Η ανακοίνωση σχολείου που προκαλεί σάλο και ντροπή-Διαχωρίζει τους μαθητές «της σίτισης», προωθεί διακρίσεις

Βγαίνοντας από ένα αρτοποιείο στην Λευκωσία, την Καθαρά Δευτέρα, βρισκόντουσαν δύο Κυρίες που έκαναν έρανο για να βοηθήσουν ένα παιδάκι με εγκεφαλική παράλυση. Επέλεξαν να μην βρίσκονται με συγγενείς ή φίλους ή ακόμη και στο σπίτι τους, αλλά έξω από ένα αρτοποιείο για να μαζέψουν όσα περισσότερα χρήματα για αυτό το παιδί που δίνει τη δική του μάχη για τη ζωή. Η εικόνα αλλά και η ενέργεια των δύο Κυριών, την συγκεκριμένη μέρα, είναι τόσο δυνατή που δεν χρειάζεται να πει κανείς οτιδήποτε περισσότερο.

Την ίδια ώρα, τον γύρο του διαδικτύου κάνει μια ανακοίνωση σχολείου, σε σχέση με προγραμματισμένη μαθητική εκδρομή. Μια ανακοίνωση προς τους γονείς που πραγματικά ντροπιάζει, όχι μόνο αυτούς που την συνέταξαν, την υπέγραψαν και την απέστειλαν, αλλά και το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας. Παιδεία... Το άλφα και το ωμέγα για τον κάθε άνθρωπο! Μα αν δεν την διαθέτουν αυτοί που την διδάσκουν, πώς περιμένουμε να καλλιεργηθεί στα παιδιά μας;

Εν έτει 2025, η Διεύθυνση του σχολείου - δάσκαλε που δίδασκες - προωθεί τον διαχωρισμό, την διάκριση, την απανθρωπιά και τον εξευτελισμό παιδιών για 7,50 ευρώ! Η Διεύθυνση του σχολείου, θεώρησε ορθή πρακτική να διαχωρίσει τα παιδιά, οι γονείς των οποίων έχουν την δυνατότητα να πληρώσουν το φαγητό στο εστιατόριο που θα επισκεφθούν, με αυτά που οι γονείς τους δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν ούτε σε αυτό το ποσό. Αυτά τα παιδιά, «της σίτισης», όπως αναφέρει η Διεύθυνση στην ανακοίνωση της, θα πάρουν το γεύμα τους από την καντίνα.

Δηλαδή, κάποιοι από τους μαθητές, αντί να προστατευτούν από τους εκπαιδευτικούς που υποτίθεται διαθέτουν παιδεία και αντί να τους συμπεριφερθούν με τρόπο που δεν θα τους κάνουν να νιώσουν κατώτεροι ή διαφορετικοί, επειδή προέρχονται από φτωχές οικογένειες, θα τρώνε ένα διαφορετικό φαγητό από τους υπόλοιπους. Γιατί είναι διαφορετικοί, επειδή είναι άποροι. Γιατί δεν μπορούν να πληρώσουν τα 7,5 ευρώ. Και οι εκπαιδευτικοί τους φρόντισαν να τους το δείξουν σε μια μαθητική εκδρομή. Τα περισσότερα παιδιά θα τρώνε το φαγητό από το εστιατόριο, όπως και οι εκπαιδευτικοί, ενώ κάποια άλλα, θα τρώνε το σάντουιτς και το χάμπουργκερ από την καντίνα του σχολείου. Και αυτά τα παιδιά, θα βλέπουν τους συμμαθητές τους να τρώνε ένα καλύτερο φαγητό που πλήρωσε η μητέρα και ο πατέρας τους. Αλλά οι γονείς αυτών των παιδιών, δεν μπορούσαν. Και μπορεί να μην παραπονεθούν και να μην πουν λέξη. Μπορεί όμως να νιώσουν τόσα πολλά, εξαιτίας των κατά τα άλλα εκπαιδευτικών τους, που δεν έπρεπε να προωθούν την κατηγοριοποίηση και την διάκριση των παιδιών.

Οι ίδιοι εκπαιδευτικοί θα έπρεπε να ήταν οι πρώτοι που θα έβρισκαν τον τρόπο για να φάνε και αυτά τα παιδιά. Το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας θα έπρεπε να μην επιτρέπει αυτές τις πρακτικές και το ίδιο το Υπουργείο θα έπρεπε να εξεύρει τρόπους, ώστε σε τέτοιες περιπτώσεις, να μην επιτρέπεται αυτός ο εξευτελιστικός διαχωρισμός. Πόσα μπορεί να είναι τα άπορα παιδιά στο σχολείο; 20, 50, 100, 200; Πόσα μπορεί να στοιχίσουν στο κράτος, που ξοδεύει εκατομμύρια σε άλλες περιπτώσεις, η σίτιση αυτών των παιδιών; 300; 500; 1000 ευρώ;

Αν το κράτος, εν έτει 2025, αδυνατεί να φερθεί σαν κράτος, τότε μπορούν οι πολίτες. Μπορούν οι υπεύθυνοι να ανακοινώσουν πόσα θα στοιχίσει η σίτιση αυτών των παιδιών και ας θεωρήσουν βέβαιο, πως οι πολίτες θα πληρώσουν τα χρήματα ακόμα και από το υστέρημα τους. Θα πράξουν ότι δεν πράττουν αυτοί που πρέπει και αυτοί που αποτελούν γρανάζια του εκπαιδευτικού συστήματος, κάποιοι από τους οποίους χρειάζονται... εκπαίδευση!

*«Ο σκοπός της παιδείας είναι η γνώση, όχι δεδομένων αλλά αξιών»