Σκάνδαλο ΤΑΚΑΤΑ: Εγκληματική απραξία, εφαρμογή Νόμων αλά καρτ και ένα κράτος σε ρόλο ηθικού αυτουργού

Τα τελευταία χρόνια έχει αναπτυχθεί μια μεγάλη συζήτηση γύρω από το δημόσιο συμφέρον, στο οποίο έγινε επίκληση είτε για να ανασταλούν σοβαρές ποινικές υποθέσεις στις οποίες εμπλέκονταν γνωστά πρόσωπα, είτε για να κουτσουρευτούν κατηγορητήρια, εξού και η φράση εξελίχθηκε σε... τρεντ, με αποτέλεσμα να παραποιηθεί η πραγματική ουσία των λέξεων και τι πραγματικά επιτάσσουν.

Αναμφίβολα, η επίκληση του δημόσιου συμφέροντος δεν μπορεί να γίνεται αλά καρτ και αναλόγως συμφερόντων των όσων λαμβάνουν αποφάσεις. Αντιθέτως, τα προσωπικά ή ειδικά συμφέροντα, υποχωρούν ή τουλάχιστον θα έπρεπε να υποχωρούν μπροστά στο δημόσιο συμφέρον, δηλαδή οι μονάδες που έχουν την δύναμη να αποφασίζουν για την πλειοψηφία, είναι υποχρεωμένοι να κάνουν ένα βήμα πίσω και να λάβουν αποφάσεις προς το συμφέρον των πολιτών ενός κράτους. Μακριά από προσωπικά συμφέροντα, οικονομικά και οτιδήποτε άλλο, γιατί σε μια τέτοια περίπτωση, αυτοί που λαμβάνουν αποφάσεις και αποτελούν γρανάζια της κρατικής μηχανής, δεν ενεργούν με φάρο τα καθαρά οφέλη της κοινωνίας.

Βέβαια, από την άλλη, εδώ και αρκετά χρόνια, δικαίως οι πολίτες νιώθουν πως οι Νόμοι της Κύπρου έχουν υποσημειώσεις, αφού βλέπουν πως το σύστημα της Δικαιοσύνης ως φίδια που δαγκώνει μόνο τους ξυπόλητους. Και αυτό διότι, υπάρχουν ουκ ολίγα παραδείγματα, όπου προκύπτει το συμπέρασμα πως δεν έχει σημασία τι έγκλημα διαπράχθηκε, αλλά από ποιο διαπράχθηκε. Με απλά λόγια, επιβεβαιώνεται στις μέρες μας ο Γερμανός συγγραφέας και ποιητής, Σίλερ, ο οποίος είχε πει κάποτε πως, είναι εγκληματικό να κλέψεις ένα πορτοφόλι, τολμηρό να κλέψεις μια περιουσία και μεγαλειώδες να κλέψεις ένα στέμμα. Η κατηγορία μειώνεται όσο η ενοχή μεγαλώνει.

Ενδεικτικό τελευταίο παράδειγμα του πιο πάνω, οι οφειλές των ποδοσφαιρικών σωματίων στο κράτους, οι οποίες ανέρχονται σε εκατομμύρια. Την ίδια ώρα όμως στο μυαλό μας έρχεται η μητέρα 10χρονου, μονογονιός και λήπτης του ΕΕΕ, την οποίαν έσυραν στην Φυλακή για ανεξόφλητα εντάλματα, που αφορούσαν αστικά χρέη σε δικηγόρους, λόγω των οικογενειακών της προβλημάτων. Βέβαια, για χάρη της ιστορίας, το ποσό των 250 ευρώ που έπρεπε να αποπληρωθεί για την αποφυλάκιση της, κατόπιν διακανονισμού, πλήρωσαν άλλοι αδικοπραγούντες που κατέληξαν στην Φυλακή, αφού τα ονόματα τους δεν συμπεριλαμβάνονται στους... αστερίσκους, σε αντίθεση με άλλους.

Και αφού σκιαγραφήθηκε λίγο πολύ η εικόνα αναφορικά με το δημόσιο συμφέρον και την εφαρμογή των νόμων στην Κύπρο, φτάνουμε στο σκάνδαλο των αερόσακων ΤΑΚΑΤΑ, το οποίο από τη μια παραμένει ορφανό από ευθύνες, ενδεχομένως και ποινικές, ενώ από την άλλη, οι ιθύνοντες που αυτή τη στιγμή παίζουν με την ζωή δεκάδων χιλιάδων πολιτών, ξέχασαν τι επιτάσσει το δημόσιο συμφέρον.

Ξεκινώντας από το πρώτο κεφάλαιο, αυτό των ευθυνών, θα πρέπει καταρχάς να αναφερθεί πως πρόκειται για ένα παγκόσμιο σκάνδαλο, αφού οι αερόσακοι ΤΑΚΑΤΑ οδήγησαν σε εκατοντάδες θανάτους. Στην Κύπρο, ο πρώτος καταγράφηκε το 2023, ωστόσο ολόκληρο το κράτος παρέμεινε σε πλήρη αδράνεια, η οποία αποδείχθηκε εγκληματική, αφού ένα χρόνο αργότερα, σκοτώθηκε εξαιτίας του αερόσακου ακόμη μια νεαρή.

