Tsavliris Salvage Group: Οι άρχοντες των ρυμουλκών

Το δέσιμο με την Κύπρο ξεκίνησε από τη δεκαετία του 1960 καθώς πολλά από τα πλοία του ομίλου Tsavliris Salvage Group φέρουν από τότε την κυπριακή σημαία. Ωστόσο, οι σχέσεις αναπτύχθηκαν και όπως όλα δείχνουν θα συνεχίσουν να εμβαθύνονται με τον επικεφαλή του ομίλου, Γιώργο Τσαβλίρη να προεδρεύει του CYMEPA (Cyprus Marine Environment Protection Association). Εξάλλου, όπως λέει και ο ίδιος, η Κύπρος έχει μπροστά της ένα λαμπρό ενεργειακό μέλλον και το ενδιαφέρον για την περιοχή θα αυξάνεται διαρκώς. 
Ο κ. Τσαβλίρης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ομίλου Τsavliris Salvage Group και εκπρόσωπος της επιχείρησης σε εμπορικό και περιβαλλοντικό επίπεδο παγκοσμίως δέχθηκε με χαρά να μας μιλήσει για όλα, ξεκινώντας από τις ρίζες του ομίλου, μέχρι τη δυναμική του LNG στο μέλλον της ναυτιλίας. 

Κύριε Τσαβλίρη, οι ρίζες του ομίλου Tsavliris Salvage Group πάνε πίσω στο 1920. Πείτε μας λίγα λόγια για το πώς έγινε η αρχή από τους προγόνους σας. 
Οι ρίζες της οικογένειας Τσαβλίρη στο ναυτιλιακό γίγνεσθαι εντοπίζονται πίσω στον 19ο αιώνα όταν ο προπάππους μας ξεκίνησε ως ναυτικός. Ιδρυτής και δημιουργός του ομίλου μας ήταν ο πατέρας μας, ο Αλέξανδρος Τσαβλίρης, ένας από τους πρώτους Έλληνες πλοιοκτήτες που υποστήριξαν την ανάπτυξη του Πειραιά ως ναυτιλιακού κέντρου και ένας πρωτοπόρος εφοπλιστής πλοίων μεταφοράς ξηρού φορτίου. Έχει μείνει στην ιστορία για την τοποθέτηση της Ελλάδας στον διεθνή χάρτη των επιχειρήσεων διάσωσης πλοίων. 
Ο πατέρας μας,  μετανάστευσε μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή του 1922 στην Ελλάδα και ασχολήθηκε από μικρή ηλικία με τον χώρο της ναυτιλίας αγοράζοντας αργότερα ένα μικρό ξύλινο ρυμουλκό με ατμομηχανή καύσης άνθρακα στον Πειραιά. 
Το 1931, ακολουθώντας παρόμοια πορεία με αρκετούς φιλόδοξους Έλληνες μετανάστευσε στο Λονδίνο όπου εργάστηκε σε διάφορα γνωστά Ελληνικά ναυτιλιακά γραφεία. Το 1940, λίγο μετά την έναρξη του Δεύτερου Παγκόσμιου Πολέμου, ίδρυσε την πρώτη του εταιρεία, την A. G. Tsavliris Ltd. Ωστόσο, ο βασικός του ρόλος στη διάρκεια του πολέμου ήταν η εργασία του στο Βρετανικό Υπουργείο Μεταφορών, βοηθώντας στη διαχείριση των Ελληνικών πλοίων στις νηοπομπές του Ατλαντικού όπου συμμετείχαν. 
Ευφυής, αποφασιστικός και ακούραστος, αμέσως μετά τον πόλεμο ίδρυσε την Tsavliris (Shipping) Ltd στο Λονδίνο, δημιουργώντας σταδιακά έναν σοβαρό στόλο φορτηγών πλοίων και ρυμουλκών/ναυαγοσωστικών. 
 
