Πρώτες Κύπρος και Ελλάδα στη λίστα με τους πολίτες ένα βήμα πριν τη φτώχεια

Η Ελλάδα και η Κύπρος κατέγραψαν την υψηλότερη αύξηση στο ποσοστό κινδύνου φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, μεταξύ 2008 και 2015, σύμφωνα με την Eurostat, τη στατιστική υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
 
Στη Κύπρο το 23,3% του πληθυσμού ήταν σε κίνδυνο φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού το 2008, ή 180.000 άτομα, ποσοστό που αυξήθηκε στο 28,9%, ή 240.000 άτομα, το 2015.
 
Η Κύπρος είχε τη δεύτερη μεγαλύτερη αύξηση μεταξύ των 15 κρατών μελών που είχαν αύξηση από το 2008 έως το 2015. Οι υψηλότερες αυξήσεις καταγράφηκαν στην Ελλάδα (από 28,1% το 2008 σε 35,7% το 2015, ή 7,6 ποσοστιαίες μονάδες), την Κύπρο (5,6 ), την Ισπανία (4,8), την Ιταλία (3,2) και το Λουξεμβούργο (3,0).
 
Αντίθετα, οι μεγαλύτερες μειώσεις μεταξύ των κρατών μελών για τα οποία στοιχεία είναι διαθέσιμα, παρατηρήθηκαν στην Πολωνία (από 30,5% σε 23,4%, ή -7,1 ποσοστιαίες μονάδες) και τη Ρουμανία (-6,9), τη Βουλγαρία (-3,5) και τη Λετονία (-3,3 εκατοστιαίες μονάδες).
 
Σε επίπεδο ΕΕ, το ποσοστό του συνολικού πληθυσμού που είναι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού το 2015 (23,7%) ήταν παρόμοιο με το επίπεδο του 2008.
 
Στην Κύπρο, το ποσοστό των ατόμων που παρέμειναν σε κίνδυνο φτώχειας μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις, από 15,9% το 2008, έφτασε το 16,2% το 2015. Τα άτομα με σοβαρές υλικές στερήσεις αυξήθηκαν από 9,1% το 2008 σε 15,4% το 2015 και τα άτομα ηλικίας 0- 59 που ζουν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας, αυξήθηκαν από 4,5% το 2008 σε 10,9% το 2015.
 
Εν τω μεταξύ, το μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα (μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις) μειώθηκε στην Κύπρο από 6.024 ευρώ το 2008 σε 13.793 το 2015, ενώ το ετήσιο όριο κινδύνου φτώχειας έχει μειωθεί από 9.614 σε 8.276 για ένα μόνο ενήλικο και από €20.190 το 2008 σε €17.380 το 2015 για μια οικογένεια 4 ατόμων (δύο ενήλικες και δύο παιδιά κάτω των 14 ετών).
 
Συνολικά, το 2015, περίπου 119 εκατομμύρια άνθρωποι, ή το 23,7% του πληθυσμού, στην Ευρωπαϊκή Ένωση αντιμετώπιζαν τον κίνδυνο της φτώχειας ή του κοινωνικού αποκλεισμού. Αυτό σημαίνει ότι βρέθηκαν σε τουλάχιστον μία από τις ακόλουθες τρεις περιπτώσεις: σε κίνδυνο φτώχειας μετά τις κοινωνικές μεταβιβάσεις (εισοδηματική φτώχεια), σοβαρές υλικές στερήσεις ή ζουν σε νοικοκυριά με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας.
 
Μετά από τρεις διαδοχικές αυξήσεις μεταξύ 2009 και 2012, οπότε και το ποσοστό έφτασε σχεδόν το 25%, το ποσοστό των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ, έκτοτε συνεχώς μειώνεται για να επιστρέψει στο επίπεδο του 2008 (23,7%), αλλά παραμένει το 2015 υψηλότερο από ό,τι 2009 (23,3%). Η μείωση του αριθμού των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού στην ΕΕ είναι ένας από τους βασικούς στόχους της στρατηγικής "Ευρώπη 2020".
 
Το 2015, περισσότερο από το ένα τρίτο του πληθυσμού ήταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού σε τρία κράτη μέλη: τη Βουλγαρία (41,3%), τη Ρουμανία (37,3%) και στην Ελλάδα (35,7%). Στο αντίθετο άκρο της κλίμακας, τα χαμηλότερα ποσοστά ατόμων που είναι σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού καταγράφηκαν στην Τσεχική Δημοκρατία (14,0%), τη Σουηδία (16,0%), τις Κάτω Χώρες και τη Φινλανδία (και οι δύο 16,8%), τη Δανία και τη Γαλλία (και 17,7%).