«Ήταν η ζωντανή ιστορία του Κορμακίτη»-Κηδεύτηκε η αιωνόβια εγκλωβισμένη Σπιρτού

H Χριστίνα Τουμάζου ήταν η ενσάρκωση της αντοχής, της πίστης και της αξιοπρέπειας μέσα σε σκοτεινούς καιρούς, είπε η αναπληρώτρια Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Άμυνας, Άννα Αριστοτέλους στην κηδεία της εγκλωβισμένης γυναίκας από τον Κορμακίτη, η οποία τελέστηκε στον Ιερό Ναό Αγίου Μάρωνα, στην Ανθούπολη.

Στον επικήδειο λόγο της, η κ. Αριστοτέλους ανέφερε ότι η κ. Τουμάζου, γνωστή ως «Σπιρτού», «δεν ήταν απλά μια κάτοικος του Κορμακίτη. Ήταν η ζωντανή ψυχή του. Ήταν η ενσάρκωση της αντοχής, της πίστης και της αξιοπρέπειας μέσα σε σκοτεινούς καιρούς».

Η κα. Αριστοτέλους επεσήμανε ότι η τουρκική εισβολή του 1974 βρήκε τη Χριστίνα στοντόπο της. Και δεν έφυγε. «Παρέμεινε εγκλωβισμένη μέχρι το 1981, σε μια περίοδο όπου ο φόβος, η ανασφάλεια και ο πόνος βασάνιζαν τον λαό μας. Όμως εκείνη, ακλόνητη, έμεινε στον Κορμακίτη, καρτερώντας, ελπίζοντας, φωτίζοντας τους γύρω της με τη δύναμη τηςψυχής της. Όχι από πείσμα, αλλά από καθήκον. Από μια βαθιά πίστη πως δεν εγκαταλείπεις τις ρίζες σου, ό,τι κιαν συμβεί».

Η Άννα Αριστοτέλους σημείωσε πως η εκλιπούσα ήταν ηρωίδα της καθημερινότητας, εκεί πουο πόνος και η ανάγκη δείχνουν ποιος πραγματικά είσαι. Ένα χρόνο αργότερα, το 1982, έχασε τον σύζυγό της- τον αγαπημένο της Ιωσήφ και υπογράμμισε πως ήταν μια ακόμα βαριά δοκιμασία.

«Κι όμως, δεν λύγισε. Αντιθέτως, με αξιοπρέπεια και σπάνια δύναμη, μεγάλωσε μόνη τα παιδιά της. Και όχι μόνο τα μεγάλωσε, αλλά τα ενέπνευσε. Τα δίδαξε πως η ζωή, όσο σκληρή κι αν είναι, αξίζει να τη ζεις με τιμή,εργατικότητα και αγάπη. Εργάστηκε σκληρά μέχρι το 2012 που επέστρεψε στις ρίζες της, στον πανέμορφο Κορμακίτη». Η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων επεσήμανε ότι η γιαγιά Σπιρτού έγινε η ρίζα ενός ολόκληρου δέντρουζωής: απέκτησε έξι παιδιά, την Ροδού, τον Μιχάλη, τον Τουμάζο, τον Αντώνη, την Μαριάννα και την Γιαννούλα, 18 εγγόνια, 33 δισέγγονα και ένα τρισέγγονο - όλοικομμάτι του φωτός της.

«Από τα έξι παιδιά της, η Ροδούκαι ο Μιχάλης έχουν επανεγκατασταθεί στον χωριό τουςτον Κορμακίτη. Μια γενιά ανθρώπων που κουβαλούν στα γονίδιά τους το πείσμα, την καλοσύνη, το φως αυτήςτης γυναίκας. Όσοι τη γνώρισαν, δεν ξεχνούν τη φωνήτης, το χαμόγελο της, την καθαρότητα του βλέμματός της. Δεν ξεχνούν τα λόγια παρηγοριάς που είχε για όλους, την κουβέντα με τον καφέ, την ανοιχτή αγκαλιά, τα αμέτρητα παραδείγματα ζωής που έδινε καθημερινάσε όλους μας. Όποιος περνούσε το κατώφλι της, έβρισκε εκεί ένα χαμόγελο, ένα ζεστό φλιτζάνι καφέ, μια κουβέντα γεμάτη σοφία. Κι όσοι δεν ήταν συγγενείς τηςαπό αίμα, έγιναν συγγενείς της από αγάπη».  

