«Προτεραιότητα μας να μην επέλθει η λήθη του «Δεν ξεχνώ»- Παρουσίαση του βιβλίου για την Κυρά της Λαπήθου

Χρέος μας ως πολιτεία, είναι να βροντοφωνάξουμε πως το «Δεν ξεχνώ» δεν έχει ξεθωριάσει, ανέφερε απόψε η Επικεφαλής Ανθρωπιστικών Θεμάτων Αγνοουμένων και Εγκλωβισμένων Άννα Αριστοτέλους, προσθέτοντας πως πρώτη μας προτεραιότητα παραμένει, μέσα από διάφορες εκδηλώσεις, να μην επέλθει η λήθη.

Σε χαιρετισμό της στην εκδήλωση με τίτλο «Μνημόσυνο Τιμής για την ηρωίδα Ευφροσύνη Προεστού» στην οποία παρουσιάστηκε και το βιβλίο του Γιάννη Νικολάου «Η Κυρά της Λαπήθου» που διοργάνωσε απόψε το Κυπριακό Κέντρο Μελετών στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών στη Λάρνακα, η κ. Αριστοτέλους ανέφερε ότι «το βιβλίο του Γιάννη Νικολάου αποτελεί ένα από αυτά τα συγγράμματα που βοηθούν στην διαμόρφωση ιστορικής σκέψης για το μεγαλείο των ηρώων μας. Ο συγγραφέας χρειάστηκε να αφιερώσει ώρες έρευνας και εκπομπών για να φτάσει στην έκδοση του βιβλίου του, να καταγράψει ζωντανά τις μαρτυρίες όλων αυτών των προσώπων που έζησαν γεγονότα και καταστάσεις και ήταν έτοιμοι να καταθέσουν με ακρίβεια τα γεγονότα αναδεικνύοντας τις ηρωικές πράξεις και θυσίες ανθρώπων για την ελευθερία και την αποτίναξη των κατά καιρούς κατακτητών».

Πρόσθεσε ότι «πρωτοβουλίες σαν τη σημερινή, επιτυγχάνει τρεις βασικούς σκοπούς, αποτελεί το καλύτερο μνημόσυνο μνήμης και τιμής σε όσους ηρωικά αντιστάθηκαν στις ορδές των εισβολέων, αποδίδει στην Ευφροσύνη Προεστού, τις πρέπουσες τιμές για την ηρωική πράξη αυταπάρνησης, αυτοθυσίας και αλτρουισμού, να προστατεύσει τους δώδεκα στρατιώτες και μας βοηθά να αντιληφθούμε και να ορίσουμε με ακρίβεια, το μεγαλείο και τη δύναμη ψυχής της Κύπριας γυναίκας και μάνας».

Όπως είπε η κ. Αριστοτέλους «οι μαρτυρίες των δώδεκα παιδιών της που έσωσε, μέσα από το βιβλίο του Γιάννη Νικολάου, είναι συγκλονιστικές. Όταν την επισκέφθηκαν την πρώτη ημέρα, αφού τους έδωσε ένα πιάτο φαΐ, τους κοίταξε στα μάτια, μια 74χρονη γυναίκα, είδε νέα παιδιά 19-20 χρονών, απροστάτευτα μέσα στη φωλιά του λύκου, περικυκλωμένα στη Λάπηθο από τουρκικά στρατεύματα».

Η Ευφροσύνη Προεστού, συνέχισε «αντιλήφθηκε το μέγεθος της ευθύνης, μπήκε στη θέση των δώδεκα μανάδων, εκπόνησε το πλάνο και ανέλαβε δράση. Τους έκρυψε στη σπηλιά λίγο πιο κάτω κι από εκείνη την ημέρα, τους τροφοδοτούσε με φαγητό και νερό, αυτή έβγαζε σκοπιές, αυτή ανέλαβε και την κατασκοπεία για τις κινήσεις των Τούρκων. Με αποφασιστικότητα, με κοφτερή οξύνοια και άπλετο ηρωισμό, έγινε, όπως και οι ίδιοι οι δώδεκα στρατιώτες λένε μέχρι σήμερα, δεύτερη τους μάνα» είπε.