Πως ξεκίνησε και πως εξελίχθηκε μέχρι σήμερα ο στόλος σας; 
Από το 1950 και μετά ο όμιλος Τσαβλίρη  ανέπτυξε έναν στόλο από ποντοπόρα φορτηγά πλοία. Τα επόμενα χρόνια εξαγόρασε αρκετά από τα πλεονάζοντα εκ του πολέμου πλοία Liberty και άλλα μεταχειρισμένα φορτηγά. 
Περί τα μέσα της δεκαετίας του ’60, ο όμιλός μας είχε στην κατοχή του έναν αξιόλογο στόλο πλοίων ξηρού φορτίου, ο οποίος στο απόγειό του αριθμούσε περί τα 17 πλοία. 
Το 1964, παράλληλα με τη ναυτιλιακή επιχείρηση ξηρού φορτίου, 
δημιουργήθηκε  μία εταιρεία ρυμουλκών και ναυαγοσωστικών που αποτελούνταν από 30 ρυμουλκά και μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα ανέδειξε τον όμιλο σε έναν εκ των μεγαλύτερων ιδιοκτητών ρυμουλκών παγκοσμίως. 
Στα χρόνια που ακολούθησαν υπήρξαν αρκετές αλλαγές στη σύνθεση του στόλου μας και σήμερα έχοντας επικεντρωθεί στον τομέα της διάσωσης πλοίων, διαθέτουμε έναν στόλο ρυμουλκών για την εξυπηρέτηση της διεθνούς ναυτιλίας και του περιβάλλοντος. 
 
Πως αποφασίσατε να επικεντρωθείτε στη διάσωση; 
Ο τομέας αυτός προσέλκυσε από νωρίς το ενδιαφέρον μας καθώς  αναγνωρίσαμε ότι η ελληνική ναυτιλία βασίζονταν σε ξένες εταιρείες διάσωσης και ρυμούλκησης. Πρόκειται για έναν ιδιαίτερα απαιτητικό κλάδο της ναυτιλίας, με πολλούς κινδύνους και προκλήσεις τον οποίο αποφασίσαμε να υπηρετήσουμε με πάθος. 
 
Ποιοι οι κίνδυνοι και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζετε με τα σημερινά δεδομένα; 
Στη σημερινή εποχή, οι κίνδυνοι εκτός από τη φυσική τους μορφή επεκτείνονται και σε άλλα επίπεδα όπως είναι η κρίση ήθους, η αφερεγγυότητα, η αναζήτηση της «φθηνής» λύσης αντί της ποιοτικής. Οι δε προκλήσεις είναι πολλαπλές, τα πλοία και τα φορτία είναι μεγάλα, η νομοθεσία αυστηρή και οι απαιτήσεις υψηλές. Οι σύγχρονες επιταγές για την προστασία του περιβάλλοντος απαιτούν άριστο επαγγελματισμό, εμπειρία και ευαισθησία.
 
Παρακολουθείτε τις εξελίξεις στην Κύπρο; Θεωρείτε πως η χώρα μπορεί να αναδειχθεί ως ένας σημαντικός ενεργειακός κόμβος στην περιοχή;  
Η Κύπρος είναι κομμάτι της ζωής μας και δεν είναι τυχαίο ότι δραστηριοποιούμαστε εδώ ως οικογένεια και ως όμιλος επί πολλές δεκαετίες. Η Κυπριακή έχει υπάρξει η σημαία επιλογής μας για πολλά από τα πλοία μας από την δεκαετία του 1960. Στην Κύπρο επίσης επιλέξαμε να ιδρύσουμε πριν από δύο χρόνια το ίδρυμα Tsavliris Cultural Foundation για την ενίσχυση των γραμμάτων και των τεχνών. Είναι λοιπόν φυσικό να παρακολουθούμε τις εξελίξεις από πολύ κοντά. 
Σε ότι αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησής σας, η Κύπρος έχει την ιδανική θέση γεωστρατηγικά και τις προϋποθέσεις προκειμένου να αναδειχθεί σε ενεργειακό κόμβο στην περιοχή. 
Είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η ενεργειακή «σκακιέρα» της λεκάνης της Μεσογείου και ο τρόπος που διαμορφώνεται την τελευταία δεκαετία. Αναμφισβήτητα η Κύπρος θα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο στα ενεργειακά δρώμενα της περιοχής.  
 
Ποιες είναι οι προοπτικές του κλάδου και πως θα μπορούσε η Κύπρος να προσελκύσει περισσότερες εταιρείες; Ίσως η εξόρυξη των κοιτασμάτων μας να μην είναι η μόνη οδός για την ανάπτυξη του κλάδου.
Η Κύπρος έχει μπροστά της ένα λαμπρό ενεργειακό μέλλον. Βρίσκεται στο επίκεντρο των εξελίξεων και μπορεί να καταστεί ενεργειακός κόμβος μεταξύ Ευρώπης, Ασίας και Αφρικής. Εκτιμώ πως τα αποθέματα υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ, η ανακάλυψη του κοιτάσματος «Αφροδίτη» καθώς και άλλων αξιόλογων κοιτασμάτων στην περιοχή, οι ενεργειακές βλέψεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την Ανατολική Μεσόγειο και οι συνεργασία μεταξύ κρατών της Ανατολικής Μεσογείου δημιουργούν νέες ευκαιρίες και προοπτικές βιώσιμης ανάπτυξης για την χώρα με μοχλό τον ενεργειακό τομέα. 
 
