Selfie: Ο διφορούμενος Μάριος Καρογιάν

14:35 - 02 Φεβρουαρίου 2016

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Αποτελεί έναν πολιτικό από αυτούς που αποκαλούμε της νέας γενιάς. Πολιτικός επιστήμονας στο επάγγελμα, συγκαταλέγεται ανάμεσα στις προσωπικότητες εκείνες, που η πορεία τους στον στίβο της πολιτικής βρέθηκαν κατά καιρούς ποικιλοτρόπως στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας. Είναι ο τέως πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Μάριος Καρογιάν, ο οποίος την περασμένη Δευτέρα γνωστοποίησε πως δεν θα επαναδιεκδικήσει βουλευτική έδρα, επικαλούμενος διαφωνίες του με τη σημερινή ηγεσία του κόμματός του.

Έπαθε - έμαθε

Γεννημένος το 1961, ο 55χρονος σήμερα Μάριος Καρογιάν είχε ενεργό κομματική δράση από τα φοιτητικά του χρόνια. Δηκοϊκός από τα γεννοφάσκια του, είναι για όσους τον γνωρίζουν από πρώτο χέρι ο πολιτικός εκείνος που ανεξαρτήτως αξιώματος το οποίο κατέχει, θα βρει χρόνο να κατέβει να μιλήσει με τη βάση του κόμματος, με τους απλούς πολίτες. Ενώ σκιαγραφώντας την προσωπικότητά του, άτομα του περιβάλλοντός του κάνουν λόγο για έναν άνθρωπο που πλέον δύσκολα ανοίγει τα χαρτιά του και ο οποίος, πια, ζυγίζει κάθε παράμετρο προτού καταλήξει στις αποφάσεις του. Ίσως, όπως σημειώνουν με νόημα, επειδή έπαθε και έμαθε… «Εκ της φύσης του άνθρωπος χαμηλών τόνων και μετριοπαθής», επισημαίνουν άνθρωποι που τον γνωρίζουν καλά, «ο Μάριος επιδιώκει, σε βαθμό που να παρεξηγείται, τη συναίνεση, τη σύνθεση και τη συνεργασία». Είναι αυτά τα χαρακτηριστικά, βάσει των οποίων οι εντός και εκτός ΔΗΚΟ επικριτές του, έκτισαν γύρω από το προφίλ του την εικόνα του πολιτικού, που απλώς ξέρει να ελίσσεται για να ικανοποιεί τις προσωπικές του φιλοδοξίες.

Ο Τάσσος τον εκτόξευσε

Χρονιά - ορόσημο στην πολιτική διαδρομή του Μάριου Καρογιάν αποτέλεσε το 2003, όταν ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Τάσσος Παπαδόπουλος, θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας και θα τον διορίσει διευθυντή του Γραφείου Τύπου της Προεδρίας, καθώς και αναπληρωτή κυβερνητικό Εκπρόσωπο. Εκεί όπου θα παραμείνει μέχρι το 2006, οπόταν και θα πραγματοποιήσει το πολύ μεγάλο άλμα στην καριέρα του. Στις εκλογές για ανάδειξη προέδρου του ΔΗΚΟ (σ.σ. προηγείται η παραίτηση Τάσσου Παπαδόπουλου), θέτει υποψηφιότητα και τίθεται αντιμέτωπος με τον επί μακρά χρονική περίοδο εκτελών χρέη προέδρου, αναπληρωτή πρόεδρο του κόμματος, Νίκο Κλεάνθους. Με τις ευλογίες του τότε Προεδρικού, ο Μάριος Καρογιάν θα επικρατήσει πανηγυρικά και θ’ αναλάβει τα ηνία του ΔΗΚΟ, έχοντας καταφέρει εν πολλοίς να συνενώσει τα παραδοσιακά εντός του κόμματος αντίπαλα στρατόπεδα. Αυτούς που στη γλώσσα των Δηκοϊκών ονομάζονται, από τη μια «Κυπριανικοί» και από την άλλη «Τασσικοί». Άλλωστε, «Κυπριανικός» ο ίδιος, είχε ήδη για μια τριετία προλάβει να καταστεί ένας εκ των στενότερων συνεργατών του απόλυτου εκφραστή της «τασσικής» πτέρυγας στο ΔΗΚΟ. Του ίδιου του Τάσσου Παπαδόπουλου.

Η κάθοδος

Τον Μάρτιο του 2008, ο Μάριος Καρογιάν θα διαδεχθεί τον Δημήτρη Χριστόφια στην προεδρία της Βουλής. Θέση στην οποία θα παραμείνει μέχρι το 2011 όταν θα χάσει από τον Γιαννάκη Ομήρου, σε μια διαδικασία που στιγμάτισε την κοινοβουλευτική -και όχι μόνον- ύπαρξη του ΔΗΚΟ. Η υποψηφιότητα Καρογιάν καταψηφίζεται από μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, τον βουλευτή Ζαχαρία Κουλία, τον οποίο στη συνέχεια ο Μάριος Καρογιάν «καθαρίζει», διαγράφοντάς τον για αντικομματική συμπεριφορά. Δεν είναι η αρχή, αλλά η κορύφωση μιας κλιμακούμενης εσωστρέφειας, που θα είχε ακόμη πολλά επεισόδια.

