Η ανάσταση του προεκλογικού και η τελική ευθεία για κόμματα και υποψηφίους

Παρά το γεγονός πως στις 9 Ιουνίου πραγματοποιούνται οκτώ διαφορετικές εκλογικές διαδικασίες, με δύο βασικά σκέλη, ο προεκλογικός μέχρι στιγμής ήταν, κατά γενική ομολογία, υποτονικός. Χωρίς πολλή προεκλογική συζήτηση, με μεγαλύτερη επικέντρωση στην τρέχουσα επικαιρότητα παρά στα ζητήματα των εκλογών και χωρίς πολλά ξεσπάσματα, η περίοδος που διανύσαμε μέχρι στιγμής δεν «μύριζε» εκλογές.

Αυτό αναμένεται να αλλάξει τις επόμενες ημέρες, καθώς η ανάπαυλα του Πάσχα λειτουργούσε ως ορόσημο στο άτυπο χρονοδιάγραμμα των εκλογών, αφού η ολοκλήρωσή της σήμανε την είσοδο στην τελική ευθεία. Με τον χρόνο πλέον να μετρά αντίστροφα, αφού απομένει μόλις ένας μήνας για το ραντεβού με την κάλπη, ήρθε η στιγμή να αναστηθεί και η προεκλογική εκστρατεία και να γίνει πολύ πιο έντονη.

Το κάθε κόμμα και ο κάθε υποψήφιος διαθέτουν τις ατζέντες τους, τις οποίες θα πρέπει να αντιπαραβάλουν με αυτές των ανταγωνιστών τους, εάν επιθυμούν να προσελκύσουν με πολιτικά επιχειρήματα την δεξαμενή των αναποφάσιστων, η οποία, όπως προκύπτει από τις πιο πρόσφατες δημοσκοπήσεις, είναι σε ορισμένες αναμετρήσεις αρκετά μεγάλη, ώστε να είναι ικανή να καθορίσει το αποτέλεσμα. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, αναμένεται πως θα ανεβάσουν τους τόνους, σε μία προσπάθεια να ανεβάσουν τον κομματικό πατριωτισμό, ενεργοποιώντας τις βάσεις τους ενόψει της διπλής διαδικασίας.

Τα πολλαπλά μέτωπα των εκλογών φαίνεται ότι αποτέλεσαν το μεγαλύτερο εμπόδιο για την ανάπτυξη μιας πιο φυσιολογικής προεκλογικής συζήτησης. Οι χιλιάδες υποψήφιοι, σε συνδυασμό με τους εκ διαμέτρου διαφορετικούς χαρακτήρες που έχουν οι Ευρωεκλογές και οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, καθιστούν πολύ πιο δύσκολη την ανάπτυξη μιας συνηθισμένης προεκλογικής συζήτησης, καθώς το πεδίο θεματολογίας είναι εξαιρετικά ευρύ και ταυτόχρονα πολύ εξειδικευμένο, προκαλώντας προβλήματα στην ιεράρχηση αλλά και στην τήρηση ισορροπιών.

Ένας άλλος παράγοντας που φαίνεται να συμβάλλει σε αυτό το μούδιασμα είναι πως οι συζητήσεις μεταξύ των πολιτών για τις διπλές εκλογές, αντί να αφορούν το ποιους θα ψηφίσουν, όπως γίνεται συνήθως, αφορούν σε μεγάλο βαθμό το τι θα ψηφίσουν. Τα έξι ψηφοδέλτια στα αστικά κέντρα και η εισαγωγή περισσότερων αιρετών αξιωμάτων, έχουν προκαλέσει μια μεγάλη σύγχυση και πολύ συχνά οι πολίτες αντί να κάνουν τυπική πολιτική συζήτηση, σε μεγάλο βαθμό ανταλλάζουν πληροφορίες για τον τρόπο ψηφοφορίας, τους σταυρούς προτίμησης κτλ, καθώς δεν είναι ξεκάθαρο όπως σε προηγούμενες εκλογές και δεν ισχύουν για όλους τα ίδια, ούτε καν αν βρίσκονται στην ίδια επαρχία.

