροφή ξανά στο φως. Μας αντιλέγουν πως είναι μεγάλες ακόμα οι δυσκολίες, βουνό ασήκωτο δάνεια παλιά κι απ’ αυτά πολλά τα προβληματικά. Αλήθεια είναι και τα δυο. Το μονοπάτι ανάπτυξης που άνοιξε, πρέπει να γίνει δρόμος να βαδίσουμε. Να προκρίνουμε τις δημιουργικές αρετές της χώρας και των ανθρώπων μας, 
 
Το Μνημόνιο τελείωσε, αλλά δεν έχουν λείψει τα προβλήματα. Έχουμε δρόμο μπροστά μας. Συνεχίζουμε, λοιπόν, στη σωστή πορεία, αυτήν που έχει επιτυχώς δοκιμαστεί. Κρατάμε και διασφαλίζουμε τις σωστές αλλαγές, τις νέες ισορροπίες. Προχωράμε, όμως, σταθερά και αποφασιστικά και στις υπόλοιπες αλλαγές που ξέρουμε ότι χρειάζεται η χώρα. 
Στην ατζέντα, ευθύς αμέσως, είναι η μεταρρύθμιση του δημόσιου τομέα, οι αλλαγές που χρειάζονται στην τοπική αυτοδιοίκηση, το σχέδιο για επιτελικό υφυπουργείο Ανάπτυξης κ.ο.κ.

Ποια η διαφορά; Η χώρα μας έχει ξανά προοπτική. Η χώρα μας έχει δυνατότητες. Η φιλοτιμία και η εργατικότητα, η επινοητικότητα και η έφεση των ανθρώπων στην καινοτομία. Η Κύπρος μπορεί, το ξέρουμε...
Αλλά η δυνατότητα δεν μετρά εάν δεν απελευθερωθεί μέσα από ένα όραμα. Τώρα είναι η ώρα να ξεδιπλώσουμε ένα όραμα ανάπτυξης για τη χώρα μας. 
Η Κύπρος χρειάζεται ένα νέο πρότυπο ανάπτυξης. Αλλά κι αυτή ακόμα η διαπίστωση δεν πρέπει να μείνει γράμμα κενό ή να γίνει συνθηματική διακήρυξη. Πρέπει να λειτουργήσει ως κατεύθυνση ενός δημιουργικού και τεκμηριωμένου πολιτικού διαλόγου. 
Η οικονομική ανάπτυξη είναι, ως γνωστόν, περίτεχνη και περίπλοκη κοινωνική διαδικασία –σύνθετο διάνυσμα διαφόρων διεργασιών. Δεν αποφασίζεται από... πολιτικά γραφεία ούτε και διατάσσεται από υπουργικά συμβούλια. Δεν «παράγεται», αλλά μάλλον διευκολύνεται ή και προάγεται από το κράτος. Να μην αφήσουμε ξανά κρατικο-πολιτικές ρυθμίσεις να γίνονται τροχοπέδη. 
Πολιτικές μπορεί να φροντίσουν και να διασφαλίσουν μια σειρά από προϋποθέσεις και κίνητρα, αλλά η ίδια η αναπτυξιακή κίνηση είναι έργο της κοινωνίας. Το στοίχημα είναι να απελευθερώσουμε τις δημιουργικές δυνάμεις της κοινωνίας.

Βουλευτής Λευκωσίας εκπρόσωπος Τύπου του ΔΗΣΥ
 
 

Δειτε Επισης

Η εκλογή Τραμπ-Μήνυμα προς την Ευρώπη
Τα Νηπιαγωγεία μας Κρατούν; Η Επείγουσα Ανάγκη Ενίσχυσης της Προδημοτικής Εκπαίδευσης
Η επόμενη μέρα των εκλογών στις ΗΠΑ
Νομικό τμήμα Αστυνομίας. Μια έτσι, μια γιουβέτσι
Αρχηγό Αστυνομίας αλλάξαμε. Νοοτροπία αλλάξαμε;
Ας μην βάζουμε το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν πάνω από ανθρώπινες ζωές
Πολιτική επιχειρηματολογία έναντι ευχολογίων
Αυτισμός και η ποικιλομορφία του
Συμβασιούχοι Οπλίτες: Άμεση ανάγκη για στήριξη και αναβάθμιση τους στην Εθνική Φρουρά
Η νομιμότητα αποστολής προσκλητηρίων γάμου με φακέλους της Αστυνομίας και η άγνοια του Αρχηγού