Ο επίλογος της θεσμικής κρίσης, το κλείσιμο του κύκλου και το «φάντασμα» του Οδυσσέα

Τον κύκλο της μεγάλης θεσμικής κρίσης των προηγούμενων μηνών επιχείρησε να κλείσει τελειωτικά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, γράφοντας τις τελευταίες γραμμές του επιλόγου. Ερωτηθείς σχετικά, έστω με καθυστέρηση, δεδομένου ότι όταν έπρεπε να είχε δεχθεί αυτή την ερώτηση ετοιμαζόταν να εκφωνήσει την ομιλία του στην Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών, ο Νίκος Χριστοδουλίδης σχολίασε την τελευταία πράξη αυτού του θεσμικού κυκεώνα, που ήταν η απειλή του Ζαχαρία Κουλία να διορίσει ο ίδιος νέο Γενικό Ελεγκτή.

Υπενθυμίζεται πως όταν το Ανώτατο Δικαστικό Συμβούλιο έλαβε την απόφασή του για την αίτηση του Γενικού και του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα κατά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, ο Πρόεδρος απουσίαζε στην Αθήνα και έτσι την παύση του υπέγραψε η Αννίτα Δημητρίου, η οποία προήδρευε της Δημοκρατίας στην απουσία του. Ακολούθως ο κ. Χριστοδουλίδης ταξίδεψε στη Νέα Υόρκη για τις διεργασίες στον ΟΗΕ, έχοντας σε πρώτο πλάνο το Κυπριακό και έτσι, παρά το γεγονός πως υπήρχαν δηλώσεις από πλευράς Κυβέρνησης, δεν τοποθετήθηκε με τον τρόπο που θα αναμενόταν υπό άλλες συνθήκες.

Λίγες μέρες αργότερα, ο βουλευτής του ΔΗΚΟ Ζαχαρίας Κουλίας έριξε την βόμβα: Δήλωσε ότι αν μέχρι την στιγμή που θα προήδρευε ο ίδιος της Δημοκρατίας, ως ο πρεσβύτερος βουλευτής, δεν διόριζε ο Νίκος Χριστοδουλίδης νέο Γενικό Ελεγκτή, θα το έκανε ο ίδιος. Μάλιστα, όπως αποκαλύφθηκε στην πορεία, έκανε και σχετικές βολιδοσκοπήσεις και ο εκλεκτός του ήταν ο οικονομολόγος Στέλιος Πλατής, ο οποίος αποδέχθηκε την πρόταση του κ. Κουλία.

Τελικά δεν είχε ποτέ την ευκαιρία να αποδείξει αν μιλούσε σοβαρά και θα το έπραττε, καθώς επενέβη η Πρόεδρος της Βουλής, η οποία αποφάσισε να ακυρώσει το ταξίδι της στο εξωτερικό και να στείλει τον πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών να εκπροσωπήσει το κυπριακό Κοινοβούλιο, ούτως ώστε να παραμείνει η ίδια προεδρεύουσα. Η κίνηση της Αννίτας Δημητρίου αποσόβησε άλλη μία κρίση, αν και εκ των υστέρων προκύπτει το ερώτημα αν ήταν όντως απαραίτητη, επειδή λίγες ώρες μετά ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ανακοίνωσε τον διορισμό του Ανδρέα Παπακωνσταντίνου. Από τη στιγμή, όμως, που δεν ήταν ενήμερη τη στιγμή που λάμβανε την απόφασή της, έμεινε και η εντύπωση πως λειτούργησε σαν φύλακας της τάξης -ως όφειλε- αφού ήταν επικεφαλής του κράτους κατά τη δεδομένη στιγμή.

