Η κρίση θέλει αποφασιστικότητα

Το πρώτο μάθημα που πρέπει να πάρουμε από την πρόσφατη οικονομική κρίση είναι πως θα πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί, η αναβλητικότητα, υπό το φόβο ίσως του πολιτικού κόστους, μπορεί να στοιχίσει ακριβά στον τόπο, δήλωσε ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης στην τελετή απονομής του Βραβείου του Ιδρύματος Νέμιτσας στις Εικαστικές Τέχνες, που φέτος απονεμήθηκε στον Χριστόδουλο Παναγιώτου, κάνοντας αναφορά σε κρίσιμη, δύσκολη αλλά και ελπιδοφόρα διαδικασία επίλυσης του Κυπριακού.

Σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση, στο χαιρετισμό του ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είπε ότι οι οικονομικές εξελίξεις είναι ραγδαίες, ιδίως όταν η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη αρχίζουν να διαβρώνονται και η ύφεση μπορεί να ακολουθήσει ένα γεωμετρικά αρνητικό σπειροειδές αποτέλεσμα.

“Το δεύτερο δίδαγμα είναι ότι η προώθηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων αποδίδει ακόμη και βραχυπρόθεσμα”. Στην Κύπρο, πρόσθεσε, ήταν η απώλεια της εμπιστοσύνης που προκάλεσε τη δίνη των γεγονότων. “Για να ανακτηθεί η αξιοπιστία και η εμπιστοσύνη απαιτούνται δράση και πραγματικές μεταρρυθμίσεις. Απαιτείται αποφασιστικότητα, συνέπεια και πείσμα”.

Σε αυτό που πίστεψε τις πρώτες μέρες της κρίσης ή της τραγωδίας που ακολούθησε την κρίση ήταν το “κυπριακό γινάτι”, σημείωσε σχολιάζοντας προηγούμενη αναφορά ομιλητή.

“Έχουμε κάθε λόγο να είμαστε αισιόδοξοι για το μέλλον. Δεν θα ήθελα να επεκταθώ άλλο στα οικονομικά και κοινωνικά μέτρα, τις μεγάλες μεταρρυθμίσεις τις οποίες έχουμε τροχοδρομήσει. Εύχομαι να γίνονται αντιληπτά και να είναι επ’ ωφελεία του συνόλου”.

Θέλησε – όπως είπε – να επισημάνει πως στοιχείο αισιοδοξίας συνιστά και το γεγονός πως είμαστε στη μέση μίας κρίσιμης, μπορεί δύσκολης αλλά και ελπιδοφόρας διαδικασίας επίλυσης του Κυπριακού.

“Εάν καταφέρουμε να ολοκληρώσουμε με επιτυχία τη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, και πετύχουμε να επιλύσουμε το Κυπριακό, δεν έχω καμία αμφιβολία πως το μέλλον μας σε αυτό τον τόπο, θα είναι ευοίωνο και θα μπορούμε να διασφαλίσουμε την ειρηνική συμβίωση και την ευημερία του συνόλου του λαού μας Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων”.

Και είναι σ’ αυτή την προσπάθεια που θα πρέπει εμείς οι πολιτικοί να αντιγράψουμε τους προικισμένους εικαστικούς, όπως ο Χριστόδουλος Παναγιώτου, να μετατρέψουμε δηλαδή το όραμα μας σε μια δημιουργία που θα προκαλεί το θαυμασμό, αλλά και τους επαίνους όσων θα έχουν την τύχη να τη βιώνουν, πρόσθεσε.

Ο Πρόεδρος Αναστασιάδης ανέφερε ότι οι πολιτικοί σπάνια μιλάνε για τα εικαστικά γιατί είναι ένας τομέας “με τον οποίο κατά κανόνα, οι περισσότεροι από εμάς, μικρή συνάφεια έχουμε. Ίσως και να φοβόμαστε να αντιμετωπίσουμε εικαστικούς γιατί μιλούν με ένα άλλο τρόπο. Με τα έργα τους, ενίοτε παραβολικά, κάποτε με υπερβολή, σουρεαλισμό ή και σκληρό ρεαλισμό. Εμείς συνηθίζουμε να λέμε ότι ασχολούμαστε με τα καθημερινά, είμαστε πρακτικοί άνθρωποι οι πολιτικοί, θέλουμε να λέμε ότι λύνουμε… ή κατά άλλους δημιουργούμε προβλήματα”.

Μας ενώνει όμως, είπε, ένα κρίσιμο, κοινό σημείο, “Τόσο εμείς οι πολιτικοί όσο και οι εικαστικοί, έχουμε μία υποχρέωση: Να συμβάλουμε στην ανάπτυξη μίας κοινωνίας, ενός κόσμου, με κριτικά σκεπτόμενους πολίτες. Ο καθένας με το δικό του τρόπο και με τα δικά του μέσα. Εμείς με τις νομοθεσίες μας και τις παρεμβάσεις μας και οι εικαστικοί με την όξυνση των αισθήσεων και την αναζήτηση των μηνυμάτων κάτω από το προφανές”.