Αναφερόμενη στην έκπληξη που πραγματοποίησε στην εκλιπούσα στα γενέθλιά της, η Άννα Αριστοτέλους σημείωσε ότι «στις 2 Δεκεμβρίου του 2024, όπως και το 2023, γιορτάσαμε μαζί τα γενέθλιά της. Ποιος μπορεί να ξεχάσει τα γενέθλιά της, πριν λίγους μόλις μήνες; Θυμάμαι καθαρά που μου εξιστορούσε εκείνο τοπρωινό: ξύπνησε νωρίς, ντύθηκε με την αγαπημένη τηςζακέτα, κάθισε στην πολυθρόνα της και ανυπομονούσενα έρθουμε να σβήσουμε τα κεράκια. Ήταν τόσο χαρούμενη, σαν παιδί. Παιδί ξανά στα 102 της». Η κα. Αριστοτέλους επεσήμανε, εμφανώς συγκινημένη, πως «εκείνη η μέρα θα μείνει για πάντα χαραγμένη στη μνήμη μου – όχι για τα χρόνια που έκλεισε, αλλά για τη ζωντάνια, την καλοσύνη και την αγάπη που εξέπεμπε. Με το βλέμμα της να λάμπει, με την ίδια ζακέτα πουαγαπούσε χρόνια, με την ίδια καρτερικότητα και την ίδια ανυπομονησία να μας δει. Εκείνη η στιγμή, εκείνη η μέρα, ήταν υπόσχεση. Πως όσο υπάρχουν τέτοιοιάνθρωποι, τίποτα δεν χάνεται».

  Η φιγούρα της «Σπιρτούς» ήταν και θα παραμείνει χαρακτηριστική για τον Κορμακίτη, σημείωσε η κα. Αριστοτέλους προσθέτοντας ότι «σαν μια προσευχή που δεν τελειώνει ποτέ. Σαν μια φωτεινή φλόγα πουκράτησε ζωντανή την ελπίδα στους πιο δύσκολουςκαιρούς. Για τον Κορμακίτη, η Σπιρτού ήταν κάτιπαραπάνω από σύμβολο. Ήταν ένα κομμάτι του ίδιουτου τόπου. Μια φλόγα που έκαιγε ήρεμα, αλλάαδιάκοπα. Ένα βλέμμα γεμάτο προσευχή και πίστη».

Η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων, στον επικήδειό της, αναφερόμενη στην εκλιπούσα «αγαπημένη μας Σπιρτού, φεύγεις σήμερα, αλλά μένεις παντοτινά στις καρδιές μας. Το αποτύπωμά σου είναι ανεξίτηλο. Στις φωτογραφίες με το χαμόγελό σου. Στις γιορτές που θα σε μνημονεύουμε με δάκρυ και χαμόγελο μαζί. Μας δίδαξες τι σημαίνει ανθρωπιά. Τι σημαίνει πίστη. Τι σημαίνει να δίνεις χωρίς να περιμένεις. Να αγαπάς χωρίς όρους, να αντέχεις, να πιστεύεις, να συγχωρείς. Να είσαι φως, μέσα στα σκοτάδια των καιρών».

Εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, ανέφερε η Άννα Αριστοτέλους, «εκφράζω τα πιο ειλικρινή συλλυπητήρια στην οικογένεια σου, στους συγγενείς σου και σε όσους σε αγάπησαν, επαναλαμβάνοντας για άλλη μια φορά, πως αποτελεί όχι υποχρέωσή μας αλλά χρέος ιερό να συνεχίσουμε τον αγώνα, να κρατήσουμε ζωντανό ό,τι μας άφησες. Σου υποσχόμαστε, αγαπημένη μας Σπιρτού, πως ο αγώνας δεν θα σταματήσει. Θα κρατήσουμε ζωντανή τη φλόγα σου, θα μεταλαμπαδεύσουμε τις αξίες σου στις νέες γενιές, και θα συνεχίσουμε να υπηρετούμε αυτόν τον τόπο όπως εσύ μας δίδαξες – με ταπεινότητα, πίστη και αφοσίωση. Καλό σου ταξίδι. Να αναπαυθείς εν ειρήνη, εκεί ψηλά, δίπλα στον αγαπημένο σου σύζυγο τον Ιωσήφ. Και να μας προσέχεις, όπως έκανες πάντα. Σε ευχαριστούμε για όλα. Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ».