Η Σελήνη που μάγεψε τη Γη
11:35 - 28 Σεπτεμβρίου 2015
Η πανσέληνος χάρισε τα ξημερώματα ένα υπερθέαμα για όσους έστρεψαν τα μάτια προς το μέρος της. Η υπερπανσέληνος από μόνη της δεν μπορούσε να περάσει απαρατήρητη. Το φεγγάρι ήταν 14% μεγαλύτερο και κατά 30% φωτεινότερο από ό,τι στην προηγούμενη φετινή πανσέληνο αφού βρέθηκε στο κοντινότερο σημείο της από τη Γη. Αυτό που όλοι περίμεναν ήταν η ολική έκλειψη, δηλαδή της απόκρυψης του δίσκου της Σελήνης στο μεγαλύτερο δυνατό μέγεθός του η οποία έφθασε στο μέγιστο σημείο του στην Κύπρο περίπου στις έξι παρά δέκα το πρωί και ήταν ορατή από την Ευρώπη, την Αφρική, την Αμερική και τη δυτική Ασία.
Αντί βέβαια το φεγγάρι να χαθεί εντελώς πήρε μια κοκκινωπή απόχρωση, κι αυτό περίμεναν οι περισσότεροι να δουν, τη "Ματωμένη Σελήνη". Αυτό σύμφωνα με τους ειδικούς συμβαίνει επειδή η γη παρεμβάλλεται ανάμεσα στην Σελήνη και τον ήλιο . Η είσοδος της σελήνης στη σκιά της γης έχει ως αποτέλεσμα να αρχίσει να κοκκινίζει αντί να γίνεται αόρατη διότι η γη θα διαθλά και θα σκεδάζει την ηλιακή ακτινοβολία. Καθόλου παράξενο που με αυτό το φαινόμενο κατά καιρούς έχουν συνδεθεί διάφοροι -αβάσιμοι ασφαλώς- φόβοι για το επερχόμενο τέλος του κόσμου.
Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου είναι η τέταρτη και τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη της τελευταίας διετίας. Οι προηγούμενες ολικές εκλείψεις έλαβαν χώρα στις 15 Απριλίου 2014, στις 8 Οκτωβρίου 2014 και στις 4 Απριλίου 2015.
Κάτι ανάλογο -συνδυασμός ολικής έκλειψης και υπερπανσελήνου- είχε συμβεί μόνο πέντε φορές μετά το 1900: το 1910, το 1928, το 1946 και για τελευταία φορά το 1982, ενώ δεν θα ξανασυμβεί πριν από το 2033, σύμφωνα με τη NASA.
Αντί βέβαια το φεγγάρι να χαθεί εντελώς πήρε μια κοκκινωπή απόχρωση, κι αυτό περίμεναν οι περισσότεροι να δουν, τη "Ματωμένη Σελήνη". Αυτό σύμφωνα με τους ειδικούς συμβαίνει επειδή η γη παρεμβάλλεται ανάμεσα στην Σελήνη και τον ήλιο . Η είσοδος της σελήνης στη σκιά της γης έχει ως αποτέλεσμα να αρχίσει να κοκκινίζει αντί να γίνεται αόρατη διότι η γη θα διαθλά και θα σκεδάζει την ηλιακή ακτινοβολία. Καθόλου παράξενο που με αυτό το φαινόμενο κατά καιρούς έχουν συνδεθεί διάφοροι -αβάσιμοι ασφαλώς- φόβοι για το επερχόμενο τέλος του κόσμου.
Η έκλειψη της 28ης Σεπτεμβρίου είναι η τέταρτη και τελευταία ολική σεληνιακή έκλειψη της τελευταίας διετίας. Οι προηγούμενες ολικές εκλείψεις έλαβαν χώρα στις 15 Απριλίου 2014, στις 8 Οκτωβρίου 2014 και στις 4 Απριλίου 2015.
Κάτι ανάλογο -συνδυασμός ολικής έκλειψης και υπερπανσελήνου- είχε συμβεί μόνο πέντε φορές μετά το 1900: το 1910, το 1928, το 1946 και για τελευταία φορά το 1982, ενώ δεν θα ξανασυμβεί πριν από το 2033, σύμφωνα με τη NASA.