8η Μαρτίου: γιορτή αντίστασης και αγώνα!

Η 8η Μάρτη αναγνωρίστηκε επίσημα το 1977 από τον ΟΗΕ ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας. Δεν πρόκειται για πανηγυρική επέτειο σαν αυτές που κατακλύζουν το ημερολόγιο. Δεν είναι ημέρα κούφιων πανηγυρισμών. Έχει καταγραφεί στη συλλογική συνείδηση ως μια λαμπρή σελίδα στην ιστορία του παγκόσμιου γυναικείου και εργατικού κινήματος, καθώς είναι μέρα μνήμης των αγώνων των γυναικών, μέρα αποτίμησης των κατακτήσεων και αφετηρία νέων αγώνων ενάντια στην εκμετάλλευση και στις διακρίσεις του φύλου.
 
Η ισότιμη συμμετοχή των γυναικών σε όλες τις πτυχές της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής αποτελεί αναμφισβήτητα βασική αρχή της δημοκρατίας με θεμελιώδη αξία τη διατήρηση του κοινωνικού ιστού κάθε τόπου. Ωστόσο, παρά την πρόοδο που έχει επιτευχθεί κατά τα τελευταία χρόνια, με βάση τα στατιστικά στοιχεία, οι γυναίκες εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν προβλήματα και διακρίσεις σε ολόκληρο τον κόσμο, νοοτροπίες υποδεέστερης αντιμετώπισης, όπως για παράδειγμα η μη ισότιμη αμοιβή στην εργασία.
 
Αποκορύφωμα των διακρίσεων σε βάρος της γυναίκας είναι η μη ισότιμη εκπροσώπηση της στα κέντρα λήψης αποφάσεων αιρετά και μη, παρόλο που αποτελούν την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος. Το γεγονός αυτό οφείλεται σε σωρεία παραγόντων, όπως η μη στήριξη τους από τα πολιτικά κόμματα και η μη προβολή τους από τα ΜΜΕ, αλλά και της νοοτροπίας που καλλιεργήθηκε και ωφελεί την αστική τάξη. Μια νοοτροπία που προβάλει την γυναίκα ως υποδεέστερη για την ευκολότερη εκμετάλλευσή της.
 
Ακόμα, άλλα σημαντικά εμπόδια που συναντούν οι γυναίκες στην εκλογή τους είναι αφενός η έλλειψη χρόνου λόγω των πολλαπλών ρόλων που καλούνται να επιτελέσουν, με την ιδιότητα της μητέρας, της συζύγου, της εργαζόμενης, του ανθρώπου που έχει αναλάβει να προσέχει τους ηλικιωμένους της οικογένειας κτλ. και αφετέρου οι έμφυλες προκαταλήψεις που έχουν βαθιές ρίζες στην ιστορική και κοινωνική αντίληψη περί παραδοσιακών ρόλων ανάμεσα σε άνδρες και γυναίκες.
 
Η σημερινή κατάσταση της ανεπαρκούς και περιθωριακής παρουσίας των γυναικών στα κέντρα λήψης των πολιτικών αποφάσεων αποτελεί σημαντικότατο δημοκρατικό έλλειμμα και αναδεικνύει τη λειψάδα της κυρίαρχης πολιτικής κουλτούρας, αλλά και πολυσυζητημένων εννοιών όπως αυτές της «κοινωνίας των πολιτών» ή της «ιδιότητας του πολίτη».
 