Ανέφερε ακόμα ότι «όσο διατηρούμε επίκαιρα τα ιδανικά με τα οποία η Ευφροσύνη Προεστού έζησε, όπως η πίστη στον Θεό, η αγάπη στην πατρίδα, η προσφορά στον συνάνθρωπο, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο και μας δίνουν ελπίδα, ότι ο κυπριακός ελληνισμός, μπορεί να ελπίζει και να προσβλέπει σε καλύτερες ημέρες. Ο βίος και πολιτεία της  Ευφροσύνης Προεστού αποτελούν τον φάρο για να το πετύχουμε».

Η Ευφροσύνη Προεστού σημείωσε, λυτρώθηκε όταν «πριν από ακριβώς 50 χρόνια, ανήμερα και της ονομαστικής της εορτής, οι στρατιώτες που ήταν πλέον παιδιά της, περνούσαν το οδόφραγμα και επέστρεφαν στις οικογένειες τους. Φορτωμένοι πληγές, εξαντλημένοι από τις κακουχίες, αλλά ευλογημένοι, διότι στην πιο δύσκολη στιγμή τους, είχαν ένα φύλακα άγγελο, που τους προστάτευσε από όλα τα δεινά,  έναν φύλακα άγγελο που τους έσωσε τη ζωή, την Ευφροσύνη Προεστού».

Η κ. Αριστοτέλους σημείωσε επίσης ότι σήμερα «έχουμε χρέος να αποτρέψουμε το ξεθώριασμα  του ‘Δεν ξεχνώ’. Πρωτοβουλίες σαν τη σημερινή, αλλά και προσπάθειες, όπως του Γιάννη Νικολάου, αξίζουν επαίνου αφού καλλιεργούν την ιστορική σκέψη, την γνώση και την πολιτική κρίση, στη βάση πραγματικών ιστορικών γεγονότων».

Στον χαιρετισμό της αναφέρθηκε και στους εγκλωβισμένους «που δεν εγκατέλειψαν τα σπίτια τους και βίωσαν μια σειρά από κακουχίες, αλλά και μια ευκαιρία για να απευθύνουμε ένα μεγάλο ευχαριστώ σ’ αυτούς που παραμένουν αμετακίνητοι βράχοι, ριζωμένοι στα σκλαβωμένα εδάφη μας».

Στο πλαίσιο του Προγράμματος Διακυβέρνησης του Προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Χριστοδουλίδη, συνέχισε «η Υπηρεσία μας ανέδειξε αθέατες πτυχές της κυπριακής ιστορίας όπως της ηρωίδας Λαπηθιώτισσας Ευφροσύνης Προεστού, τιμώντας την μαζί με άλλες γυναίκες που πρόσφεραν με τον δικό τους τρόπο στον αγώνα. Ένας αγώνας που δεν πρέπει να ξεχνιέται, αντιθέτως πρέπει να τιμάται και να υπενθυμίζει σε όλους εμάς τις θυσίες της Ευφροσύνης Προεστού».

Σημείωσε ακόμα ότι «με αφορμή και τη συμπλήρωση πενήντα χρόνων κατοχής, χρέος μας ως πολιτεία, είναι να βροντοφωνάξουμε πως το «Δεν ξεχνώ» δεν έχει ξεθωριάσει. Παραμένει πρώτη μας προτεραιότητα και προς αυτή την κατεύθυνση, μέσα από εκδηλώσεις σαν τη σημερινή συμβάλλουμε να μην επέλθει η λήθη».

Στον δικό του χαιρετισμό ο Αντιδήμαρχος Λάρνακας Ιάσωνας Ιασωνίδης είπε πως «η απονομή τιμής σε μια εθνική μορφή, την Ευφροσύνη Προεστού, που τίμησε και λάμπρυνε με την προσφορά της τις διαχρονικές αξίες της ελευθερίας και της δικαιοσύνης είναι οφειλόμενο χρέος. Η συγγραφή του βιβλίου του Γιάννη Νικολάου αποτελεί έμπρακτη έκφραση αυτού του χρέους».

