Οι συνομιλίες, το κλίμα το καλό και ο… κακός μας ο καιρός
16:06 - 14 Νοεμβρίου 2016
Στο παγωμένο Μοντ Πελεράν της Ελβετίας την περασμένη βδομάδα, το Κυπριακό ζεστάθηκε για τα καλά. Η συζήτηση του εδαφικού άρχισε, η αντίστροφη μέτρηση για την πολυμερή διάσκεψη κατά την οποία θα συζητηθούν οι διεθνείς πτυχές του προβλήματος-βλέπε εγγυήσεις και ασφάλεια-φαίνεται ν’ άρχισε.
Στο συμπέρασμα αυτό οδηγούν τουλάχιστον οι εκατέρωθεν δηλώσεις και αναφορές περί προόδου που επιτελέστηκε, αλλά βεβαίως και το γεγονός ότι κρίθηκε ωφέλιμη η επάνοδος των δύο ηγετών στο ελβετικό θέρετρο την προσεχή Κυριακή για ένα νέο, τριήμερο αυτή τη φορά, κύκλο διαπραγματεύσεων επί των κριτηρίων για το εδαφικό.
Το κατά πόσο η πολυδιαφημιζόμενη πρόοδος που επιτελέστηκε την περασμένη βδομάδα στην Ελβετία θ’ αποδειχθεί ικανή να οδηγήσει σε συγκλίσεις στο εδαφικό, είναι κάτι που ασφαλώς μόνο ο χρόνος θα δείξει, και φυσικά ο νέος γύρος συνομιλιών που αρχίζει την Κυριακή, ξανά στο Μοντ Πελεράν.
Ο χρόνος θα δείξει επίσης εάν η όποια πρόοδος έχει επιτελεστεί ή θα επιτελεστεί επί όλων των κεφαλαίων του Κυπριακού, θα είναι τέτοια ώστε στο ενδεχόμενο μιας πιθανής συνολικής συμφωνίας στο απώτερο μέλλον, η συμφωνία αυτή να μπορεί να γίνει αποδεκτή και από τους Ε/κ. Γιατί ας μην ξεχνάμε πως μιλώντας για το Κυπριακό, η έννοια της προόδου πέραν από υποκειμενική, είναι και υποκείμενη διαχρονικά σε διάφορες ερμηνείες, αναλόγως της οπτικής γωνίας με την οποία αντικρίζει κανείς το πρόβλημα. Έτσι ακριβώς όπως συμβαίνει και τώρα, εξ’ ου άλλωστε και κανένα περιθώριο σύμπνοιας και ενότητας στο εσωτερικό μέτωπο δεν διαβλέπουμε να μπορεί να υπάρξει.
Όπως ούτε συγκλίσεις και λύση μπορεί να υπάρξει, ένεκα και μόνο του διατυμπανιζόμενου κατά τη διάρκεια της περασμένης βδομάδας...καλού κλίματος στο οποίο πραγματοποιούνταν οι συναντήσεις των δύο ηγετών. Ασφαλώς και το κλίμα θα ήταν καλό, σαφώς και κανείς δεν ανέμενε πως ο Νίκος Αναστασιάδης θα έριχνε τασάκια στον Μουσταφά Ακιντζί ή ότι ο κατοχικός ηγέτης θα πλάκωνε στο ξύλο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Όμως το ζητούμενο δεν είναι να δημιουργούνται υψηλές προσδοκίες και υπέρμετρη ευφορία επειδή υπάρχει καλό κλίμα στις συναντήσεις.
Ζητούμενο είναι το υπερτονιζόμενο αυτό καλό κλίμα που προφανώς υπάρχει-και καλώς υπάρχει- ν’ αποτυπωθεί και στην ουσιαστική διαφοροποίηση αδιάλλακτων θέσεων που τουλάχιστον δημοσίως εξακολουθεί να εκφράζει η τουρκοκυπριακή πλευρά, ν’ αποτυπωθεί στην ουσία και όχι στη σημειολογία της διαδικασίας των διαπραγματεύσεων. Αυτό έχει υποχρέωση και αυτή θα πρέπει να είναι η επιδίωξη της ε/κ πλευράς, σε αυτό είναι που πρέπει να στοχεύουν και όλοι όσοι εκ των πολιτικών μας, θέλουν να δημιουργούν στο λαό την εντύπωση πως το Κυπριακό έχει ήδη λυθεί επειδή υπάρχει καλό κλίμα.
Το Κυπριακό είναι πρόβλημα πολιτικό, δεν είναι πρόβλημα… περιβαλλοντικό για να λυθεί με το κλίμα το καλό. Ένα κλίμα καλό, που ενόσω το υπερτονίζουμε και περιστρεφόμαστε χαριεντιζόμενοι γύρω από αυτό, πιθανότερο είναι αν κάτι πάει στραβά και το...κλίμα χαλάσει, αντί για το κλίμα το καλό να είμαστε αναγκασμένοι να μιλάμε για κάτι άλλο… Για το χαμηλό βαρομετρικό που μας πλάκωσε, για τον κακό μας τον καιρό που ως συνήθως, ούτε και αυτή την φορά προβλέψαμε!