Το crash-test των 6 μεγάλων

Φόρμα: Το απόλυτο στη συγκομιδή βαθμών, η κορυφαία επίθεση, η δεύτερη καλύτερη άμυνα, το κορυφαίο ξεκίνημα της ιστορίας της στην πρώτη κατηγορία. Οι υψηλές πτήσεις της ΑΕΚ άρχισαν από το ξεκίνημα του πρωταθλήματος.
Προπονητής: Ο Ιμανόλ Ιδιακέθ έχαιρε εκ των προτέρων της (μεγάλης) εκτίμησης του Τσάβι Ρόκα, «κέρδισε» πολύ κόσμο (όχι μόνον της ΑΕΚ) με την πρόκριση επί της Σπαρτάκ Μόσχας και οδεύει τάχιστα να εξελιχθεί σε κερδισμένο στοίχημα για τους Λαρνακείς. Ειδοποιός διαφορά από τον προκάτοχό του: η άνευ δισταγμού αλλαγή συστήματος ακόμη κι εν μέσω ενός αγώνα και το συστηματικό ροτέισον στην ενδεκάδα. Μεταγραφές: Από τους νεοφερμένους μόνον οι Γιωργαλλίδης και Ιωάννου δεν έχουν παίξει ακόμη στο πρωτάθλημα. Ο Μίνιο δείχνει πως μπορεί να «χωρέσει στα παπούτσια» του Ραμίρεθ, ο Γαρίδο καθιερώνεται αριστερά, ο Ακοράν παλεύει για την καθιέρωση στην ενδεκάδα, Τρουγιόλς και Χαραλαμπίδης προσθέτουν το απαιτούμενο βάθος στον πάγκο. Συν: Μετά από μια διετία πρωταθλητισμού η ΑΕΚ δείχνει και είναι πιο ώριμη στη διαχείριση της πίεσης. Απόδειξη ότι, σε αντίθεση με πέρυσι, οι εμφανίσεις και τα αποτελέσματά της δεν εξαρτώνται από το αν παίζει πριν, ταυτόχρονα ή μετά τον ΑΠΟΕΛ. Οι «κιτρινοπράσινοι» παίρνουν αποτελέσματα, ακόμη κι όταν η μηχανή δεν δουλεύει στις ψηλότερες στροφές, έχουν εντυπωσιακό πλουραλισμό στην επίτευξη και δημιουργία τερμάτων, ενώ χάρη στο ροτέισον η επιβάρυνση μοιράζεται σε πολύ περισσότερους ώμους.
Πλην: Έστω κι αν δεν αποτυπώνεται στο παθητικό, το κέντρο άμυνας των Λαρνακέων είναι αργό (ανεξαρτήτως στελέχωσης), και αν δεν βρεθεί αντίμετρο οι φάσεις των αντιπάλων κάποια στιγμή θα γίνουν γκολ. Η απουσία τρίτου επιθετικού δεν φαίνεται προσώρας να βαραίνει τόσο στη ζυγαριά. Το τίμημα του ροτέισον είναι η απουσία υψηλού βαθμού ομοιογένειας στον βασικό κορμό, προκειμένου η μηχανή ν’ αποδίδει σταθερά σε υψηλές στροφές.
 
ΑΠΟΕΛ Φόρμα: Το ξεκίνημά του είναι πανομοιότυπο με το περυσινό. Ίδιοι βαθμοί (16) και η γκέλα στο μοναδικό (εκτός έδρας) ντέρμπι πέρυσι με την ΑΕΚ (2-2), εφέτος με την Ανόρθωση (0-0). Συνδυάζει κορυφαία επίθεση με κορυφαία άμυνα (σ.σ. η μόνη ομάδα με μηδέν παθητικό).
