Ιδού η «πισίνα» του Μακαριοτάτου

Του Γιώργου Παυλίδη

Το τι ειπώθηκε για την πισίνα που κατασκευάστηκε στην ταράτσα του αρχιεπισκοπικού μεγάρου για προσωπική χρήση από τον προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου χρειάζονται δεκάδες βιβλία για να καταγραφεί. Κάποιοι είπαν ότι πρόκειται για πισίνα τεραστίων διαστάσεων, ότι καλύπτει όλη την οροφή της Αρχιεπισκοπής, ότι είναι καμωμένη από γρανίτη και στολισμένη με σκαλιστή πέτρα, ότι στοίχισε μια ολόκληρη περιουσία και πολλά άλλα…

Η παραφιλολογία που αναπτύχθηκε προκάλεσε εντυπώσεις, πυροδότησε αντιδράσεις και έδωσε υλικό ακόμη και για φαντασιώσεις.  Θέλοντας να ρίξει φως στο… μυστήριο, ο «Ρεπόρτερ» αξιοποίησε την παρουσία του στην Αρχιεπισκοπή για τη συνέντευξη με τον Χρυσόστομο Β΄, ο οποίος ανταποκρίθηκε στο αίτημά μας να δούμε ιδίοις όμμασι και να φωτογραφίσουμε τα «ιερά λουτρά». Το αποτέλεσμα είναι ενώπιόν σας…

Και επειδή κάθε γεγονός ή πράξη έχει τα αίτιά του, φροντίσαμε να μάθουμε και να σας παρουσιάσουμε τους λόγους που οδήγησαν τον Αρχιεπίσκοπο στη δημιουργία της πισίνας. Η πισίνα στην οροφή της Αρχιεπισκοπής, για την οποία έγινε τόσος ντόρος, τελικά δεν είναι το… ολυμπιακών διαστάσεων κολυμβητήριο που κάποιοι υπέθεσαν. Κατ’ ακρίβειαν, δεν είναι καν πισίνα. Πρόκειται για ένα σχετικά μεγάλων διαστάσεων υδρομασάζ, στο οποίο, εννοείται, κανείς ενήλικας, και ιδιαίτερα κάποιος σωματώδης άντρας όπως είναι ο Αρχιεπίσκοπος, δεν μπορεί να κολυμπήσει ή να κάνει μακροβούτια… Και επειδή, όπως έλεγαν κι οι Κινέζοι, «μια φωτογραφία ισούται με χίλιες λέξεις», σας παραπέμπουμε στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε.

 
Ιατρικοί λόγοι
Με τον Αρχιεπίσκοπο έχουμε ένα κοινό σημείο: Αμφότεροι περάσαμε τη δοκιμασία της χειρουργικής επέμβασης στη σπονδυλική στήλη. Κήλη μεσοσπονδύλιου δίσκου εγώ, διάνοιξη δύο οσφυϊκών σπονδύλων ο προκαθήμενος. Άρα μια αλληλοκατανόηση την έχουμε. Βέβαια εγώ εμπιστεύτηκα την τύχη μου στα χέρια ιατρού από την ημεδαπή (δρ Α. Φάντης), ενώ ο Αρχιεπίσκοπος αποτάθηκε σε Γερμανούς προφεσόρους: «Δεν ήταν επιλογή μου. Εγώ ήθελα να χειρουργηθώ στην Κύπρο, στο ίδιο μάλιστα ιατρικό κέντρο που χειρουργήθηκες κι εσύ. Ο προσωπικός μου γιατρός είναι αυτός που επέμενε να μεταβούμε στη Γερμανία. Μάλιστα, όπως πληροφορήθηκα εκ των υστέρων, η δική μου επέμβαση εμπεριείχε σχετικά υψηλό βαθμό ρίσκου. Όμως, δόξα σοι ο Κύριος, πήγαν όλα μια χαρά…», δηλώνει ο Μακαριότατος στον «Ρεπόρτερ». Πέραν των προβλημάτων που αντιμετωπίζει λόγω του εκ γενετής ελαττωματικού σπονδύλου (οσφυϊκή δισχιδής ράχη), ο Αρχιεπίσκοπος διαγνώστηκε πριν από δύο χρόνια με μυελίτιδα, που επηρέασε το δεξί του πόδι. «Στην αρχή δεν του έδινα σημασία. Προσπαθούσα να το αγνοήσω, όταν όμως η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο και δεν μπορούσα πλέον να πατήσω το πόδι, θέλοντας και μη, ανέβηκα τα σκαλιά της κλινικής. Η θεραπευτική αγωγή προνοεί καθημερινή φυσιοθεραπεία και υδροθεραπεία», συνεχίζει. Και τώρα μπείτε για λίγο στη θέση του Μακαριοτάτου. Σε ποια παραλία, υδροθεραπευτήριο ή πισίνα να μπει για να εφαρμόσει τις οδηγίες των γιατρών; Πόσο εύκολο είναι για έναν ιερωμένο, και δη τον Αρχιεπίσκοπο, να λειτουργήσει όπως όλοι οι υπόλοιποι κοινοί θνητοί; Η επιλογή της δημιουργίας μιας προσωπικής πισίνας ήταν μάλλον μονόδρομος: «Μα δεν είναι πισίνα! Πλαστικό τζακούζι είναι. Λίγο μεγαλύτερο από τα συνηθισμένα, αλλά σε καμία περίπτωση δεν το λες πισίνα. Δυόμισι μέτρα πλάτος και τέσσερα μέτρα μήκος, ούτε να ξαπλώσω δεν μπορώ. Βέβαια εσείς οι δημοσιογράφοι αρέσκεστε στις υπερβολές κι έτσι η όλη κατασκευή αποτέλεσε αντικείμενο σχολιασμού από τον κόσμο. Δεν με πειράζει όμως. Στο κάτω-κάτω, όποιος δεν πιστεύει, ας έρθει να το ελέγξει ιδίοις όμμασι. Μόνο που θα πρέπει να πληρώσει είσοδο! Να βγάλει κι η Αρχιεπισκοπή το κατιτίς της…», καταλήγει ο Μακαριότατος.
Εγώ πάντως πήγα, είδα, είπα, ελάλησα και αμαρτίαν ουκ έχω. Εσείς;