Η στιγμή που καταδρομείς πέφτουν με αλεξίπτωτο στην Τερσεφάνου
20:30 - 28 Μαρτίου 2016
Ο δροσερός αέρας σε χτυπά στο πρόσωπο, αναμεμιγμένος με μυρωδιές αεροπορικών καυσαερίων. Το πόδι σου στην άκρη του σκαλοπατιού κι από κάτω το κενό. Εκατοντάδες μέτρα απόλυτου κενού. Το φαντάζεσαι; το διανοείσαι; Κάποιοι το ζουν. Είναι μέρος της δουλειάς τους. Αποτελεί καθήκον τους. Κομμάτι της σκληρής και επίπονης καθημερινής εκπαίδευσης τους.
Οι άντρες και γυναίκες της Διοίκησης Καταδρομών ολοκλήρωσαν σήμερα την συντήρηση αλεξιπτωτιστού πρώτου εξαμήνου στην Ζώνη Ρίψεως βόρεια της Τερσεφάνου στην Λάρνακα. Μοναδικό κίνητρο τους η αγάπη τους για τις Καταδρομές. Το βίωμα του πνεύματος Μονάδος αυτής της ξεχωριστής μεγάλης οικογένειας των Καταδρομών.
Στο C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας της Ελλάδας όλοι είναι έτοιμοι, Έλληνες εξ Ελλάδος και Έλληνες εκ Κύπρου. Δεμένοι αιώνες τώρα με τον ισχυρό και άθραυστο ομφάλιο λώρο του Όμαιμου, του Ομόγλωσσου, του Ομόθρησκου και του Ομότροπου. Το χτύπημα στον ώμο, «καλό άλμα», το αποφασιστικό βήμα προς την πόρτα εξόδου, το άλμα με αυτοπεποίθηση, η ηρεμία της καθόδου κάτω από τον θόλο του αλεξιπτώτου. Όλα καλά!
Δεν θα μπορούσε να ήταν διαφορετικά. Τα ποτάμια ιδρώτα στις σχολές εκπαιδεύσεως και στα πεδία ασκήσεων των Καταδρομών δεν αφήνουν περιθώρια λάθους. Οι απαιτήσεις της εκπαίδευσης είναι το εύκολο κομμάτι του να είσαι Καταδρομέας. Το δύσκολο είναι να σηκώσεις στους ώμους σου την βαριά Ιστορία των Καταδρομών και να είσαι άξιος συνεχιστής. Δεν κάνουν όλοι για το Πράσινο Μπερέ. Δεν έχει χώρο για λιπόψυχους και φυγόπονους στο Σταυροβούνι...