Προπονητής: Παρά τον αποκλεισμό στα πλέι οφ του Τσάμπιονς Λιγκ δεν είχε τη μοίρα του Πασιένσια, μολονότι η διοίκηση είναι η ίδια και η μουρμούρα από την κερκίδα δεν έλειψε. Δεν έχει βάλει ακόμη πλήρως τη σφραγίδα του στον τρόπο παιχνιδιού του ΑΠΟΕΛ, ωστόσο ο Τόμας Κρίστιανσεν κερδίζει σιγά-σιγά την εμπιστοσύνη και τις εντυπώσεις. Δίχως να παρεκκλίνει του αγαπημένου του συστήματος (4-1-4-1), επιδεικνύει εσχάτως και μια άγνωστη πτυχή: την ικανότητα στο ροτέισον. Πιστώθηκε το ιστορικό πρώτο διπλό της ομάδας του σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης. Μεταγραφές: Οι Χριστοφόρου και Λάτσι περιμένουν ακόμη την πρώτη συμμετοχή τους στο πρωτάθλημα. Μπερτόλιο, Λάγο και Ορλάντι έχουν προλάβει ήδη να βάλουν θετικό πρόσημο δίπλα από το όνομά τους, ο ντε Καμάργκο τραυματίστηκε πάνω που εύρισκε ρυθμό, ενώ πολύ μεγαλύτερες προσδοκίες κι απαιτήσεις υπάρχουν από τον Μπρεσάν. Συν: Οι κραδασμοί του αποκλεισμού από το Τσάμπιονς Λιγκ απορροφήθηκαν καλύτερα αυτή τη χρονιά, χάρη και στο δύο στα δύο στους ομίλους του Γιουρόπα. Μ’ εξαίρεση την Ανόρθωση η μηχανή δεν σταματά κάτω από τα δύο γκολ, ενώ παρά την αλλαγή βασικού τερματοφύλακα (Βάτερμαν αντί Πάρντο) η εστία παραμένει απαραβίαστη. Ο πρωταθλητής έχει πάρει γκολ και ασίστ απ’ όλες τις γραμμές, ενώ ακόμη δεν έχουν πάρει εμπρός πολλές ποιοτικές μονάδες του (ντε Καμάργκο, Αλωνεύτης, Αρτυματάς, Μπρεσάν).
Πλην: Το παιχνίδι του Βάτερμαν είναι πολύ πιο ριψοκίνδυνο απ’ αυτό του Πάρντο και, αν ο Ολλανδός δεν αλλάξει ή συνετιστεί, αυτό θα αποτυπωθεί και στα αντίπαλα γκολ. Επίσης πρέπει να βρεθεί τρόπος, ώστε η δεδομένα υψηλή ποιότητα του ρόστερ να οδηγεί νωρίτερα στο άνοιγμα του γκολ ή/και στο καθάρισμα αγώνων. Αναζητείται ακόμη η ιδανική στελέχωση της μεσοεπιθετικής τετράδας.
 
ΑΕΛ Φόρμα: Και μόνον ότι επαναλαμβάνει το ξεκίνημα της περιόδου 2011/12 (14β.), κάνει τις καρδιές των φίλων της να φτερουγίζουν. Η ΑΕΛ έχει διπλάσιους βαθμούς απ’ ό,τι στο αντίστοιχο χρονικό σημείο πέρυσι, έχει δεχτεί τα μισά γκολ (δύο έναντι τεσσάρων) και παρά τις εξ ίσου εκτεταμένες αλλαγές στο ρόστερ πείθει πολύ περισσότερο πως θα παραμείνει διεκδικητική μέχρι τέλους.
