Γ.Οικονομίδης: Ο νεαρότερος υποψήφιος βουλευτής στον Ρεπόρτερ

   
Είναι μέχρι στιγμής ο νεαρότερος υποψήφιος βουλευτής των επερχόμενων βουλευτικών εκολογών. Ο 26χρονος Γιώργος Οικονομίδης από την Κακοπετριά, πτυχιούχος στις Πολιτικές Επιστήμες και κάτοχος μεταπτυχιακού στην Ευρωπαϊκή Πολιτική δίνει την πρώτη του συνέντευξη στον Ρεπόρτερ, μιλώντας για την απόφασή του να κατέλθει ως υποψήφιος βουλευτής Λευκωσίας με την ΕΔΕΚ και το όραμά του για την Κύπρο.
 
Είσαι μόλις 26 χρονών. Πως αποφάσισες να κατέλθεις ως υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές;
Αν και είμαι 26 χρονών αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είμαι ενεργός και συνειδητοποιημένος πολίτης. Αντίθετα, από πολύ νωρίς, και κυρίως από τα φοιτητικά μου χρόνια, συνδικαλίζομαι. Η ενασχόληση μου με τα κοινά ήταν πάντα κάτι που μου έδινε την ευκαιρία να προσφέρω στον συνάνθρωπό μου και να μεταφέρω τις ανησυχίες του, και αυτό με γέμιζε ως άνθρωπο. Για να ασχοληθείς με την πολιτική, από οποιαδήποτε θέση, θα πρέπει να έχεις συναίσθηση της ευθύνης που αναλαμβάνεις απέναντι στον κόσμο και να έχεις το «μικρόβιο» της προσφοράς και της δοτικότητας.

Ενδέχεται να είσαι ο πιο νεαρός υποψήφιος. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό;
Είναι σημαντικό το γεγονός ότι νέοι άνθρωποι επιθυμούν να εμπλακούν στην πολιτική. Το νεαρό της ηλικίας μου δεν μου προκαλεί ούτε φόβο, ούτε ανασφάλεια. Θέλω να προσφέρω και αυτή η επιθυμία μου, υπήρχε από πολύ νωρίς, είναι η ίδια τώρα και θα είναι η ίδια και μεγαλώνοντας. Δεν νομίζω να υπάρχει κάποιο ελάχιστο ηλικιακό όριο για την είσοδο και προσφορά στην πολιτική. Αν υπήρχε, δεν θα έπρεπε να ζητούμε από τους νέους να είναι ενεργοί πολίτες και η πολυπόθητη αλλαγή θα ήταν απλά μια άνευ περιεχομένου υπόσχεση. Η ηθική, η εντιμότητα, η πολιτική στάση και η θέληση για προσφορά δεν μετρώνται ανάλογα με την ηλικία. Και προσωπικά με αυτές τις αρχές προχωρώ, κάνοντας από τόσο νωρίς τα πρώτα μου βήματα.

Τι θα ήθελες δεις να αλλάζει στην Κύπρο και τι προτίθεσαι να κάνεις εσύ γι’ αυτό αν και εφόσον ο κόσμος σε εκλέξει;
Κατ’ αρχήν δεν θα ποτίσω τον κόσμο με ψευδαισθήσεις και κούφιες υποσχέσεις, που μετά δεν θα μπορέσω να υλοποιήσω. Αν ο κόσμος με εκλέξει θα κάνω ό,τι μπορώ για ένα πιο κοινωνικά δίκαιο κράτος. Υπόσχομαι αγώνα για αλλαγή και ανατροπή. Οι αλλαγές όμως δεν έρχονται τόσο απλά. Θέλουν τόλμη και δράσεις από όλους μας. Θα ήθελα να άλλαζα όλα τα στραβά που έχει η κοινωνία μας. Σίγουρα, θα ήθελα μια πιο διεκδικητική και ξεκάθαρη στάση στο Κυπριακό πρόβλημα και δεν εννοώ μόνο στις συνομιλίες, εννοώ και απέναντι στους ίδιους τους πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ο κόσμος έχει δικαίωμα να ξέρει, τι συζητιέται, τι συμφωνείται. Πέρα από το εθνικό ζήτημα, είναι  σημαντικό για όλους μας και κυρίως για τους νέους, να μπορούν να εργοδοτηθούν στον τόπο τους, στον τομέα που έχουν σπουδάσει, αναγνωρισμένοι ως επιστήμονες, όπως τους αρμόζει και για το οποίο, τόσο έχουν κοπιάσει. Βέβαια, για να δούμε αυτές τις επιμέρους αλλαγές, αυτό που πρέπει να αλλάξουμε, και αυτό δεν είναι θέμα πολιτικής, είναι θέμα νοοτροπίας, είναι την ωχαδελφική στάση μας. Η  βολή του καναπέ είναι ασφαλώς πιο άνετη αλλά δεν θα διεκδικήσει για μας δικαιώματα. Η μεμψιμοιρία του λαού μας, ειδικά μετά το 1974, μας οδηγεί στο να είμαστε αμέτοχοι και να κλαίμε την μοίρα μας. Αυτό θα ήθελα να αλλάξει. Πρώτα από όλα πρέπει να βρούμε την χαμένη μας περηφάνια και την κοιμισμένη μας αγωνιστικότητα.