Μια αναδρομή στην ιστορική εξέλιξη του ανθρώπου θα μας υπενθυμίσει πως η θέση της γυναίκας έχει δεχθεί πολλές επιδράσεις όσον αφορά στον τρόπο αντιμετώπισής της. Πριν την εμφάνιση του αρότρου, οι ανθρώπινες κοινωνίες ήταν βασισμένες στο θεσμό της Μητριαρχίας. Η γυναίκα κατείχε ηγετική θέση στη κοινωνία και την οικογένεια. Λατρεύτηκε ως Θεά – Μάνα, ως Θεά της γονιμότητας και είχε κυρίαρχο ρόλο στην οικογένεια και στην ανατροφή των παιδιών. Με την εμφάνιση όμως του αρότρου οι κοινωνικές δομές ανατρέπονται, κάτι που δεν θα μπορούσε να αφήσει ανεπηρέαστη τη θέση της γυναίκας. Η γυναίκα δεν έχει την σωματικ
ή δύναμη να οργώνει και έτσι η ισχύς και η εξουσία περνάνε στον άντρα. Με τον τρόπο αυτό εμφανίζεται η πατριαρχική κοινωνία και οικογένεια. Η επικράτηση του πατέρα - συζύγου καθιστά τη θέση της γυναίκας αδύναμη, υποταγμένη στις απαιτήσεις του συζύγου και πλέον εξουσιαστή της.
 
Σύμφωνα με τις αντιλήψεις του παγκόσμιου οικονομικού συστήματος η φύση και η γυναίκα αποτελούν οντότητες υποδεέστερες, χειραγωγήσιμες και εκμεταλλεύσιμες. Η καπιταλιστική θεώρηση του κόσμου αρνείται να εκτιμήσει σωστά τη γυναικεία εργασία. Δεν είναι τυχαίο που στην σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση παρατηρείται αύξηση της βάναυσης κακοποίησης των γυναικών.
 
Ως εκ τούτου, η ανάγκη για οργάνωση και συλλογική μάχη εντείνεται, ειδικά όσο βαθαίνει η οικονομική και κοινωνική κρίση. Οι διακρίσεις σε βάρος των γυναικών είναι οφθαλμοφανείς, αφού είναι οι πρώτες (μαζί με την νεολαία) στις απολύσεις, στα ποσοστά ανεργίας και ελαστικής απασχόλησης, χαμηλότερων αμοιβών και εργασιακής εκμετάλλευσης.
 
Στον τόπο μας, χάρη στον πρωτοποριακό, συνεπή και ασταμάτητο αγώνα της ΠΟΓΟ και του ΑΚΕΛ, η θέση της γυναίκας συγκριτικά βρίσκεται σε καλύτερη θέση από ότι σε πολλές χώρες. Ωστόσο υπολείπεται σημαντικά της θέσης που της αρμόζει. Εναπόκειται λοιπόν, στην ίδια και στο προοδευτικό κομμάτι της κοινωνίας να διεκδικήσει την ίση αντιμετώπισή της με την ανάδειξη προοδευτικών γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων, αιρετά και μη, γυναικών που θα αντιμάχονται τις καπιταλιστικές αντιλήψεις για τη γυναίκα.
 
Η γυναίκα της Κύπρου, στις 22 του Μάη έχει επιλογή. Η γυναίκα της Κύπρου μπορεί με την ψήφο της να καθορίσει το μέλλον του τόπου και των παιδιών της. Με την ψήφο της μπορεί να αντισταθεί σε εκείνες τις αντιλαϊκές πολιτικές που καταπατούν την αξιοπρέπειά της. Μοναδική επιλογή στις Βουλευτικές εκλογές του Μάη αποτελεί το ΑΚΕΛ Αριστερά - Νέες Δυνάμεις, η μοναδική πολιτική δύναμη στην Κύπρο, η οποία υψώνει τη φωνή της ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό και την εξόντωση των διαφορετικών, των μη-κανονικών για το σύστημα, ενάντια στο ρατσισμό, στην πατριαρχία, την έμφυλη καταπίεση, τον σεξισμό, την ομοφοβία και τις κοινωνικές διακρίσεις.
 
Γυναίκα της Κύπρου, στις 22 του Μάη διεκδίκησε τη ζωή που σου αξίζει! Μπορείς να κάνεις τη διαφορά!
 
 * Μέλος Γενικού Συμβουλίου ΠΟΓΟ
  Μέλος Επαρχιακού Συμβουλίου ΕΔΟΝ Αμμοχώστου