Ν. Κατσουρίδης: «Παραμένω στην πολιτική έστω και χωρίς αξίωμα»

Μπορεί η πολυετής θητεία του στη Βουλή να πλησιάζει στο τέλος της. Ωστόσο ο Νίκος Κατσουρίδης τονίζει ότι δεν πρόκειται να εγκαταλείψει την πολιτική. Ποιο χαρακτήρα και ποια μορφή θα έχει η μελλοντική συμμετοχή του στα κοινά, είναι κάτι που θα διαφανεί στην πορεία του χρόνου. Πάντως, ο ίδιος δεν φαίνεται να βιάζεται. Πρώτα, σημειώνει, πρέπει να παρθούν οριστικές αποφάσεις για την οργανική σχέση που εξακολουθεί να διατηρεί με το ΑΚΕΛ. Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα μας, ο Νίκος Κατσουρίδης μεταξύ άλλων αναπτύσσει κατά τρόπο συγκεκριμένο και την πρότασή του για υιοθέτηση επιθετικής τακτικής στο Κυπριακό.
 
Χωρίς απτά αποτελέσματα, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για πρόοδο στις συνομιλίες και πολύ περισσότερο για κλειστά κεφάλαια. Ο Νίκος Κατσουρίδης γνωρίζει όσο λίγοι τα παιχνίδια που παίζονται με επίκεντρο το Κυπριακό, γι’ αυτό αποφεύγει τις κατηγορηματικές τοποθετήσεις. Σε ό,τι αφορά δε τις αντιφατικές εκτιμήσεις που ακούμε σε σχέση με την πορεία των συνομιλιών, ο κ. Κατσουρίδης θεωρεί ότι αυτές οφείλονται στην αντιφατικότητα που χαρακτηρίζει την πληροφόρηση που υπάρχει, αλλά και την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία:

 

Ν.Κ.: Η αντιφατική πολιτική της Τουρκίας δεν είναι τυχαία, αλλά συνειδητή. Η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά τι ζητά και πώς επιδιώκει αυτό που ζητά. Οι τοποθετήσεις της εξαρτώνται από το ποιος είναι ο συνομιλητής της: Διαφορετικά τοποθετείται όταν συνομιλεί με τους Αμερικανούς, διαφορετικά με τον εκπρόσωπο των Η.Ε. Η Τουρκία παίζει αυτό το παιχνίδι από το 1974. Όταν μιλούμε για το Κυπριακό, θα πρέπει επίσης να έχουμε υπόψη ότι αυτό δεν συζητείται μόνο στο τραπέζι των συνομιλιών. Για παράδειγμα, να θυμίσω όταν ο κ. Μαρκίδης ήταν ανθυποψήφιος του Γλαύκου Κληρίδη για την Προεδρία, αποκαλύφθηκε ότι με στόχο τη διαμόρφωση συγκεκριμένου σχεδίου λύσης είχαν γίνει μυστικές συνομιλίες στο Λονδίνο και στο Παρίσι. Ανάλογες συναντήσεις, στις οποίες δεν λαμβάνει μέρος κανένας Κύπριος, αλλά μόνο οι τρίτοι, έγιναν και γίνονται συνεχώς... Το έχω πει πολλές φορές ότι το Κυπριακό οι τρίτοι είναι που θα το λύσουν. Ακόμη και να υπάρξει ομοφωνία μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, το Κυπριακό δεν θα λυθεί αν δεν συναινέσει η διεθνής κοινότητα, ή τουλάχιστον κάποια μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να επηρεάσουν τη χώρα που όπως λέμε κρατά το κλειδί της λύσης, δηλαδή την Τουρκία.

- Τη δεδομένη χρονική στιγμή θεωρείτε ότι υπάρχει η συγκυρία για λύση; Υπάρχει η δυνατότητα και η θέληση από πλευράς των τρίτων να επιδράσουν πάνω στην Τουρκία;
Ν.Κ.: Η κοινή λογική αναφέρει ότι, ναι, τώρα υπάρχει μια τέτοια συγκυρία. Οι εξελίξεις στην περιοχή μας, η ανάγκη να δημιουργηθεί ένας πυλώνας σταθερότητας, αλλά και η επιθυμία για αξιοποίηση του συνόλου του φυσικού αερίου που ανακαλύφθηκε στη λεκάνη της ανατολικής Μεσογείου, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι λογικά οι τρίτοι πρέπει να επιθυμούν μια λειτουργική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Βέβαια η κοινή λογική δεν λειτουργεί πάντα...

