Πώς δικαιολόγησε το Εφετείο την αποφυλάκιση Συλλούρη

Αμεση αποφυλάκιση του Κυριάκου Συλλούρη αποφάσισε ομόφωνα το Εφετείο. Το Εφετείο έκρινε ότι επιτυγχάνουν οι λόγοι 1.2.5.8 της έφεσης και ακύρωσε την πρωτόδικη καταδίκη για αλόγιστη, απερίσκεπτη και επικίνδυνη πράξη, όπως αποφάσισε το πρωτόδικο δικαστήριο, και κρίνοντας ότι ο εφεσείων είναι ένοχος για αμελή οδήγηση, μείωσε την ποινή που του επεβλήθη πρωτόδικα και διέταξε την άμεση αποφυλάκιση του.
 
Στην απόφαση του το Εφετείο αναφέρει ότι η επιτυχία της έφεσης αναφορικά με την καταδίκη του εφεισείοντα για αλόγιστη, απερίσκεπτη και επικίνδυνη πράξη εκθεμελιώνει το βάθρο επί του οποίου βασίστηκε το πρωτόδικο Δικαστήριο για να του επιβάλει ποινή φυλάκισης ενός έτους και έχει θέσει νέο βάθρο επιβολής ποινής, που είναι η αμελής οδήγηση.
 
Το Εφετείο αναφέρει ακόμα ότι η αμελής οδήγηση προνοεί κατ΄ ανώτατο όριον ποινή φυλάκισης ενός έτους και προσθέτει ότι στην παρούσα περίπτωση τα σφάλματα του εφεσείοντα επέφεραν τον θάνατο ενός νεαρού άντρα, στοιχείο που ασφαλώς δεν μπορεί παρά να ληφθεί υπόψη για σκοπούς της αρμόζουσας ποινής.
 
Από την άλλη, συνεχίζει, το Εφετείο θα πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι ο εφεσείων είναι λευκού ποινικού μητρώου και ότι από τη διάπραξη του αδικήματος παρήλθε μεγάλο χρονικό διάστημα για το οποίο δεν ευθύνεται ο ίδιος.
 
Περαιτέρω το Εφετείο έλαβε υπόψη ότι ο εφεσείων κατά τον επίδικο χρόνο ήταν στρατιώτης και στη συνέχεια φοιτητής, θεώρησε ορθό και δίκαιο ότι υπό τις περιστάσεις η ποινή φυλάκισης ενός έτους θα πρέπει να μειωθεί και μειώνεται ώστε ο εφεσείων να τύχει άμεσης απόλυσης.
 
Το Εφετείο διατήρησε σε ισχύ τους 10 βαθμούς ποινής που του επεβλήθησαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο ως επίσης και την αποστέρηση του δικαιώματος να κατέχει ή λαμβάνει άδεια οδήγησης για περίοδο 18 μηνών από τις 22 Σεπτεμβρίου 2016 που του επεβλήθη η ποινή.
 
Οι δικηγόροι του εφεσείοντα Χριστάκης Χριστοφίδης και Πέτρος Σταύρου ήγειραν 8 σημεία έφεσης εκ των οποίων, το 3ο αποσύρθηκε, το Εφετείο απέρριψε τα 3 και έκανε αποδεκτά τα άλλα τέσσερα.
 
Το Εφετείο αναφέρει στην απόφαση του ότι η σκηνή του δυστυχήματος αποτελεί ιδιόμορφη διασταύρωση. Το δυστύχημα συνέβη στην οδό Πεντέλης επί της οποίου είναι κάθετες οι οδοί Καλλιόπης και Δημ. Χαραλάμπους τα στόμια των οποίων δεν βρίσκονται το ένα ακριβώς απέναντι από το άλλο, αλλά απέχουν μεταξύ τους ελάχιστα μέτρα.
 
Προσθέτει ότι η ιδιομορφία αυτή, όπως διαπιστώθηκε από σχετική παρακολούθηση αστυνομικών, η οποία διενεργήθηκε μετά το δυστύχημα, συμβάλλει ώστε το σύνολο σχεδόν των οδηγών που εξέρχονται από την οδό Καλλιόπης με πρόθεση να κατευθυνθούν στην λοξώς απέναντι οδό Δημ. Χαραλάμπους, να διασταυρώνουν το δρόμο διαγώνια.
 
Περαιτέρω το Εφετείο αναφέρει ότι από επιτόπιες εξετάσεις της Αστυνομίας διαπιστώθηκε ότι λόγω παράνομης στάθμευσης κυρίως στην οδό Καλλιόπης με τον κύριο δρόμο, μειώνονται δραστικά οι ορατότητες των εξερχομένων οχημάτων από τις κάθετες παρόδους με μεγάλες πιθανότητες τροχαίων συγκρούσεων για αυτό και η Αστυνομία εισηγήθηκε στο Τμήμα Δημοσίων Εργων της τοποθέτηση μέτρων κυκλοφοριακής ύφεσης επί της οδού Πεντέλης και τη μονοδρόμηση της οδού Δημητράκη Χαραλάμπους για αποτροπή καθέτων διασταυρώσεων και μείωση του κινδύνου πρόκλησης δυστυχημάτων.
 
