Με προεκτάσεις η απόφαση για Θανάση-«Εισαγγελία και Αστυνομία ήθελαν από την αρχή να αποκλειστεί η εγκληματική ενέργεια»

«Στην τελική της αγόρευση, η Εισαγγελία εισηγήθηκε πως στο πόρισμα δεν πρέπει να αναφέρεται αιτία θανάτου αλλά αυτό να παραμείνει «ανοικτό». Υπενθυμίζω πως μέχρι εκείνη τη στιγμή, δηλαδή μέχρι το στάδιο των τελικών αγορεύσεων, η θέση της Εισαγγελίας ήταν πως ο θάνατος προκλήθηκε από πτώση εξ ύψους και πως ο Θανάσης αυτοκτόνησε. Ακόμη και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ, η Εισαγγελία πρότεινε ως εμπειρογνώμονα μάρτυρα τον Πανίκκο Σταυριανό, ο οποίος μαζί με τις αστυνομικές αρχές κατέληξε στο συμπέρασμα πως ο Θανάσης αυτοκτόνησε. Στη συνέχεια και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ, η Εισαγγελία δεν αποδέχθηκε ούτε το πόρισμα των Ιδιωτών Ποινικών Ανακριτών Μάτσα και Αλεξόπουλου, που διόρισε ο ίδιος ο Γενικός Εισαγγελέας, προφανώς γιατί σε αυτό αποφάνθηκαν ότι ο θάνατος του Θανάση οφείλετο σε εγκληματική ενέργεια».

****

«Αισθάνομαι το καθήκον να παρατηρήσω ότι η αναλλοίωτη θέση του Γενικού Εισαγγελέα και της αστυνομίας ήταν από την αρχή πως το πόρισμα του Θανατικού Ανακριτή θα πρέπει να απέκλειε την εγκληματική πράξη. Και αυτή η στάση συνεχίστηκε και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ. Μετεβλήθη μόνο όπως υπέδειξα πιο πάνω στην αγόρευση της εκπροσώπου του Γενικού Εισαγγελέα, πως το πόρισμα πρέπει να παραμείνει ανοικτό».

****

Αποδέχομαι χωρίς κανένα δισταγμό την επιστημονική άποψη που εξέφρασε στη γραπτή της έκθεση και που υποστήριξε στη μαρτυρία της η κυρία Καραγιάννη. {...} Το πόρισμα μου είναι πως ο Αθανάσιος Νικολάου (Α.Δ.Τ 792029), η σορός του οποίου ανευρέθη κάτω από το γεφύρι της Άλασσας, απεβίωσε στις 29/09/2005 από στραγγαλισμό συνεπεία εγκληματικής ενέργειας.

****

Αν έπρεπε μέσα από την πολυσέλιδη απόφαση της δικαστού, Ντόριας Βαρωσιώτου, για την αιτία θανάτου του Θανάση Νικολάου, να επιλεχθούν οι πιο ουσιαστικές αναφορές, οι οποίες δημιουργούν ένα ντόμινο εξελίξεων ή τουλάχιστον θα έπρεπε να δημιουργούν, αναμφίβολα θα ήταν οι πιο πάνω. Και αυτό διότι, από την μια η δικαστής ανακοινώνει πως «χωρίς κανένα δισταγμό» αποδέχθηκε τα όσα ανέφερε η εμπειρογνώμονας της οικογένειας, Δήμητρα Καραγιάννη, που έδειξε πως ο θάνατος του άτυχου εθνοφρουρού επήλθε από στραγγαλισμό, συνεπώς δεν πρόκειται ούτε για αυτοκτονία, ούτε για ατύχημα από πτώση εξ ύψους, όπως υποστήριξε η πλευρά της Εισαγγελία, γεγονός που ανατρέπει τα δεδομένα 19 χρόνων και ανοίγει νέα κεφάλαια.

Από την άλλη, η δικαστής, μέσα από τις δύο πιο πάνω παραγράφους, καρατομεί το σύστημα, αναφορικά με την στάση της Εισαγγελίας και της Αστυνομίας ακόμα και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ που καταδίκασε την Κύπρο για πλημμελή διερεύνηση, εξαιτίας μάλιστα του ιατροδικαστή Πανίκκου Σταυριανού που η Εισαγγελία στην θανατική ανάκριση, αντί να τον αποκλείσει, τον κρατούσε ως σημαία. Δηλαδή, με λίγα λόγια, ακόμα στην τελευταία έρευνα της Αστυνομίας, το 2022, υπήρξε το συμπέρασμα πως ο θάνατος του Θανάση δεν επήλθε από εγκληματική ενέργεια. Με τα ευρήματα της ανακριτικής ομάδας, συμφώνησε η ηγεσία της Αστυνομίας και η ηγεσία της Εισαγγελίας, , σε διαφορετική περίπτωση θα έδιναν διαφορετικές οδηγίες και δεν θα ήταν ικανοποιημένη με την έρευνα.