Πρόσθεσε ότι «η σύνοψη της ζωής της Ευφροσύνης Προεστού θα αποτελεί για πάντα πολύτιμη εθνική κιβωτό. Δεν υπάρχει πια δυνατότητα αναφοράς στους αγώνες για ελευθερία, χωρίς τη διασύνδεση τη δική της μεγαλειώδη προσφορά» είπε και σημείωσε πως «δεν υπάρχει πλέον ορισμός της υπέρβασης του ανθρώπινου φόβου και της περιφρόνησης προς το θάνατο, χωρίς παραπομπή στη δική της άμωμη μορφή».

Παρουσιάζοντας το βιβλίο του ο συγγραφέας Γιάννης Νικολάου ανέφερε μεταξύ άλλων πως «η Ευφροσύνη Προεστού, ήταν μια μικροκαμωμένη γριούλα η οποία στα 71 της χρόνια, όρθωσε ανάστημα ψηλότερο και από αυτό του Κυπαρρισσόβουνου του Πενταδακτύλου, γιατί εκείνο οι Τούρκοι τον δάμασαν, την ψυχή της μεγάλης Ελληνίδας όμως όχι. Όσο και αν την βασάνισαν σωματικά και ψυχικά δεν μπόρεσαν να την λυγίσουν, δεν μπόρεσαν να της αποσπάσουν ούτε λέξη για τους 12 στρατιώτες τους οποίους έσωσε από τους Αττίλες, προστάτευε και έκρυβε για ένα ολόκληρο μήνα».

Χαρακτήρισε την Ευφροσύνη Προεστού «μια από τις πιο ηρωικές μορφές της σύγχρονης ιστορίας της πατρίδας μας και ευρύτερα του Ελληνισμού. Η ιστορία της είναι μια από τις πλέον συγκλονιστικές του πικρού μαύρου καλοκαιριού του 1974, της χρονιάς που χάραξε και άλλαξε τη ζωή των ανθρώπων, χαράκωσε και πλήγωσε ανεπανόρθωτα τις ψυχές των ανθρώπων της γενιάς μου αλλά δυστυχώς και κάθε επόμενης γενιάς μέχρι τούδε» ανέφερε.

Όπως είπε ο κ. Νικολάου «Η Κυρά της Λαπήθου» είναι «μια ιστορία συγκλονιστική, μια ιστορία πραγματική, η συμπύκνωση του δράματος του 1974 και τα πραγματικά γεγονότα του τότε καλοκαιρού, διανθισμένα με διαλόγους, παραστάσεις, συναισθήματα και σκέψεις του συγγραφέα, που όμως δεν αλλοιώνουν την ιστορικότητα των γεγονότων, αντίθετα την ενισχύουν. Δεν μεγαλοποιούν, ούτε και μειώνουν τίποτε και κανέναν, ενώ τα ονόματα που αναφέρονται στο βιβλίο είναι πραγματικά, είναι η ιστορία μιας γριούλας της Ευφροσύνης Προεστού, η οποία με θυσία και αυταπάρνηση, με κίνδυνο της ζωής της, έσωσε 12 στρατιώτες από τους βάρβαρους Τούρκους που είχαν καταλάβει το χωριό της».

Ο συγγραφέας εξέφρασε «ευγνώμονες ευχαριστίες στους στρατιώτες που έγιναν οι ήρωες του βιβλίου ‘Η Κυρά της Λαπήθου’ και των οποίων η βοήθεια για να μπορέσω να καταγράψω την ιστορία, υπήρξε ανεκτίμητη. Αμέριστη ευγνωμοσύνη και βαθιά υπόκλιση στην μεγάλη Ελληνίδα, την ηρωίδα αγωνίστρια που με ενέπνευσε και ελπίζω να εμπνεύσει και να στείλει μηνύματα και στις νέες γενιές, για να μάθουν και οι νέοι που δεν έζησαν τι, πως και γιατί πέρασε αυτός ο τόπος και αυτός ο λαός, αλλά πάνω απ’ όλα, για το ποιοι είμαστε ως λαός και ως έθνος, για να μπορέσουμε να χαράξουμε καθάρια την πορεία μας στο μέλλον».

Σημειώνεται ότι στην παρουσίαση του βιβλίου, παρευρέθηκαν μεταξύ άλλων βουλευτές Λάρνακας και Αμμοχώστου, ο Διοικητής της ΕΛΔΥΚ καθώς και στρατιώτες οι οποίοι διασώθηκαν από την Ευφροσύνη Προεστού.