Αναζητά πηγές εκσυγχρονισμού το ΔΗΚΟ-Σε διαδικασία καταγραφής των απαραίτητων αλλαγών

Σε προσυνεδριακή φάση έχει εισέλθει το ΔΗΚΟ, μετά την απόφαση που λήφθηκε για πραγματοποίηση πολιτικού και καταστατικού συνεδρίου, στον απόηχο του κακού αποτελέσματος των διπλών εκλογών. Όπως ανακοίνωσε το κόμμα, στόχος του διπλού συνεδρίου είναι η «επανασύσταση, η επανίδρυση και ο εκσυγχρονισμός του Δημοκρατικού Κόμματος».

Οι λέξεις αυτές είναι αρκετά βαριές και αντανακλούν την κρισιμότητα των στιγμών. Το ΔΗΚΟ μέχρι τον φετινό Ιούνιο ήταν μονίμως στην τρίτη θέση της κατάταξης και θεωρείτο ο μεγαλύτερος ρυθμιστής του πολιτικού συστήματος της χώρας. Η πρώτη φορά που αισθάνθηκε να απειλείται ήταν όταν οι δημοσκοπήσεις που προηγήθηκαν των Ευρωεκλογών ξεκίνησαν να δείχνουν ότι διεκδικεί με αξιώσεις την τρίτη θέση το ΕΛΑΜ. Η αντίδραση του ΔΗΚΟ τότε, όμως, δεν ήταν να προβληματιστεί για αυτή τη διαφαινόμενη διολίσθηση στα ποσοστά του και να αναζητήσει τις λύσεις εκ των έσω. Ήταν να εξαπολύσει ευκαιριακές επιθέσεις, προσπαθώντας να ανακόψει την άνοδο του ΕΛΑΜ, αντί να προσπαθεί να περιορίσει τη δική του καθίζηση.

Αυτό που το ΔΗΚΟ, όπως και τα υπόλοιπα κόμματα, δεν υπολόγισαν επαρκώς, αλλά έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στη μετεκλογική συζήτηση, είναι πως τελικά στην τρίτη θέση της κατάταξης δεν βρέθηκε ούτε το ίδιο, ούτε το ΕΛΑΜ, αλλά ο ανεξάρτητος Φειδίας Παναγιώτου, με αποτέλεσμα τελικά το ΔΗΚΟ να τελειώσει την κούρσα των Ευρωεκλογών πέμπτο, με απώλεια ποσοστού. Και ενώ διαφήμιζε προεκλογικά προς τον κόσμο πως λειτουργούσε «με επίκεντρο εσένα», εκ του αποτελέσματος προκύπτει πως αυτό το μήνυμα είτε δεν έφτασε στους ψηφοφόρους, είτε δεν τους έπεισε.

Στην ανακοίνωσή του, το μεγαλύτερο κόμμα του Κέντρου τόνισε πως «έχει λάβει και αφουγκράζεται τα μηνύματα της κοινωνίας και συλλογικά εκφράζει την αποφασιστικότητα όπως προβεί σε ριζικές αλλαγές σε ότι αφορά τον τρόπο λειτουργίας, επικοινωνίας και παραγωγής πολιτικής». Αυτοί είναι και οι τρεις πυλώνες πάνω στους οποίους θα κινηθούν οι όποιες αλλαγές προκύψουν στα πλαίσια του πολιτικού και καταστατικού συνεδρίου. Θα φανεί, βέβαια, στην πράξη και από το πόσο βαθιά θα φτάσουν, σε ποιο βαθμό οι αλλαγές θα αγγίζουν το επίπεδο της επανασύστασης ή θα είναι μόνο εκσυγχρονιστικής φύσεως, για να γίνει το ελάχιστο ώστε το κόμμα να ανταποκριθεί στα σημεία των καιρών. Είναι άλλωστε γεγονός, που ισχύει σε όλες τις πολιτικές δυνάμεις και όχι μόνο για το ΔΗΚΟ, πως η αλλαγή συνηθειών, προσεγγίσεων και modus operandi δεκαετιών, πάντοτε συναντά αντιδράσεις και αντιστάσεις.

Η αλήθεια είναι πως στο ΔΗΚΟ, από τη μεγάλη συζήτηση που έχει προηγηθεί σε επίπεδο τριών συλλογικών οργάνων (Γραμματεία, Εκτελεστικό Γραφείο και Κεντρική Επιτροπή) και τις τοποθετήσεις όλων των υψηλόβαθμων στελεχών, φαίνεται πως όντως υπάρχει διάθεση για πραγματική αλλαγή. Για εντοπισμό των αναγκών που υπάρχουν και για δημιουργία συνθηκών που θα επιτρέψει την κάλυψή τους, μέσω των όπλων που θα δοθούν από το τροποποιημένο Καταστατικό.