Με απλά λόγια, ενώ οι αρμόδιοι γνώριζαν από χρόνια προηγουμένως πως στους κυπριακούς δρόμους κυκλοφορούν δεκάδες χιλιάδες φονικά οχήματα, δεν έπραξαν απολύτως τίποτε. Αδιαφόρησαν και εξαιτίας της δικής τους αμέλειας να δράσουν και να αναγκάσουν τις εταιρείες αλλάξουν τους αερόσακους των οχημάτων, καταγράφηκε ο πρώτος θάνατος ενός νέου, που μπορούσε να ήταν το δικό τους παιδί. Αλλά ακόμα και τότε, η απάθεια και η εγκληματική τους ανευθυνότητα, οδήγησε σε δεύτερο θάνατο νεαρής, πάνω από το πτώμα της οποίας αυτή τη στιγμή, κατόπιν εορτής, οι αρμόδιοι αναρμόδιοι ψάχνουν την λύση.

Εύλογα διερωτώνται οι πολίτες: Για αυτούς που αδράνησαν και επέδειξαν εγκληματική απραξία, δεν υπάρχουν ευθύνες; Οι αρμόδιοι και οι εταιρείες, που εξαιτίας των χαμηλών αντανακλαστικών τους αλλά και της ανευθυνότητας τους, δεν θεωρούνται υπαίτιοι για τον θάνατο δύο παιδιών; Δεν είναι «ένοχοι» για την μη ενημέρωση των πολιτών που είχαν το δικαίωμα να γνωρίζουν;

Και από την άλλη, υπάρχει ακόμη ένα βασικό ερώτημα. Αν αυτή τη στιγμή δεν υπήρχαν στην εξίσωση οι εμπλεκόμενοι αξιωματούχοι του κράτους αλλά ούτε και οι €ταιρείας, αλλά επρόκειτο για ένα μεμονωμένο περιστατικό και η ευθύνη ήταν σε ένα άγνωστο - και απλό - άτομο. Θα του είχα ασκηθεί ποινική δίωξη ή όχι;

Πάντως, σύμφωνα με τον Ποινικό Κώδικα, ΚΕΦ.154, άρθρο 205, κάθε πρόσωπο που, μέσω παράνομης πράξης ή παράλειψης, προκαλεί τον θάνατο άλλου, είναι ένοχο ανθρωποκτονίας. Παράλληλα, τα Άρθρα 236 και 237, του ίδιου Κώδικα, επιβάλλουν ποινικές ευθύνες για εγκληματική αμέλεια και απερίσκεπτες πράξεις που θέτουν ανθρώπινες ζωές σε κίνδυνο. Επίσης, το Άρθρο 210 του Ποινικού Κώδικα ορίζει πως, όποιος λόγω αλόγιστης, απερίσκεπτης ή επικίνδυνης πράξης ή συμπεριφοράς, έστω και χωρίς πρόθεση, προκαλεί τον θάνατο άλλου, είναι ένοχος αδικήματος.

Από εκεί και πέρα, δυστυχώς, συνεχίζεται η ίδια εγκληματική απραξία. Μέχρι και σήμερα, όπου στους δρόμους συνεχίζουν να κυκλοφορούν χιλιάδες οχήματα εν δυνάμει φονικά όπλα, αφού οι αρμόδιοι μετατράπηκαν σε έρμαιο των εταιρειών, χωρίς να μπορούν να τους επιβληθούν δια νόμου, επικαλούμενοι το δημόσιο συμφέρον. Και αυτό διότι, οι αρμόδιοι στην ουσία σκύβουν το κεφάλι στην άρνηση ορισμένων εταιρειών να δώσουν στοιχεία για οχήματα με αερόσακους ΤΑΚΑΤΑ, ενώ από την άλλη, δεν ανάγκασαν τις εταιρείες για να προχωρήσουν άμεσα σε αντικαταστήσεις αερόσακων. Αντί αυτού, μετατοπίζουν τις ευθύνες στους πολίτες, οι οποίοι θα είναι υποχρεωμένοι να ακινητοποιήσουν τα οχήματα τους, επειδή το κράτος δεν ενήργησε την ώρα που έπρεπε.

Δεδομένου της σοβαρότητας της κατάστασης, εύλογα διερωτάται κάποιος αν θα υπήρχε η ίδια ανοχή από τους αρμόδιους σε μια εντελώς διαφορετική περίπτωση, όπου κάποιος αρνείτο να δώσει στοιχεία για ένα ζήτημα, από το οποίο παίζονται ζωές. Αν για παράδειγμα οι εταιρείες αρνούνται να συνεργαστούν, γιατί δεν έχουν εκδοθεί μέχρι σήμερα εντάλματα για εξασφάλιση στοιχείων που άπτονται της ασφάλειας των πολιτών; Γιατί δεν συλλαμβάνονται όσοι εμποδίζουν την ασφάλεια των πολιτών; Το να αποκρύβεις σημαντικές πληροφορίες για ένα θέμα που έχει σχετιστεί με δύο θανάτους, δεν είναι ποινικό; Τελικά υπάρχουν ή όχι Νόμοι; Είναι αυτό ζήτημα δημόσιου συμφέροντος και θα πρέπει να ενεργοποιηθούν οι νομοθεσίες ή όχι;

Τα όσα συνεχίζουν να καταγράφονται γύρω από το θέμα, είναι αφενός τραγικά και αφετέρου δείχνουν την γύμνια του συστήματος, που αντιδρά αναλόγως της περίπτωσης. Εάν όμως καταγραφεί ακόμη ένα θανατηφόρο, ας ελπίσουμε όχι, εξαιτίας αερόσακου ΤΑΚΑΤΑ, τότε ηθικοί αυτουργοί θα είναι όλοι εμπλεκόμενοι, οι οποίοι αγνοούν πως με την στάση τους και την αδράνεια τους, ήδη έχουν σκοτωθεί δύο νεαροί!