- Αναφερθήκατε στην αντιφατικότητα της στάσης που τηρεί η Τουρκία. Η στάση της ελληνοκυπριακής πλευράς δεν παρουσιάζει στοιχεία αντιφατικότητας;
Ν.Κ.: Η δική μας πλευρά παρουσίαζε στοιχεία αντιφατικότητας όταν ο εκάστοτε Πρόεδρος είτε είχε στο μυαλό του τις επόμενες προεδρικές εκλογές –κλασική περίπτωση η πρώτη πενταετία Κληρίδη– είτε όταν προσπαθούσε να συμβιβάσει τα ασυμβίβαστα. Για παράδειγμα, δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός μεταξύ αυτών που προτάσσουν λύση ΔΔΟ και αυτών που θέτουν υπό αμφισβήτηση ακόμα και το πολιτειακό μοντέλο της ομοσπονδίας...

- Τι κατά την άποψή σας θα βοηθούσε την ελληνοκυπριακή πλευρά να βελτιώσει τη διαπραγματευτική της θέση;
Ν.Κ.: Η ελληνοκυπριακή πλευρά με μία μόνο εξαίρεση (1989) περιμένει τον «αντίπαλο» να μπει στην περιοχή μας για να αρχίσει να αμύνεται. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, «αντίπαλο» δεν χαρακτηρίζω μόνο την Τουρκία, αλλά και τους όποιους τρίτους ετοιμάζουν σχέδια λύσης. Με άλλα λόγια, περιμένουμε κάποιους άλλους να ετοιμάσουν και να υποβάλουν προτάσεις για να πούμε τι δεν αποδεχόμαστε, ποιες είναι ο κόκκινές μας γραμμές. Θεωρώ ότι τα τελευταία δυο-τρία τουλάχιστον χρόνια έπρεπε να κινηθούμε διαφορετικά: Με δεδομένο ότι η Τουρκία κάθε φορά ζητά κάτι παραπάνω, έπρεπε να πάμε στις συνομιλίες καθορίζοντας εκ των προτέρων τα στοιχεία που κατά την άποψή μας οπωσδήποτε πρέπει να εμπεριέχει η λύση. Εισηγούμαι να λειτουργήσουμε θετικά, επιθετικά, με πρόταση, κι όχι αμυντικά. Είναι εύκολη δουλειά; Νομίζω η βάση υπάρχει. Μετά την απόρριψη του Σχεδίου Ανάν, η προεργασία αυτή έγινε στο πλαίσιο του Εθνικού Συμβουλίου, όταν το κάθε κόμμα πήρε τις προτάσεις του για το περιεχόμενο μιας πιθανής λύσης. Τότε έγινε η λεγόμενη κωδικοποίηση, ή, κατά τον Τάσσο Παπαδόπουλο, ιεράρχηση των θέσεων. Και οφείλω να πω ότι στα περισσότερα σημεία υπήρξε σύμπτωση απόψεων. Δεν ξέρω αν αυτή η σύμπτωση υπάρχει και σήμερα, ωστόσο θεωρώ ότι είναι κάτι που πρέπει να γίνει. Βέβαια, για να μην αδικώ τον χώρο στον οποίο ανήκω, από το ΑΚΕΛ έγινε αυτή η τοποθέτηση μέσα από τις προτάσεις που υποβλήθηκαν από τον Δημήτρη Χριστόφια και που οδήγησαν στις συγκλίσεις. Όμως σε σχέση με τις συγκλίσεις Χριστόφια - Ταλάτ έχουμε πολύ διαφορετικές απόψεις από πλευράς όλων των υπολοίπων κομμάτων. Άρα, κατά τη δική μου άποψη, πρέπει απαραίτητα να ετοιμάσουμε δική μας πρόταση επί όλων των κεφαλαίων και πτυχών του Κυπριακού! Το πώς θα ετοιμαστεί είναι θέμα του Προέδρου και του Εθνικού Συμβουλίου...
Στη συζήτηση θα πρέπει να γίνει επίσης μια επαναξιολόγηση της κατάστασης και των εξελίξεων στην περιοχή προκειμένου να διαπιστώσουμε κατά πόσον κάποια θέματα απέκτησαν αναβαθμισμένο, ξεχωριστό ενδιαφέρον. Για παράδειγμα, λένε ότι δεν μπορεί να εξαρτηθεί η λύση του Κυπριακού από το αν θα επωφεληθεί ή όχι η Τουρκία από το φυσικό αέριο. Σωστό. Ωστόσο ας μην εμπαιζόμαστε. Το θέμα αυτό έχει ήδη τεθεί ανεπίσημα από τρίτους, αλλά και από την ίδια την Τουρκία. Όταν για παράδειγμα τέθηκε θέμα ο αγωγός να περνά από την Τουρκία, άραγε δεν τέθηκε με το σκεπτικό ότι και η Τουρκία, εννοείται μετά τη λύση, θα πρέπει να έχει όφελος από την εκμετάλλευση και εμπορία του φυσικού αερίου; Υπάρχει λογικός άνθρωπος που δεν αναμένει ότι η Τουρκία επιβάλλεται να έχει κάποιο κίνητρο προκειμένου να συναινέσει σε λύση; Δεν οφείλει το Εθνικό Συμβούλιο να συζητήσει ποιο θα είναι αυτό το όφελος;...