Προπονητής: Η εφετινή ΑΕΛ είναι καθ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του Πάμπου Χριστοδούλου. Ένα ορκισμένο, συμπαγές σύνολο που δεν θέλγει κάθε φορά, αλλά σχεδόν πάντα εξαντλεί τις δυνατότητές του και αντιτάσσεται με ό,τι έχει (και δεν έχει) στην προοπτική της ήττας. Ο πρώην ομοσπονδιακός τεχνικός είναι ο πλέον… untouchable μεταξύ των προπονητών της α’ κατηγορίας. Μεταγραφές: Κίττος, Λαφράνς και Ηλία περιμένουν ακόμη το ντεμπούτο τους στο πρωτάθλημα. Οι Τζούνιορ και Νικολάου παίζουν σαν να μην έφυγαν ποτέ, ο Φορτούνα έχει θέσει υποψηφιότητα για το λαβράκι της περιόδου, Σόουζα, Σαβάν έχουν καθιερωθεί ήδη, Κυριάκου και Μπουένο επίσης έχουν βοηθήσει ουσιαστικά στο ξεκίνημα. Δεν πείθει ως τώρα ο Ουέλινγκτον, πολύ περισσότερα περιμένει η ΑΕΛ και από τους Αρουαμπαρένα, Σαρκί, Μπαμπάνκο, Γεωργιάδη, Αγουινάλδο, αρκεί φυσικά να φτάσουν στο επίπεδο που θα τους δώσει περισσότερο χρόνο συμμετοχής απ’ ό,τι μέχρι τώρα. Συν: Ο βασικός κορμός βρέθηκε γρήγορα και παίρνει χρόνο συμμετοχής για να δέσει. Η φιλοσοφία του προπονητή εμπεδώνεται γοργά. Η αμυντική λειτουργία «στραγγαλίζει» τους αντιπάλους. Επτά τέρματα από επτά σκόρερ δείχνουν ότι η ΑΕΛ μπορεί να πάρει γκολ απ’ οπουδήποτε. Το δυναμικό ξεκίνημα συνέβαλε ουσιαστικά στη συσπείρωση και τον ενθουσιασμό του (βαριά απογοητευμένου) κοινού της ομάδας.
Πλην: Όσες φορές έχει σκοράρει πριν την ανάπαυλα, η ΑΕΛ έχει κερδίσει. Από τις τρεις που έμεινε «άσφαιρη» μόνο σε μία πήρε τους τρεις βαθμούς. Η παραγωγικότητά της είναι μικρή για διεκδικήτρια του τίτλου, η γραμμή κρούσης παραμένει εν πολλοίς… άκαπνη. Μόλις παρέλθει (σύντομα) η φάση του δεσίματος του κορμού, ο Χριστοδούλου θα πρέπει να αποδείξει ότι εμπιστεύεται πολύ περισσότερους από 13 παίκτες (τόσοι έχουν ξεκινήσει στο αρχικό σχήμα τουλάχιστον ένα παιχνίδι).
 
ΟΜΟΝΟΙΑ Φόρμα: Από το ξεκίνημα της δεύτερης δεκαετίας στη νέα χιλιετία δεν έχει κάνει καλύτερη συγκομιδή από τη νυν (11β.), στην πρώτη δεκαετία όμως είχε περισσότερους βαθμούς σε επτά περιπτώσεις. Έχει τη δεύτερη καλύτερη επίθεση στην κατηγορία, αλλά τη δεύτερη χειρότερη άμυνα μεταξύ των έξι μεγάλων.
Προπονητής: Προσωπική επιλογή του τεχνικού διευθυντή (Νίκου Νταμπίζα) ο Τζον Κάρβερ αντιμετωπίστηκε επικριτικά και με δυσπιστία ήδη από τον αποκλεισμό στο Γιουρόπα Λιγκ, πολύ περισσότερο όμως ένεκα της μη εκπληρωθείσας υπόσχεσης ότι η ομάδα θα είναι έτοιμη στο ξεκίνημα του πρωταθλήματος και σε κάθε αγωνιστική θα εμφανίζεται βελτιωμένη. Εντός ομάδας τον έχει υπερασπιστεί ήδη δις ο Νταμπίζας, σημαντικά μεγάλη μερίδα των οπαδών επιμένει ότι πρέπει να αντικατασταθεί άμεσα. Μεταγραφές: Οι δύο αναπληρωματικοί τερματοφύλακες (Κρέσιτς, Κότσαρης) και οι Γέργκενσεν, Χατζάρας δεν έχουν παίξει ακόμη στο πρωτάθλημα. Από τους υπόλοιπους νεοφερμένους πειστικές εμφανίσεις έχουν πραγματοποιήσει οι Ντάρμπισαϊαρ, Αγκάγεφ. Σαφώς περισσότερα περιμένει το «τριφύλλι» από Κλέιτον, Βύντρα, Τουρέ, Κύπρου, Σοϊλέδη, Κωνσταντινίδη, ενώ οι Νασιμέντο και Παντελιάδης μάχονται ήδη ν’ αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα που επικρατεί για τις δυνατότητές τους. Συν: Η ήττα στο «Τσίρειο» από τον Απόλλωνα δεν συνιστά καταστροφή του κόσμου, η ομάδα παρά τη δυσπιστία στο περιβάλλον, την έντονη αμφισβήτηση του νέου τεχνικού, το εκτεταμένο λίφτινγκ του ρόστερ, τη μικρή βοήθεια μέχρι στιγμής από τους νεοφερμένους απέχει μόλις μια νίκη από την ΑΕΛ που δεν έχει τέτοια προβλήματα.
