Γράμμα σ΄ ένα Μορφίτη υποψήφιο Δήμαρχο

Συνήθως τα κείμενα που αφορούν τις Δημοτικές Εκλογές έχουν άλλο ύφος και αφορούν τα πάντα πλούσια βιογραφικά σημειώματα και τα σχέδια των υποψηφίων.

Ο Αντώνης Χαριλάου επέλεξε ένα διαφορετικό τρόπο για να αναδείξει την υποψηφιότητα του πατέρα του Χαρίλαου Χαριλάου για την δημαρχία της Μόρφου.

Ο Χαρίλαος Χαριλάου διετέλεσε για 15χρόνια αντιδήμαρχος του κατεχόμενου δήμου και στις εκλογές της Κυριακής διεκδικεί τη θέση του Δημάρχου με συνυποψήφιους τους Χαράλαμπο Πίττα, Βίκτωρα Χατζηαβραάμ, Γιώργο Γεωργίου και Μιχάλη Γεωργιάδη.
 

Διαβάστε αυτούσια την επιστολή του Αντώνη
 Ξέρω πολύ καλά πως αν σε ρωτούσα αν πρέπει να δημοσιεύσω αυτό, δεν θα με άφηνες.... προσπάθησα να βρω και φωτογραφίες σου, για να μπορέσω να δώσω χρώμα σε αυτά τα λίγα που ήθελες να βάλεις στα ΜΜΕ, όμως δεν βρήκα, αφού σου αρκούν τα λίγα και καλά λόγια.
 
 Τους τελευταίους μήνες, κατάλαβες περισσότερο τον κόσμο, είδες να φαίνονται οι πραγματικοί φίλοι, είδες ίσως και πράγματα που δεν πίστευες ότι μπορεί να σου συμβούν από ανθρώπους που αγαπάς... ίσως χωρίς αμοιβαία τα συναισθήματα από τους άλλους...
 
Κατάλαβες πως το συμφέρον και το χρήμα, μπαίνει μπροστά, κάτι που εσύ δεν το χρησιμοποιείς ποτέ σου και ούτε και μας το δίδαξες...
 
 Μέχρι και σε αυτόν το αγώνα για τη θέση του Δημάρχου, πολεμάς με αγάπη και όχι με κακό λόγο για κανένα, αν και αρκετοί 'φίλοι' σε είχαν για δειλό, σε έβαζαν στους αποχωρησθέντες, ακόμα και συμφεροντολόγο, εμπλέκοντας και εμάς τα παιδιά σου σε θέσεις και καρέκλες.....δεν υπήρχε ποτέ καν κουβέντα περί του θέματος....
 
Δεν ξέρω αν μπορεί άλλος πλην εμένα, να πει για τον Χαριλλή αυτά που έζησα τα χρόνια της μεταπολεμικής περιόδου. θυμάμαι έναν σχεδόν τριαντάρη τότε, να προσπαθεί από ενοίκιο σε ενοίκιο να βάλει την οικογένεια του σε σίγουρη στέγη, όμως να φεύγει κάθε απόγευμα, έχοντας στους ώμους του να κουβαλήσει ακόμα μια Μορφίτικη οικογένεια....
 
 Με ένα ΤΟΥΟΤΑ γεμάτο πάντα κάθε λογής αθλητικό υλικό..... χωρίς σπίτι γυρνώντας από χωράφα σε χωράφα για μια προπόνηση... οι στολές μόνιμα κρεμασμένες στο σχοινί της γιαγιάς... ευτυχώς η γιαγιά πήγε σχολείο και μου διάβαζε....
 
Σχεδόν πάντα χωρίς να περισσεύουν χρήματα... κάποιο παίχτη θα βοηθούσες να φάει κάτι ή να πάρει ταξί για να πάει στο χωριό του.... περίσσευε όμως πολύ αγάπη για μας και του Μόρφου...
 
 Δεν αγόρασες ποτέ το αυτοκίνητο που ονειρευόσουν διότι άλλοι είχαν ανάγκη και εσύ έπαιρνες με ευχαρίστηση όλες τις ευχές των μανάδων ..ήσουν και θα είσαι πάντα πρώτος κοντά σε αυτούς που έχουν ανάγκη...
 
Ναι με ανιδιοτέλεια, όπως μου είπες να βάλω... ο κόσμος ξέρει είπες... Μας δείχνεις καθημερινά, πως να σεβόμαστε και πως να αγαπάμε τους ανθρώπους.. μας διδάσκεις πως να πολεμούμε.. και ξέρω πως ποτέ σου δεν ήθελες να παρακαλέσεις κανένα για την πιο μικρή χάρη... θα κτυπήσουν, θα σηκωθούν και θα είναι πιο δυνατοί, έλεγες της μάνας μου... έχεις δίκιο...
 
Μας τραβάς για να μάθουμε όλους τους Μορφίτες και τις οικογένειες τους... όλους τους δρόμους και τα σπίτια... τα σινεμά και τα καφέ... και πήγαμε τότε στου Μόρφου και νομίζαμε πως μεγαλώσαμε και εμείς εκεί...τα ξέραμε όλα με λεπτομέρεια...
 
 Μας έμαθες για τις ποδοσφαιρικές ομάδες, την ΑΕΜ και τον Αστέρα του παππού Τάκη και του Παμπόρη του τατά μου... τον Διγενή, το σωματείο και την Μίλαν.....πάντα χωρίς να ξεχωρίζεις χρώμα και φυλή... πρώτος στις προσπάθειες για επιβίωση των σωματείων του, άσχετο πως ποτέ δεν μπήκε μπροστά για να φανεί... αυτοί που ήταν μαζί μας ξέρουν...
 
Και σταμάτησες πρόωρα από την δουλειά σου διότι σε χρειαζόταν η οικογένεια σου, του Μόρφου και το Δημαρχείο... ναι σας λέω... σχεδόν κάθε μέρα εκεί για να πάνε όλα καλά και να είναι όλοι ευχαριστημένοι...όπως λέω πάντα στους φίλους 'ο πατέρας μου, όσο μπορώ να θυμηθώ, ζει και αναπνέει για του Μόρφου, δεν έχει φύγει από εκεί μια μέρα...
 
Ποτέ σου δεν θα μάθεις τις λέξεις εγώ, προσωπικό συμφέρον, ψέμα και υποκρισία...σε άκουσα προχθές που μου είπες υπομονή γιέ μου.... άσχετο πως σπάνια δείχνω συναισθήματα..όλα τα ακούω και τα καταλαβαίνω... Εύχομαι ο μορφίτικος κόσμος να σε ξέρει όπως εμείς και να σε τιμήσει την Κυριακή με τη ψήφο του. Αγνέ Μορφίτη Χαρίλαε, σου αξίζει.