Politico: Ο Μακρόν προτιμά Ντράγκι για επόμενο πρόεδρο της Κομισιόν

Έχει τους λόγους του ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν που επιθυμεί διακαώς να αναλάβει ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας, Μάριο Ντράγκι, επιτελικό αξίωμα στην Κομισιόν. Και μάλιστα να είναι ο διάδοχος της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Το ερώτημα, όπως αναφέρει σε άρθρο του το Politico, είναι κατά πόσον η Γαλλία θα υποστηρίξει μια επανεκλογή της Γερμανίδας φον ντερ Λάιεν στο τιμόνι της Ευρωπαικής Επιτροπής, σε μια δύσκολη περίοδο για τις σχέσεις μεταξύ Παρισίων και Βερολίνου.

Ενόψει των ευρωεκλογών, ο Πασκάλ Κανφέν, ευρωβουλευτής του κόμματος του Μακρόν, όταν ρωτήθηκε εάν η Γαλλία θα στηρίξει την υποψηφιότητα της Φον ντερ Λάιεν, απάντησε χαρακτηριστικά: «Το Παρίσι και οποιοσδήποτε στο προεδρικό περιβάλλον θα ήθελαν έναν ηγετικό ρόλο στην Κομισιόν για τον Ντράγκι».

Οι δηλώσεις του Κανφέν διατυπώνονται παρά το γεγονός ότι πηγές από το περιβάλλον του «Σούπερ Μάριο» είχαν δηλώσει τον περασμένο Δεκέμβριο ότι ο πρώην πρωθυπουργός της Ιταλίας δεν ενδιαφέρεται για την προεδρία της Κομισιόν.

Στο ίδιο μήκος κύματος Παρίσι και Ντράγκι

Το Παρίσι κινείται από ιδεολογικής πλευράς στο ίδιο μήκος κύματος με τον Ιταλό τεχνοκράτη, Μάριο Ντράγκι, «ο οποίος δεν θα ήθελε οι δημοσιονομικοί κανόνες να εμποδίσουν τις γενναιόδωρες δαπάνες για την αναμόρφωση της ευρωπαϊκής οικονομίας».

Πράγματι, ο πρώην διοικητής της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας θεωρείται ένθερμος υποστηρικτής στην επόμενη μάχη του Παρισιού εντός της «ευρωπαικής οικογένειας»: την εξεύρεση τρισεκατομμυρίων ευρώ για δημόσιες επενδύσεις προκειμένου να καλυφθεί η διαφορά με τις βιομηχανικές υπερδυνάμεις, την Κίνα και τις ΗΠΑ», αναφέρει το άρθρο του Politico.

Σύμφωνα με τον Γάλλο ευρωβουλευτή της παράταξης Μακρόν, ο Ντράγκι «διαθέτει την αξιοπιστία να προσπαθήσει να πείσει άλλες χώρες για την ικανότητα τους να προβούν σε μακροπρόθεσμες κοινές επενδύσεις εξαίροντας την αναγκαιότητά τους, γεγονός που συνιστά μια τεράστια πρόκληση».

Η δυσκολία του Μακρόν να πείσει τους Ευρωπαίους ηγέτες

Το πρόβλημα, όμως, που έχει ο Μακρόν να προωθήσει τον Ντράγκι -ειδικά στην ηγεσία της Κομισιόν - έχει να κάνει με την δυσκολία να πείσει άλλες χώρες, και θα πρέπει να συνάψει μια μεγάλη πολιτική συμφωνία με Ευρωπαίους ηγέτες , όπως με το Ευρωπαικό Λαικό Κόμμα (ΕΛΚ) της φον ντερ Λάιεν και τον συμπατριώτη της, Γερμανό Σοσιαλιστή Καγκελάριο, Όλαφ Σολτς.

Θα χρειαστεί, όμως, και τη συναίνεση της ακροδεξιάς Ιταλίδας πρωθυπουργού Τζόρτζια Μελόνι, η οποία μάλλον θα αποδεχθεί τα πλεονεκτήματα που θα έχει για τη Ρώμη η ανάθεση σε έναν συμπατριώτη της, της ηγεσίας της Ευρωπαικής Επιτροπής, παρά το γεγονός ότι ο 76χρονος Ντράγκι δεν ασπάζεται τις πολιτικές της πεποιθήσεις.

O ευρωβουλευτής του κόμματος του Μακρόν, Κανφέν, παραδέχθηκε επίσης σε δηλώσεις του στο Politico ότι «δεν είναι εύκολος δρόμος» η προώθηση μιας υποψηφιότητας Ντράγκι τόσο για την ηγεσία της Κομισιόν όσο και για τη διαδοχή του Σαρλ Μισέλ στην προεδρία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου – αξίωμα το οποίο διεκδικούν οι Σοσιαλιστές. «Η Γαλλία θα έπρεπε να τους βοηθήσει να εξασφαλίσουν κάποιο άλλο εξίσου σημαντικό ρόλο ως αντάλλαγμα», πρόσθεσε.

Οι προτεραιοτητες της Γαλλίας

Η κυβέρνηση Μακρόν ξέρει καλά ότι τη συμφέρει να μην αποδεχθεί ως δεδομένη μια επανεκλογή της φον Ντερ Λάιεν, ακόμη κι αν αποδειχθεί ανέφικτη τελικά μια συμφωνία για τον Ντράγκι. Επιπλέον, θέλει να ασκήσει διπλωματικές πιέσεις στις παρασκηνιακές διαβουλεύσεις για την διανομή των επιτελικών πόστων.

Προτεραιότητα της Γαλλίας, όπως επισημαίνει το Politico, είναι -ανεξάρτητα από το ποιος θα αναλάβει το κορυφαίο πόστο- η δημιουργία ενός νέου χαρτοφυλακίου που θα περιλαμβάνει την πολιτική ενίσχυσης της ευρωπαϊκής βιομηχανίας και την προστασία του ανταγωνισμού ενδεχομένως μέσω ενός νέου εκτελεστικού αντιπροέδρου.

Το Παρίσι θα χρησιμοποιούσε το νέο αυτό πρόσωπο για να προωθήσει την ατζέντα του, που περιλαμβάνει την ενίσχυση των εγχώριων μεγάλων βιομηχανιών, μια αμυντική εμπορική πολιτική και μεγαλύτερες δημόσιες δαπάνες και επενδύσεις. Κι ο Μάριο Ντράγκι θα ανταποκρινόταν σε έναν τέτοιο ρόλο ως ειδικός, με τον οποίο θα μπορούσε να συνεργαστεί η γαλλική κυβέρνηση, εξηγεί το Politico.

Πηγή: protothema.gr