- Αν σας ζητούσα να μας πείτε τι εσείς θεωρείτε προϋπόθεση ώστε η λύση του Κυπριακού να είναι βιώσιμη, στέρεη, ικανή ν’ αντέξει στον χρόνο, τι θα απαντούσατε;
Ν.Κ.: Ανέκαθεν είχα την άποψη ότι προκειμένου η λύση να είναι βιώσιμη, θα πρέπει να βοηθά στο σμίξιμο των δύο κοινοτήτων. Και το σμίξιμο περιλαμβάνει πρώτα απ’ όλα την οικονομία. Κατά κανόνα οι άνθρωποι γνωρίζονται, σχετίζονται, ερωτεύονται κλπ. στο πλαίσιο της εργασίας. Δεν μπορεί για παράδειγμα η λύση να μην κατοχυρώνει το δικαίωμα του οποιουδήποτε να εργάζεται οπουδήποτε! Οι άνθρωποι σμίγουν στην εργασία, σμίγουν στον πολιτισμό, σμίγουν στον αθλητισμό. Η λύση πρέπει αυτά να τα προϋποθέτει! Θα θυμίσω μια επισήμανση του Εζεκία Παπαϊωάννου, ο οποίος δήλωσε ότι μετά τη λύση «θα χρειαστεί μια γενιά, δηλαδή 25 με 30 χρόνια, για να αφήσουμε πίσω μας όλα αυτά που μας χωρίζουν». Και αυτό με την προϋπόθεση ότι θα ζούμε μαζί κι όχι πλάι-πλάι. Διότι το πλάι-πλάι μπορεί μια μέρα να μας οδηγήσει και πάλι σε επικίνδυνες καταστάσεις...

«Δεν είναι τα ρούχα που κάνουν τον παπά»
 
Η σχέση του Νίκου Κατσουρίδη με το ΑΚΕΛ είναι σχέση ζωής και ως τέτοια δεν μπορεί να χαρακτηριστεί πεπερασμένη:

Ν.Κ.: Στην περίπτωση τη δική μου ισχύει η φράση «γέννημα θρέμμα», ως εκ τούτου το κεφάλαιο ΑΚΕΛ δεν κλείνει. Σε ό,τι αφορά στην οργανική μου σχέση με το κόμμα, το αν δηλαδή θα τελειώσει ή όχι, δεν εξαρτάται από μένα.

- Ο τρόπος με τον οποίο αυτή η οργανική, όπως τη χαρακτηρίσατε, σχέση με το ΑΚΕΛ τείνει να τελειώσει, τι αφήνει πίσω του; Πίκρα, απογοήτευση, θυμό;
Ν.Κ.: Από τη στιγμή που η σχέση αυτή δεν έχει ακόμη κλείσει, δεν μπορώ να κάνω οποιοδήποτε σχόλιο. Θέλω ωστόσο να τονίσω ότι, ασχέτως της εξέλιξης που θα έχει η σχέση μου με το ΑΚΕΛ, ο Νίκος Κατσουρίδης θα παραμείνει στην πολιτική, χωρίς αυτή να συνδέεται αναγκαστικά με οποιοδήποτε αξίωμα. Εξάλλου, δεν είναι τα ρούχα που κάνουν τον παπά. Αν έχεις να αρθρώσεις πολιτικό λόγο κι αυτός ο λόγος αξίζει να ακουστεί, θα ακουστεί.

- Πώς βλέπετε το πολιτικό σας μέλλον; Ποια μορφή και ποιο χαρακτήρα θα λάβει η συνέχιση της ανάμειξής σας στα πολιτικά δρώμενα;
Ν.Κ.: Δεν έχω ακόμη προσανατολιστεί, ούτε άφησα τον εαυτό μου να προσανατολιστεί προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Νιώθω ότι δεν έχουν ακόμη ωριμάσει οι συνθήκες για τη λήψη οποιασδήποτε απόφασης, πρωτίστως επειδή βρίσκεται σε ισχύ η οργανική σχέση με το ΑΚΕΛ. Δεν βλέπω να υπάρχει λόγος βιασύνης, αφού όπως είπα δεν συνδυάζω την παραμονή στην πολιτική κατ’ ανάγκη με διεκδίκηση αξιωμάτων, για παράδειγμα διά μέσου των επικείμενων βουλευτικών εκλογών.

