Τα ταξίδια δεν είναι προνόμιο των πλουσίων

Έχει πάθος με τα ταξίδια. Με ελάχιστα χρήματα έχει διανύσει μόνη της χιλιάδες χιλιόμετρα, ταξιδεύοντας με όλα τα μέσα μεταφοράς, από την Καραϊβική μέχρι την Κολομβία και από την Ινδία μέχρι τη Μογγολία. Χιλιάδες άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο ακολουθούν πιστά τη νεαρή travel blogger Μαρία Κόφου και τη διαδικτυακή της σελίδα Travelstories From My World, μέσω της οποίας μοιράζεται όχι μόνο ξεχωριστές εμπειρίες από τα ταξίδια της, αλλά και χρήσιμες συμβουλές και πολλές οικονομικές προτάσεις.

«Όταν αποφασίζεις πως θέλεις να βρίσκεσαι συνεχώς με μια βαλίτσα στο χέρι, σημαίνει πως είσαι διατεθειμένος να ζήσεις χωρίς σταθερές, χωρίς μια βάση, χωρίς ένα μέρος που θα το αποκαλείς σπίτι σου. Το σπίτι μου είναι εκεί που βρίσκεται η καρδιά μου και η καρδιά μου βρίσκεται σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, σε κάθε γωνιά αυτού του πλανήτη», εξομολογείται η Μαρία, στη συνέντευξη που έδωσε στον «Ρεπόρτερ».

Η Μαρία Κόφου έχει πτυχίο στη δημοσιογραφία και μεταπτυχιακό στα digital media και την επικοινωνία. Πλέον δουλεύει εκτός του κλασικού γραφείου (online office). Στόχος της κάποια στιγμή είναι να καταφέρει να δουλεύει από οποιαδήποτε γωνιά του κόσμου, έχοντας τις online συνεργασίες της και απολαμβάνοντας παράλληλα τη χαρά της μετακίνησης (digital nomad).

-Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν την εντύπωση ότι τα ταξίδια είναι προνόμιο των πλουσίων. Ισχύει;
Λόγω των μεγάλων αεροπορικών εταιρειών χαμηλού κόστους, που συνδέουν την Κύπρο και την Ελλάδα με διάφορα μέρη του κόσμου, είναι πλέον πανεύκολο να μπεις σ’ ένα αεροπλάνο και να ταξιδέψεις προς μεγάλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, πολύ οικονομικά. Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω και στους αναγνώστες του blog μου, είναι ότι το φθηνό δεν είναι απαραίτητα και μη ποιοτικό, όπως πιστεύαμε παλαιότερα. Τα τελευταία χρόνια έχω κάνει τόσα πολλά ταξίδια, χωρίς ποτέ να υπάρξει οποιοδήποτε πρόβλημα. Για μένα, μια πολύ φθηνή πτήση σε βοηθάει να ταξιδέψεις σε έναν προορισμό, έχοντας στην τσέπη περισσότερα χρήματα για να τα ξοδέψεις όπως θες στη χώρα του προορισμού σου. Μέσα από τη σελίδα μου προτείνω ιδέες και οικονομικούς τρόπους, ώστε να ταξιδεύουμε πιο συχνά και με λιγότερα χρήματα.

-Πώς σου ήρθε η ιδέα του Travelstories From My World;
Το Travelstories From My World άρχισε ως Trainstories, σ’ ένα βαγόνι ενός τρένου στη βόρεια Ιταλία, το καλοκαίρι του 2012. Ζούσα τότε έξω από το Μιλάνο και για να πάω στη δουλειά μου έκανα καθημερινά δύο ώρες διαδρομή με το τρένο. Τα τρένα τα λάτρευα από μικρή, γιατί με ενέπνεαν να γράφω ιστορίες εμπνευσμένες κυρίως από τη διαδρομή. Κάποια στιγμή, λοιπόν, σκέφτηκα να συγκεντρώσω όλες τις ιστορίες που είχα γράψει και να δημιουργήσω το blog μου, το οποίο όταν επέστρεψα στην Ελλάδα μετονόμασα σε Travelstories From My World, αφού πλέον οι ταξιδιωτικές ιστορίες που είχα να διηγηθώ δεν αφορούσαν μόνο τα τρένα.