Τα χρονικά περιθώρια έχουν, ωστόσο, στενέψει και πλέον κόμματα και υποψήφιοι θα πρέπει να βάλουν τον κόσμο σε προεκλογική διάθεση. Ήδη αμέσως πριν από το Πάσχα είδαμε να ανασύρονται οι πρώτες «χρυσές εφεδρείες», όπως η επίθεση του ΑΚΕΛ στην Κυβέρνηση για το ζήτημα της μη συμπερίληψης του πραξικοπήματος στην εγκύκλιο προς τα σχολεία για την επέτειο της εισβολής. Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο ανασύρθηκε με ξεκάθαρη προεκλογική στόχευση, καθώς η εν λόγω εγκύκλιος είχε κυκλοφορήσει πολύ πριν τη χρονική στιγμή των αντιδράσεων. Το γεγονός, δε, πως δεν μπορεί να γίνει ουσιαστική αναφορά στην εισβολή, χωρίς αναφορά στο πραξικόπημα, είναι καλά γνωστό στο ΑΚΕΛ. Ξεκίνησε, όμως, τώρα μία απόπειρα διαλόγου (που σε μεγάλο βαθμό παραμένει μονόλογος), γνωρίζοντας την ευαισθησία των ψηφοφόρων του για το ζήτημα του πραξικοπήματος, με απώτερο στόχο την περαιτέρω συσπείρωσή τους. Σε μία Κυβέρνηση στην οποία συμμετέχουν κόμματα που θεωρούν τους εαυτούς τους μακαριακούς και αντιστασιακούς, γίνεται κατανοητό πως τέτοιου είδους υποδείξεις είναι, στην ουσία, αχρείαστες. Όμως χρησιμοποιούνται κατά τον δεδομένο χρόνο, ακριβώς επειδή μπορούν να συμβάλουν στη συσπείρωση.

Ανάλογα παραδείγματα αναμένεται να υπάρξουν το υπόλοιπο διάστημα και από άλλα κόμματα, τα οποία θα ρίξουν στην προεκλογική μάχη οποιαδήποτε όπλα κατά των αντιπάλων είχαν στην αναμονή τόσο καιρό, όπως επίσης και όπλα που αποσκοπούν ξεκάθαρα στη συσπείρωση των δικών τους ψηφοφόρων. Αποτελεί, ωστόσο, ερώτημα αν είναι σε θέση να κάνουν και συζήτηση επί της πολιτικής ουσίας, με πραγματικά στοιχεία αντιπαράθεσης, δεδομένου ότι ενώ είναι εχθροί στις Ευρωεκλογές, είναι όλοι σύμμαχοι με όλους τις τοπικές εκλογές, λόγω των πολλαπλών ετερόκλιτων συνεργασιών που έχουν συνάψει γύρω από συγκεκριμένους υποψηφίους. Τα κομματικά στελέχη δυσκολεύονται να είναι πειστικά, όταν από τη μία διασταυρώνουν τα ξίφη τους και από την άλλη βγάζουν αγκαλιά selfies σε προεκλογικές δηλώσεις κοινών υποψηφίων, καθώς οι «ακατάλληλοι» των Ευρωεκλογών είναι ταυτόχρονα «αξιόπιστοι συνεργάτες» των τοπικών εκλογών.

Οι επόμενες ημέρες θα αποτελέσουν μια πρώτη γεύση για το πώς σκοπεύουν να διαχειριστούν την τελική ευθεία τα κόμματα. Θα φανεί εάν έχουν βρει τους τρόπους να υπερπηδήσουν τα εμπόδια που δημιουργεί η ιδιάζουσα φύση των διπλών εκλογών και εάν όντως έχουν πλάνο, ώστε να καταφέρουν να στείλουν, μέσα από διάφορες προσεγγίσεις πολιτικού και διαφημιστικού χαρακτήρα, τα πολιτικά τους μηνύματα. Και κυρίως αν μπορούν να αναστήσουν έναν εν πολλοίς νεκρό προεκλογικό προς όφελός τους.