Πλην: Το παράδοξο δεν ήταν πως η Ομόνοια έχασε στο παιχνίδι που έπαιξε καλά, αλλά ότι δεν είχε ηττηθεί στα προηγούμενα, στα οποία οι εμφανίσεις της ήταν κάτω του μετρίου. Παίκτες που αποκτήθηκαν την τελευταία στιγμή ακόμη δεν έχουν εγκλιματιστεί πλήρως, η ιδανική σύνθεση στην άμυνα, η συνολική προσπάθεια στην αμυντική λειτουργία, αλλά και το ιδανικό σύστημα αναζητούνται ακόμη. Το κύμα αμφισβήτησης των ιθυνόντων απειλεί να εμφανιστεί μεγαλύτερο στην επόμενη στραβή.
 
ΑΠΟΛΛΩΝ Φόρμα: Την περασμένη περίοδο γνώρισε κολλητές ήττες στο τέλος της α’ φάσης, εφέτος στις πρώτες πέντε αγωνιστικές, εντούτοις η διαφορά στη συγκομιδή είναι αμελητέα (10β. έναντι 11β. πέρυσι). Αν έλειπε η ισοπαλία με τον Άρη (η μόνη πραγματική εκτός προγράμματος γκέλα), οι κυπελλούχοι θα είχαν περισσότερους βαθμούς -και λιγότερη γκρίνια…
Προπονητής: Οκτώ χαμένοι βαθμοί στις πρώτες έξι αγωνιστικές έφταναν (και περίσσευαν), προκειμένου ο Πέδρο Εμάνουελ να βρεθεί εκ νέου στο επίκεντρο της κριτικής -τούτη τη φορά ως υπερβολικά αμυντικογενής, μολονότι επί των ημερών του ο Απόλλων έχει απαγκιστρωθεί από το «θέσφατο» των δύο αμυντικών μέσων και παίζει είτε 4-1-4-1 είτε 4-4-2. Μεταγραφές: Δίχως χρόνο συμμετοχής στο πρωτάθλημα είναι οι αναπληρωματικοί τερματοφύλακες (Κίσσας, Παπαστυλιανού) και οι Καρό, Δημητρίου. Ο Ντουντού τραυματίστηκε σοβαρά στο ξεκίνημα, Ρομπέρζ, Βινίσιους, Μπεντόγια έχουν καθιερωθεί στην ενδεκάδα, ενώ σε δευτερεύοντα ρόλο αρκούνται (προσώρας;) οι Μπάρμπαρο, Πιχ, Σαρδινέρο και Γκόμες. Συν: Ο Απόλλων έβγαλε αντίδραση στο ντέρμπι με την Ομόνοια που είχε αποκτήσει χαρακτήρα τελικού, ενώ ήταν άτυχος (κι επ’ ουδενί κατώτερος) στο ντέρμπι με την ΑΕΚ. Βασικές μονάδες (Σατσέτι, ντα Σίλβα, Παπουλής, Γκιέ Γκιέ) είναι σε καλή κατάσταση, η επιστροφή του Μακρίδη και η πλήρης λειτουργική αφομοίωση των Γκόμες, Σαρδινέρο, Πιχ επίκεινται και γενικά η ποιότητα δεν λείπει από την ομάδα, σε αντίθεση με την ψυχολογία και τη φόρα που θα της προσδώσει ένα νικηφόρο σερί που ως τώρα δεν έχει οικοδομήσει.