-Πρόσφατα ταξίδεψες με τον Υπερσιβηρικό, διανύοντας μόνη σου μια απόσταση σχεδόν 6.000 χιλιομέτρων με το τρένο. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
Έχω κάνει πολλά ταξίδια ανά τον κόσμο, αλλά αυτό παραμένει το πιο δυνατό. Το να διασχίσω τη Σιβηρία και τη Μογγολία, ταξιδεύοντας με τον Υπερσιβηρικό και τον Υπερμογγολικό, ήταν ένα παιδικό όνειρο, το οποίο κατάφερα να πραγματοποιήσω τον Ιούλιο, έστω και μόνη μου, αφού κανείς άλλος δεν ήθελε να ακολουθήσει. Η διαδρομή με το τρένο, η καμπίνα που μοιραζόμουν με άλλους τρεις αγνώστους που στη συνέχεια έγιναν γνωστοί, είναι πραγματικά μια απίστευτα ενδιαφέρουσα εμπειρία. Ήταν ένας συνδυασμός διαφορετικών τοπίων, διαφορετικών πολιτισμών και συναισθημάτων. Από την επιβλητική Μόσχα, στα ξύλινα σπιτάκια της καταπράσινης Σιβηρίας, τη μαγεία του να βουτάς στην πιο βαθιά λίμνη του κόσμου, τη Βαϊκάλη, στα σύνορα Ρωσίας - Μογγολίας, μέχρι τη βαβούρα του Πεκίνου και τη στιγμή της βόλτας σε ένα από τα θαύματα του κόσμου μας, το Σινικό Τείχος, είναι μόνο μερικές από τις εικόνες που κρατάω από αυτό το ταξίδι μου. Παρ’ όλο που θεωρώ τον εαυτό μου ως low budget traveler, το συγκεκριμένο ταξίδι των 18 ημερών, με τα εισιτήρια, τις διαμονές και τα διάφορα activities, κόστισε κάτι περισσότερο από 3.000 ευρώ.

-Ποια είναι τα πιο εναλλακτικά ταξίδια που έχεις κάνει;
Το ταξίδι μου στην άλλη πλευρά της Καραϊβικής, στα νησιά San Blas, τα οποία είναι ακόμα παρθένα από τουρισμό και γι’ αυτό υπερβολικά οικονομικά και εντελώς διαφορετικά από τη luxury φάση που βλέπουμε στα περιοδικά και στα sites. Αλλά και το ταξίδι μου στην Κολομβία, που συνδυάστηκε με βουτιά στον κρατήρα ενός ηφαιστείου, του Totumo, και φυσικά η διαμονή μου στη μέση του πουθενά στη μογγολική στέπα και οι βόλτες με ημι-εξημερωμένα άλογα, είναι μερικά από τα πιο εναλλακτικά μου ταξίδια. Θεωρώ, όμως, πως επόμενες χρονιές που θα έρθουν, θα φέρουν πολύ περισσότερα ιδιαίτερα ταξίδια.

-Ποιο ήταν εκείνο το ταξίδι που σε έκανε να φοβηθείς;
Στη Μογγολία, στη στέπα, δοκίμασα για πρώτη φορά να κάνω ιππασία με ημι-εξημερωμένο άλογο, με άλλα τρία άτομα, και μετά από δύο ώρες διαδρομής, πετάχτηκε από το πουθενά ένα κοράκι. Τα άλογα τρόμαξαν, άρχισαν να τρέχουν σαν τρελά, η μια κοπέλα έπεσε κάτω και την άλλη τη χάσαμε για λίγη ώρα από τα μάτια μας. Εγώ αναγκάστηκα να μείνω στη μέση του πουθενά, περιμένοντας τον οδηγό μας να γυρίσει από την αναζήτηση της κοπέλας, και μπορώ να πω ότι εκείνα τα 20 λεπτά ήταν τα χειρότερα της ζωής μου, αφού δεν υπήρχε καν σήμα στο κινητό, ούτε δρόμοι για να μας προσεγγίσει κάποιο αυτοκίνητο.

-Στις καλύτερες στιγμές που έχεις ζήσει από τα ταξίδια σου, τι θα συμπεριλάμβανες;
Οι φιλίες με τα άτομα που γνωρίζω όσο ταξιδεύω. Παλαιότερα φοβόμουν να μιλώ με αγνώστους. Μέσα από τα ταξίδια μου, το ξεπέρασα. Μια από τις πιο δυνατές στιγμές ήταν ένα βράδυ στη νότια Ινδία, σε ένα πλωτό σπίτι. Ήμασταν περίπου 10 άτομα από κάθε ήπειρο και ένας-ένας αρχίσαμε να τραγουδάμε στη γλώσσα μας ένα χαρακτηριστικό τραγούδι και να συζητάμε για τις ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας. Μια άλλη αγαπημένη μου στιγμή, πάλι στην Ινδία, ήταν όταν ένα απόγευμα αποφασίσαμε, ένας Ισπανός, μια Γαλλίδα, ένας Πουερτορικανός, εγώ και μια Ιταλίδα, να αναζητήσουμε ένα local bar σε μια μικροσκοπική πόλη. Καταλήξαμε στο πιο βρόμικο, σκοτεινό bar που θα μπορούσε να υπάρξει. Πιάσαμε κουβέντα με τους θαμώνες –ένας μάς είπε πως είχε σκοτώσει κάποιον λίγες ώρες πριν, δεν μάθαμε ποτέ αν μας έκανε πλάκα–, ήπιαμε τις μπίρες μας, χορέψαμε παραδοσιακά τραγούδια, ήμασταν χαρούμενοι. Εκεί συνειδητοποίησα πως η καλή παρέα και τα απλά πράγματα, χωρίς φαμφάρες και περιτύλιγμα, είναι αυτά που μας κάνουν πραγματικά ευτυχισμένους.

