Εκστρατεία ενημέρωσης για την «κακή» χοληστερόλη

Με σκοπό την ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού για τη διατήρηση των φυσιολογικών επιπέδων της LDL «κακής» χοληστερόλης που αποτελεί τον κύριο στόχο πρόληψης των καρδιαγγειακών νοσημάτων, η Καρδιολογική Εταιρεία Κύπρου, η Ελληνική Εταιρεία Αθηροσκλήρωσης και ο  Σύνδεσμος Κλινικών Εργαστηρίων Κύπρου, με τη στήριξη της φαρμακευτικής εταιρείας MSD, πραγματοποιούν εκστρατεία ενημέρωσης μέχρι τις 10 Μαρτίου με τίτλο «Για την  καρδιά  σου  αξίζει  να  πέσεις  πολύ  χαμηλά». 

Όπως τονίζει το κεντρικό μήνυμα της εκστρατείας: «Όσο πιο χαμηλή η “κακή” χοληστερόλη, τόσο πιο καλή η υγεία της καρδιά σου». Τα υψηλά επίπεδα LDL χοληστερόλης, γνωστή και ως «κακή» χοληστερόλη, αυξάνουν τον κίνδυνο για στεφανιαία νόσο και εγκεφαλικό επεισόδιο. Η LDL γίνεται «κακή» όταν ξεπερνά την ποσότητα που χρειάζεται ο οργανισμός μας. Ως επακόλουθο, «στενεύουν» τα αγγεία και προκαλείται αθηροσκλήρωση. Τελικό αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, είναι η εκδήλωση καρδιαγγειακών επεισοδίων με πιο χαρακτηριστικά το έμφραγμα μυοκαρδίου και το εγκεφαλικό επεισόδιο.

Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας και της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, το όριο της LDL χοληστερόλης, ειδικότερα σε ασθενείς με συνοδές παθήσεις διαφέρει ανά κατηγορία ασθενούς. Για τη μείωση της LDL χοληστερόλης χρειάζεται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, σύμφωνα πάντοτε με τη συμβουλή του ειδικού ιατρού προκειμένου να επιτευχθεί ο εξατομικευμένος στόχος LDL χοληστερόλης. Στο πλαίσιο της εκστρατείας, μέχρι τις 10 Μαρτίου, οι εξετάσεις λιπιδίων στα κλινικά εργαστήρια θα πραγματοποιούνται στην ειδική τιμή των €25.
 

 

 

  Οι βλαπτικές επιδράσεις της υψηλής χοληστερίνης στο καρδιοαγγειακό σύστημα
 
Για τις  βλαπτικές επιδράσεις της υψηλής χοληστερίνης στο καρδιαγγειακό σύστημα ο Πρόεδρος Καρδιολογικής Εταιρείας Κύπρου, Δρ. Λοΐζος Αντωνιάδης, εξηγεί ότι ,η χοληστερίνη είναι μια λιπαρή ουσία (λιπίδιο) που χρειάζεται ο οργανισμός μας για να λειτουργήσει σωστά. Αποτελεί συστατικό των κυτταρικών μεμβρανών και χρησιμεύει για την παραγωγή ορισμένων ορμονών. Όσο πολύτιμη, όμως, είναι για τον οργανισμό μας όταν βρίσκεται σε φυσιολογικά όρια, τόσο επιζήμια γίνεται όταν τα επίπεδά της αυξηθούν πάνω από τα επιτρεπόμενα όρια στο αίμα. Σημαντική εξέλιξη των τελευταίων ετών αποτελούν οι χαμηλότερες τιμές που τίθενται ως στόχος για την πρόληψη και θεραπεία των καρδιαγγειακών νοσημάτων.
 
H σημασία που δίδεται σήμερα στην αντιμετώπιση της υψηλής χοληστερίνης οφείλεται στο γεγονός ότι αποτελεί ένα από τους κύριους παράγοντες που προδιαθέτουν στην ανάπτυξη της στεφανιαίας νόσου. Όταν κυκλοφορούν υψηλά επίπεδα χοληστερίνης στο αίμα τότε αυτή  διεισδύει στα τοιχώματα των αρτηριών, δημιουργώντας τις αθηρωματικές πλάκες. Οι πλάκες αυτές σταδιακά στενεύουν ή αποφράσσουν τα αγγεία και  εμποδίζουν την ομαλή ροή του αίματος με αποτέλεσμα να αυξάνονται οι πιθανότητες εκδήλωσης καρδιαγγειακών επεισοδίων.  Είναι επίσης πολύ σημαντικό να γνωρίζουμε ότι υψηλή χοληστερίνη αποτελεί ένα από τους παράγοντες κινδύνου που μπορεί να αντιμετωπιστούν με δίαιτα, άσκηση και φάρμακα και με τον τρόπο αυτό η βλαπτική της δράση στο καρδιοαγγειακό σύστημα μπορεί να αντιμετωπιστεί, να προληφθεί  ακόμη και να μειωθεί. 