Σημειώνεται πως η δικαστής στην απόφαση της θέλησε να επισημάνει μεταξύ άλλων πως: «Ο Μενέλαος Αντωνίου (αστυνομικός-επικεφαλής) στον οποίο ανατέθηκε η έρευνα μετά το πόρισμα των Ιδιωτών Ποινικών Ανακριτών, καταθέτοντας στο Δικαστήριο είπε πως η έρευνα του κατέδειξε πως «δεν υπάρχει εγκληματική ενέργεια».

Μάλιστα, όπως προκύπτει από την απόφαση, η Εισαγγελία, στηρίζοντας το πιο πάνω αφήγημα, ότι δηλαδή δεν πρόκειται για δολοφονία όπως επέμενε η οικογένεια, απόκλεισε από τους μάρτυρες της τον εκ των ανακριτών που έδειξε εγκληματική ενέργεια, Σάββα Μάτσα. Κάτι που δεν πέρασε απαρατήρητο από το Δικαστήριο, το οποίο άφησε σαφέστατες αιχμές κατά της ηγεσίας της Εισαγγελίας, λέγοντας πως δεν αποδέχθηκε το πόρισμα του επειδή προφανώς μιλούσε για εγκληματική ενέργεια.

Από αυτή την αναφορά, προκύπτουν ευθύνες σε ότι αφορά τους χειρισμούς της Εισαγγελίας, η οποία κατά τον ουσιώδη χρόνο, αντί να επικεντρωθεί στα ευρήματα του πορίσματος Μάτσα-Αλεξόπουλου, επικεντρώθηκε στις δημόσιες τοποθετήσεις του Σάββα Μάτσα, απομακρύνοντας τον στη συνέχεια από τις έρευνες. Βέβαια, η κατάληξη του Δικαστηρίου, πέραν του ότι δικαιώνει τον Σάββα Μάτσα, αφήνει άκρως εκτεθειμένη την ηγεσία της Εισαγγελίας, αφού με βάση την απόφαση, διαπιστώνεται πως η κρίση και οι χειρισμοί της ήταν εντελώς λανθασμένοι και λειτούργησαν εις βάρος της υπόθεσης, με ότι αυτό συνεπάγεται. Και αυτό διότι, αποφάσισαν να απομακρύνουν τον ανακριτή που κατέληξε σε σημαντικά ευρήματα που έριχναν φως στην υπόθεση και επέλεξαν να ταυτιστούν με τον ιατροδικαστή Πανίκκο Σταυριανό, αγνοώντας την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, στην βάση του οποίου ενδεχομένως ο κ. Σταυριανός να έπρεπε να ήταν αντιμέτωπος με ποινικά αδικήματα για πλημμελή διερεύνηση.

Κάτι που προκάλεσε εντύπωση στο Δικαστήριο, το οποίο μίλησε για «αναλλοίωτη θέση» από πλευράς Εισαγγελέα αλλά και Αστυνομίας, παρά την απόφαση του ΕΔΑΔ. Με απλά λόγια, αντί οι δύο θεσμοί να αποκλείσουν όσους είχαν εμπλοκή στην πλημμελή διερεύνηση που στοίχησε στη διερεύνηση και στη συγκάλυψη του πορίσματος, εξακολουθούσαν να υιοθετούν τα ευρήματα τους και να στηρίζονται σε αυτά.

Είναι για αυτό το λόγο που και η στάση της εκπροσώπου του Εισαγγελέα στη θανατική ανάκριση προκάλεσε αντιδράσεις αλλά και έκπληξη. Όχι επειδή διαφωνούσε με το αφήγημα της εγκληματικής ενέργειας, αλλά επειδή λειτουργούσε κατά κύριο λόγο ως συνήγορος υπεράσπισης του Πανίκκου Σταυριανού, κάτι που υποδείχθηκε και από το Δικαστήριο κατά τη διάρκεια της διαδικασία, προσπαθώντας να αποδομήσει τόσο τον Σάββα Μάτσα, δηλαδή τον ανακριτή που διόρισε ο ίδιος ο Εισαγγελέας, αλλά και την εμπειρογνώμονα Δήμητρα Καραγιάννη.

Περαιτέρω, η Εισαγγελία έδειξε κατά την διάρκεια των έξι μηνών, πως ο στόχος της δεν ήταν να αποδειχθούν τα αίτια θανάτου του Θανάση Νικολάου, αλλά πάλευε με σθένος να αποτρέψει ένα πιθανόν πόρισμα που να κατέληξε σε εγκληματική ενέργεια. Κάτι που αναμφίβολα θα έβαζε ξανά στο μάτι του κυκλώνα την Εισαγγελία, που ήδη δέχθηκε επικρίσεις για τους χειρισμούς της και την απόφαση της να βάλει στο συρτάρι το πόρισμα Μάτσα-Αλεξόπουλου, χωρίς να ασκήσει ποινικές διώξεις, ακόμα και στους τρεις πρώην αστυνομικούς και τον Πανίκο Σταυριανό, που το πόρισμα καταλογίζει σοβαρές ευθύνες.

Συνεπώς, με βάση την έκβαση της υπόθεσης, οι ευθύνες σε ότι αφορά τους χειρισμούς των θεσμών μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ έχουν πλέον ονόματα και κάποια από αυτά καταγράφονται στην απόφαση του Δικαστηρίου.