Ο Ζαχαρίας Κουλίας είχε επικριθεί έντονα για την στάση του, καθώς η πρόθεσή του θεωρήθηκε από πολλούς θεσμικό πραξικόπημα, αφού θα ασκούσε εκτελεστική εξουσία, ενώ είναι εκλελεγμένος αντιπρόσωπος της νομοθετικής εξουσίας και θα λάμβανε μια πολύ σημαντική απόφαση εκ μέρους του Προέδρου της Δημοκρατίας, χωρίς να βρίσκεται σε συνεννόηση μαζί του. Όπως φαίνεται, ωστόσο, ο ίδιος ο Νίκος Χριστοδουλίδης δεν υιοθετεί αυτή τη θέση. «Ούτε θεσμική εκτροπή, ούτε τίποτε. Είχα ακούσει τις δηλώσεις του κ. Κουλία. Ήμουν σε συζητήσεις. Δεν είχα αποφασίσει από προηγουμένως, χωρίς να γνωρίζω ποια είναι η απόφαση αν θα διορίσω νέο Γενικό Ελεγκτή. Χωρίς να γνωρίζω θα έκανα σκέψεις ή προβληματισμούς; Όχι, φυσικά», είπε. Πρόσθεσε πως όταν βγήκε η απόφαση συζητούσε με το άτομο το οποίο διόρισε και ο διορισμός θα γινόταν την ημέρα που έγινε. «Άρα ούτε θεσμική κρίση, ας μην δημιουργούμε μόνοι μας ‘κρίσεις’ σε εισαγωγικά ή χωρίς εισαγωγικά, χωρίς να υπάρχει θέμα», τόνισε.

Πρόσθεσε, εξάλλου, ότι το Σύνταγμα είναι ξεκάθαρο. «Ακόμη και στην περίπτωση απουσίας του Προέδρου, αυτός που εκπροσωπεί τον Πρόεδρο είναι σε συνεννόηση με τον Πρόεδρο που προχωρεί σε οποιεσδήποτε ενέργειες. Άρα, ας μη δημιουργούμε μόνοι μας οποιεσδήποτε θεσμικές κρίσεις ή θέματα χωρίς στην ουσία να υπάρχουν», είπε, παρόλο που ο κ. Κουλίας δεν έδειχνε να είχε πρόθεση να τον ρωτήσει.

Τελικά η κρίση που εκκολαπτόταν δεν έγινε ποτέ πραγματικότητα και ενδεχομένως να ευνόησε και τον κ. Χριστοδουλίδη, ο οποίος τέθηκε και προσωπικά στο στόχαστρο, ως απότοκο της δικαστικής απόφασης. Είναι, όμως, ένα ερώτημα για πόσο ακόμα θα συνεχιζόταν η συζήτηση για την απόλυση του Οδυσσέα Μιχαηλίδη και ποιες διαστάσεις θα προσλάμβανε, αν η απόδραση του «Κομμωτή» δεν αποτελούσε ένα τεραστίων διαστάσεων φιάσκο, που εκ των πραγμάτων έστρεψε την προσοχή αλλού. Οι προθέσεις της αντιπολίτευσης δεν κρύφτηκαν, αφού διοργανώθηκε εκδήλωση διαμαρτυρίας για την απόφαση του Δικαστηρίου, όχι έξω από τη Νομική Υπηρεσία, όπου εδρεύουν αυτοί που καταχώρησαν την αίτηση κατά του Οδυσσέα Μιχαηλίδη, αλλά έξω από το Προεδρικό Μέγαρο. Και ενδεχομένως τα πράγματα να διογκώνονταν ακόμα περισσότερο, αν δεν στρεφόταν η προσοχή στον δραπέτη και στις παύσεις που ακολούθησαν από μέρους του Προέδρου.

Στο τέλος της ημέρας, ορθά ή λανθασμένα, ο Οδυσσέας Μιχαηλίδης θεωρείτο σύμβολο διαφάνειας από μερίδα της κοινής γνώμης και του πολιτικού προσωπικού του τόπου και είναι επί διακυβέρνησης Χριστοδουλίδη που καρατομήθηκε. Για πολλούς, επειδή ο ίδιος ο Πρόεδρος το επέτρεψε, διότι δεν φρόντισε την στιγμή που έπρεπε να βάλει ένα τέλος στην αντιπαράθεση που είχε ο τέως Γενικός Ελεγκτής με τον Γιώργο Σαββίδη και τον Σάββα Αγγελίδη και την άφησε να φτάσει στα άκρα. Και παρά τον επίλογο, που δείχνει την πρόθεση του Νίκου Χριστοδουλίδη να σταματήσει να συζητείται αυτό το θέμα, ενδεχομένως τα γεγονότα των τελευταίων μηνών θα επιστρέψουν κάποια στιγμή να τον στοιχειώσουν.