Τα εφιαλτικά σενάρια των εκλογών και οι επιπτώσεις στο εσωτερικό των κομμάτων

Όσο πλησιάζουν οι εκλογές οι πολιτικές δυνάμεις μιλούν όλο και περισσότερο για τους στόχους τους. Για αυτά που θέλουν να επιτύχουν -για το καλό της πατρίδας, όπως υποστηρίζουν- ώστε να στεφθούν νικητές το βράδυ της 9ης Ιουνίου. Αυτά για τα οποία αποφεύγουν να μιλήσουν και ενδεχομένως αποφεύγουν καν να σκεφτούν είναι τα εφιαλτικά σενάρια και την επόμενη τους μέρα. Να μην πετύχουν, δηλαδή, τους στόχους τους και να πρέπει να διαχειριστούν το κακό αποτέλεσμα.

Τα εφιαλτικά σενάρια διαφέρουν από κόμμα σε κόμμα. Αναλόγως, όμως, της εσωκομματικής κατάστασης που επικρατεί, μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο διαχειρίσιμα. Για τις δυνάμεις που είναι αντιμέτωπες με εσωστρέφεια ή έχουν ανοιχτούς λογαριασμούς όμως, τα κακά αποτελέσματα μπορεί να πυροδοτήσουν αμφισβήτηση της ηγεσίας ή της πορείας που έχει πάρει το κόμμα, με άμεσους αποδέκτες αυτούς που βρίσκονται στα ανώτατα δώματα. Αντιθέτως, στα κόμματα που επικρατεί καλύτερο κλίμα είναι πιο εύκολη η διαδικασία της διαχείρισης αλλά και της αυτοκριτικής και αναμένεται οι επιπτώσεις ενός κακού αποτελέσματος να είναι πιο περιορισμένες.

Για τον ΔΗΣΥ το εφιαλτικό σενάριο είναι η απώλεια της πρωτιάς στις Ευρωεκλογές, ιδιαίτερα εάν συνοδεύεται και από απώλεια έδρας. Βεβαίως ένα πιθανό κακό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές θα μπορούσε να μετριαστεί από μια καλή πορεία στις εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, αφού υπάρχουν κάποιοι υποψήφιοι για τα ανώτατα αξιώματα που αν εκλεγούν θα μπορούσαν να σώσουν σε κάποιο βαθμό την κατάσταση στην μεγάλη εικόνα των εκλογών και η Πινδάρου δείχνει να ποντάρει σε αυτούς. Η επένδυση σε αυτά τα πρόσωπα, ωστόσο, είναι δίκοπο μαχαίρι, καθώς πιθανή δική τους αποτυχία ενδέχεται να επισκιάσει ένα καλό αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές.

Η παράταξη προσέρχεται στις διπλές εκλογές έχοντας περάσει μια από τις πιο δύσκολες περιόδους της ιστορίας της, ως απότοκο των όσων έγιναν στις Προεδρικές Εκλογές, εντός και εκτός κάλπης. Ο ΔΗΣΥ, που κατά πολλούς ουδέποτε έκανε σωστά την αυτοκριτική του, βρέθηκε διασπασμένος σε στρατόπεδα, με μια ηγεσία, υπό την Αννίτα Δημητρίου, που ό,τι κι αν έκανε κρινόταν μέσα από τους φακούς των Προεδρικών και που ακόμα δίνει τη μάχη της για να εμπεδωθεί πλήρως. Κατά τη διαδικασία εξεύρεσης υποψηφίων έγιναν λάθη, για τα οποία θα ζητηθούν εξηγήσεις σε περίπτωση κακών αποτελεσμάτων. Η βαθιά εσωστρέφεια, οι διχαστικές προσεγγίσεις και η αμφισβήτηση της ηγεσίας αναμένεται να γίνουν ο νέος εφιάλτης της Πινδάρου, εάν γίνουν πράξη τα εφιαλτικά σενάρια.

Στο ΑΚΕΛ, αντιθέτως, δεν αναμένεται να υπάρξουν εξίσου έντονες αντιδράσεις σε περίπτωση που πάνε όλα λάθος, καθώς οι εσωκομματικές συνθήκες στο κόμμα είναι σαφώς καλύτερες και δεν υπάρχει η αίσθηση ότι κάποιοι περιμένουν την ηγεσία στη γωνιά. Το ΑΚΕΛ ήταν εξάλλου προσεκτικό να μην θέτει τον πήχη πάρα πολύ ψηλά, προτιμώντας να προσεγγίζει βήμα με βήμα την ανάκαμψή του, τώρα που απομακρύνθηκε αρκετά από τη διακυβέρνηση Χριστόφια. Παρόλο που δεν συμφωνούν όλοι με τον εκσυγχρονισμό του κόμματος που προωθεί ο Στέφανος Στεφάνου, οι διαφωνίες δεν άγγιξαν το σημείο της αμφισβήτησης. Επίσης οι αποφάσεις έχουν ληφθεί συλλογικά, χωρίς παρατράγουδα, γεγονός που θα λειτουργήσει υπέρ της ανώτατης ηγεσίας, σε περίπτωση που οι επιλογές δεν της βγουν.

Το εφιαλτικό σενάριο για το ΑΚΕΛ θα ήταν σίγουρα η απώλεια έδρας στις Ευρωεκλογές. Επειδή η πρωτιά δεν τέθηκε ανοιχτά ως στόχος, παρόλο που προφανώς θα την ήθελε, η μη κατάκτησή της δεν μπορεί να θεωρηθεί εφιάλτης. Εκτός στόχων θα το έθεταν τα χαμηλά ποσοστά σε συνδυασμό με την απώλεια έδρας, ιδιαίτερα εάν έρχονταν σε ταυτόχρονα με κακές επιδόσεις στις τοπικές εκλογές. Παράλληλα, αυτού του είδους η αποτυχία ενδεχομένως να ενταφίαζε και το πρότζεκτ της κοινωνικής πλατφόρμας, στην οποία ποντάρει αρκετά η ηγεσία για το μέλλον, καθώς θα δοκιμαστούν πρόσωπα που προέρχονται από αυτήν.

Για το ΔΗΚΟ δεν υπάρχει στην πραγματικότητα σενάριο απώλειας έδρας. Ο εφιάλτης αφορά κυρίως τις εντυπώσεις που θα αφήσουν οι Ευρωεκλογές. Η πιθανή απώλεια της τρίτης θέσης από το ΕΛΑΜ θα συνιστά ήττα συμβολισμών και θα αποτελέσει κάκιστη αφετηρία για τις Βουλευτικές Εκλογές, καθώς πλέον τα δύο κόμματα θα ανταγωνίζονται μεταξύ τους για τον ρόλο του ρυθμιστή, ενώ θα μειωθεί και η ψαλίδα με τα μικρότερα κόμματα του Κέντρου, που εποφθαλμιούν τη δεξαμενή των ψηφοφόρων του ΔΗΚΟ. Το γεγονός πως ο Νικόλας Παπαδόπουλος επέλεξε να αντιμετωπίσει το τελευταίο διάστημα σε προσωπικό επίπεδο το ΕΛΑΜ αναπόφευκτα σημαίνει πως θα του αποδοθούν και ευθύνες σε προσωπικό επίπεδο αν ο εφιάλτης γίνει πράξη. Αν και το κόμμα διάγει την πιο ήρεμη εσωκομματική του περίοδο εδώ και πολλά χρόνια, οι συγκρούσεις με την ηγεσία είναι στο DNA των ΔΗΚΟϊκών και δεν αποκλείεται το εφιαλτικό σενάριο να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα για τον κ. Παπαδόπουλο και τους συνεργάτες του.

Το ΕΛΑΜ από την πλευρά του έχει έναν και μόνο εφιάλτη: Να μην καταφέρει να εισέλθει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Το σενάριο φαντάζει απομακρυσμένο υπό τα σημερινά δεδομένα, αλλά θα αποτελούσε επανάληψη του 2019, όταν το ΕΛΑΜ βρισκόταν και πάλι με το ένα πόδι στο αεροπλάνο για Βρυξέλλες και συσπειρώθηκαν εναντίον του οι ψηφοφόροι άλλων κομμάτων με αποτέλεσμα να μείνει πίσω. Αυτή τη φορά τα δεδομένα είναι διαφορετικά, αν και βάλλεται και πάλι από όλες τις κατευθύνσεις. Ενδεχόμενη αποτυχία για το ΕΛΑΜ θα ήταν επίσης να μην τα πάνε ιδιαίτερα καλά οι υποψήφιοί του στις τοπικές εκλογές, στις οποίες δεν φαίνεται να έδωσε βάρος, καθώς αυτές αποτελούν όχημα για περαιτέρω εμπέδωσή του στην κοινωνία, αν και δεν θεωρείται εφιαλτικό σενάριο. Πάντως η επόμενη ημέρα στο κόμμα είναι εντελώς άγνωστη, σε περίπτωση που ο εφιάλτης γίνει πράξη. Δημοσίως η ηγεσία του Χρίστου Χρίστου δεν αμφισβητήθηκε ποτέ, ενώ η μυστικοπάθεια που διέπει το ΕΛΑΜ δεν αφήνει να βγουν προς τα έξω οι όποιες εσωτερικές αντιπαλότητες. Όσο όμως ένα κόμμα μεγαλώνει είναι αναμενόμενο ότι θα μεγαλώνουν και οι πιθανές αντιδράσεις σε περίπτωση αποτυχίας του.

Η ΕΔΕΚ είναι από τα κόμματα στη διεκδίκηση της πέμπτης θέσης, το οποίο όμως, όπως και τα υπόλοιπα που βρίσκονται στην ίδια θέση, γνωρίζουν τις αντικειμενικές δυσκολίες για κατάληψη μίας από τις έξι έδρες. Αφενός πρέπει να λάβουν αρκετά υψηλό ποσοστό και αφετέρου ένας εκ των ΔΗΣΥ ή ΑΚΕΛ αρκετά χαμηλό, ώστε να «ελευθερωθεί» έδρα στο Ευρωκοινοβούλιο. Ως εκ τούτου, το μεγάλο στοίχημα είναι τα καλά ποσοστά και ο εφιάλτης θα ήταν ένα εκλογικό Βατερλό που θα άφηνε την ΕΔΕΚ πίσω στην κατάταξη. Η ΕΔΕΚ είναι ένα κόμμα που πέρασε πάρα πολλά τα τελευταία χρόνια και ο αρχηγός της, Μαρίνος Σιζόπουλος, αμφισβητήθηκε όσο κανείς και, παρόλο που θεωρητικά οι διαφωνούντες απομακρύνθηκαν, είναι καλά γνωστό ότι καραδοκούν. Η επόμενη ημέρα με μια ΕΔΕΚ εκτός στόχων αναμένεται να οδηγήσει σε νέα προβλήματα το κόμμα και δη την ηγεσία του, με τον κ. Σιζόπουλο να τίθεται στο στόχαστρο.

Για τη ΔΗΠΑ τα δεδομένα σε ό,τι αφορά την έδρα είναι τα ίδια με την ΕΔΕΚ, πλην όμως ο πρόεδρός της έχει επανειλημμένος προσδιορίσει το καλό αποτέλεσμα, θέτοντας τον πήχη στο 7,5%. Συνεπώς, το ίδιο το κόμμα προκαθόρισε και τι θα συνιστά αποτυχία του. Μπορεί να μην είναι εφιάλτης αν δεν πετύχει αυτό το ποσοστό στις Ευρωεκλογές, ωστόσο είναι σίγουρο ότι θα προκαλέσει μουρμούρα, ιδιαίτερα εάν συνδυαστεί με μη εκλογή του Χρίστου Τσίγκη στον Στρόβολο, που αποτελεί τη μεγάλη επένδυση της ΔΗΠΑ στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Στην παράταξη υπάρχουν πολλά πρόσωπα με… ΔΗΚΟϊκό DNA και δεν είναι σαφές τι μέγεθος θα μπορούσε να προσλάβει η μουρμούρα σε περίπτωση αποτυχίας και αν θα οδηγούσε σε αμφισβήτηση, δεδομένου ότι ήδη υπήρξε δυσαρέσκεια για την καθυστέρηση που παρατηρήθηκε στην ανακοίνωση ψηφοδελτίων. Ωστόσο αναμένεται πως εάν η ΔΗΠΑ καταφέρει να ψηλώσει το ποσοστό των Βουλευτικών, ακόμη και αν δεν πιάσει τον στόχο, μπορεί να γίνει και η κατάλληλη διαχείριση.

Οι Οικολόγοι δεν είναι συνήθως πέμπτο κόμμα, ωστόσο το ρευστό σκηνικό τους δίνει ελπίδες, ενώ για την κατάληψη της έδρας ισχύει ό,τι και για την ΕΔΕΚ και τη ΔΗΠΑ. Στην πραγματικότητα το εφιαλτικό τους σενάριο θα ήταν μια αισθητή μείωση ποσοστών, μετά από μία περίοδο εσωστρέφειας και ενώ από μόνοι τους κράτησαν το κίνημα μακριά από την σφαίρα εξουσίας με τις αποφάσεις τους στις Προεδρικές Εκλογές. Θα φανεί στις Ευρωεκλογές αν η απώλεια στελεχών, λόγω της κατάστασης που επικρατούσε το προηγούμενο διάστημα, θα συνδυαστεί και με απώλεια ψηφοφόρων, αλλά φαίνεται πως ποντάρουν σε «αντικατάσταση» από το νέο εκλογικό αίμα που φέρνει η Αιχμή και η Ένωση Κυπρίων με τις οποίες συνεργάζονται. Η επιστροφή του Γιώργου Περδίκη στην ηγεσία θα δοκιμαστεί στην κάλπη και ενδεχομένως το αποτέλεσμα να είναι καθοριστικό και σε ό,τι αφορά τη διάδοχο κατάσταση.