Γερμανός ιστορικός λέει «ναι» στις πολεμικές αποζημιώσεις, προτείνει εξόφληση με χρυσό

 

Πρόκειται για τον Κάρλ Χάιντς Ροτ, γεννημένο το 1948, διδάκτορα Ιστορίας και Ιατρικής στα Πανεπιστήμια Κολονίας, Βόννης, Ντίσελντορφ, Αμβούργου και Βρέμης, ο οποίος έγραψε το βιβλίο «Γερμανικές πολεμικές επανορθώσεις- Η Ελλάδα μπορεί».

Ο Ροτ απευθύνεται στο καχύποπτο γερμανικό κοινό και με γεγονότα, τεκμήρια και αριθμούς παρουσιάζει τους φριχτούς φόνους αμάχων, τις καταστροφές υποδομών, τις κλοπές αγαθών, τις αρπαγές εγκαταστάσεων στην καθημαγμένη Ελλάδα, με αποκορύφωμα το αναγκαστικό δάνειο που επέβαλε το Γ' Ράιχ για έξοδα διατροφής των δυνάμεων κατοχής. 

Αρχικά αναφέρεται στις προσπάθειες της κυβέρνησης να θέσει το 2015 σε υψηλό επίπεδο το ζήτημα των αποζημιώσεων, που όμως βρήκαν τείχος άρνησης. 
Επισημαίνει ότι οι γερμανικές ελίτ θεωρούν … εξωτική την απαίτηση των Ελλήνων για αποζημιώσεις, «σαν να μην έχουν συγχωρήσει μέχρι σήμερα τον μικρό Νοτιοευρωπαίο εταίρο των συμμάχων που προέβαλε τόσο σθεναρή αντίσταση στις δυνάμεις κατοχής που κατέστρεψαν οικονομικά την Ελλάδα».
Κάνοντας μετριοπαθείς υπολογισμούς και με βάση τις ισοτιμίες ο Γερμανός ιστορικός εκτιμά το συνολικό οφειλόμενο ποσό στα 90 δισ. ευρώ.
«Στη Γερμανία το ποσό αυτό θα θεωρηθεί σκανδαλώδες από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών και θα απορριφθεί εν μέσω οργής», σημειώνει και παραθέτει τα παρακάτω επιχειρήματα που αντικρούουν τους ισχυρισμούς του Βερολίνου:
Ισχυρισμός: Από τη Συμφωνία των Παρισίων το 1946 έχουν παρέλθει σχεδόν 70 χρόνια. Απάντηση: Σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο η συμφωνία ισχύει. 'Αλλωστε και το γερμανικό εξωτερικό χρέος έναντι ιδιωτών πιστωτών του 1924 εξυπηρετείτο κανονικά μέχρι την οριστική εξόφληση που έγινε στη δεκαετία του 1980. Επίσης, οι υψηλοί τόκοι που χρωστούσε η Δυτική Γερμανία για επανορθώσεις του Α' Παγκοσμίου Πολέμου μπορεί να πάγωσαν για ένα χρονικό διάστημα αλλά καταβλήθηκαν στο ακέραιο με την τελευταία δόση στις 3 Οκτωβρίου του 2010, περίπου έναν αιώνα μετά το τέλος του πολέμου.
Ισχυρισμός: Οι σημερινοί Γερμανοί φορολογούμενοι και συνταξιούχοι δεν είναι δίκαιο να πληρώσουν τις αποζημιώσεις του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Απάντηση: Η σημερινή Γερμανία ως κράτος αποτελεί συνέχεια της κρατικής υπόστασης του Ράιχ και έχει δεσμευθεί με τη Συνθήκη Ειρήνευσης να προβεί σε αποζημιώσεις όταν θα επέλθει η συνένωση, γεγονός που συνέβη με την ενσωμάτωση της Ανατολικής Γερμανίας. Εκτός αυτού, πέρα από τη Ράιχσμπανκ, το γερμανικό δημόσιο, τους εμπορικούς συνδέσμους και τα οικονομικά επιτελεία της Βέρμαχτ, εκείνοι που οργάνωσαν τις λεηλασίες στην Ελλάδα και επωφελήθηκαν από αυτές ήταν κυρίως οι μεγάλες επιχειρήσεις που εξακολουθούν και σήμερα να θησαυρίζουν με την ελληνική υπόθεση. Μιλάμε για την πολεμική βιομηχανία Thyssen Krupp, την Siemens, την κατασκευαστική Todt, την Deutshe Bank, την καπνοβιομηχανία Reemsma που το 1941 επίταξε και απέστειλε στη Γερμανία 85.000 τόνους ακατέργαστου καπνού και μόλις το 1967 δέχθηκε να καταβάλει 4, 8 εκατομμύρια μάρκα μόνο για 2.000 τόνους.
Ο μελετητής προχωρεί ένα βήμα παραπέρα. Στο τελευταίο κεφάλαιο προτείνει στην κυβέρνηση της χώρας του να εξοφλήσει επιτέλους τα χρέη της, μεταβιβάζοντας στην Τράπεζα της Ελλάδας ως πρώτη δόση ράβδους χρυσού αξίας 7 δισ. ευρώ από τα αποθέματα της Μπούντεσμπανκ, η οποία είναι νόμιμός διάδοχος της Ράιχσμπανκ. Να ακολουθήσει μια δεύτερη δόση χρυσού αξίας 28 δισ. προς τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας ως μερίδιο της Γερμανίας στο νέο πρόγραμμα δανεισμού. Μια τρίτη δόση χρυσού αξίας 25 δισ. ευρώ θα πρέπει να κατατεθεί στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων με τη μορφή άτοκου δανείου σε μια ελληνική τράπεζα ανασυγκρότησης.
Επίσης, προτείνει η Κεντρική Τράπεζα της Γερμανίας να πουλήσει ράβδους χρυσού αξίας 8 δισ. ευρώ διαθέτοντας το ποσό σε ένα ελληνικό Ταμείο Πολεμικής Αποζημίωσης και Ιστορικής Μνήμης για να αποζημιωθούν οι κληρονόμοι όσων σφαγιάσθηκαν ή κρατήθηκαν αιχμάλωτοι από τους Ναζί.
Τέλος, ο Ροτ προτείναι το εναπομείναν ποσό των 22 δισ. να το καταθέσει η Ελλάδα σε ένα κοινό Ταμείο Επανορθώσεων για θύματα των άλλων κρατών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Πηγή: ΑΜΠΕ