Στήνει στον τοίχο την Ιωάννα ο πρόεδρος της ΝΕΔΗΣΥ

Ουσιαστικά, ο Πέτρος Δημητρίου φωτογραφίζει αποχώρηση της κ. Συγκρασίτη από τον ΔΗΣΥ  και προδιαγραφόμενη «μετακόμισή» στην Αλληλεγγύη της Ελένης Θεοχάρους. «Τέλος αναγνωρίζω το λάθος μου, όταν μια εκ των επιλογών μου, βρίσκει αφενός την τόλμη να αναγνωρίσει διάσταση απόψεων και να το πει και δημόσια, την οποία και συγχαίρω το κάνει όμως επικαλούμενη «διευθυντήρια εμμίσθων», αναφορά συγκεκριμένης πολιτικού αρχηγού, προετοιμάζοντας την επόμενη της μέρα, αυτή τη φορά όχι ως κοινοβουλευτικού συνεργάτη της», καταλήγει στο άρθρο του ο πρόεδρος της ΝΕΔΗΣΥ.  
 
Ακολουθεί αυτούσιο το άρθρο του προέδρου της ΝΕΔΗΣΥ Πέτρου Δημητρίου:
 
Οι αποχωρήσεις, ο Κληρίδης και το δικό μου λάθος
 
Του Πέτρου Δημητρίου*
 
Η όποια επιλογή διαφοροποίησης από πολιτικά κόμματα και σχηματισμούς, αφορά σε πράξη καθ’ όλα πολιτική και ως τέτοια πρέπει να κρίνεται. Πέραν από τον δικαιολογημένο συναισθηματισμό που δημιουργεί, αδικούμε κυρίως τον ίδιο τον αποχωρούντα, αν από την όποια ανάλυσή μας απουσιάζει η κρίση στα πολιτικά επιχειρήματα του. Ο όποιος ωστόσο πολιτευτής αδικεί τον εαυτό του, αν η κριτική του δεν άρχεται από αυτοκριτική.
Η κ. Συγκρασίτη υπήρξε στέλεχος του Δημοκρατικού Συναγερμού, το οποίο αναμφίβολα πρόσφερε αρκετά. Παρουσία που βέβαια εκτιμήθηκε και η οποία μεταξύ άλλων κεφαλαιοποιήθηκε με την εκλογή της δις στο Πολιτικό Γραφείο (Π.Γ.) του κόμματος. Χωρίς καμία διάθεση αντιπαράθεσης, επιθυμώ να παραθέσω τα όσα ενόχλησαν τη δική μου λογική και αναφέρομαι βέβαια σε σημεία του πολιτικού λόγου, των αιτίων και των αιτιατών που παρατέθηκαν και σε κανένα σημείο προς την ίδια την Ιωάννα την οποία και σέβομαι ιδιαίτερα.
Ανήκω μάλιστα σε εκείνους που στήριξαν την Ιωάννα και στις δύο εκλογικές διαδικασίες του Π.Γ. και διατηρώ ακέραιο το δικαίωμά μου να αναγνωρίσω και δημόσια το δικό μου λάθος. Αλίμονο αν πολιτικά θα μεγαλώσουμε για να μοιάσουμε στη γενιά εκείνη των πολιτικών που ουδέποτε έπραξαν λάθος, αλλά στην Κύπρο του 2016 και σε μια δημοκρατία 50 χρόνων, τελούμε υπό κατοχή και μέχρι προσφάτως υπό χρεοκοπία.
Ατυχής η επιλογή μου και τουλάχιστον προκλητικό για τη νοημοσύνη μου, όταν βλέπω να γίνεται επίκληση σε ελλείμματα δημοκρατίας των συλλογικών οργάνων του κόμματος, ενώ γνωρίζω πως ουδέποτε επιχειρήθηκε η καταγραφή της όποιας διαφωνίας από τα εν λόγω μέλη. Αν μια εκ των επιλογών που είχα κάνει, υπήρξε παρούσα και δεν εξέφρασε σε καμία περίπτωση την άποψη της για οποιονδήποτε λόγο σε οποιονδήποτε θέμα διαφωνούσε, τότε επέλεξα λάθος. Το γεγονός πως εμφανιζόμαστε επιμηθείς να καραδοκούμε για να κρίνουμε, ενώ όταν μπορούσαμε και οφείλαμε να τοποθετηθούμε δεν το πράξαμε αποτελεί δεύτερο λάθος.