Εν αντιθέσει με άλλους παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με την κληρονομικότητα και δύσκολα αντιμετωπίζονται,  η υπερλιπιδαιμία στην πλειονότητα των περιπτώσεων αποτελεί ένα επίκτητο και μεταβλητό παράγοντα κινδύνου που μπορεί να αντιμετωπιστεί.   
 
Η βλαπτική επίδραση των υψηλών επιπέδων χοληστερίνης  στο καρδιοαγγειακό σύστημα πολλαπλασιάζεται όταν συνυπάρχουν και άλλοι παράγοντες κινδύνου, όπως η παχυσαρκία, η υπέρταση, ο διαβήτης και  το κάπνισμα. Για το λόγο αυτό η θεραπευτική παρέμβαση πρέπει να στοχεύει στην συνολική αντιμετώπιση όλων των  παραγόντων κινδύνου.  Σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής  Καρδιολογικής Εταιρίας και της Ελληνικής Εταιρείας Αθηροσκλήρωσης, το όριο-στόχος της LDL χοληστερόλης, ειδικότερα για ασθενείς με καρδιαγγειακό κίνδυνο, διαφέρει ανά κατηγορία ασθενούς. Για ασθενείς με έμφραγμα του μυοκαρδίου, με διαβήτη, με χρόνια νεφρική νόσο, το όριο της LDL χοληστερόλης είναι 70mg/dl ή και χαμηλότερο, ενώ για ασθενείς με δύο ή περισσότερους παράγοντες κινδύνου, το όριο της LDL χοληστερόλης είναι 100mg/dl ή χαμηλότερα.
 
Οι μελέτες έχουν δείξει ότι  η μείωση της χοληστερί­νης συνοδεύεται και από μείωση των εμφραγμάτων και των επεμβάσεων καρδιάς. Κάθε φορά που μειώνεται η τιμή της  χοληστερίνης  κατά 1 mg% , ­μειώνεται και ο κίνδυνος να προκληθεί καρδιοαγγειακό επεισόδιο κατά 1% αναφέρει ο δρ Αντωνιάδης.
 
Το πρώτο βήμα για τη μείωση  της χοληστερίνης  είναι η αλλαγή των  διατροφικών συνηθειών. Βασικός διατροφικός  στόχος θα πρέπει να είναι ο έλεγχος της ποσότητας και ποιότητας των λιπαρών που προσλαμβάνονται ημερησίως, καθώς επίσης και της χοληστερίνης. Το βάρος θα πρέπει να διατηρείτε σε φυσιολογικά επίπεδα, φροντίζοντας να μην λαμβάνονται  επιπλέον θερμίδες από αυτές που χρειά­ζεται ο οργανισμός.  5-10% μείωση του σωματικού σας βάρους μπορεί να μειώσει την  «κακή» χοληστερίνη έως  και 18% και να αυξήσει την  «καλή» χοληστε­ρίνη μέχρι  και 27%. Παράλληλα, η σωματική άσκηση βοηθά στην απώλεια βάρους, στη ­μείωση της αρτηριακής πίεσης και στην αύξηση της (HDL) «καλής» χοληστερίνης. Το είδος της άσκησης που βοηθά περισσότερο κατά της χοληστερίνης είναι η λεγόμενη ισοτονική άσκηση, δηλαδή το βάδισμα, το ελαφρύ τρέξιμο, το ποδήλατο, το κολύμπι.


Για τη μείωση της LDL χοληστερόλης χρειάζεται η κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή, σύμφωνα πάντοτε με τη συμβουλή του ειδικού ιατρού προκειμένου να επιτευχθεί ο εξατομικευμένος στόχος LDL χοληστερόλης. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται σήμερα για τη μείωση της χοληστερί­νης είναι κυρίως οι στατίνες, που μπορούν να ρίξουν την «κακή» χοληστερίνη (LDL) κατά 20-60%. Θεωρούνται γενικά ασφαλή φάρμακα και όταν η χορήγησή τους γίνεται με προσοχή, δεν έχουν σημαντικές παρενέργειες. Ωστόσο, κάποιες φορές μπορεί να αυξήσουν τα επίπεδα ενζύμων στο αίμα που έχουν σχέση με τη λειτουργία του ήπατος (δηλαδή τις τρανσαμινάσες). Πολύ σπάνια, μπορεί να προκαλέσουν βλάβες στους μυς, κυρίως όταν χορηγούνται ταυτόχρονα με ορισμένα άλλα φάρμακα. Γι’ αυτό οι στατίνες πρέπει να δίνονται πάντα με συνταγή γιατρού, ο οποίος πρέπει να γνωρίζει τι άλλα φάρμακα παίρνει ο ασθενής.