Η διαδικασία, ωστόσο, δεν αναμένεται να είναι εύκολη. Θα πρέπει πρώτα να κωδικοποιηθούν όλες οι εισηγήσεις που έχουν ήδη κατατεθεί, είτε για πολιτικές αλλαγές, είτε για καταστατικές, είτε για άλλα ζητήματα πρακτικής φύσεως. Οι περισσότερες δεν κατατέθηκαν γραπτώς, άρα είναι πιο χρονοβόρο να εντοπιστούν και να καταγραφούν. Ακολούθως, θα πρέπει να δοθεί κάποιο χρονικό διάστημα για τα στελέχη των πιο αποκεντρωμένων οργάνων και τα μέλη του κόμματος να προβούν στις δικές τους εισηγήσεις, οι οποίες επίσης θα κωδικοποιηθούν.

Από τη διαδικασία αυτή θα προκύψει ένας μεγάλος όγκος εισηγήσεων, ο οποίος ακολούθως θα πρέπει να μελετηθεί για να διαπιστωθεί αν μία εισήγηση είναι επαναλαμβανόμενη, αν υπάρχουν αντικρουόμενες εισηγήσεις, αν υπάρχουν πολλές εκδοχές της ίδιας εισήγησης κτλ, ώστε να γίνει η απαραίτητη ομαδοποίηση και να υπάρξει μια σαφής εικόνα. Για αυτό και αναμένεται το προσυνεδριακό στάδιο να κρατήσει κάποιους μήνες.

Πάντως οι εισηγήσεις αυτές αναμένεται να εκτείνονται σε ένα ευρύ φάσμα ζητημάτων. Μία που έχει γίνει ήδη γνωστή είναι η πρόταση για εισαγωγή ορίου θητειών. Ωστόσο μια τέτοια πρόνοια, είτε για τα κομματικά αξιώματα, είτε για τα πολιτειακά δεν είναι τόσο απλή. Θα πρέπει να καθοριστεί ποιο είναι αυτό το όριο και εάν συγκρούεται με άλλα όρια. Δηλαδή, για παράδειγμα, θα είναι όριο θητειών για όλα τα πολιτειακά αξιώματα ή κάποιος που έχει συμπληρώσει θητείες ως δήμαρχος, θα εξακολουθεί να μπορεί να διεκδικήσει θέση βουλευτή, αφού δεν πρόκειται για το ίδιο αξίωμα; Θα ισχύει το όριο θητειών αυστηρά για όλους, χωρίς για παράδειγμα εξαίρεση της ανώτατης ηγεσίας; Θα έχουν αναδρομική ισχύ οι αποφάσεις; Ενδεχομένως για αυτό και μόνο το παράδειγμα να υπάρχουν ακόμη δέκα παράμετροι που πρέπει να προσμετρηθούν και να κωδικοποιούν στις προτάσεις που θα προωθηθούν προς το συνέδριο.

Πολλές από τις εισηγήσεις, ωστόσο, θα αφορούν τη διαδικασία παραγωγής και προώθησης πολιτικής του κόμματος, ώστε να καταστεί πιο αποτελεσματικό σε αυτόν τον τομέα. Θα πρέπει, συνεπώς, να βρεθούν όχι απλώς τρόποι για καλύτερη παραγωγή πολιτικής, αλλά και για αποτελεσματική μετατροπή της σε κοινοβουλευτικό έργο ή σε προτάσεις προς την Κυβέρνηση, που θα συνοδεύεται από δημόσιες παρεμβάσεις συμβατές με τη σύγχρονη πολιτική επικοινωνία. Κοινώς δεν αρκούν οι καλές ιδέες ή οι σωστές πολιτικές, που μπορεί έτσι κι αλλιώς να έχει το κόμμα, αλλά θα πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που αξιοποιούνται και που επικοινωνούνται.

Στο πλαίσιο αυτό, βέβαια, δεδομένου ότι το συνέδριο θα είναι και πολιτικό, αναμένεται πως ένα κομμάτι των εισηγήσεων (ενδεχομένως το πιο μικρό) να αφορά και ιδεολογικές ή πολιτικές προσεγγίσεις του κόμματος σε σημαντικά θέματα, που κρίνεται ότι χρίζουν επικαιροποίησης, αφού ο εκσυγχρονισμός των θέσεων είναι αναπόφευκτο κομμάτι του ευρύτερου εκσυγχρονισμού του κόμματος.