Συνάντηση με δυο θύματα του ISIS...

Δυο ζευγάρια μάτια γεμάτα πόνο μα και ελπίδα. Αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που ξεχώρισα, αντικρίζοντας σήμερα για πρώτη φορά από κοντά τη Νάντια Μουράτ και τη Λαμίγια Χατζι Μπασάρ στην έδρα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο λίγο πριν τιμηθούν με το βραβείο Ζαχάρωφ ως αγωνίστριες κατά του Ισλαμικού Κράτους και της γενοκτονίας που έχει εξαπολύσει κατά των Γεζίντι.

 
Τα δύο νεαρά κορίτσια Γεζίντι από το Ιράκ, απήχθησαν, αγοράστηκαν, πουλήθηκαν επανειλημμένα και χρησιμοποιήθηκαν ως σκλάβες του σεξ μέχρι να καταφέρουν να δραπετεύσουν και να γίνουν εκπρόσωποι όχι μόνο των γυναικών που υπήρξαν θύματα όπως οι ίδιες αλλά πολύ περισσότερο εκείνων που εξακολουθούν να υποφέρουν στα χέρια τους.

Μπαίνοντας στην αίθουσα όπου τις ανέμεναν δημοσιογράφοι από όλες τις χώρες για να παραχωρήσουν συνέντευξη τύπου, όλα τα φλας έπεσαν πάνω τους. Όχι σε καμία περίπτωση δεν αντιμετωπίστηκαν ως αξιοθέατα από κανέναν. Καταχειροκροτήθηκαν με απόλυτο σεβασμό... μα προς στιγμή αναρωτήθηκα πώς θα φαινόμασταν όλοι εμείς που δεν έχουμε ιδέα του πώς είναι να βιώνεις αυτό τον εφιάλτη, στα βουρκωμένα από τη συναισθηματική φόρτιση μάτια τους...  Μας είπαν ότι δεν είναι εύκολο να αφηγούνται όλα όσα έζησαν μα πρέπει να το κάνουν γιατί ζητούν δικαίωση. Και το έκαναν...

"Το ΙΚ με πούλησε τέσσερις φορές. Ξεφύγαμε με την παιδική μου φίλη κι ένα κορίτσι 9 χρονών που επίσης βίαζαν αλλά πριν φτάσουμε σε ασφαλή περιοχή, η φίλη μου πάτησε νάρκη. Εξερράγη και το τελευταίο που θυμάμαι είναι οι κραυγές τους, το χειρότερο πράγμα που έχω ακούσει ποτέ. Πιστεύω ότι κατάφερα να δραπετεύσω, ώστε να μπορέσω να δώσω φωνή στα θύματα", είπε η Μπασάρ.

Ακούγοντάς την αναρωτήθηκα τι μπορεί να σημαίνει για εκείνες που πέρασαν τόσα αυτό το βραβείο. "Το Ζαχάρωφ μου δίνει τη δύναμη να συνεχίσω και γι’ αυτό αποφάσισα να γίνω η φωνή εκείνων δεν μπορούν να μιλήσουν», συνέχισε τονίζοντας ότι «περισσότερες από 3.500 γυναίκες και παιδιά κρατούνται όμηροι και σκλάβοι του ΙΚ και κάθε μέρα πεθαίνουν χίλιες φορές».

Μια συνάδελφος τις ρώτησε αν βλέπουν εφιάλτες... Έχουν βιώσει τόσα φρικιαστικά που κανένας εφιάλτης δε μπορεί να είναι χειρότερος...

Η Νάντια Μουράντ κατάφερε να δραπετεύσει από το Ισλαμικό Κράτος τον Νοέμβριο του 2014, ενώ η Χατζί Μπασάρ την ακολούθησε τον Απρίλιο του 2016 με τη βοήθεια της οικογένειάς της που πλήρωσε διακινητές της περιοχής για τον σκοπό αυτό. Τα δύο κορίτσια ζουν σήμερα στη Γερμανία και μάχονται κατά της ατιμωρησίας.

Τη συνάντηση με αυτές τις δύο ηρωίδες είμαι σίγουρη πως θα τη θυμάμαι για αρκετό καιρό.

Ζήτησαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση να τους υποσχεθεί ότι θα είναι στο πλευρό τους σ'αυτό τον μεγάλο αγώνα για δικαίωση. Μια υπόσχεση που εύχομαι να κρατήσει...

Δειτε Επισης

Η εκλογή Τραμπ-Μήνυμα προς την Ευρώπη
Τα Νηπιαγωγεία μας Κρατούν; Η Επείγουσα Ανάγκη Ενίσχυσης της Προδημοτικής Εκπαίδευσης
Η επόμενη μέρα των εκλογών στις ΗΠΑ
Νομικό τμήμα Αστυνομίας. Μια έτσι, μια γιουβέτσι
Αρχηγό Αστυνομίας αλλάξαμε. Νοοτροπία αλλάξαμε;
Ας μην βάζουμε το φυσικό αέριο του Αζερμπαϊτζάν πάνω από ανθρώπινες ζωές
Πολιτική επιχειρηματολογία έναντι ευχολογίων
Αυτισμός και η ποικιλομορφία του
Συμβασιούχοι Οπλίτες: Άμεση ανάγκη για στήριξη και αναβάθμιση τους στην Εθνική Φρουρά
Η νομιμότητα αποστολής προσκλητηρίων γάμου με φακέλους της Αστυνομίας και η άγνοια του Αρχηγού