- Αφού αναφερθήκατε στις βουλευτικές εκλογές και προκειμένου να κλείσει οριστικά αυτό το θέμα, υπάρχει ενδεχόμενο να κατέλθετε ως υποψήφιος με οποιονδήποτε άλλο συνδυασμό πέραν του ΑΚΕΛ;
Ν.Κ.: …Για να είσαι υποψήφιος με κάποιο σχηματισμό πρέπει να ταυτίζεσαι μαζί του, τουλάχιστον στα βασικά ζητήματα. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει πιθανότητα να είμαι υποψήφιος με οποιονδήποτε άλλο κομματικό σχηματισμό. Σε ό,τι δε αφορά στο ΑΚΕΛ, νομίζω η τελευταία απόφαση της Κ.Ε. μιλά αφ’ εαυτής.

- Έχει ακουστεί ότι στο πίσω μέρος του κεφαλιού σας βρίσκεται η προοπτική διεκδίκησης της Προεδρίας του κράτους...
Ν.Κ.: Αν στα 40 σχεδόν χρόνια που βρίσκομαι στην πολιτική έμπαινα στη διαδικασία να απαντώ σε φήμες ή «πληροφορίες» για το άτομό μου, δεν θα έκανα άλλη δουλειά! Η δική μου προσέγγιση όλα αυτά τα χρόνια είναι να προσπερνώ τις φήμες. Εν πάση περιπτώσει, ως πολιτικό πρόσωπο, αυτή τη στιγμή δεν με ενδιαφέρει τίποτε άλλο από το να υπάρξει μια ευτυχής κατάληξη στο Κυπριακό και πώς να ξεφύγουμε, που δεν ξεφύγαμε, από τον βραχνά της οικονομικής καταστροφής.

- Υπάρχει πιθανότητα ο Νίκος Κατσουρίδης να συνεργαστεί με την Ελένη Θεοχάρους; Έχει ακουστεί ότι είχατε συνάντηση οι δυο σας...
Ν.Κ.: Δεν υπήρξε τέτοια συνάντηση. Κοιτάξτε, συνεργασία με οποιονδήποτε για διαχείριση του Κυπριακού σε προσωπικό επίπεδο δεν μπορεί να υπάρξει για κανέναν. Κατά συνέπεια, όλα αυτά που λέγονται θεωρώ ότι δεν λέγονται επειδή υπάρχει οποιαδήποτε αφορμή, διοχετεύονται από κάποιους επί σκοπού! Μπορώ να φανταστώ ποιοι είναι αυτοί οι κάποιοι, αλλά αυτό δεν έχει καμία σημασία...

Ας ψάξουν αλλού για τη Θύρα 9

Το τελευταίο διάστημα, με αφορμή την αντιπαράθεση που προέκυψε ανάμεσα στη Θύρα 9 και την ηγεσία του ΑΚΕΛ, ορισμένοι έσπευσαν να συνδέσουν τη συγκεκριμένη αναστάτωση με τον Νίκο Κατσουρίδη. Ο ίδιος, εμφανώς ενοχλημένος, ξεκαθαρίζει ότι δεν έχει καμία απολύτως σχέση με τα επεισόδια:
 

Ν.Κ.: Όλα αυτά δεν είναι παρά φήμες και γνωρίζω πολύ καλά ποιοι τις διαδίδουν και γράφουν τέτοιες ανοησίες στο διαδίκτυο. Πρόκειται για 4-5 άτομα, που, κάθε φορά που συμβαίνει κάτι, φαντασιώνονται ότι δήθεν αυτό έχει σχέση μαζί μου. Κατηγορηματικά δεν έχω καμία απολύτως σχέση με τα όσα συμβαίνουν με την Ομόνοια! Θεωρώ, χωρίς να διατυπώνω καταγγελίες, ότι και τα ΜΜΕ οφείλουν να είναι αρκούντως υπεύθυνα όταν δημοσιογραφούν αφήνοντας υπονοούμενα στηριζόμενα σε φημολογίες. Πηγαίνοντας μάλιστα ένα βήμα παραπέρα, θα έλεγα ότι κάποιοι απ’ αυτούς που έγραψαν εις βάρος μου στο διαδίκτυο, ίσως έχουν προσωπική ευθύνη για τα όσα συμβαίνουν στη Θύρα 9.

- Ο γ.γ. του ΑΚΕΛ δήλωσε ότι πίσω από την κινητοποίηση της Θύρας 9 ίσως να κρύβονται πολιτικές σκοπιμότητες.
Ν.Κ.: Εγώ προσωπικά δεν έχω καμία ανάμειξη με όλα αυτά.