Βουλεύομαι, βούλομαι και βολεύομαι. Έχει διαφορά!

«Τι είναι η πατρίδα μας;», αναφωνούσαμε μικροί, αποστηθίζοντας το σχετικό απόσπασμα απ’ το βιβλίο της πατριδογνωσίας. «Μην είναι οι κάμποι, μην είναι τ’ άσπαρτα ψηλά βουνά;». Μεγαλώνοντας, μας σκουντούσε άτσαλα εκείνος ο ενοχλητικός ποιητής για να μας μπάσει σε άλλο ρεφρέν: «Δεν έχουμε ποτάμια, δεν έχουμε πηγάδια, δεν έχουμε πηγές. Μονάχα λίγες στέρνες, άδειες κι αυτές. Που ηχούν, που ηχούν και που τις προσκυνούμε».
Θυμήθηκα την τελευταία στροφή, με την ευκαιρία των επικείμενων βουλευτικών εκλογών! Λέω να ξεκινήσω από την πατριδογνωσία του υποψηφίου. Απ’ την εκλογή του στο βουλευτικό αξίωμα και να φτάσω στη σάτιρα των ημερών. Αυτή που ολοκληρώνεται πέντε χρόνια μετά.
Αντιλαμβάνεστε τελευταία πως «χτυπά συνεχώς η καμπάνα» για τους άτακτους. Για το φακελάκι στους γάμους, το στεφάνι στην κηδεία (αν σταθείς τυχερός μπορεί να σου πέσει και κανένας επικήδειος), παρουσία σε εγκαίνια, βαπτίσεις, χοροεσπερίδες, εγχειρήσεις, περιτομές, αλλά το σημαντικότερο, το κρατημένο και πληρωμένο με εκδούλευση στασίδι στην ΤV.
Έτσι παίχτηκε το παιχνίδι. Έτσι θα συνεχιστεί. (Ο Μάιος μάς έφτασε, εμπρός βήμα ταχύ, -ε παιδιά;). Τα έδρανα, ποτέ δεν έφεραν ψήφους! Το να νομοθετείς έγινε ρουτίνα. Το να εξασφαλίζεις και να κατοχυρώνεις προσωπικές ψήφους η χαρά του κουμαριού.
Είναι λίγο αργά να αναφωνήσετε. -Τι σόι Βουλή είναι αυτή; Καθυστερήσατε υπερβολικά να καταλάβετε. Οι εκπρόσωποί σας, από τη στιγμή του έμπα στο κοινοβούλιο, κόβονται να κατοχυρώσουν την επόμενη θητεία τους. Οι αποτυχημένοι κι οι φερέλπιδες πολεμούν ήδη πέντε χρόνια για να δρασκελίσουν το κατώφλι της Βουλής.
Προορισμός του κοινοβουλίου είναι να παράγει νόμους, εγκεκριμένους από τους αντιπροσώπους του λαού.
Βουλεύομαι και όχι βολεύομαι, είναι το ρήμα. Δηλαδή μελετώ, ερευνώ, λαμβάνω από κοινού (με τους συναδέλφους μου) αποφάσεις. Ταυτόχρονα, έχω τη δική μου βούληση. Βούλομαι! Με τη σημασία ότι δεν μπορείς να «βουλεύεις» αν δεν έχεις δική σου βούληση, αν δεν έχεις τη θέληση να αποφασίζεις.
Όμως, δεν πρέπει με κανένα τρόπο να «τα φορτώνουμε όλα σ’ έναν γάιδαρο». Για έναν έντιμο βουλευτή απαιτούνται έντιμοι ψηφοφόροι.
Το κοινοβούλιο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας κι αντανακλά τα χαρακτηριστικά της. «Το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά», λέει ο φυσικός νόμος. Τώρα αν το μήλο είναι χαλασμένο δεν ευθύνεται τόσο το ίδιο το μήλο όσο η μηλιά. Προσέξτε λοιπόν! Έτσι κι αλλιώς ο Μάιος δεν καρποφορεί. Είναι συνήθως ο μήνας προετοιμασίας για τη σπορά.
 

Δειτε Επισης

Η περίπτωση του σώματος των αδιάφθορων
Όσα πέτυχε το ΥΠΑΝ το 2024 και οι στόχοι για το 2025-«Είναι πολλά ακόμα που πρέπει να γίνουν»
«Κάμερες αυτοκινήτου (Dash Cams)»: Πώς η νέα τεχνολογία μεταμορφώνει την τεκμηρίωση τροχαίων και το ασφαλιστικό τοπίο
2025: Ευρώπη σε θέση οδηγού και όχι ουραγού
Τα νομοθετημένα καθήκοντα των ΣΕΑ και η διαταγή άσκησης άλλων καθηκόντων από την Αστυνομία
Όταν οι «αρμόδιες πηγές» της Αστυνομίας είναι αδιάβαστες
Η ώρα της εφαρμογής: Μετά την ψήφιση του νόμου, η ευθύνη όλων μας μεγαλώνει
Συζήτηση για ένταξη στο ΝΑΤΟ: Σαφής ο δυτικός προσανατολισμός μας
«Ο Γλαύκος Κληρίδης και εγώ για Αρχηγός Αστυνομίας..!!»
Ένταξη στο ΝΑΤΟ: Ανιστόρητοι και δογματικοί