Αν η στάση της Εισαγγελίας ενώπιον της θανατικής ανακρίτριας ήταν διαφορετική, ενδεχομένως οι ευθύνες να μην ήταν σε τέτοιο βαθμό. Από την στιγμή όμως που η Εισαγγελία επέλεξε να ακολουθήσει τέτοια σκληρή στάση και με έντονο τρόπο να υποστηρίζει με σθένος πως δεν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, τότε αναμφίβολα εγείρονται τεράστια ζητήματα που έχουν να κάνουν με την κρίση και την αμφισβήτηση. Ταυτόχρονα, έχει κλονιστεί ανεπανόρθωτα η εμπιστοσύνη των πολιτών και μπήκε ταφόπλακα στην δυσπιστία για τους επόμενους χειρισμούς, ή ακόμα και αυτούς που έγιναν, σε διάφορες σοβαρές υποθέσεις. Οι οποιεσδήποτε μελλοντικές αποφάσεις και ενέργειες, θα καλύπτονται από σύννεφα και ενδεχομένως να είναι ένας από τους λόγους που θα πρέπει να υποβληθούν παραιτήσεις για λόγους ευθιξίας.

Από εκεί και πέρα, οι ευθύνες βαραίνουν και την Αστυνομία. Τόσο τον επικεφαλής των ερευνών και την ανακριτική ομάδα, όσο και την ηγεσία και τον Αρχηγό της Δύναμης. Και αυτό διότι, διενήργησαν τις έρευνες που θεωρούσαν ότι έπρεπε να γίνουν και κατέληξαν, αλλά και συμφώνησαν άπαντες, πως δεν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια. Και δεν είναι η πρώτη φορά που τα τελευταία χρόνια η Αστυνομία μπαίνει στο στόχαστρο για λανθασμένους χειρισμούς. Συνεπώς, πώς ο πολίτης θα εμπιστευτεί τους ανακριτές μιας διερεύνησης όταν είναι οι ίδιοι που κατέληξαν πως δεν επρόκειτο για εγκληματική ενέργεια; Πώς θα εμπιστευτούν τον Αρχηγό Αστυνομίας ή οποιοδήποτε άλλο μέλος της ηγεσίας είχε εμπλοκή, όταν έκριναν πως οι υφιστάμενοι τους έκαναν εξαιρετική δουλειά και ορθώς απέκλεισαν την εγκληματική ενέργεια; Από την άλλη, πώς θα πειστεί ο πολίτης ότι διερευνήθηκε και ο τελευταίος ισχυρισμός προσώπου που έδωσε πληροφορίες για τους δολοφόνους;

Και ας μην ξεχνάμε, πως στις 16 Σεπτεμβρίου 2022, μετά τις αποκαλύψεις του πορίσματος Μάτσα-Αλεξόπουλου, ο ίδιος ο Αρχηγός Αστυνομίας, απαντώντας σε σχετική ερώτηση, είπε: «Δεν μπορώ να πιστέψω ότι οι αστυνομικοί εκείνης της εποχής ανακάλυψαν φόνο και δεν το είπαν». Συνεπώς, πως ο Αρχηγός Αστυνομίας που αμφισβήτησε το πόρισμα, μη μπορώντας να πιστέψει πως επρόκειτο για φόνο, αύριο θα πείσει τους πολίτες σε μια αντίστοιχη σοβαρή υπόθεση; Και η απόφαση του Θανάση Νικολάου, δεν είναι η μοναδική που αφήνει εκτεθειμένο τον Αρχηγό, αφού πολύ πρόσφατα έμεινε εκτεθειμένος και για την υπόθεση του θανατηφόρου του 2012, που και πάλι δήλωνε πως έγιναν οι έρευνες και δεν είχε προκύψει οτιδήποτε. Ως εκ τούτου, πως μπορεί η κοινωνία να εμπιστευτεί το Σώμα Ασφαλείας αυτού του κράτους, όταν δεν εμπιστεύεται τον Αρχηγό της, γιατί οι δηλώσεις του ανατρέπονται με πορίσματα και αποφάσεις;

Η απόφαση της δικαστού Ντόριας Βαρωσιώτου, εγείρει σοβαρά ζητήματα, που πλέον χρήζουν πολιτικών αποφάσεων. Και αυτό διότι, δεν μπορούν οι ηγεσίες των θεσμών που εκ του αποτελέσματος έκαναν ολέθρια λάθη και συνέβαλαν στην συσκότιση της υπόθεσης αντί στην εξιχνίαση της, επιμένοντας μάλιστα πως δεν πρόκειται για εγκληματική ενέργεια, να αποφασίσουν για τα περαιτέρω. Από εκεί και πέρα, είναι αδιανόητο σε ένα κράτος δικαίου, να παλεύει κάποιος 19 χρόνια για τα αυτονόητα, ενώ δεν επιτρέπεται οι πολίτες να μην μπορούν να εμπιστευτούν τους θεσμούς.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: Ακόμα και μετά την απόφαση του ΕΔΑΔ επέμεναν ότι δεν επρόκειτο για εγκληματική ενέργεια