Κρίσιμες για τις εκλογές στις ΗΠΑ οι αποφάσεις Νετανιάχου-Θα περάσει την «κόκκινη γραμμή» για το Ιράν;

Το μόνο δεδομένο αυτή την στιγμή αναφορικά με το Ισραήλ και το Ιράν είναι πως το Τελ Αβίβ θα αντεπιτεθεί και σίγουρα θα απαντήσει. Ο χρόνος παραμένει άγνωστος αλλά και ο στόχος – ή οι στόχοι – μόνο ως μερικώς έχουν ξεκαθαρίσει από το έντονα «νεφελώδες» πέπλο που τους σκέπαζε πριν από 15 ημέρες. Οι ΗΠΑ έχουν πιέσει, ως φαίνεται, αποτελεσματικά και μεθοδευμένα και, τουλάχιστον μέχρι να ληφθεί το «πράσινο φως» για την επιχείρηση από τις ισραηλινές μονάδες, φαίνεται πως το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης δεν είναι ο «πρωτεύον» στόχος.

Το τι θα χτυπηθεί και κυρίως με ποιον τρόπο όμως εκτός από το Ιράν είναι πολύ πιθανό να επηρεάζει και το «μπλε» στρατόπεδο λίγες πλέον ημέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές. Μία σειρά από γεγονότα μάλιστα καθιστούν τη σύνδεση ανάμεσα στις δύο, φαινομενικά εντελώς άσχετες μεταξύ τους καταστάσεις, εξόχως στενή. Εάν το Ισραήλ για ακόμη μια φορά πάρει την απόφαση να πράξει αυτό που το ίδιο θεωρεί λύση και χτυπήσει, παρά τις προειδοποιήσεις των ΗΠΑ, στόχους που για το Ιράν είναι κόκκινη γραμμή, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένο πως ο Λευκός Οίκος θα έχει σημαντικό πρόβλημα. Από τη μία δεν θα μπορεί να συγκρατήσει την Τεχεράνη και από την άλλη δεν θα έχει καθόλου χρόνου για να ελιχθεί ανάμεσα σε στρατιωτικά και διπλωματικά κανάλια.

Αν το Ισραήλ ή καλύτερα ο Μπέντζαμιν Νετανιάχου επιλέξει να ακολουθήσει μόνο την δική του στρατηγική θα έχει πάρει το μεγάλο – ένα ακόμη η αλήθεια είναι – πολιτικό και προσωπικό ρίσκο, αυτό της άμεσης εμπλοκής στις αμερικανικές εκλογές. Ποιος αλήθεια θα μπορέσει να επιχειρηματολογήσει σε μία τέτοια περίπτωση υπέρ των «ίσων αποστάσεων» που κάθε «τρίτος» ακόμη και σύμμαχος οφείλει να κρατά λίγες ημέρες από τις κρισιμότερες εκλογές των τελευταίων 30 ετών;

Το Ισραήλ όμως, μπορεί να ισχυριστεί κάποιος και όχι άδικα, πως ακόμη κι αν πράξει όσα «λελογισμένα» το προτρέπουν οι ΗΠΑ απέναντι στο Ιράν εμπλέκεται και πάλι στην εκλογική μάχη του στενότερου συμμάχου της. Αυτή την φορά θα είναι ο στενός – επιστήθιος για να είμαστε ακριβείς- φίλος του Νετανιάχου, ο Ντόναλντ Τραμπ που θα έχει, έστω και στο παρασκήνιο, ενστάσεις.

Αν ο Νετανιάχου για πρώτη φορά μέσα σε έναν χρόνο αποφασίσει να «πειθαρχήσει» στα όσα σήμερα ο Λευκός Οίκος και το State Department ζητούν θα πειθαρχεί στην Κάμαλα Χάρις και στα όσα έχει η ίδια δημόσια – στις καμπάνιες και τις συνεντεύξεις της – πει τον τελευταίο μήνα αναφορικά με την κρίση στην Μέση Ανατολή. Δεν είναι καθόλου απίθανο μάλιστα η απάντηση του Ισραήλ, αν είναι στα πλαίσια που ζητούν οι ΗΠΑ, να γίνει και μέρος της προεκλογικής καμπάνιας της Χάρις και μάλιστα στην κρίσιμη τελική ευθεία της. Θα είναι ισχυρό πλήγμα για τον Τραμπ το να χάσει με αυτόν τον τρόπο το εβραϊκό λόμπι – στο οποίο υπολείπεται και σήμερα της Δημοκρατικής αντιπάλου του.

Ο Νετανιάχου που καθόλου τυχαία, όπως άλλωστε σπάνια συμβαίνουν τυχαία πράγματα στην πολιτική, είναι ο μακροβιότερος ηγέτης στην ιστορία της χώρας του βρίσκεται για ακόμη μία φορά στο επίκεντρο σοβαρότατων γεωπολιτικών εξελίξεων. Η θέση του μπορεί να τρομάζει αλλά αποδεδειγμένα για τον ίδιο είναι ιδανική. Αν έχει κάποιος ασχοληθεί με τον πρωθυπουργό του Ισραήλ μόνο τις τελευταίες 365 ημέρες θα του είναι απολύτως ξεκάθαρο πως για τον «Μπίμπι» είναι αυτές οι καταστάσεις που δίνουν αξία στην θέση του. Είναι τόσες οι φορές που η ισραηλινή κοινωνία και η παγκόσμια κοινότητα, σε κάθε επίπεδο, έχει ζητήσει την αποπομπή του που το να διαδραματίζει σήμερα αυτόν τον τόσο κομβικό ρόλο αποτελεί προσωπικό «παράσημο» και καταξίωση. Μέχρι την τελική του απόφαση δεδομένα μεγάλο μέρος του πλανήτη έχει εστιάσει σε αυτόν.

Πηγή: Πρώτο Θέμα