Η συνεδρία του Π.Γ., στην οποία χρεώνεται κατά κύριο λόγο η επιβολή αποφάσεων και τα ελλείμματα δημοκρατίας και η οποία αφορούσε τον καταρτισμό του ψηφοδελτίου του κόμματος για τις προσφάτως απελθούσες βουλευτικές εκλογές, υπήρξε συνεδρία, η κατάληξη της οποίας αναμφίβολα κόστισε πολιτικά στην παράταξη. Δεν μπορώ να νομιμοποιήσω ωστόσο το λάθος μου ως μέλος του Π.Γ., αν τότε που έπρεπε να μιλήσω δεν το έκανα, με ένα δεύτερο λάθος στην πορεία επιχειρώντας να καταλογίσω ευθύνες. Ευθύνη έχουμε τα μέλη του Π.Γ. έναντι όσων μας εξέλεξαν. Εμείς καταλήξαμε να ζητάμε και τα ρέστα.
Ακριβώς την ίδια άποψη διατηρώ και για τον ρόλο του Π.Γ. στον καταρτισμό πολιτικής, αλλά και στη συζήτηση και την ενημέρωση των μελών του κυρίως στο Κυπριακό, λόγοι που αναφέρονται και στην επιστολή αποχώρησης. Άσχετα αν συμφωνώ ή διαφωνώ με την κατεύθυνση την παράταξης, έχουμε εκλεγεί για να εκφράζουμε την πολιτική μας άποψη, εκπροσωπώντας όσους μας στήριξαν. Αν ποτέ δεν το πράξαμε, ενώ το Κυπριακό αποτελεί μόνιμο θέμα συζήτησης σε κάθε σχεδόν συνεδρία του Π.Γ., αποτελεί λάθος δικό μας και η προσπάθεια να το φορτώσουμε οπουδήποτε αλλού, προφάσεις εν αμαρτία.
Στην πορεία κομίζουμε γλαύκα εις Αθήνας, όταν αναφερόμαστε και τεχνηέντως επιχειρούμε τη διασύνδεση της όποιας υπαρκτής οργανωτικής αδυναμίας, με την απουσία διαβούλευσης με τη βάση του ΔΗΣΥ όσον αφορά το Κυπριακό. Και ενώ με ενοχλεί παρομοίως η όποια «επαμφοτερίζουσα στάση στο κυπριακό», οφείλω να υπενθυμίσω πως ο ΔΗΣΥ εξέθεσε θέσεις αρχής και την ηγεσία του σε σειρά προγραμματισμένων εκδηλώσεων σε όλη την Κύπρο, καλώντας τους «να συζητήσουν για την λύση», με όλα τα μέλη της παράταξης. Η κατεύθυνση λοιπόν που αποφάσισε το Π.Γ. στο οποίο μετείχε η κ. Συγκρασίτη υπήρξε απόλυτα γνωστή και καθ’ όλα συλλογική, διαψεύδοντας τους όποιους ισχυρισμούς της περί απόστασης και απουσίας συζήτησης του συγκεκριμένου θέματος με την βάση.
Εσχάτως γίνεται λόγος για φυγή του ΔΗΣΥ από την Κληριδική σχολή σκέψης στο Κυπριακό. Να διαχωρίσουμε αρχικά τη θέση αρχής. Αποτελεί θεμελιώδες θεώρημα σχεδόν αυταπόδεικτο. Αν θεωρούμε υπαρκτή (που όντως ισχύει σε κάποιο βαθμό) τη διάσταση απόψεων μεταξύ πολιτευτών και του λόγου τους σε «μνημόσυνα και εθνικόφρονα το πρωί» και πολιτευτών και του λόγου τους σε «επαναπροσεγγιστικές εκδηλώσεις το βράδυ», τότε σε καμία περίπτωση δεν μπορούμε να κατατάξουμε την πολιτική κατεύθυνση του Κληρίδη στους πρώτους. Αποτελεί προβληματικό σημείο και ορθά εντοπίζεται, αλλά μάλλον διάβασαν ανάποδα τον Κληρίδη όσοι εντοπίζουν ασυνέχεια των ηγεσιών, τόσο του προηγούμενου όσο και του υφιστάμενου Προέδρου του ΔΗΣΥ, ειδικά στο Κυπριακό.
Τέλος αναγνωρίζω το λάθος μου, όταν μια εκ των επιλογών μου, βρίσκει αφενός την τόλμη να αναγνωρίσει διάσταση απόψεων και να το πει και δημόσια, την οποία και συγχαίρω το κάνει όμως επικαλούμενη «διευθυντήρια εμμίσθων», αναφορά συγκεκριμένης πολιτικού αρχηγού, προετοιμάζοντας την επόμενη της μέρα, αυτή τη φορά όχι ως κοινοβουλευτικού συνεργάτη της.
 
*Απόφοιτος Τμήματος Πολιτικών Επιστημών Παν. Κύπρου, Πρόεδρος ΝΕΔΗΣΥ