Έφεση «Ισότητας» κατά απόφασης Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών για εργοδοτούμενους αορίστου

Σε καταχώριση έφεσης ενώπιον του Εφετείου κατά απόφασης του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών (ΔΕΔ), προχώρησε η Παγκύπρια Συντεχνία Ισότητα, αναφορικά με τους Εργοδοτούμενους Αορίστου Χρόνου (ΕΑΧ).

Όπως αναφέρει σε ανακοίνωσή της, η πρωτόδικη απόφαση αποτέλεσε ορόσημο, καθώς για πρώτη φορά Δικαστήριο στην Κύπρο αναγνώρισε ρητά τη συγκρισιμότητα των ΕΑΧ με τους μόνιμους δημοσίους υπαλλήλους που επιτελούν πανομοιότυπα καθήκοντα. "Αυτή η διαπίστωση επιβεβαίωσε την ορθότητα των θέσεων της Συντεχνίας", σημειώνει η Ισότητα, προσθέτοντας ότι η ίδια εκτιμά το σημαντικό αυτό βήμα που έγινε από το Δικαστήριο Εργατικών Διαφορών.

Ωστόσο, προσθέτει, η απόφαση, κατά την κρίση της Συντεχνίας, άφησε κρίσιμα ζητήματα που χρήζουν περαιτέρω εξέτασης, καθώς η εφαρμογή της αρχής της μη διάκρισης περιορίστηκε στα συνταξιοδοτικά, "χωρίς να επεκταθεί και σε άλλες σημαντικές πτυχές της εργασιακής σχέσης, όπου τίθεται ζήτημα ίσης μεταχείρισης λόγω της διαπιστωμένης συγκρισιμότητας. Η ανάγκη για πλήρη και συνεκτική εφαρμογή της αρχής της μη διάκρισης βρίσκεται στον πυρήνα της Έφεσης", αναφέρει.

Συνεχίζοντας, στην ανακοίνωση της συντεχνίας αναφέρεται ότι η έφεση αναδεικνύει "με σχολαστική ακρίβεια" τα σημεία της πρωτόδικης απόφασης που, κατά την κρίση της συντεχνίας, χρήζουν επανεξέτασης από το Εφετείο.

Αναφορικά με το δικαίωμα προαγωγής, η έφεση υποστηρίζει ότι, δεδομένης της πανομοιότητας/ταυτότητας των καθηκόντων που αναγνώρισε το ΔΕΔ, η επίκληση τυπικών στοιχείων όπως η "οργανική θέση" ή ο τρόπος πρόσληψης για τη μη αναγνώριση δικαιώματος διεκδίκησης προαγωγής στους ΕΑΧ εγείρει ζητήματα συμβατότητας με την Ευρωπαϊκή νομολογία. Η έφεση τονίζει τη νομοθετημένη σταθερότητα των ΕΑΧ και υποστηρίζει ότι η νομολογία του ΔΕΕ δεν επιτρέπει διαρκείς διακρίσεις σε όρους απασχόλησης βασισμένες αποκλειστικά στον αρχικό τύπο της σύμβασης, για εργαζόμενους που υπηρετούν μακροχρόνια σε συγκρίσιμες θέσεις.

Επιπλέον, σημειώνει ότι η έφεση θέτει το ζήτημα της ορθής κατανομής του βάρους απόδειξης, υποστηρίζοντας ότι εναπόκειται στο Κράτος να δικαιολογήσει με σαφείς, αντικειμενικούς λόγους τον αποκλεισμό από το δικαίωμα διεκδίκησης προαγωγής. Τέλος, αναλύεται ο λόγος για τον οποίο η δυνατότητα μισθολογικής ανέλιξης εντός συνδυασμένων κλιμάκων δεν μπορεί να θεωρηθεί ισοδύναμη με την προαγωγή, καθώς δεν συνεπάγεται την αντίστοιχη αλλαγή ευθυνών, κύρους και ανώτερης μισθολογικής προοπτικής.

Σχετικά με την αξιολόγηση, η συντεχνία σημειώνει ότι η έφεση επισημαίνει ότι η αξιολόγηση αποτελεί αυτόνομο, κρίσιμο όρο απασχόλησης. Το διαφορετικό και υποδεέστερο σύστημα αξιολόγησης των ΕΑΧ υποστηρίζεται ότι συνιστά αυτόνομη διάκριση στις συνθήκες απασχόλησης, η οποία επηρεάζει την επαγγελματική ανάπτυξη και αναγνώριση. "Η διαπιστωμένη συγκρισιμότητα των καθηκόντων, κατά την έφεση, συνεπάγεται την ανάγκη για συγκρίσιμο σύστημα αξιολόγησης", αναφέρεται.