Στη Λέσβο με τους πρόσφυγες

«Είπα στον εαυτό μου πως εσύ ταξιδεύεις τόσο καιρό και παίρνεις εικόνες, γεμίζεις συναισθήματα και εμπειρίες, ίσως είναι δίκαιο να δώσεις κι εσύ κάτι, να βοηθήσεις όπως μπορείς. Έτσι, μια μέρα, απλώς ετοίμασα το σακίδιο μου και πήγα στον Μόλυβο. Πριν φύγω, είχα γράψει στο blog μου ότι ετοιμάζομαι να πάω και αν κάποιος ενδιαφέρεται να έρθει μαζί μου, ας μου στείλει. Δεν περίμενα πως θα απαντούσε κόσμος. Βρέθηκα να ταξιδεύω με ένα αγόρι και ένα κορίτσι, 20 και 25 χρόνων, χωρίς ουσιαστικά να γνωριζόμαστε. Μας ένωνε μόνο η διάθεση να βοηθήσουμε. Μείναμε στον Μόλυβο, όπου δουλέψαμε για λίγες ημέρες εθελοντικά, με την οργάνωση Starfish Foundation. Έμεινα στη δεύτερη γραμμή, εκεί όπου υποδεχόμασταν στο camp τους πρόσφυγες, για να τους περιποιηθούμε και να τους ενημερώσουμε για την πορεία και τη συνέχεια του ταξιδιού τους. Αν και βοήθησα όσο περισσότερο μπορούσα, κατάλαβα πως δεν ήμουν τόσο δυνατή όσο πίστευα. Μου έκανε απίστευτη εντύπωση η αξιοπρέπεια που είδα σε αυτούς τους ανθρώπους. Η εικόνα του μικρού Χάνι, ενός 9χρονου παιδιού από το Ιράκ, θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου. Με αγκάλιασε και μου είπε ένα τεράστιο ευχαριστώ, επειδή τον βοήθησα σε κάτι που ζήτησε. Ήρθε, μου πρόσφερε από το φαγητό του και μου είπε πως εμείς είμαστε φιλικοί μαζί τους, ενώ στην Τουρκία τον χτυπούσαν στο κεφάλι. Τελικός προορισμός της 10μελούς οικογένειάς του ήταν η Γερμανία. Τον σκέφτομαι κάθε βράδυ από τότε. Ένα κομμάτι σου, αναπόφευκτα μένει εκεί».

Πώς να ταξιδέψεις φθηνά

*Επίλεξε τις πτήσεις του 2ου δεκαήμερου του μήνα, που είναι πιο φθηνές

*Αγόρασε εισιτήρια που μπορεί να είναι λίγο πιο ακριβά, αλλά το μέρος που θα πας θα είναι πολύ πιο οικονομικό. Για παράδειγμα, αγόρασε εισιτήριο για Ταϊλάνδη (γύρω στα 600 - 800 ευρώ) και ζήσε σαν βασιλιάς, λόγω του χαμηλού κόστους ζωής

*Δοκίμασε το couchsurfing, δηλαδή το να κοιμάσαι στον καναπέ ντόπιων. Θα γνωρίσεις από κοντά την κουλτούρα ενός λαού και θα έχεις δωρεάν διαμονή

*Πριν από ένα ταξίδι, μπες σε Facebook groups και forums για να ενημερωθείς για το μέρος όπου θες να ταξιδέψεις. Τις περισσότερες φορές θα βρεις κι άλλους που ετοιμάζονται να κάνουν το ίδιο ταξίδι ή που είναι διατεθειμένοι να σε ξεναγήσουν στον τόπο τους, και μάλιστα δωρεάν

*Μην καθίσεις ποτέ για φαγητό ή ποτό γύρω από γνωστά αξιοθέατα, θα πληρώσεις το τριπλάσιο από όσα θα πλήρωνες εάν καθόσουν στο μαγαζάκι δυο δρόμους πιο πίσω

*Μην πίνεις νερό βρύσης, μην ανοίγεις ποτέ το στόμα σου όταν κάνεις ντους και να ζητάς να σου αφαιρούν τα παγάκια από το ποτό σου όταν βρίσκεσαι στην Ινδία ή την Αφρική

*Ρώτα, μίλα, συζήτησε με ντόπιους. Θα μάθεις πού είναι το πιο φθηνό αλλά καλό εστιατόριο της περιοχής, πού θα πιεις το καλύτερο μοχίτο, πού θα ανέβεις για να δεις τη θέα