Οι παλινδρομήσεις

Την έναρξη της εποχής της έντονης αμφισβήτησης για τον Μάριο Καρογιάν στο ΔΗΚΟ σηματοδοτεί ουσιαστικά το 2008. Ως ο ηγέτης του κυβερνώντος κόμματος, χρεώνεται μεγάλο μερίδιο της ευθύνης για την αποτυχία του Τάσσου Παπαδόπουλου να επανεκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Μεταξύ πρώτου και δευτέρου γύρου των προεδρικών εκλογών, και με τον Τάσσο Παπαδόπουλο εκτός μάχης, ο Μάριος Καρογιάν παλινδρομεί στα συλλογικά όργανα μεταξύ Ιωάννη Κασουλίδη και Δημήτρη Χριστόφια. Η γραμματεία του ΔΗΚΟ, διαμορφώνει αρχικά πρόταση προς το εκτελεστικό γραφείο για στήριξη Κασουλίδη, η οποία ωστόσο προσκρούει σε σφοδρές αντιδράσεις και δεν φαίνεται να συγκεντρώνει πλειοψηφικό ρεύμα. Έτσι, προ του κινδύνου να υποστεί μια ταπεινωτική εσωκομματική ήττα, ο κ. Καρογιάν υπαναχωρεί και επανέρχεται με πρόταση στήριξης της υποψηφιότητας Χριστόφια.

ΑΠΟ ΤΟΝ ΔΗΜΗΤΡΗ ΣΤΟΝ ΝΙΚΟ

Το ΔΗΚΟ σφραγίζει την εκλογή Δημήτρη Χριστόφια και ο Μάριος Καρογιάν επιμένει να στηρίζει την κυβέρνησή του -αφήνοντας το ΔΗΚΟ να συμμετάσχει σε αυτή-, μέχρι εκεί που κρίνει πως δεν πάει άλλο. Για την επιμονή του αυτή δέχεται οξεία κριτική εκ των έσω και το λεγόμενο ανεπίσημο ΔΗΚΟ κερδίζει έδαφος. Τελικά, περί τα τέλη Αυγούστου του 2011, μετά την έκρηξη στη Ναυτική Βάση στο Μαρί, το ΔΗΚΟ αποχωρεί από την κυβέρνηση Χριστόφια. Στις διεργασίες που θα άρχιζαν μερικούς μήνες αργότερα ενόψει των προεδρικών του 2013, οι προσπάθειες των κομμάτων του ενδιάμεσου χώρου για εξεύρεση και στήριξη κοινού υποψηφίου καταλήγουν σε αδιέξοδο. Ο Μάριος Καρογιάν παίρνει την υπόθεση σε ό,τι αφορά τον υποψήφιο που θα στηρίξει το ΔΗΚΟ, επάνω του. Σε μια πολιτική πράξη που δεδομένων των μεγάλων διαφωνιών και των έντονων συγκρούσεων του παρελθόντος χαρακτηρίστηκε και ως πολιτική υπέρβαση, καταλήγει σε συμφωνία με τον Νίκο Αναστασιάδη. Ο πρόεδρος του ΔΗΣΥ θα είναι ο υποψήφιος που το ΔΗΚΟ, τουλάχιστον το επίσημο, θα υποστηρίξει στις προεδρικές. Με μεγάλες απώλειες Δηκοϊκών ψηφοφόρων, ιδιαίτερα στον πρώτο γύρο, προς τον Γιώργο Λιλλήκα, ο στόχος επιτυγχάνεται. Και κάπως έτσι, τον Φεβρουάριο του 2013, δύο άσπονδοι πολιτικοί αντίπαλοι, ο Αναστασιάδης και ο Καρογιάν, θα γίνουν και με βούλα δύο πολύ στενοί συνεργάτες, θα γίνουν… ο «Νίκος και ο Μάριος». Μόνον που τον Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου, ο Μάριος θα χάσει την προεδρία του ΔΗΚΟ από τον Νικόλα. Και λίγους μήνες αργότερα, ο Νίκος τη στήριξη του ΔΗΚΟ στην κυβέρνησή του.

Selfie: Ο διφορούμενος Μάριος Καρογιάν

Ροη Ειδησεων

Διαμέρισμα 2 υπνοδ. στη Λάρνακα

Εξοχική κατοικία 3ων υπνοδ. στο Παραλίμνι

Διαμέρισμα 3ων υπνοδ. στο Στρόβολο

Διαμέρισμα 1 υπνοδ. στο Γέρι

Δειτε Επισης