Αναφορικά με τα συνταξιοδοτικά, αναφέρεται ότι η έφεση εστιάζει στη μη αποτελεσματικότητα της παρασχεθείσας θεραπείας. Επισημαίνεται ότι το ΔΕΔ περιορίστηκε σε μια διακήρυξη της διάκρισης, αντί να εκδώσει διάταγμα που να διατάσσει την έμπρακτη αποκατάσταση της αδικίας. Η έφεση υποστηρίζει ότι αυτή η προσέγγιση δεν συνάδει με τη θεμελιώδη αρχή της αποτελεσματικότητας του Ενωσιακού Δικαίου, η οποία απαιτεί ουσιαστικά και όχι συμβολικά μέτρα για την πλήρη εφαρμογή των δικαιωμάτων και την εξάλειψη των συνεπειών των παραβιάσεων. Επομένως, ζητείται από το Εφετείο να διατάξει την ουσιαστική θεραπεία.

Ακόμα, ως προς τις άδειες ανάπαυσης, η έφεση αναλύει τη μη ορθή εφαρμογή της αρχής της συγκρισιμότητας. Υποστηρίζεται ότι το ΔΕΔ χρησιμοποίησε εσφαλμένη ομάδα σύγκρισης για να αξιολογήσει τη μη αναγνώριση της προϋπηρεσίας του Εφεσείοντα για ένα διάστημα, αφού αντί για σύγκριση με τον μόνιμο υπάλληλο του οποίου όλη η υπηρεσία προσμετράται, έγινε σύγκριση με άλλη κατηγορία που επίσης υφίσταται διάκριση. Κατά την έφεση, αυτό οδηγεί σε διαιώνιση της διάκρισης, αντί για την άρση της, κατά παράβαση της λογικής της Οδηγίας, σημειώνει η συντεχνία.

Τέλος, σύμφωνα με την Ισότητα, η Έφεση υπογραμμίζει ότι η συνολική εικόνα της διατήρησης των ΕΑΧ, παρά την πολυετή πανομοιότυπη υπηρεσία, σε ένα διαρκές καθεστώς πολλαπλών διακρίσεων, θέτει ευρύτερα ζητήματα συμβατότητας με τη συνταγματική αρχή της ουσιαστικής ισότητας. "Η προσκόλληση σε τυπικά κριτήρια πρόσληψης για τη δικαιολόγηση μιας διαρκούς κατωτερότητας, κατά την έφεση, δεν πληροί το κριτήριο της αυστηρής αναλογικότητας", σημειώνεται.

Επίκειται, συνακόλουθα, η υποβολή αίτησης στο Εφετείο για παραπομπή προδικαστικών ερωτημάτων στο Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΔΕΕ). Η αυθεντική ερμηνεία των σχετικών διατάξεων του Ενωσιακού Δικαίου από το ΔΕΕ κρίνεται απαραίτητη, όπως σημειώνει.

"Η Συντεχνία ΙΣΟΤΗΤΑ εκφράζει τη βαθύτατη εκτίμησή της στον δικηγόρο κ. Γιώργο Τσαρδελλή και στο δικηγορικό γραφείο Ηλίας Νεοκλέους & Σία ΔΕΠΕ, για την άψογη νομική υποστήριξη και την αφοσίωσή τους στην υπόθεση", αναφέρεται στην ανακοίνωση και προστίθεται ότι η έφεση αυτή σηματοδοτεί την αταλάντευτη απόφαση της Συντεχνίας να επιδιώξει την πλήρη δικαίωση, οικοδομώντας πάνω στο θετικό βήμα της αναγνώρισης της συγκρισιμότητας.

"Ο αγώνας συνεχίζεται ενώπιον του Εφετείου με στόχο την επίτευξη πλήρους και καθολικής ισότητας και την οριστική εξάλειψη κάθε διάκρισης εις βάρος των Εργοδοτουμένων Αορίστου Χρόνου", καταλήγει.

Πηγή: ΚΥΠΕ