Τι ζητούν οι επιχειρηματίες του τομέα σας από μια χώρα για να την επιλέξουν για τη δράση τους; 
Όπως όλοι οι επενδυτές, έτσι και οι επιχειρηματίες του κλάδου της ναυτιλίας επιζητούν πολιτική σταθερότητα σε ένα περιβάλλον απαλλαγμένο από εθνικούς κινδύνους. Βασικά κριτήρια είναι ένα σταθερό οικονομικό περιβάλλον με ευνοϊκό φορολογικό καθεστώς και βεβαίως σύγχρονες υποδομές. 
 
Το θέμα της εκπομπής ρύπων είναι από τα σοβαρότερα για τους εκπροσώπους του ναυτιλιακού κλάδου. Τι μέτρα λαμβάνονται για τον περιορισμό του φαινομένου; Εσείς ως πρόεδρος του CYMEPA (Cyprus Marine Environment Protection Association) τι προτείνετε;
Ο περιορισμός των ρύπων στον τομέα της ναυτιλίας είναι ένα από τα πιο επίκαιρα ζητήματα που απασχολεί τον κλάδο μας καθώς καλούμαστε όλοι να συνεισφέρουμε έμπρακτα στην προστασία του περιβάλλοντος. Οι νομοθετικές αλλαγές τα τελευταία χρόνια είναι μεγάλες και το νέο πλαίσιο αυστηρότερο. Σε συνέχεια της διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή στο Παρίσι το 2015, περιμένουμε την πρακτική εφαρμογή της απόφασης του ΙΜΟ (συνεδρίαση Οκτωβρίου 2016) από τη ναυτιλία.  
Ως πρόεδρος της CYMEPA θέλω να πω πως όλοι πρέπει να ενισχύσουμε την περιβαλλοντική μας συνείδηση και η ναυτιλία να αναλάβει το μερίδιο που της αναλογεί. 
 
Ποιες οι πιο πρόσφατες τάσεις για την εξοικονόμηση ενέργειας στον τομέα της ναυτιλίας γενικότερα; 
Αναμφισβήτητα το LNG  αποτελεί τη νέα καθαρή μορφή ενέργειας που προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα. 
 
Πιστεύετε ότι το LNG ως καύσιμο για τη ναυτιλία έχει έρθει για να μείνει; 
Πιστεύω στο μέλλον του LNG, ειδικά όταν ενισχυθούν οι τιμές του πετρελαίου οι οποίες στα επίπεδα που κυμαίνονται τα τελευταία χρόνια καθιστούν το LNG μη ανταγωνιστικό οικονομικά. 
 
Ποια τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά του;
Το LNG είναι καθαρό καύσιμο, φιλικό προς το περιβάλλον και προσφέρει σημαντική εξοικονόμηση ενέργειας. Ωστόσο, είναι για την ώρα είναι ακριβό και απαιτεί σύγχρονες υποδομές και εγκαταστάσεις (όπως ειδικές δεξαμενές υπό πίεση κλπ) ενώ «κατηγορείται» για σοβαρές ζημιές στα μηχανικά μέρη του πλοίου λόγω μείωσης της λίπανσης. Η τεχνολογία εξελίσσεται και πιστεύω ότι πολλά από τα σημερινά προβλήματα θα εξαλειφθούν. 
 
Ποιες οι εκτιμήσεις σας όσον αφορά το μέγεθος του ναυτιλιακού μεταφορικού έργου στα επόμενα δέκα χρόνια; 
Όσο ο πληθυσμός της γης αυξάνεται, τόσο θα ενισχύονται και οι ανάγκες για μεταφορές. Τα τελευταία δέκα χρόνια το παγκόσμιο ναυτιλιακό μεταφορικό έργο έχει σχεδόν διπλασιαστεί. Παρόμοια θα είναι η τάση και στο μέλλον.