Σε 2,1 δις ανθρώπους φθάνουν τα προγράμματα προστασίας του FAO
18:31 - 15 Οκτωβρίου 2015
Τα τελευταία 20 χρόνια, προγράμματα κοινωνικής προστασίας έχουν επεκταθεί ραγδαία σε αναπτυσσόμενες χώρες, φτάνοντας σε 2.1 δις ανθρώπους χάρη στην κοινωνική βοήθεια, την κοινωνική ασφάλιση και παρεμβάσεων στην αγορά εργασίας, αναφέρει σε μήνυμά του ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων (FAO).
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα τροφίμων (16 Οκτωβρίου), ο FAO αναφέρει ότι “παρόλα αυτά, σήμερα μόνο το 36% του παγκόσμιου πληθυσμού απολαμβάνει κάποιας μορφής κοινωνικής προστασίας”, προσθέτοντας πως “η πλειοψηφία των νοικοκυριών που δεν ωφελούνται από προγράμματα κοινωνικής προστασίας ζουν σε αγροτικές περιοχές των αναπτυσσόμενων χωρών”.
“Πρόκειται για παραγωγούς που παράγουν μόνο για αυτοσυντήρηση, γεωργούς που ασχολούνται με την οικογενειακή γεωργία, και ακτήμονες αγροτικούς εργάτες που βασίζονται ακόμη σε δικούς τους πόρους και δίκτυα για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους αντιμετωπίζοντας προκλήσεις.
Αλλά επειδή οι πόροι και τα δίκτυα στα οποία βασίζονται οι άνθρωποι αυτοί επηρεάζονται άμεσα από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, αυτά τα νοικοκυριά συχνά επιλέγουν στρατηγικές διαβίωσης που παραιτούνται του εισοδήματός τους για να διασφαλίσουν την επιβίωση”, σημειώνει.
Όπως προσθέτει, “όταν παρουσιάζονται ακραία καιρικά φαινόμενα πολύ συχνά είναι αναγκασμένοι να αντεπεξέλθουν με τρόπο που τους καθιστά πιο ευάλωτους ή υπονομεύει την μελλοντική ικανότητα δημιουργίας εσόδων”, συμπληρώνοντας ότι η γεωργία παίζει σημαντικό ρόλο στην εξάλειψη τη φτώχειας και της πείνας, υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να προσφέρει πολλά στον δρόμο εξόδου από την φτώχεια.
Ο FAO αναφέρει πως “πολλές χώρες στον αναπτυσσόμενο κόσμο αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο ότι χρειάζονται μέτρα κοινωνικής προστασίας για να ανακουφίσουν τις στερήσεις ανθρώπων που διαβιούν στη φτώχεια και για να αποτρέψουν άλλους από τον να περιέλθουν σε κατάσταση φτώχειας σε περιόδους κρίσης”, σημειώνοντας πως τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι όταν τα φτωχά αγροτικά νοικοκυριά τύχουν κοινωνικής βοήθειας, μπορούν να αντιμετωπίσουν καλύτερα ρίσκα ή ακραίες καταστάσεις.
“Αισθανόμενοι”, αναφέρει, “μια οικονομική ασφάλεια και αντιλαμβανόμενοι ένα μακρύτερο χρονικό ορίζοντα τείνουν να αυξάνουν τις επενδύσεις τους σε γεωργικά περιουσιακά στοιχεία και να ασχολούνται με πιο επικερδείς καλλιέργειες. Η αύξηση της αγοραστικής δύναμης που δημιουργείται από τις παροχές μετρητών ή το επιπρόσθετο εισόδημα που παρέχεται από προγράμματα κοινωνική προστασίας, αυξάνουν την ζήτηση για τοπικά παραγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες, επηρεάζοντας με αυτό τον τρόπο ευεργετικά την τοπική οικονομία”.
Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα τροφίμων (16 Οκτωβρίου), ο FAO αναφέρει ότι “παρόλα αυτά, σήμερα μόνο το 36% του παγκόσμιου πληθυσμού απολαμβάνει κάποιας μορφής κοινωνικής προστασίας”, προσθέτοντας πως “η πλειοψηφία των νοικοκυριών που δεν ωφελούνται από προγράμματα κοινωνικής προστασίας ζουν σε αγροτικές περιοχές των αναπτυσσόμενων χωρών”.
“Πρόκειται για παραγωγούς που παράγουν μόνο για αυτοσυντήρηση, γεωργούς που ασχολούνται με την οικογενειακή γεωργία, και ακτήμονες αγροτικούς εργάτες που βασίζονται ακόμη σε δικούς τους πόρους και δίκτυα για να εξασφαλίσουν την επιβίωσή τους αντιμετωπίζοντας προκλήσεις.
Αλλά επειδή οι πόροι και τα δίκτυα στα οποία βασίζονται οι άνθρωποι αυτοί επηρεάζονται άμεσα από τα ακραία καιρικά φαινόμενα, αυτά τα νοικοκυριά συχνά επιλέγουν στρατηγικές διαβίωσης που παραιτούνται του εισοδήματός τους για να διασφαλίσουν την επιβίωση”, σημειώνει.
Όπως προσθέτει, “όταν παρουσιάζονται ακραία καιρικά φαινόμενα πολύ συχνά είναι αναγκασμένοι να αντεπεξέλθουν με τρόπο που τους καθιστά πιο ευάλωτους ή υπονομεύει την μελλοντική ικανότητα δημιουργίας εσόδων”, συμπληρώνοντας ότι η γεωργία παίζει σημαντικό ρόλο στην εξάλειψη τη φτώχειας και της πείνας, υπό αυτές τις συνθήκες δεν μπορεί να προσφέρει πολλά στον δρόμο εξόδου από την φτώχεια.
Ο FAO αναφέρει πως “πολλές χώρες στον αναπτυσσόμενο κόσμο αντιλαμβάνονται ολοένα και περισσότερο ότι χρειάζονται μέτρα κοινωνικής προστασίας για να ανακουφίσουν τις στερήσεις ανθρώπων που διαβιούν στη φτώχεια και για να αποτρέψουν άλλους από τον να περιέλθουν σε κατάσταση φτώχειας σε περιόδους κρίσης”, σημειώνοντας πως τα στοιχεία καταδεικνύουν ότι όταν τα φτωχά αγροτικά νοικοκυριά τύχουν κοινωνικής βοήθειας, μπορούν να αντιμετωπίσουν καλύτερα ρίσκα ή ακραίες καταστάσεις.
“Αισθανόμενοι”, αναφέρει, “μια οικονομική ασφάλεια και αντιλαμβανόμενοι ένα μακρύτερο χρονικό ορίζοντα τείνουν να αυξάνουν τις επενδύσεις τους σε γεωργικά περιουσιακά στοιχεία και να ασχολούνται με πιο επικερδείς καλλιέργειες. Η αύξηση της αγοραστικής δύναμης που δημιουργείται από τις παροχές μετρητών ή το επιπρόσθετο εισόδημα που παρέχεται από προγράμματα κοινωνική προστασίας, αυξάνουν την ζήτηση για τοπικά παραγόμενα προϊόντα και υπηρεσίες, επηρεάζοντας με αυτό τον τρόπο ευεργετικά την τοπική οικονομία”.