Το ταγκό της Μαρίας Νεφέλης με τον καρκίνο

-Πότε άρχισε η περιπέτειά σου με τον καρκίνο;

Κατ’ αρχάς θα έλεγα μακάρι να ήταν μόνο καρκίνος ή μόνο ένας καρκίνος. Άρχισαν όλα από την εφηβική μου ηλικία. Όταν ήμουν παιδί, ξεκίνησα να έχω διάφορα συμπτώματα, όπως πονοκεφάλους, ζαλάδες, λιποθυμίες, έχανα την όρασή μου από το ένα μάτι, πόνους στα κόκαλα, στην κοιλιά και άλλα πολλά. Με έτρεχε η μητέρα μου σε διάφορους γιατρούς. Έγιναν λάθος διαγνώσεις, λάθος επεμβάσεις και κατέληξα σήμερα σε αυτή τη σοβαρή κατάσταση. Στην ηλικία των 16 χειρουργήθηκα στο Λονδίνο έχοντας δύο όγκους στο κεφάλι και μετά επανήλθαν ως μεταβαλλόμενος όγκος κλπ. Έπειτα διαγνώστηκα με τη νόσο Neuro-Behcet’s Disease. Μια δύσκολη ασθένεια, αυτοάνοση, που με χτύπησε σε όλο το σώμα, σε όλο τον οργανισμό. Ακολούθως, ήρθαν και έδεσαν οι τέσσερις όγκοι στην κοιλιά. Η αναιμία, η αιμολυσία και πολλά άλλα. Ζω με φρικτούς πόνους, γι’ αυτό και τα τελευταία τέσσερα χρόνια ζω με τις μορφίνες. Αρχικά οι γιατροί μού είχαν χορηγήσει παράγωγα μορφινών και έπειτα με έβαλαν στις μορφίνες καθαρά, για να μπορώ απλά να ανασαίνω, όχι για να απαλύνουν τους πόνους. Το 2011 στην Αμερική, στη Mayo Clinic, μου είχαν πει ότι οι πόνοι μου είναι τόσο φρικτοί που είναι ικανοί να με σκοτώσουν. Αυτό μου το λένε κάθε φορά και οι γιατροί που με παρακολουθούν. Είναι ένας συνεχής αγώνας επιβίωσης. Να φανταστείς, μου έδωσαν τρία με πέντε χρόνια ζωής στην καλύτερη περίπτωση και μέσα από την πίστη μου, τη δύναμη και την αγάπη μου για τη ζωή, είμαι ακόμα εδώ ύστερα από μια δεκαετία. Τώρα λένε πως ανά πάσα στιγμή μπορεί να χάσω τη μάχη για ζωή, αλλά αυτή τη χάρη δεν θα τους την κάνω.
 

 
-Ονειρεύεσαι;
Επειδή όλα ξεκίνησαν από μικρή ηλικία, δεν πρόλαβα να κάνω όνειρα. Δεν θυμάμαι κάτι να νοσταλγώ από την παιδική μου ηλικία. Δεν πρόλαβα. Δεν ήμουν το παιδί που θα είχε την κούκλα του. Δεν πρόλαβα τέτοια. Σήμερα, όπως έχω γράψει και στο βιβλίο μου, δεν κάνω όνειρα, γιατί δεν μου επιτρέπεται εξαιτίας της κατάστασής μου, αλλά ζω την κάθε στιγμή σαν όνειρο. Παρ’ όλες τις δυσκολίες και τις απουσίες μου από το σχολείο, κατάφερνα πάντα να τελειώνω με μια επιτυχία. Έχω σπουδάσει πρώτο πτυχίο Bachelor Arts & Social Science in Behaviourism in major Psychology, έκανα δεύτερο πτυχίο στην Ψυχολογία και μεταπτυχιακό στην Ειδική Ενιαία Εκπαίδευση για άτομα με αναπηρία. Ή καλύτερα, για άτομα με ειδικές αποδόσεις, όπως τα αποκαλώ εγώ.
 

 
Καρκίνος και Καρ-κείνος
 

 
-Πρόσφατα κυκλοφόρησε το βιβλίο σου «Ταγκό με τον Καρ-κείνο». Τι ήταν εκείνο που σ’ έκανε να θέλεις να μοιραστείς με τον κόσμο όλα όσα βιώνεις;
 

Θεωρώ έγκλημα όταν κάποιος μπορεί και έχει την ευκαιρία να μοιραστεί τέτοιου είδους βιώματα να μην το κάνει. Διότι, το να μπορείς να μοιραστείς τη δύναμή σου, την αγάπη σου προς τους συνανθρώπους σου, τους αδύναμους, τους ασθενείς και μη ασθενείς, είναι θαυμάσιο. Αυτός είναι ο κύριος λόγος. Επιπλέον, γιατί θέλω να γνωστοποιηθεί στον ιατρικό κόσμο η ιστορία μου, τα λάθη που έκαναν κάποιοι… «γιατροί». Είναι ένα βιβλίο αυτοβιογραφία. Αυτά που έγραψα τα έχω περάσει και συνεχίζω να αγωνίζομαι σε τούτο το μαρτύριο που λέγεται ζωή και θάνατος. Ευελπιστώ πως ίσως αλλάξει και την κοσμοθεωρία κάποιων ανθρώπων.
 
-H δική σου ευχή για τα Χριστούγεννα;
 

Ένα καλύτερο μέλλον για όλα τα παιδιά του κόσμου απ’ άκρη σ’ άκρη της γης. Υγεία και αγάπη για όλους.
 

Follow @Reporter_cy