Μπογάζι χθες και σήμερα... Από τα ομορφότερα κατεχόμενα χωριά
08:11 - 02 Νοεμβρίου 2015
Ένα οδοιπορικό για να θυμούνται οι παλιότεροι και να μαθαίνουν οι νεώτεροι. Ένα οδοιπορικό σε ένα από τα ομορφότερα κατεχόμενα χωριά μας, το Μπογάζι Τρικώμου.
Χάρη στην ομάδα «Μπογάζι Τρικώμου» που δημιουργήθηκε εδώ και καιρό στο Facebook, είχαμε κι εμείς την ευκαιρία να περιπλανηθούμε μέσα από ένα μεγάλο φωτογραφικό υλικό που αποτυπώνει την ιστορία αυτού του υπέροχου χωριού. Να απολαύσουμε το πριν και να κλάψουμε με το μετά... ένα μετά που κρατά εδώ και 41 χρόνια... ένα μετά που πολλοί απ’ όσους μεγάλωσαν και έζησαν στο γραφικό ψαροχώρι δεν τους έδωσε ποτέ την ευκαιρία να επιστρέψουν, γιατί δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας.
Για όσους όμως είναι ακόμη εδώ και προλαβαν να μυρίσουν τα μεθυστικά αρώματα της θάλασσας του Μπογαζιού και να νανουριστούν με τον ήχο των κυμάτων του, τώρα παίρνουν κουράγιο από αυτές τις φωτογραφίας, κρατώντας άσβεστη την ελπίδα της επιστροφής.
Για όλους τους υπόλοιπους -ανάμεσα σε αυτούς και εγώ- που γεννηθήκαμε λίγο αργότερα και δεν είχαμε την ευκαιρία να το ζήσουμε, αλλά το μάθαμε μέσα από τις ιστορίες του παππού, της γιαγίας, των γονιών μας, μάθαμε να το αγαπάμε ακόμη κι έτσι. Και να ελπίζουμε πως κάποτε θα έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε τις δικές μας ιστορίες στο Μπογάζι και θα χτίσουμε αναμνήσεις που θα τις μοιραστούμε με τα εγγόνια μας, αγναντεύοντας τη θάλασσα από την μαγική ακρογιαλιά του...
Χάρη στην ομάδα «Μπογάζι Τρικώμου» που δημιουργήθηκε εδώ και καιρό στο Facebook, είχαμε κι εμείς την ευκαιρία να περιπλανηθούμε μέσα από ένα μεγάλο φωτογραφικό υλικό που αποτυπώνει την ιστορία αυτού του υπέροχου χωριού. Να απολαύσουμε το πριν και να κλάψουμε με το μετά... ένα μετά που κρατά εδώ και 41 χρόνια... ένα μετά που πολλοί απ’ όσους μεγάλωσαν και έζησαν στο γραφικό ψαροχώρι δεν τους έδωσε ποτέ την ευκαιρία να επιστρέψουν, γιατί δυστυχώς δεν είναι πια μαζί μας.
Για όσους όμως είναι ακόμη εδώ και προλαβαν να μυρίσουν τα μεθυστικά αρώματα της θάλασσας του Μπογαζιού και να νανουριστούν με τον ήχο των κυμάτων του, τώρα παίρνουν κουράγιο από αυτές τις φωτογραφίας, κρατώντας άσβεστη την ελπίδα της επιστροφής.
Για όλους τους υπόλοιπους -ανάμεσα σε αυτούς και εγώ- που γεννηθήκαμε λίγο αργότερα και δεν είχαμε την ευκαιρία να το ζήσουμε, αλλά το μάθαμε μέσα από τις ιστορίες του παππού, της γιαγίας, των γονιών μας, μάθαμε να το αγαπάμε ακόμη κι έτσι. Και να ελπίζουμε πως κάποτε θα έχουμε την ευκαιρία να ζήσουμε τις δικές μας ιστορίες στο Μπογάζι και θα χτίσουμε αναμνήσεις που θα τις μοιραστούμε με τα εγγόνια μας, αγναντεύοντας τη θάλασσα από την μαγική ακρογιαλιά του...
Το Μπογάζι του χθες
Το Μπογάζι του σήμερα
Πηγή φωτογραφικού υλικού: Ομάδα "Μπογάζι Τρικώμου" στο fb