10 Κύπριες γυναίκες που ξεχώρισαν και άνοιξαν το δρόμο στις υπόλοιπες...
18:05 - 28 Οκτωβρίου 2016

ΉΒΗ ΜΕΛΕΑΓΡΟΥ
Γεννήθηκε το 1928. Ήταν συγγραφέας και αγωνίστρια κατά τον απελευθερωτικό αγώνα 1955-59. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος και αρχισυντάκτρια του περιοδικού «Κυπριακά Χρονικά». Η Ήβη Μελεάγρου ανήκει στους Κύπριους λογοτέχνες της μεταπολεμικής γενιάς. Το σύνολο του έργου της είναι στενά συνδεδεμένο με την ιστορία της Κύπρου, από την ανεξαρτητοποίηση του νησιού το 1960 ως την εισβολή του Αττίλα και τη σύγχρονη πραγματικότητα.
ΗΡΩ ΜΙΤΣΙΔΟΥ
Γεννήθηκε το 1931 και ήταν μια από τις σημαντικές παρουσίες στον αθλητισμό της Κύπρου. Σε ηλικία 16 χρόνων εκπροσώπησε το νησί μας στους πρώτους μεταπολεμικούς Πανελλήνιους αγώνες στίβου ανδρών-γυναικών που έγιναν στην Κύπρο. Διετέλεσε μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΚΟΑ, μέλος του δ.σ. του Γ.Σ.Π., της Ολυμπιακής Ακαδημίας Κύπρου και της Κυπριακής Ολυμπιακής Επιτροπής. Με εισήγηση της Ελλάδας, η Ήβη Μελεάγρου εξελέγη μέλος της European women sport, για τα έτη 1998-2002.
Γεννήθηκε το 1855 και υπήρξε μια ξεχωριστή γυναικεία προσωπικότητα της Λεμεσού της περιόδου της Αγγλοκρατίας, μια προσωπικότητα με πολυσχιδή δράση: εκπαιδευτική,πνευματική, συγγραφική, φεμινιστική. Υπήρξε για την εποχή της πρωτοπόρα και στον αγώνα για τη βελτίωση της θέσης της γυναίκας στην Κύπρο. Χάρη σ’ αυτήν τέθηκαν οι βάσεις του γυναικείου κινήματος και διατυπώθηκαν οι πρώτες γυναικείες διεκδικήσεις. Θεωρείται ως η πρώτη κυπρία φεμινίστρια που συνέβαλε σημαντικά και πρωτοποριακά στην γυναικεία χειραφέτηση στην Κύπρο.Ανάμεσα σε άλλα σπουδαία έργα της, ίδρυσε το 1897 το πρώτο γυναικείο σωματείο της Κύπρου αυτό της «Ενώσεως των Ελληνίδων», το πρώτο γυναικείο γυμναστήριο «Το Παλλάδιον» και εισήγαγε την γυναικεία άθληση στα σχολεία.
Διετέλεσε Πρόεδρος του Κυπριακού Ερυθρού Σταυρού για πέραν των 4 δεκαετιών και της Επιτροπής Υποτροφιών, ενώ το 1971 έγινε και Αντιπρόεδρος του Αντικαρκινικού Συνδέσμου. Σε ηλικία 64 ετών, ενώ ήταν έτοιμη να αφυπηρετήσει, της προτάθηκε από τον τότε Πρόεδρο της Δημοκρατίας Σπύρο Κυπριανού η θέση του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας. Ήταν η πρώτη γυναίκα Γενικός Εισαγγελέας της Κύπρου, υπηρετώντας στη θέση αυτή μέχρι το 1988.
Τα έργα της έχουν μετα-ϊμπρεσιονιστικές αναζητήσεις και αυτά που έκανε στην Αγγλία, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της, χαρακτηρίζονται από διαρκείς πειραματισμούς.