Τι θα ήθελες να πεις στους νέους που δεν προτίθενται να ψηφίσουν ή είναι αναποφάσιστοι;
Καταλαβαίνω τους νέους που δεν θέλουν να ψηφίσουν, είτε γιατί τους αφήνει αδιάφορους η πολιτική πραγματικότητα του τόπου μας, είτε γιατί άκουσαν τόσα πολλά τα τελευταία χρόνια που έχουν αηδιάσει. Και εγώ έχω αηδιάσει. Αλλά δεν θα αλλάξει κάτι αν δεν τολμήσουμε, αν δεν προσπαθήσουμε να αλλάξουμε αυτά που σιχαθήκαμε, και πιστεύω ότι υπάρχουν ελπίδες. Η πολιτική δεν είναι λαμογιά, ψέμματα και σκάνδαλα. Έτσι την έχουν καταντήσει κάποιοι, οι οποίοι ευθύνονται για το ότι οι νέοι απαξιώνουν την πολιτική, έχοντας  την λογική του τσουβαλιάσματος. Η πολιτική, οι εκλογές, η επικαιρότητα είναι κάτι που μας αφορά όλους. Μπορεί στον  μικρόκοσμο του ο κάθε ένας να μην το βλέπει αλλά συμβαίνει. Ναι, οι πολιτικές των τελευταίων ειδικά χρόνων έχουν επηρεάσει τα σπίτια μας, τα νοικοκυριά, τις εξόδους, τις ευκαιρίες και σίγουρα τις σπουδές μας. Ε αυτά λοιπόν που δεν μας αρέσουν δεν θα αλλάξουν με την αποχή. Θα αλλάξουν μόνο με τη συμμετοχή όλων. Είτε ως ψήφος επιβράβευσης είτε ως ψήφος τιμωρός. Την Κύπρο μας, την πολιτική, την κοινωνία την φτιάχνουμε εμείς με τις επιλογές μας. Η μη συμμετοχή μπορεί να είναι επιλογή αλλά  ταυτόχρονα και συνενοχή σε όσα δεν αλλάζουν.

Ποιο είναι το δικό σου όραμα για την πατρίδα σου;
Μια πατρίδα ελεύθερη, αυτό είναι το όραμα μου. Μια πατρίδα που το ευρωπαϊκό δίκαιο θα έχει εφαρμογή σε όλη της την έκταση, αλλά εφαρμογή όπως σε όλες τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Χωρίς παρεκκλίσεις και χωρίς εκπτώσεις. Θέλω όλοι οι πολίτες του κράτους να απολαμβάνουν ίσα δικαιώματα. Να μην στερούνται των βασικών ελευθεριών τους. Οραματίζομαι μια πατρίδα που θα κρατάει τα παιδιά της, τα καλύτερα μυαλά της κοντά και θα τα αξιοποιεί. Μια πατρίδα που δεν θα επαναλαμβάνει μοιρολατρικά τα λάθη του παρελθόντος. Μια πατρίδα που θα παρέχει ένα σύστημα υγείας που θα καλύπτει τις ανάγκες των κατοίκων της, όχι μόνο των προνομιούχων αλλά και των μη προνομιούχων. Μια πατρίδα χωρίς κοινωνικές ανισότητες και χωρίς κοινωνικές αδικίες. Αυτό είναι το όραμα μου. Δεν έχω ψευδαισθήσεις, δεν πιστεύω ότι αυτά μπορούν να αλλάξουν μέσα σε μερικά χρόνια. Αλλά ο αγώνας για όσα ανέφερα είναι που έχει σημασία. Ένας συνεχής αγώνας προς αυτή την ιδανική πατρίδα. Μια σύγκρουση με τα κατεστημένα και με τα εμπόδια που βρίσκονται στο δρόμο για αυτή την ελεύθερη και δίκαιη Κύπρο.