Το Εφετείο ανέφερε ότι ο εφεσείων οδηγούσε στην οδό Καλλιόπης με πρόθεση να διασταυρώσει την οδό Πεντέλης και να κατευθυνθεί στον οδό Δημ. Χαραλάμπους. Πρόσθεσε ότι ο εφεσείων έκανε άλτ προσεγγίζοντας την οδό Πεντέλης και επειδή υπήρχαν αριστερά του τρία παρανόμως σταθμευμένα οχήματα με πρώτο ένα βαν όχημα, επιχείρησε να διασταυρώσει διαγώνια τον κύριο δρόμο με ταχύτητα, όπως έγινε δεκτό 0-5 χλμ/ω, με αποτέλεσμα να εισέλθει στον κύριο δρόμο κατά 4,9 μέτρα καταλαμβάνοντας μέρος του αντιθέτου ρεύματος αποκόπτοντας την πορεία της μοτοσικλέτας που οδηγούσε το θύμα στον κύριο δρόμο και την οποία δεν αντιλήφθηκε.
 
Ο 7ος λόγος έφεσης έγινε στο σημείο της απόφασης του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι η οδική συμπεριφορά του θύματος ήταν αδιάφορη σε ό,τι αφορά την ποινική ευθύνη του εφεσείοντα, τη στιγμή μάλιστα που στο αίμα του θύματος ανιχνεύτηκε αλκοόλη 95mg/dl. Το Εφετείο αναφέρει ότι δεν διαφωνεί ότι η γενίκευση του ζητήματος από το πρωτόδικο Δικαστήριο είναι εσφαλμένη και προσθέτει ότι στην υπό κρίση περίπτωση σημασία έχει ότι το θύμα οδηγούσε κανονικά τη μοτοσικλέτα του στην αριστερή πλευρά του δρόμου και η γενεσιουργός αιτία της σύγκρουσης ήταν τα δύο σφάλματα που καταλόγισε στον εφεσείοντα το πρωτόδικο Δικαστήριο και όχι η οδική συμπεριφορά του θύματος.
 
Προσθέτει ακόμα ότι ήταν εκτός του πλαισίου της ποινικής δίκης ο καταμερισμός ευθύνης λόγω μη λήψης αποτρεπτικών μέτρων αποφυγής της σύγκρουσης εκ μέρους του μοτοσικλετιστή.
 
Εξετάζοντας το κρίσιμο ερώτημα κατά πόσο τα δύο σφάλματα που διέπραξε κατά τον επίδικο χρόνο ο εφεσείων τεκμηριώνουν πέραν πάσης λογικής αμφιβολίας την αλόγιστη, απερίσκεπτη και επικίνδυνη πράξη για την οποία καταδικάστηκε, το Εφετείο αναφέρει ότι με βάση τη νομολογία και τις αυθεντίες για την καταδίκη με βάση το άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα με το οποίο καταδικάστηκε ο εφεσείων, απαιτείται απόδειξη αμέλειας μεγαλύτερου βαθμού, από ότι το αδίκημα της οδήγησης χωρίς τη δέουσα προσοχή και φροντίδα, απαιτείται δηλαδή η ύπαρξη λανθασμένης ενέργειας η οποία δεν εξομοιώνεται με την οδήγηση χωρίς τη δέουσα επιμέλεια και φροντίδα,
 
Το Εφετείο διατυπώνει τη γνώμη ότι πρόκειται για ένα σφάλμα του εφεσείοντα να διασταυρώσει διαγώνια το δρόμο λόγω αφενός ύπαρξης παρανόμως σταθμευμένων οχημάτων τα οποία εμπόδιζαν την ορατότητα του και αφετέρου λόγω της ιδιομορφίας της σκηνής.
 
Σημειώνει ότι σταμάτησε στο άλτ και προχώρησε να διασταυρώσει διαγώνια με σχεδόν μηδενική ταχύτητα όπως κάνει η πλειοψηφία των οδηγών, ενώ το βαν του εμπόδιζε την επόπτευση του δρόμου, ενώ θα έπρεπε να οριζοντιώσει το όχημα του και με γωνία 90 μοιρών να επιχειρήσει την στροφή στην πάροδο και καταλήγει ότι αυτό που παρέλειψε να πράξει ήταν να επιδείξει αυξημένη προσοχή και επιμέλεια, ώστε να αντιληφθεί τον μοτοσικλετιστή και μην εμποδίσει την ελεύθερη πορεία του.
 
Από πλευράς της Αστυνομίας την έφεση διαχειρίστηκαν οι Δημόσιοι κατήγοροι Νίκος Δημητρίου και Χριστίνα Θεμιστοκλέους.

Κατά την ανάγνωση της απόφασης στην αίθουσα του Ανωτάτου Δικαστηρίου παρόντες ήταν οι συγγενείς του θύματος και του εφεσείοντος.

 

ΚΥΠΕ