Γεννήθηκε στην Λεμεσό και ήταν κόρη του Κύπριου Νικολάου Λανίτη και της Σαπφούς Κολακίδη. Από πολύ νεαρή ηλικία ασχολήθηκε με τον αθλητισμό. Σε ηλικία 14 ετών νίκησε στο αγώνισμα των 60 μ., όπως επίσης και στο μήκος και το ύψος κατά τους Παγκύπριους Αγώνες. Επί πολλά έτη ήταν πρωταθλήτρια Ελλάδας στα 60μ., 100μ., 80μ. με εμπόδια, στο μήκος και στο ύψος κατέχοντας μάλιστα 7 πανελλήνια ρεκόρ, τα οποία επανειλημμένα βελτίωσε με νέα -κάθε φορά- πανελλήνια ρεκόρ. Τα τελευταία της ρεκόρ καταρρίφθηκαν τη δεκαετία του ΄60. Έκανε αίσθηση στους φιλάθλους της εποχής το γεγονός ότι αγωνιζόταν με κοντό παντελονάκι. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, όπου είχε υπηρετήσει ως εθελόντρια νοσοκόμα, η Λανίτου έλαβε μέρος ξανά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1948, καταλαμβάνοντας την 5η θέση στον πρώτο γύρο. Και σε αυτούς τους αγώνες ήταν η μοναδική Ελληνίδα αθλήτρια που είχε λάβει μέρος. Το 1950 η καριέρα της τερματίστηκε και αγωνίστηκε για τελευταία φορά στα 200 μ. Τα επόμενα χρόνια η Λανίτου ασχολήθηκε με την δημοσιογραφία. Ήταν μέλος του Συνδέσμου για τα Δικαιώματα της Γυναίκας και του Συλλόγου Ελληνίδων Επιστημόνων, υπηρέτησε ως αντιπρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Ελλάδας και μέλος της Εταιρείας Αυτοδιάθεσης Κύπρου. Επίσης, κατήλθε στον πολιτικό στίβο, θέτοντας υποψηφιότητα με το Κόμμα των Φιλελευθέρων για μία έδρα στην Α΄ Αθηνών το 1958. Απεβίωσε σε ηλικία 97 ετών, το 2011[3]. Για τη Δομνίτσα έγραψαν πολλοί διανοούμενοι της εποχής, όπως: ο Παλαμάς, ο Σικελιανός, ο Καββαδίας, ο Α. Κύρου, η Μυρτιώτισσα, ο Π.Παλαιολόγος κ.ά.
ΡΗΝΑ ΚΑΤΣΕΛΛΗ
Γεννήθηκε το 1938 στην Κερύνεια και είναι η πρώτη γυναίκα που εξελέγη βουλευτής στην Κύπρο. Κατά τη θητεία της συμμετείχε σε πολλές Κοινοβουλευτικες Επιτροπες, προωθώντας πολλά πολιτιστικά και κοινωνικά ζητήματα. Παράλληλα είναι ιδρύτρια του εκδοτικού Οίκου Χρυσοπολίτισσα και είναι μια βραβευμένη συγγραφέας έχοντας στο ενεργητικό της πλούσιο συγγραφικό έργο αφιερωμένο ως επί το πλείστον στην πόλη της, την Κερύνεια.
ΜΑΡΙΑ ΡΟΥΣΟΥ
Πρώτη γυναίκα γιατρός της Κύπρου ήταν η λεμεσιανή Μαρία Ρούσου σύζυγος Ηρακλή Μιχαηλίδη. Γεννήθηκε το 1902 και πέθανε νέα το 1955. Σπούδασε ιατρική στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, κάτι πρωτόγνωρο για τα δεδομένα της Κύπρου της εποχής εκείνης και άσκησε το 1927- και για λίγα χρόνια μόνο- την ιατρική στη πόλη της, αφού με το γάμο της έπαψε να ασκεί την ιατρική. Συνέχισε όμως τη πλούσια μορφωτική, επιστημονική και κοινωνική δράση της ιδρύοντας και προεδρεύοντας του πρώτου Συνδέσμου Επιστημόνων Γυναικών Λεμεσού, (άλλη μια πρωτιά) και συμβάλλοντας σημαντικά στην κοινωνική μόρφωση και χειραφέτηση της γυναίκας στον τόπο μας.
Μερικά χρόνια πριν εξάλλου έρχεται στη Λεμεσό η πρώτη γυναίκα μαιευτήρας – γυναικολόγος, η Αριστονίκη Ιωαννίδου η οποία αφού σπούδασε στην Αθήνα και στο Παρίσι επέστρεψε στην Κύπρο και εξάσκησε το επάγγελμα της από το 1938.
Υπήρξε η Πρώτη Κύπρια Δημοσιογράφος. Έζησε από κοντά την σύγχρονη κυπριακή Ιστορία και την έχει καταγράψει όχι μόνο με τη δημοσιογραφική της πένα αλλά και μέσα από βιβλία πολιτικής και λογοτεχνίας. Έντονη και σημαντική είναι η προφορά της στην κοινωνική και πολιτική ζωή της Κύπρου.
Γεννήθηκε στην Γιαλούσα το 1927. Χαρακτηρίστηκε αρχόντισσα του κυπριακού θεάτρου. Στα 18 της χρόνια ξεχώρισε μέσα από τους ρόλους που έπαιζε στο θέατρο. Αγαπήθηκε και δοξάστηκε όσο λίγες στο χώρο της διατηρώντας την απλότητά της.
Η παρουσία της στην θεατρική σκηνή απέπνεε αρχοντιά και έδινε το δικό της στίγμα στις παραστάσεις. Έχασε την ζωή της από μια πνευμονική πάθηση στα 53 της χρόνια το 1980