Πλην: Το νέο δίδυμο των στόπερ ακόμη δεν έχει δέσει, ενώ ήδη πέντε παίκτες έχουν αγωνιστεί στα άκρα της άμυνας, στην προσπάθεια εύρεσης της ιδανικής στελέχωσης -και εις βάρος της χημείας. Η ομάδα έχει δεχτεί γκολ σε κάθε ζόρικο παιχνίδι, ενώ απέναντι σε συμπαγείς άμυνες δεν έχει βρει ακόμη τον παίκτη (ή τους παίκτες) που θα καλύψουν τα γκολ του Στογιάνοβιτς.
 
ΑΝΟΡΘΩΣΗ Φόρμα: Επτά βαθμοί σε έξι αγωνιστικές, μόλις μια νίκη και πέντε γκολ, ούτε μια εντός έδρας νίκη σε τέσσερις απόπειρες. Η «Κυρία» πραγματοποιεί το χειρότερο ξεκίνημά της εδώ και δεκαετίες, σε εποχές που ο σύλλογος είχε ρόλο κομπάρσου.
Προπονητής: Μολονότι η ομάδα του δεν είχε ευρωπαϊκές υποχρεώσεις και ευρίσκεται σε αγαστή συνεργασία με τον τεχνικό διευθυντή, ο Αντόνιο Πούτσε απέτυχε να στελεχώσει έγκαιρα και επαρκώς την Ανόρθωση στο θερινό παζάρι, ενώ μετά από έξι αγωνιστικές η «Κυρία» στερείται ευδιάκριτης αγωνιστικής ταυτότητας και δείχνει πως χρειάζεται ακόμη αρκετό χρόνο, μέχρι να ρολάρει. Στα μάτια αρκετών οπαδών της ο Ισπανός φαντάζει ήδη ανεπαρκής και ακατάλληλος. Μεταγραφές: Οι αναπληρωματικοί τερματοφύλακες (Παπαδόπουλος, Κατσιμήτρος) και οι τρεις πιτσιρικάδες (Μπένετ, Μούζουρος) δεν έχουν πάρει χρόνο συμμετοχής στο πρωτάθλημα, ενώ Ερέρο (ελέω τραυματισμού) και Σιβού (ελέω τιμωρίας) έχουν αγωνιστεί ελάχιστα. Ο Ράγιος έχει καταγραφεί ήδη ως η πιο ποιοτική προσθήκη, οι υπόλοιποι που έχουν καθιερωθεί στην ενδεκάδα (Καλδερόν, Σάντος, Οικονομίδης, Καλό, Καμπρέρα και Κολούνγκα) παραμένουν υπόχρεοι της απόδειξης ότι είναι αρκετά ικανοί, ώστε ν’ ανεβάσουν την ομάδα επίπεδο. Συν: Εξαιρουμένου του ντέρμπι με την ΑΕΚ, όπου από νωρίς βρέθηκε με παίκτη λιγότερο, η Ανόρθωση έκοψε βαθμούς από πιο ποιοτικές και φορμαρισμένες ομάδες (ΑΠΟΕΛ, ΑΕΛ). Με την επιστροφή του Ερέρο και την προσαρμογή του Σιβού θα στελεχώσει μια αρκετά ανταγωνιστική ενδεκάδα.
Πλην: Η δυστοκία εξακολουθεί να την ταλανίζει (ούτε ένα γκολ πριν την ανάπαυλα), όποτε καλείται να κάνει η ίδια παιχνίδι, η άμυνά της παρουσιάζει κενά και η εστία της παραβιάζεται. Το ρόστερ δεν είναι ούτε επαρκώς ούτε ισορροπημένα στελεχωμένο και μεσοαμυντικά στερείται ταχύτητας. Πλην του Ράγιος ουδείς παίκτες δείχνει ικανός να ωριμάσει σε ηγέτη και να κάνει τη διαφορά. Ήδη έχει δημιουργηθεί κλίμα έντονης αμφισβήτησης των επικεφαλής του ποδοσφαιρικού τμήματος.